Człowiek jako istota wirualna
•Download as PPT, PDF•
0 likes•403 views
Czytaj więcej: http://contentking.pl/blog/facebook-spoleczenstwo-utopijne-czy-destrukcyjne/
Recommended
Recommended
More Related Content
Viewers also liked
Similar to Człowiek jako istota wirualna
Similar to Człowiek jako istota wirualna (7)
Człowiek jako istota wirualna
- 2. • > 1000 • 150 • 3
- 9. Kompetencja komunikacyjna BOGACTWO - Szybkość - Interaktywność - Kompletność OTWARTOŚĆ
- 10. Wrażliwość medialna Dysproporcja statusu
- 11. ZANIKA GRANICA MIĘDZY TYM CO PRYWATNE, A TYM CO SŁUŻBOWE
- 13. „spotkania” „przyjaciele” Użytkownicy poznają się Użytkownicy znają się
- 14. Jak oglądamy swoje profile Mężczyźni Kobiety znajomych nieznajomych Znajomych nieznajomych Mężczyźni oglądający profile 8% 8% 19% 22% Kobiety oglądające profile 10% 8% 17% 10%
- 15. Jaron Lanier: Obecni, by uniknąć wykluczenia
- 17. Wspólnota czy pseudowspólnota? Poczucie bycia w kontakcie czy prawdziwa więź?
- 18. Kenneth J. Gergen: proces nasycenia „rozwijamy wciąż rosnącą liczbę związków”
- 21. Homofilia
- 26. Patricia Wallace: „skoncentrowanie się na Ja” Zaabsorbowanie sobą
- 27. Kult użytkownika
- 28. Co użytkownicy robią na Facebooku
- 40. • „Nie dla pochowania Kaczyńskich na Wawelu” (44240 zwolenników) • „Lech Kaczyński na Wawelu – VETO” (1243 zwolenników) • „JA też chcę być pochowany/na na Wawelu!” (10453 członków) • „TAK dla pochowania Kaczyńskich w piramidzie Cheopsa” (13992 członków)
- 42. Agora?
- 43. Allegro!
- 49. • Kryzys przekonań • Brak wzorców • Triumf indywidualizmu
- 50. Natychmiast!
- 53. cyberbumelanctwo
- 54. „bez Facebooka nie ma życia”
- 56. „gdy świat wkracza do domów za pośrednictwem mass mediów, znaczenie indywidualnych doświadczeń wydaje się kurczyć do nieistotnych rozmiarów”
- 62. "Używamy obiektów nieożywionych, by przekonywać siebie, że nawet kiedy jesteśmy samotni, czujemy się jak gdybyśmy byli razem z inną osobą. A kiedy z kimś przebywamy, często wygląda to tak, jakbyśmy byli samotni - ciągle używamy swoich urządzeń mobilnych. Nazywam to perfekcyjną burzą niezrozumienia w związku z tym, co jest ważne w relacjach międzyludzkich"
Editor's Notes
- Tytuł dzisiejszej konferencji - Człowiek - istota wirutalna - jasno wskazuje na wielką zmianę jaka zachodzi w rozumieniu i interpretacji naszych relacji, nawiązywania kontaktów, czy wreszcie naszych codziennych czynności. Mieszkańcy serwisów społecznościowych - bo tak będę o nich mówić, aby nadać bardziej ludzki charakter unikalnym użytkownikom, patrzą często na świat przez pryzmat życia, które toczy się na ekranie.Przed wielkim boomem serwisów społecznościowych, który możemy obserwować, nasze relacje nie były tak skomplikowane. Nie rozróżnialiśmy świata realnego i wirtualnego, a wirtualna tożsamość brzmiała co najmniej tak egzotycznie jak Tożsamość Burne'a. Każdy, kto korzystał z sieci miał w niej swoje miejsce i swoje ścieżki. Aż wreszcie pojawił się Facebook i pokolorował świat mieszkańców serwisów społecznościowych na błękitno. Właściwie to na wiele odcieni niebieskiego, które zresztą nie bez powodu zostały wybrane jako kolor tego serwisu. Mianowicie Mark Zuckerberg nie odróżnia wszystkich kolorów, ale z niebieskim i jego odcieniami nie ma żadnego problemu.Choć wcześniej istniały wirtualne wspólnoty, to właśnie Facebook połączył nas w taką wspólnotę najomocniej. Misja Zuckerberga to ułatwiać kontakt ludziom. Brzmi wspaniale. Tylko jak z tego narzędzia korzystamy?Kiedy założyłam konto, a było to już kilka lat temu, byłam zachwycona możliwościami, które daje ta platforma. Jest jak zdigitalizowana książka telefoniczna, która sprawia, że każdego mamy dosłownie pod ręką. Dziś daleka jestem od tamtego entuzjazmu, a wręcz mam ochotę bić na alarm i krzyczeć "wyłączcie Facebooka". Choć właściwie powinnam zamieszczać codziennie taki post "wylogujcie się" - bo dziś też krzyczy się wirtualnie. Dawniej było stanowisko, funkcja krzykacza. Dziś każdy ma megafon w dłoni i jest krzykaczem.
- Liczba moich znajomych, liczba Dunbara, badania skype’a
- Jaron Lanier: autor terminu „wirtalna rzeczywistość”; Manuel castells: margines digitalizacji
- Howard reingold, the virtual community
- Zaczynamy imitować się nawzajem
- David Elkind – wyimaginowana publiczność; przecenianie wrażenia jakie robimy na otoczeniu
- Andrew Keen – tłum kocha się sam w sobie
- Sherry turkle – life on the screen – laboratorium tożsamości
- Ważniejsze od bycia jest wydawanie się – kraina szczęśliwości i zadowolenia; sukcesu
- Networked publics
- Benjamin barber -
- Nikt nie chce być dorosły, etos infantylizmu, Benjamin Barber
- Robert Picard
- Slacktivism, clicktivism, cyberbumelanctwo
- Podniesienie rangi środowiska społecznego; porównywanie się
- Jack Burgers „Życie jest gdzindziej”
- Alone together – samotni razem
- Melvin Webber - 1963
- Simone Back – samobójstwo