The World At Our Feet

EEN‘LOUVE’
BIJDEREDFLAMES
P6
EENONVERGETELIJKE
ERVARING:K.KONTICHFC
ENDEYOUTHLEAGUE P20
#FLAMETIME:VEEL
MEERDANEEN
HASHTAG P58
Emagazine 2022/3

VOORWOORD
Dat de tijd vliegt als je plezier maakt is zeker, want we zijn inmiddels
alweer zes maanden verder. Tijd dus voor de derde editie van ons
‘The World At Our Feet’ magazine. Ook nu staat het weer bomvol interes-
sante en leerrijke artikels.
OmtebeginnenkrijgenjullieeeninkijkinhetprojectvanRAALLaLouvièreen
hun ambitieuze plannen voor het vrouwenvoetbal met hun Girls Academy.
We hebben ook enkele interviews in petto voor jullie, onder andere met een
futbalista ambassadeur. Dan volgen er vanuit de Scooore Super League
nog enkele leuke interviews met Club YLA, RSCA & Zulte Waregem.
Verder komen we wat meer te weten over de bedrijfscultuur binnen de
RBFA zelf. Dus als je altijd al hebt willen weten hoe het er bij ons juist aan
toe gaat, dan is dit jouw kans om een kijkje te nemen achter de schermen.
Daarnaast wordt er in deze editie extra aandacht geschonken aan de Red
Flames, voor wie er een héél drukke periode aankomt met het EK dat op
6 juli van start gaat in Engeland. Om het vrouwenvoetbal te promoten en
de Flames extra in de kijker te zetten, is er ook een nieuwe campagne op
poten gezet: #FLAMETIME. Verder komt ook één van de kinesisten van de
Red Flames aan het woord. En om af te sluiten vertellen ook twee van onze
main partners hun verhaal.
Er is dus veel beweging in onze voetbalwereld, wat heeft gezorgd voor
opnieuw een goed gevulde editie.
Veel leesplezier!
Katrien Jans
Women’s Football
Manager KBVB
T H E
GRAN COUPÉ.
4,8-8,5 L/100 KM • 126-193 G/KM CO2 (WLTP)
Milieuinformatie (KB 19/03/04): bmw.be
3

p6 Een ‘Louve’ bij
de Red Flames
p10 Wie wordt Futbalista
p16 Grote instroom van
futbalista’s bij KSV
Rumbeke
p18 Bob Mink,
Futbalista-ambassadeur
van FC Netezonen
p62 Meer vrouwen bij de RBFA:
HR-directeur Sylvie Marissal mikt op complementariteit
p66 Adidas: De kleren maken
de Flames
p70 Carrefour supportert festivalarm-
bandjes in de driekleur
p74 Herbalife: Brandstof voor
de Red Flames
01
GROEIEN
AAN
DEBASIS
03
MEERVROUWEN
04
UNLOCKINGTHECOMMERCIALPOTENTIAL
02
GROEIENAAN
DETOP
p20 Een onvergetelijke
ervaring: K. Kontich FC
en de Youth League
p24 Laura De Neve:
De Dubbel Van
RSCA Women
p28 Dave Mattheus:
Nieuwe hoofdcoach
van RSCA Women
p30 Club YLA
Ellen Martens en
Dennis Moerman: Deel
uitmaken van de top
p34 Zulte Waregem
Pauline Windels en
Kenny Engels:
Stap zetten naar
Play Off I
p38 Justine
Vanhaevermaet:
De Red Flame van
Reading FC
p42 Fabienne Van De
Steene: Ons vak
evolueert constant
p46 Terug naar het EK 2017
p52 Tine De Caigny en
Amber Tysiak:
Uitkijken naar het
eindtoernooi
p58 #Flametime:
Veel meer dan een
hashtag

Als je in Henegouwen richting La Louvière gaat, kan je wolven tegen-
komen. En ook wolvinnen dus. In het Frans: ‘des loups’ en ‘des louves’.
In die Henegouwse stad staat ‘les Louves’ ook voor de spelers van
‘la RAAL La Louvière’. De ambities van ‘les Louves de la RAAL La Louvière’
zijn groots. En hun enthousiasme om die te realiseren is nog groter.
erantwoordelijke voor het vrouwen-
voetbal bij RAAL La Louvière is Lu-
dovic Lo Brutto. Als je met hem over
vrouwenvoetbal in zijn club praat,
kom je meteen meer te weten over de
ambities van de club op lange termijn. Hij is er
namelijk vast van overtuigd dat de Louves van
La Louvière ooit de Champions League zullen
spelen. Daaruit blijkt het enthousiasme dat hij
heeft voor het project, waaraan hij samen met
het bestuur, andere vrijwilligers en de voetbal-
sters zelf heeft gewerkt.
Carriere
In het dagelijks leven werkt Ludovic Lo Brutto
al 22 jaar voor het informaticabedrijf Easi. Het
is opgericht door de voorzitter van La Louvière:
ex-voetballer Salvatore Curaba. "Toen Salvatore
bij RAAL La Louvière begon, wou hij er de trots
van de plaatselijke gemeenschap van maken.
Hij omringde zich met een aantal mensen die
hij kende,” legt Lo Brutto uit. "De ervaring die
ik heb opgedaan als manager van mijn bedrijf
probeer ik ook toe te passen in alles wat ik doe
Groeien
aan de basis
01
“EEN‘LOUVE’BIJ DEREDFLAMES”
V
bij de club.” Bij RAAL combineert Lo Brutto ver-
schillende taken. Hij is manager van de eerste
ploeg, zowel bij de mannen als bij de vrouwen.
“In deze rol zorg ik voor alle niet-sportieve za-
ken, in overleg met de trainers. Zo kunnen de
spelers en de staff zich volledig op het spor-
tieve gedeelte focussen.” Daarbovenop neemt
hij de algemene verantwoordelijkheid voor het
vrouwenvoetbal in de club op zich.
Lo Brutto: “Momenteel heet deze functie Girls
Ambassador. Toen ik bij RAAL begon, hadden
we een gestructureerde en georganiseerde
aanpak. We zijn begonnen met mannenvoetbal
omdat we op dat moment niet de infrastructuur
hadden om meer te doen. Maar toen de club
heropflakkerde, waren er al plannen voor ons
nieuwe sportcomplex zoals het er nu uitziet,
en voor de start van het vrouwenvoetbal en alle
mannencategorieën. We willen met ons man-
nenteam in de Pro League geraken en met ons
vrouwenteam in de Scooore Super League."
De Wolves Academy is nu helemaal operati-
oneel en het vrouwenvoetbal in La Louvière
The World At Our Feet Groeien aan de basis 7
6

is op kruissnelheid gekomen. “We zijn begonnen
in januari 2019 en na drie maanden waren er al
36 meisjes die elke zaterdag kwamen trainen,”
vertelt Lo Brutto. “Een seizoen later speelden
we met vijf tegen vijf en met acht tegen acht in
drie ploegen. En nog een seizoen later zijn we
met ons vrouwenteam elf tegen elf gaan spe-
len.” Dit eerste vrouwelijke elftal heeft dit jaar al
het kampioenschap 2de provinciale gewonnen
met het maximum aantal punten. Het volgende
seizoen zal La Louvière ook vrouwenteams heb-
ben van U9 tot U14 en twee vrouwenteams in P1
en P2 om de overgang van U14 naar de eerste
ploeg te maken.
Lo Brutto: "We willen het vrouwenvoetbal meer
leven inblazen, niet alleen door meer meisjes
te laten voetballen, maar ook door een stapje
verder te gaan dan sportieve ontspanning. Elke
morgen worden we wakker met de ambitie om
op een dag een van onze Louves te zien spelen
bij de Red Flames. En elke dag werken we er-
aan om dit mogelijk te maken. En om daarin te
slagen, is niet alleen de infrastructuur van be-
lang, maar ook de rekrutering. Met de sportieve
staff stellen we profielen samen om verschil-
lende teams te vormen, zoals de federatie dat
vraagt. We stellen het spel voorop en passen de
filosofie van de federatie toe. Je zal onze vrou-
welijke keepers bijvoorbeeld geen grote ballen
naar voren zien wegwerken, maar eerder op de
voet spelen en pressing vermijden. Wij maken
geen onderscheid tussen meisjes en jongens.
Nog een voorbeeld: de kleedkamer van de eer-
ste ploeg is niet enkel voor mannen, maar voor
mannen en vrouwen. Beide gebruiken ook de-
zelfde terreinen, dragen dezelfde outfits en de
video-analist van de mannenploeg is ook as-
sistent van hoofdtrainer Barbara Carlisi bij de
vrouwen. En op onze sociale media krijgt ieder-
een dezelfde aandacht.”Het feit dat het eerste
vrouwenteam het tweede provinciale kampi-
oenschap afsloot met meer dan 200 doelpunten
op de teller is tekenend voor onze ambitie.
Lo Brutto: "Het is onze wens om elk jaar te pro-
moveren. Daarom streven we ernaar om van-
af nu spelers voor de eerste provinciale aan
te trekken die het jaar daarop het niveau voor
de tweede nationale halen. Dat vergt uiteraard
overtuigingskracht. Dus gaan we verder te werk
via echte ‘sollicitatiegesprekken’. We evalueren
ook de waarde van elke speler, haar ambitie en
teamspirit. Goede spelers die niet de juiste men-
taliteit tonen, weigeren we. Het belangrijkste op
RAAL is de groep, niet het individu. Ik wil bij RAAL
ook jonge meisjes uit de omgeving aantrekken
en laten spelen in de jongensteams. Via eve-
nementen als Foot4Girls, maar ook door aan de
dames te vragen video’s te delen op Instagram,
Facebook en Tiktok, door voetballes te geven in
lagere scholen en een systeem van meterschap
in te voeren. Uiteindelijk is er geen geheim voor
succes: je moet gewoon hard werken en je goed
omringen. Bijvoorbeeld: als ik een toernooi wil
organiseren voor de meisjes en de vrouwen, kan
ik op dit ogenblik geen databank raadplegen om
meteen te zien welke clubs vrouwenteams heb-
ben. Iemand van onze medewerkers heeft daar-
om tijd gestoken in het opstellen van onze eigen
databank van vrouwelijke ploegen en hun con-
tactpersonen via de website van de federatie.
Communicatie is cruciaal. Toen RFC Liège Dames
de 180 doelpunten van hun vrouwenploeg in de
nationale eerste klasse bekendmaakte, stuur-
de ik hen een bericht met een kwinkslag om te
zeggen dat wij er al meer hadden gescoord dan
zij. We zullen alvast zeker een vriendschappelij-
WEHEBBENONZEPLANNEN
MOETENBIJSTUREN,
MAARDESONDANKS
HEBBENWEHEELWAT
KUNNENREALISEREN
ke match vastleggen voor het volgend seizoen.
Dat heb ik van Salvatore geleerd: je moet groots
durven dromen en hoog mikken. Voor ons eer-
ste toernooi hebben we Club Brugge, Standard
de Liège en andere grote Belgische clubs uit-
genodigd, en ze zijn gekomen. Nu willen we het
grootste vrouwentoernooi van België worden.
En daarom leggen we contacten met de grote
Europese clubs. Je kan dat weglachen, maar
als op een dag een van die clubs toehapt, zal de
rest wel volgen.”
“Ons project voor de komende drie jaar
op het niveau van de club is de bouw van een
nieuw stadion. Met onze ambitie om op een dag
de Red Flames te zien spelen in La Louvière, zal
ons imago en dat van de hele regio op het vrou-
wenvoetbal veel verder uitstralen dan enkel in
La Louvière.”
Ludovic Brutto: Verantwoordelijke voor het vrouwenvoetbal
The World At Our Feet
8

Meer meisjes en vrouwen in het voetbal! Dankzij het Futbalista-project
van Voetbal Vlaanderen lukt dit. Maar wat houdt het in om als club ook
volledig die kaart te trekken? Twee specialisten die er dagelijks mee bezig
zijn, geven het antwoord.
Soraya Benyoub heeft als telg van een voetbal-
gekke familie zelf gevoetbald, was al actief bij
de KBVB en de Pro League, en werkt sinds 2016
bij Voetbal Vlaanderen, waar ze de afdeling
communicatie en marketing leidt. Om ook de
situatie op het terrein en binnen de clubs be-
ter te leren kennen, behaalde ze zelfs haar trai-
nersdiploma. Benyoub omschrijft haar functie
binnen de communicatie en marketing dan ook
als die van een spelverdeler die met alle depar-
tementen van een organisatie samenwerkt. De
branding en het imago van Voetbal Vlaanderen
verzorgen, is de hoofdopdracht, maar commu-
nicatie is net zozeer van belang om het beleid
rond opleidingen, doelgroepen, competities,
en grassrootsvoetbal te ondersteunen. Ook om
meisjes en vrouwen op een optimale manier te
laten instromen in het voetbal, staat Voetbal
Vlaanderen klaar om de clubs de hand te reiken
waarmee ze aan de slag kunnen.
Wie dat laatste mee waarmaakt op het terrein is
Niki De Cock, een naam als een klok in het Bel-
gisch voetbal, want de voormalige kapitein van
de nationale ploeg (56 caps) heeft een rijkge-
vulde carrière als speelster bij Begijnendijk, We-
zemaal, Willem II, Anderlecht en Lierse, en als
coach bij Oud Heverlee Leuven. In 2013 begon ze
bij Voetbal Vlaanderen en momenteel is ze niet
alleen Topsportcoach, maar ook coach van de
Red Flames Futsal, én als coördinator van Fut-
balista, verantwoordelijk voor het meisjes- en
vrouwenvoetbal op amateurvlak.
FUTBALISTA
Die naam ‘Futbalista’ was een geniale ingreep
om voetbal voor meisjes en vrouwen gericht te
kunnen blijven versterken, zonder het nog over
‘meisjesvoetbal’ te moeten hebben. Want voet-
bal is er voor jongens én meisjes, en er is ook
niemand die over ‘jongensvoetbal spreekt.
Soraya Benyoub: “Het imagoprobleem rond meis-
jes en voetbal is sinds een aantal jaren wel gro-
tendeels weggewerkt, dus was het niet meer
nodig om meisjesvoetbal als dusdanig in de
markt te zetten. Alles is in de mixer gegaan en
zo is Futbalista ontstaan, wat ons onlangs bij
een UEFA uitwisseling nog complimenten heeft
opgeleverd omdat het vrij uniek is dat we ook
op grassrootsniveau aan branding doen.” Als
‘brand’ helpt Futbalista ook om één en ander te
stroomlijnen: ”Vroeger bestonden veel
FUTBALISTA
WIEWORDT Hoe maak je je club toegankelijker voor meisjes
via een aangepast aanbod en gerichte communicatie?
10

initiatieven zoals festivals, toernooien, en initi-
aties naast elkaar. Daar hoorden dan draaiboe-
ken, flyers en speciale pakketten bij die alle-
maal een eigen ‘look and feel’ hadden. Dat werd
voor de clubs een beetje een wirwar. Nu heeft
alles dezelfde ‘look and feel’, met hetzelfde
logo en dezelfde templates.”
DRIE HOOFDDOELSTELLINGEN
En Futbalista slaat aan. Een jaar na de lancering
is er al heel wat bereikt en voelt coördinator Niki
De Cock dat het begint te leven. “We doen heel
veel acties om de komende vier jaar een aantal
vastgelegde strategische en operationele doel-
stellingen te bereiken. Zo willen we om te be-
ginnen meer meisjes aan het voetballen krijgen.
Dat gebeurt onder meer met laagdrempelige
ledenwervingsactiviteiten zoals de Futbalista
Footfestivals, een soort vriendinnendag voor 5
tot 12 -jarige leden die dan een niet-voetbal-
lend vriendinnetje meebrengen naar hun club,
en met Disney Playmakers waarmee we samen
met ACFF, de KBVB en UEFA de instroom van
meisjes van 5 tot 8 jaar stimuleren. De leeftijd
waarop meisjes voetballen, is al gezakt van ge-
middeld veertien naar twaalf à dertien jaar, maar
we willen zoals bij de jongens naar gemiddeld 9
jaar gaan.” Competities op maat aanbieden, is
een tweede opdracht van Futbalista.
De Cock: “Op termijn willen we in alle provincies
100 procent Futbalista-competities voor U9,
U11, U13, U16, en ook U20 voor meisjes die nog
niet klaar zijn voor het seniorenvoetbal, maar
die we toch niet graag zien uitvallen.”
Ten derde moeten de clubs de meisjes en
de vrouwen maximale keuzes en kansen geven
door hen evenwaardig te behandelen en volle-
dig te integreren in de werking.
De Cock: “Zeker in de onderbouw zetten we in
op co-educatie en zien we meisjes en jongens
liefst samen trainen en spelen. Maar alles hangt
af van elke futbalista zelf. Haar welbevinden
staat centraal, en de clubs moeten kijken naar
de individuele ontwikkeling van het meisje. Je
hebt meisjes die nog niet echt van voetbal hou-
den, maar met een vriendinnetje meekomen.
Daar zijn onze 100 procent Futbalista-reeksen
ideaal voor. Maar je hebt ook meisjes die moto-
risch sterk staan en elke match willen winnen.
Hen houden we best in de co-educatie. Meisjes
die bij de jongens spelen, mogen in een lage-
re leeftijdscategorie uitkomen, maar dat hoeft
ook niet automatisch. De groeispurt van meisjes
begint immers al vroeger. ”Vrouwen in relevante
functies aan de slag krijgen binnen de clubs is
ook een pijler in het veranderen van de clubcul-
tuur. “Als coach, als bestuurslid, of als Futba-
lista-ambassadrice die we op termijn in elke club
willen en die als aanspreekpunt en verantwoor-
delijke ook de belangen in het bestuur beheert.”
KWESTIE VAN CLUBCULTUUR
Er is dus heel wat werk aan de winkel. Voet-
bal Vlaanderen ondersteunt sowieso Futba-
lista-evenementen met draaiboeken, flyers,
en gadgets. Maar ook in de dagelijkse werking
biedt Voetbal Vlaanderen permanente steun.
De Cock: “Het is belangrijk dat de clubs ons zien
als partners, en zeker niet als een controle-or-
gaan. Niets moet. Clubs mogen ons gratis ge-
bruiken voor ondersteuning. Ons team van clu-
bondersteuners zal volgend seizoen uitgebreid
worden van twee naar vijf, zodat we in elke pro-
vincie iemand hebben om de clubs één op één
op maat te begeleiden. Via een soort SWOT-ana-
lyse kunnen we tot specifieke doelstellingen
en acties komen om Futbalista op te starten
of door te ontwikkelen.” Die gezamenlijke, geïn-
tegreerde aanpak moet uiteindelijk de clubcul-
tuur veranderen.
De Cock: “Het is belangrijk dat clubs niet gaan
voor een éénjarig project, maar nadenken hoe
ze duurzaam kunnen groeien. En niet alleen op
puur sportief vlak. Starten met Futbalista bete-
kent dat je de clubcultuur vervrouwelijkt.”
Soraya Benyoub vult aan: “Als we signalen krij-
gen dat het in een club al niet zo snor zit met de
omgang met vrijwilligers of dat er zaken via het
meldpunt binnenkomen, dan is dat geen goed
vertrekpunt voor de Futbalista-werking. Je kan
er meisjes naartoe leiden, maar als je wil dat ze
blijven, moeten ze zich goed voelen. Omgekeerd
gaat grassroots-voetbal over meer dan meis-
jesvoetbal. We gaan met Voetbal Vlaanderen
voor een levenslang voetbalaanbod met een
sterke doelgroepwerking, ook voor mensen met
een beperking, veteranen, of wandelvoetbal-
lers. Als de deur openstaat voor één doelgroep,
dan volgen andere doorgaans ook.”
Love Football Cup Charleroi
HETIMAGOPROBLEEMROND
MEISJESENVOETBALISSINDS
EENAANTALJARENWEL
GROTENDEELSWEGGEWERKT
The World At Our Feet Groeien aan de basis
12

ROLMODELLEN EN BELIEVERS
Maar hoe kom je tot zo’n positieve clubcultuur?
Wat zijn de belangrijke hefbomen?
Benyoub: “Walk the talk, zeggen wij: het is be-
langrijk dat je doet wat je zegt. Dus heb je ook
vrouwelijke vrijwilligers, coaches en bestuurs-
leden nodig. Alles begint daar bij de Futa-
blista-ambassadrice die de omkadering creëert
en de visie uitdraagt. Dat mag ook een man zijn,
maar liefst een vrouw. Jongens vinden mak-
kelijk hun weg naar een voetbalclub, meisjes
hebben ondanks de vooruitgang wat meer be-
geleiding nodig. Het is al aangetoond dat als je
vrouwen in zulke functies aanstelt, meisjes ook
makkelijker komen.”
Geëngageerde vrouwen die de rol van afge-
vaardigde, coach of Technische Verantwoorde-
lijke Jeugdopleiding (TVJO’s) opnemen, worden
dan rolmodellen.
Benyoub: “In de zoektocht naar die vrouwen
mogen we niet te veel naar de specifieke voet-
balcarrière of achtergrond kijken, zoals we
trouwens ook nog te vaak bij de mannen doen.
In een voetbalclub vind je mensen met veel ca-
paciteiten en functies buiten het sporttechni-
sche die in een club van nut zijn. Leer daarom
de mama’s en papa’s en de supporters kennen.
Vraag hen waar zij in hun dagelijks leven mee
bezig zijn. Misschien zien zij het niet zitten om
iets te doen wat buiten hun comfortzone ligt,
maar kunnen ze wel een aantal zaken in de club
vervullen die aansluiten bij wat ze in het dage-
lijks leven doen.”
De Cock: “Voor een coach in de categorie van
de allerjongsten is bijvoorbeeld het didacti-
sche en educatieve aspect belangrijker dan het
voetbaltechnische. Kleuterleidsters of dochters
van trainers kunnen zo bij de U6 en U7 ingezet
worden, want daar gaat het over plezier maken,
WIEWORDT
FUTBALISTA
‘WALKTHETALK’,
ZEGGENWIJ:HETIS
BELANGRIJKDATJE
DOETWATJEZEGT
dribbelen, trappen op doel, wedstrijdjes van
twee tegen twee en drie tegen drie. Ook story-
telling is een enorme meerwaarde voor de ont-
wikkeling van jonge voetballers. En ook voor
een Futbalista-ambassadrice die voor de hele
omkadering instaat, is geïntegreerd werken be-
langrijker dan het specifiek voetbaltechnische.
Indien nodig kunnen opleidingen dat sporttech-
nische aspect aanvullen.”
“Het meest waardevol zijn de ‘believers’,”
weet Benyoub. “Mensen die er echt de schou-
ders willen onderzetten, moet je koesteren.
Daarnaast is het ook belangrijk dat je de lat niet
meteen te hoog legt. Na één jaar Futbalista-wer-
king moet je het volgende seizoen al niet me-
teen drie teams in competitie willen brengen.
Meisjes die nog maar één seizoen gevoetbald
hebben, zijn vaak niet klaar met de basis, en
dan heeft het geen zin om het volgende seizoen
alleen maar wedstrijden te gaan verliezen. Er
bestaat een nevencompetitie met vriendschap-
pelijke toernooien. Neem daar dan eerst de tijd
voor. Voor de U6 en U7 heb je ook geen volledige
kern van elf speelsters plus wisselspelers no-
dig. Daarna kan je altijd nog doorgroeien.”
GOED COMMUNICEREN
Tot slot tellen naast de daden toch ook de woor-
den. Als specialist marketing en communicatie
weet Benyoub dat veel afhangt van het imago
dat je uitdraagt en de boodschap die je brengt.
“Je kan als club ook al in woord en beeld
vrouwvriendelijk zijn. Vaak is het gewoon een
kwestie om daaraan te denken. Er bestaat al veel
beeldmateriaal van voetballende jongens, maar
je kan de clubfotograaf ook vragen uit te kijken
naar beelden van meisjes en vrouwen, en die dan
ook gebruiken in je communicatie. Bij Voetbal
Vlaanderen bestaat ons visueel materiaal rond
acties vooral uit echte beelden en verhalen van
de clubs die dat, in ruil voor hun medewerking,
mee kunnen verspreiden. Het werven van trai-
ners en bestuursleden doe je ook niet met een
ijskoud mailtje van achter je computer. Praat met
de mensen op de club, en als je weinig vrouwen
of mensen van andere origine op de club ziet,
stel je dan de vraag waarom dat zo is.
”Al te vaak hoor je ook nog trainers tegen
minder presterende jongens zeggen dat ze
‘spelen als meisjes’. Ook dergelijke kwalijke ste-
reotypen moeten er natuurlijk uit.
Benyoub: “De vooroordelen in het voetbal zijn
al fel verminderd, en er komen nu veel jonge
mensen met open ideeën naar de clubs. Hier
en daar hoor je echter nog zulke uitlatingen.
Eén vrouwonvriendelijke toespeling kan wat je
hebt opgebouwd, ondermijnen. Daarom heet-
te ons laatste webinar ‘Meer futbalista’s op de
club met een toegankelijke clubcultuur’. Het kan
ook een goed idee zijn om een visie voor de club
uit te werken die verder gaat dan het sportieve
en voor de toekomst van de club ook inzet op
waarden en maatschappelijk relevante initiatie-
ven. Veel bedrijven die sport sponsoren, kijken
tegenwoordig ook naar die waarden. Alles hangt
dus met elkaar samen.”
Jeugdwedstrijd KFC Perk
14

De futbalista-werking integreert meisjesvoetbal
stap voor stap in de clubwerking. Al ervaren ze
bij het West-Vlaamse KSV Rumbeke dat het suc-
ces snel kan volgen.
ij KSV Rumbeke is Ann Verdonck rech-
terhand van de jeugdvoorzitter, trai-
ner van de U6, en sinds september
ook Futbalista-ambassadrice, samen
met Nele Mostaert, die de Futbalista’s
van de club traint. De damesploeg van Rumbeke
promoveert volgend seizoen naar eerste provin-
ciale, maar het idee om ook een Futbalista-wer-
king op te starten dateert al van voor Corona.
Uiteindelijk kon het eerste Futbalista Footfes-
tival van KSV Rumbeke pas in augustus 2021
doorgaan, maar het werd meteen een succes.
Verdonck: “We kregen in de aanloop hiernaartoe
al heel wat vragen wanneer het er van zou ko-
men, en op dat eerste Footfestival zijn 34 meis-
jes zonder voetbalervaring afgekomen, waarvan
er zich 24 ook bij de club hebben ingeschreven.”
Die grote groep kreeg afgelopen seizoen twee
trainingen per week aangeboden. “Aangezien
de leeftijd van de speelsters uiteenliep van U8
tot U16 hebben we hen in twee groepen on-
derverdeeld. Drie vrouwen van de eerste ploeg
hebben Nele geassisteerd bij de trainingen.
Ondertussen volgden er nog inschrijvingen, en
in maart hebben we dan een tweede Futbalista
Footfestival georganiseerd met de bedoeling de
meisjes volgend seizoen competitie te kunnen
laten spelen. Zo hebben ze ook een doel voor
hun trainingen. Als je met zo’n grote groep zit
moet je hen ook iets aanbieden dat de moeite
is, dus nu zijn we ingeschreven voor de meis-
jescompetities U13 en U16. Eigenlijk wilden we
rustig beginnen maar ondertussen zitten we op
een sneltrein.”
WAT DE SPEELSTER WIL
Als Futbalista-ambassadrice volgt Verdonck
alle meisjes op, om te kijken wat ze het liefst
doen. “Er zijn speelsters, zeker op jongere leef-
tijd, die liever met de jongens meedraaien in de
reguliere werking. Maar andere meisjes hebben
meer voldoening als ze samen met meisjes spe-
len. “Met jongens voetballen zal een speelster
versterken en verrijken. We moedigen dat dus
aan als een speelster dat zelf graag wil. Maar
we ondervinden bijvoorbeeld ook dat op een
bepaalde leeftijd, zo tussen U10 en U13, de
interesse en de manier van denken over voet-
bal tussen jongens en meisjes kan verschillen.
Sommige meisjes gaan al op jongere leeftijd
eerder het technische dan het fysieke bena-
drukken, en voelen zich dan niet altijd begrepen
door de jongens. Daardoor wordt de verstand-
houding soms minder en dreigen ze af te haken.
De Futbalista werking kan hen dan opvangen.
Bij de inschrijvingen na de Futbalista Footfes-
tivals hebben we ook gemerkt dat daar meisjes bij
zaten die bij de U6 en U7 al gevoetbald hadden bij
de jongens, daarna gestopt waren, en nu terug-
komen omdat ze met meisjes kunnen spelen. Zo is
een meisje dat bij de U10 al even geproefd had van
voetbal met jongens, op haar zestien jaar bij ons
teruggekeerd, en na drie trainingen naar de dames
doorgeschoven waar ze nu helemaal meedraait en
scoort. Zonder de laagdrempelige Futbalista-wer-
king zou zij waarschijnlijk niet teruggekeerd zijn in
het voetbal.
Ann en Nele hebben dus meteen de handen vol om
de grote instroom van Futabalista’s bij KSV Rumbe-
ke in goede banen te leiden. Voor de FootFestivals
heeft ze ook veel aan het inschrijvingsplatform van
Voetbal Vlaanderen om een groter publiek te be-
reiken, waardoor ook speelsters van andere clubs
de gelegenheid hebben om de club te leren kennen
en te ondervinden hoe het is om tussen meisjes te
voetballen. KSV Rumbeke staat ook in nauw contact
met de clubondersteuner van Voetbal Vlaanderen,
die op elk moment vragen kan beantwoorden.
‘Eigenlijk wilden we
rustig beginnen maar
ondertussen zitten we
op een sneltrein.’
ann verdonck
KSV Rumbeke
B
VLIEGENDESTARTFUTBALISTA
BIJKSVRUMBEKE
WIEWORDT
FUTBALISTA
16

ob Mink is de Futbalista-ambassadeur
en de damesverantwoordelijke bij FC
Netezonen. Samen met Jens Van Kerck-
hoven, ook een ex-speler bij de club uit
Eindhout-Laakdal, richtte hij er in 2014
een damesploeg op. Negen jaar later zijn daar ook
meisjesploegen U13, en U16 bijgekomen, terwijl
ook heel wat meisjes gemengd spelen.
“Je hebt meisjes die zo lang mogelijk met jon-
gens willen spelen, en meisjes die zich na een
tijd beter voelen in een meisjesploeg. Beiden
kunnen dus bij FC Netezonen terecht,” zegt Bob,
die er in het begin nog alleen voor stond met
Jens, al hielpen een aantal bestuursleden om
dat nieuwe eerste elftal van de dames op poten
te zetten. “Nu is er met de Futbalista-werking
gestructureerde ondersteuning van Voetbal
Vlaanderen via ondermeer Thomas (Jansen, clu-
bondersteuner meisjesvoetbal red.) en van Niki
De Cock (Futbalista-coördinator, red.). Dat is
een heel verschil. Onze traditionele initiatiedag
in september wordt nu een Futbalista festival,
en ook op het vlak van communicatie leren we
bij. Zo maak ik er een erezaak van om elk meis-
je op de club te leren kennen, en regelmatig te
babbelen met hen en hun ouders. Voor jongens
is het soms nog iets makkelijker om in te stro-
men in het voetbal, daarom willen we voor meis-
jes ook een duidelijk aanspreekpunt.”
En de clubcultuur bij FC Netezonen verandert
héél snel. “We zitten nu aan 93 voetballende
meisjes en vrouwen. Dat is 41 procent van de
voetballende leden. Heel veel trainers hebben
meisjes in hun ploeg die zich daar volwaardig
doorontwikkelen. Voor de meisjesploegen zoe-
ken we vrouwelijke afgevaardigden, en ook bij
de andere jeugdelftallen zie je meer mama’s als
afgevaardigde. Speelsters uit de damesploegen
hebben ook al trainingen gegeven, dus het is
niet meer zo dat de mannen eens zullen komen
uitleggen hoe voetbal in elkaar zit.”
WIEWORDT
FUTBALISTA
B
BOBMINK,
FUTBALISTA-AMBASSADEUR
VANFCNETEZONEN
VOLGDE
SCOOORE
SUPERLEAGUE
OPALONZE
SOCIALMEDIA
KANALEN
18

Quam parva nulli cedo: ‘Al ben ik klein, ik wijk
nergens voor’. Toepasselijker kan de spreuk van
voetbalclub Koninklijke Kontich FC eigenlijk niet
zijn, want hun U16 meisjesploeg schopte het
tussen de grote clubs tot de halve finale van
de nieuwe Youth League die de RBFA afgelo-
pen seizoen voor het eerst organiseerde. Coach
Stéphane Van Beethoven is dan ook enthousiast
over deze nieuwe meisjescompetitie.
Of hij misschien familie van de beroemde com-
ponist is, vragen we half grappend aan Stépha-
ne Van Beethoven. Maar het antwoord is verras-
send genoeg ‘ja’. Blijkt dat de voorouders van
Ludwig van Beethoven van Mechelen afkomstig
waren, en dat de enig overgebleven nakomelin-
gen uit zijn stamboom in België wonen. Daarom
is Stéphane en zijn familie in 2020 bijna als een
rockband ontvangen op het stadhuis van Bonn
om de 250ste verjaardag van Beethovens ge-
boortedag te vieren.”
En al speelt Stéphane dan zelf geen mu-
ziek - Beethoven van zijn kant kon nog geen
bal over de middellijn krijgen, terwijl Stéphane
zich wél ontpopte tot een ervaren dirigent in het
meisjesvoetbal. Tijdens de eerste editie van de
Youth League die de RBFA afgelopen seizoen
organiseerde voor de U16 meisjesploegen van
tien clubs waarvan het eerste dameselftal uit-
komt in de Scooore Super League of Eerste Na-
tionale, eindigde hij met het ‘kleine’ K. Kontich
FC tweede in een groep met RSC Anderlecht, YR
KV Mechelen en FC Fémina White Star Woluwe.
Vervolgens schakelden de meisjes van Kontich
in de eerste knock-outronde KAA Gent uit, om
pas in de halve finale te stranden tegen de U16
van Standard de Liège.
Van Beethoven heeft zich dan ook vastge-
beten in het meisjesvoetbal. Beroepshalve is hij
actief in de financiële cel van een groep die 160
woonzorgcentra in België en Nederland beheert,
maar al zijn vrije tijd gaat naar jong voetbalta-
lent. Aanvankelijk volgde hij als coach nog Quam
parva nulli cedo: zijn zoon bij FC V.D.P. Sport uit
Kontich. Daarna richtte hij onder impuls van zijn
twaalfjarige dochter Sophia een meisjesploeg
op bij dezelfde club. “We speelden er acht te-
gen acht tussen de maïsvelden, maar wonnen
wel meteen de Beker van Antwerpen. Dus wilde
ik met de meisjes ook elf tegen elf gaan spelen
tegen jongenselftallen, en de buren van K. Kon-
tich FC boden die mogelijkheid.”
KONTICH FC
Nu is Kontich FC een club met een opmerkelijk
verleden in het damesvoetbal. Al van in de jaren
zeventig heeft ze een competitief dameselftal
dat in de seizoenen 1981-82 en 2007-08 zelfs
in de hoogste afdeling speelde. In 2012-13 en
2013-14 speelde Kontich FC zelfs even in de
BeNe League onder de vleugels van respectie-
velijk Beerschot AC en Antwerp FC. Dit seizoen
eindigde de eerste damesploeg van Kontich FC
onder eigen naam derde in Eerste Nationale.
Maar ondanks dat palmares beschikte de club
lang niet over een jeugdopleiding met bijzonde-
re aandacht voor meisjes. Van Beethoven: “Toen
ik hier in 2016 kwam, zat in de jeugdopleiding
Groeien
aan de top
02
K. Kontich FC en de Youth League
QUAMPARVANULLICEDO:
ALBENIKKLEIN, IKWIJK
NERGENSVOOR
maar één meisje. Ik kreeg toen de opdracht om
een meisjesploeg samen te stellen waarmee we
in een provinciale U16-reeks terechtkwamen,
terwijl sommige meisjes maar 12 of 13 jaar oud
waren. We hebben toen meer dan 300 doelpun-
ten gemaakt en er maar een stuk of zes tegen
gekregen. Door mond-aan-mond reclame kwam
er jaar in jaar uit versterking waardoor we ook
een U15 en een U13 konden vormen. We speel-
den altijd tegen jongens, en in de Beker van
België U16M raakten we telkens wat verder tot
we daarin drie jaar geleden uitkwamen tegen de
Yellow Flames, met huidige Red Flames Hannah
Eurlings en Jill Janssens. Ondanks onze folklo-
ristische trainingen speelden we een onwaar-
schijnlijke wedstrijd waarbij we heel lang maar
1-0 achter stonden en pas op het einde de 2-0
binnen kregen. Al die coaches op de bank van
de Yellow Flames waren toen een hele wedstrijd
lang heel zenuwachtig. (Lacht).”
Met overwinningen tegen de leeftijdsgeno-
ten van KAA Gent of Zulte Waregem kreeg de
U16 van Kontich FC langzaam naambekendheid
en uitnodigingen voor hoogstaande toernooien.
Van Beethoven “We gaan niet pretentieus wor-
den en zeggen dat we nu tussen de grote clubs
zitten. Ik had ons ook zonder verwachtingen in-
geschreven voor de Youth League.
EEN
ONVERGETELIJKE
ERVARING
Groeien aan de top 21
20

Onze ogen rolden uit de kassen toen we op ver-
plaatsing mochten naar de trainingscomplexen
van RSCA en Standard. Voor onze meisjes die zo-
iets niet gewoon zijn waren dat onvergetelijke
ervaringen, en voor mij ook. Maar kijk, uiteinde-
lijk zijn we tot in de halve finale geraakt, dus dat
smaakt naar meer.”
Hoe evalueert Van Beethoven deze Youth Le-
ague die vooralsnog op vriendschappelijke ba-
sis wordt georganiseerd? “Tegen jongensteams
spelen maakt je sterker en sneller. Ook al verlies
je vaker: je maakt progressie. Ook mentaal. Onze
meisjes zijn ook teleurgesteld wanneer ze nipt
verliezen tegen jongens van hun leeftijd. Maar
bij de jongens heb je vaak een paar fysiek ster-
ke kerels die het verschil maken. Dan is tegen
meisjes spelen gewoon eerlijker. In de Youth
BEWITHUS
INEVERY
MOMENT
DOENUJEVOORDEELENSLUITJE
VOORSLECHTS€25,-AANBIJ1895,
DEOFFICIËLEBELGIANFANCLUB
Meer info op rbfa.be
EENONVERGETELIJKE
ERVARING
League is dat mogelijk op een hoog niveau, met
wedstrijden die evenwichtig zijn. De naambe-
kendheid van de tegenstanders motiveert onze
meisjes natuurlijk, en ze leren van die clubs ook
veel op het vlak van speldiscipline. Ook voor al
wie het meisjesvoetbal volgt en beoordeelt zijn
die wedstrijden ideaal. Tijdens zulke intense
duels van meisjes tegen meisjes zie je meteen
hoe de echt kwaliteitsverhoudingen liggen. De
derby’s tegen YR KV Mechelen en de felbevoch-
ten wedstrijden tegen RSC Anderlecht waren
fantastische ervaringen. De soms wat verdere
verplaatsingen namen wij er dan graag bij.”
Youth League
K. Kontich FC zou het dus wel zien zitten als de
formule van de Youth League nog werd uitge-
breid. Drie wedstrijden voor en drie wedstrij-
den na kerstmis, met dan eventueel nog de
knock-outfase nadien, is natuurlijk niet vol-
doende om de competitie in de gewestelijke
reeks van de U15 jongens te laten vallen. Onze
beide U16 meisjesploegen hebben dan ook nog
eens de finale van de LAVA Beker in het Gewest
Mechelen gehaald, waardoor er wel eens sprake
is van blessures en overbelasting. Ik begrijp dat
de topclubs sommige van hun U16 speelsters
ook nog doorschuiven naar andere niveaus,
en dat het niet altijd makkelijk is om gemeen-
schappelijke speeldata te vinden. Maar wij zijn
wel vragende partij voor een verdere ontwikke-
ling van de Youth League.” Dat de grote clubs
op die manier misschien makkelijker talent bij
Kontich komen weghalen, is voor Van Beetho-
ven geen punt. “Dat risico bestaat altijd als je
resultaten haalt. Maar als onze meisjes een vol-
gende stap willen en kunnen zetten, dan kan ik
dat alleen maar toejuichen en terug beginnen
opbouwen op onze manier.”
Coach Stéphane Van Beethoven
22

Als u tijdens een wedstrijd van RSCA Women of
de Red Flames een pass van zestig meter vanuit
de defensie ziet vetrekken, dan heeft u de linker
van kapitein Laura De Neve mogen aanschou-
wen. De ervaren centrale verdediger sloot een
boeiend seizoen af met de straffe dubbel in de
Scooore Super League en de Beker van België.
Halverwege de competitie zullen waarnemers
niet meer zomaar al hun geld gezet hebben op
een negende titel voor RSCA Women. Het am-
bitieuze OH Leuven maakte de verwachtingen
waar en klopte RSCA twee keer in de reguliere
competitie. Maar net voor Play-Off 1 ging de
motor van OHL sputteren en liep RSCA een bij-
na perfecte eindsprint. Het verloor in Play Off 1
alleen nog tegen Standard Fémina de Liège, dat
dan wel weer overtuigend met 3-0 werd geklopt
in de finale van de Beker van België.
Druk om de dubbel
Nadat ze heel haar jeugd voor FC Dender speel-
de, is Laura De Neve RSCA nu al trouw sinds 2010.
Zodra ze vijftien werd, trad ze aan bij de eerste
ploeg. In het begin speelde ze met paarswit nog
op de ietwat afgeleefde ‘Kleine Heizel’ waar ook
wel één en ander stond te roesten. Nu rijdt ze
op een kwartiertje van haar huis in Denderleeuw
naar Belgisch topvoetbal in Neerpede, met af en
toe een Europees avontuur erbij. Behalve vijf ti-
tels en twee bekers haalde De Neve in mei 2021
ook een individuele bekroning als Profvoetbal-
ster van het Jaar binnen. Ze heeft het dus meer
dan ooit naar haar zin, ook al kosten de prijzen
afgelopen seizoen dus net iets meer moeite dan
de vier opeenvolgende titels die aan deze dub-
bel vooraf gingen.
Was er op een bepaald ogenblik in
het seizoen twijfel?
Laura De Neve: ”We hadden er wel vertrouwen
in, maar we waren ook op onze hoede voor OHL,
omdat we wisten dat zij zich versterkt hadden.
Wij hebben de al wat oudere generatie goede
speelsters, zij hebben het aanstormend jong
talent. Dus was het uitkijken hoe dat zou evolu-
eren. We hadden een nieuwe coach, we kamp-
ten ook met een aantal blessures (De Neve zelf
was van augustus tot november out met een
zware blessure aan de mediale band, red.), en
zo hebben we onze start wat gemist. Als de
resultaten dan wat minder zijn, dan springt de
pers daar natuurlijk op. Maar uiteindelijk werden
we nog kampioen met acht punten voorsprong.
Dan zie je dat de ervaring het haalt: als wij in een
wedstrijd nog niet gescoord hebben na zes-
tig minuten, blijven we wachten op de kansen
die nog zullen komen, terwijl bij jongere speel-
sters het enthousiasme misschien wat sneller
afneemt.” Toch heeft de druk bij RSCA Women
een rol gespeeld. “Na de zure uitschakeling in
de voorronde van de Champions League hebben
we onszelf die druk opgelegd omdat iedereen
vanaf toen per se die dubbel wilde.” Die uit-
schakeling tegen ZNK Osijek kwam volgens De
Neve door een aantal details. “Wij waren zeker
niet het mindere team, maar we hebben bijvoor-
beeld het thuisvoordeel aan de Kroaten gelaten,
waarna die ons niet lieten trainen op het veld
waar we zouden spelen, of de ballen
ZODRAZEVIJFTIENWERD,
TRADZEAANBIJ
DEEERSTEPLOEG
‘DEDUBBEL
VANRSCA
WOMEN’
Laura De Neve bij RSCA

te laat leverden… Van die kleine dingen om je uit
evenwicht te halen. Daarom hoop ik dat we de
voorronde volgend seizoen zelf organiseren.”
Gerommel in de kleedkamer
Ook in de Belgische competitie ziet De Neve een
specifiek kantelpunt. “Omdat de punten bij het
begin van de Play Offs worden gehalveerd, is het
in de Play Offs te doen. Toen we daarin verloren
van Standard heeft het goed gerommeld in de
kleedkamer. Twee dagen later zijn we dan met
de speelsters samengekomen om alles door te
praten, en kwamen de klik en het besef dat we
allemaal door dezelfde deur moesten om ons
doel te bereiken. We wonnen daarna met 4-1
tegen Leuven en de trein was vertrokken.”
Is De Neve iemand die op zo’n crisismoment
mee stuurt?
“Ik ben misschien niet de eerste die haar mond
open doet zoals een Ella Van Kerkhoven dat wel
makkelijk doet, maar ik zal ook mijn zegje doen
met een aantal speelsters en dan volgen de
jonge speelsters vanzelf.”
In de bekerfinale mocht ook het potige Stan-
dard Fémina de vastberadenheid van paarswit
ervaren. “Die rivaliteit leefde wel. Ook bij de sup-
porters. De eerste helft was nog wat gesloten,
maar tweede helft was mooi om te zien en we
hebben verdiend gewonnen.” Het vertrek van
coach Johan Walem na één seizoen was toen al
een tijd bekend, maar werd nooit helemaal dui-
delijk gemotiveerd. “Ik geloof wel dat hij meer
in zijn mars heeft dan hij bij ons kon laten zien,
maar wat hem juist heeft tegengehouden weet
ik niet. Hij sprak over kwaliteitsverschil tussen
de spelers waardoor hij zijn ideeën niet kon uit-
voeren. Maar bij andere teams en ook bij man-
nenploegen zijn er altijd kwaliteitsverschillen
en jongeren die moeten ingepast worden, dus
ik weet niet wat hij daar precies mee bedoelde.”
Met Dave Mattheus komt er nu opnieuw een
coach die wellicht wat langer zal blijven, net zo-
als Patrick Wachel vòòr Walem. Het was overi-
gens Wachel die De Neve op haar geliefde posi-
tie van centrale verdediger bracht, terwijl hij Tine
De Caigny en Ella Van Kerkhoven, die oorspron-
kelijk verdedigers waren, naar de spits schoof.
Volgens De Neve speelde Wachel dan ook een
cruciale rol in de opgang van RSCA Women. “Hij
volgde zijn overtuiging, en heeft met kleine wij-
zigingen en heel veel vertrouwen mij en ook heel
veel andere speelsters beter gemaakt.”
exit Wullaert
En wat vindt De Neve met al haar ervaring
tegenwoordig van de Scooore Super League?
“Het kransje topclubs verbreedt, met de ploe-
gen in Play Off 1 en ook KAA Gent Ladies er nog
bij. Maar er is toch nog een groot niveauverschil
met de rest van Play-Off 2, en ik weet niet of dat
snel zal worden overbrugd. Met Yellow-Red KV
Mechelen erbij zitten we volgend seizoen aan elf
ploegen, maar die vijver blijft klein en de beste
speelsters trekken naar de beste clubs. Hopelijk
plukken we binnen enkele jaren de vruchten van
het feit dat jonge speelsters sneller doorgroei-
en naar een hoger niveau. Zij hebben een bete-
re basis op technisch gebied, en ze waren ook
al veel sneller bezig met preventieoefeningen
en fitness. De eerste keer dat ik in een fitness
zat, was op mijn twintigste. Dat is nu een heel
ander verhaal.”
Kan De Neve iets leren van jonge veulens als een
Jarne Teulings? En omgekeerd?
“Zeker, en daarom denk ik ook dat Anderlecht nu
echt structureel moet inzetten op jeugd.”
Met RSCA-aanwinst Silke Van Wynsberghe
die overkomt van KAA Gent, krijgt De Neve al-
vast een jong talent naast zich in de verdedi-
ging.“Een goede aanwinst met snelheid, een
goede inspeelpas en leiderschap. Maar ik heb
ook altijd een klik gehad met Britt Vanhamel (die
stopt, red.) en met Michelle Colson die er ook
een heel goed seizoen heeft opzitten. Afwach-
ten hoe de coach dat gaat aanpakken.”
De grootste uitdaging van de nieuwe
coach wordt wellicht toch het vertrek van
Tessa Wullaert naar Fortuna Sittard.
Wat bracht zij RSCA bij, behalve karrenvrachten
doelpunten en assists?
“Zij heeft misschien wel de grootste winnaars-
mentaliteit van allemaal, en dat trekt ze ook
door naar de trainingen waar ze van iedereen
hetzelfde verwacht. Andere speelsters, ook ik-
zelf, gaan nu moeten opstaan.
Misschien zullen we ook iets anders gaan
spelen. Het is aan de scouting om vooraan
nog de juiste versterking te zoeken, want ook
Sakina Ouzraoui Diki heeft getekend bij Club
YLA, en we zien in deze transferperiode nog heel
veel verschuivingen.”
Laura De Neve Samen met Tessa Wullaert
IKGELOOFWELDATHIJMEERINZIJNMARSHEEFTDAN
HIJBIJONSKONLATENZIEN,MAARWATHEMJUISTHEEFT
TEGENGEHOUDENWEETIKNIET
Laura De Neve, Sarah Wijnants en Laura Deloose na de training
voor de kwalificatie match tegen Armenië
The World At Our Feet Groeien aan de top 27
26

Zoals aangekondigd vertrekt Johan Walem al na
één seizoen als hoofdcoach van RSCA Women
dat met de titel en de beker de dubbel binnen-
haalde. Dave Mattheus, die eind 2021 al aan-
gaf dat hij zou stoppen als coach van KAA Gent
Ladies, wordt zijn opvolger. Hij gaat bij RSCA
ook de hele structuur bij de meisjes en de vrou-
wen versterken.
De nog altijd maar 36-jarige Dave Mattheus was
de voorbije 8 seizoenen hoofdcoach van AA
Gent Ladies, waar hij een mooi parcours liep.
Het voorbije seizoen moest Gent tevreden zijn
met het winnen van Play-off 2, maar Mattheus
won met Gent wel de beker in 2017 en 2019, en
werd tussendoor vicekampioen in 2018.
“De club en ikzelf hebben samen een heel
mooi verhaal geschreven waarvan we allebei
beter geworden zijn, maar nu hadden we beiden
nood aan iets nieuws. Vandaar dat ik november
al aangegeven had dat het mijn laatste seizoen
zou zijn, zodat Gent ook de nodige tijd had om
een vervanger te zoeken.”
In de Scooore League aan de slag blijven, was
voor Mattheus geen must. “Ik werk met iemand
die mijn belangen behartigt, en er waren ook
andere opties in een assisterende rol in het
mannenvoetbal.” Uiteindelijk werd het voor de
Ninovieter toch een soort terugkeer, want hij
was tien jaar geleden al eens een jaar coach
van de beloften van RSCA Women. “Kleppers als
Justien Odeurs, Laura De Neve en Laura Deloose
liepen daar toen ook al rond, maar het vrouwen-
team had toen nog niet de positie binnen de
club die het nu heeft. Ik heb al gemerkt dat het
verschil heel groot is.”
Dat RSCA Women dit seizoen de dubbel pak-
te was voor Mattheus, die met Gent ook concur-
rent OH Leuven bekampte, geen echte verras-
sing. “Ik had eerder al aangegeven dat ik dacht
dat Anderlecht het op basis van ervaring en ma-
turiteit zou halen. In de onderlinge duels heb-
ben we met Gent een keer gewonnen tegen OHL
en één keer nipt verloren. Dat is ons tegen RSCA
Women niet gelukt.”
Voor Mattheus wordt het bij RSCA per defi-
nitie moeilijk om volgend seizoen beter te doen
wat betreft de prijzen. Al is er wel die Champions
League waarvoor Anderlecht vorig seizoen in de
voorronde werd uitgeschakeld. “Alleen zijn we
voor kwalificatie wel afhankelijk van de loting
(op 24 juni), en is het ook niet ideaal dat we in
België al op 12 en 13 augustus aan de compe-
titie beginnen, vlak voor de eerste Champions
DAVEMATTHEUS
NIEUWEHOOFDCOACH
VANRSCAWOMEN
“BREDEREKERN,
STERKERESTRUCTUUR”
League-kwalificatiewedstrijd op 18 augustus.
Als de Red Flames op Euro 2022 de eerste ronde
zouden overleven, spelen zij op 23 juli nog een
wedstrijd in Engeland, terwijl wij met de club al
op 5 juli aan de voorbereiding beginnen.”
Rust geven aan de paarswitte Red Flames
en ondertussen nieuwe spelers inpassen wordt
dus een heikele klus. Twee van die nieuwe spe-
lers zijn wel al bekend: Marie Minnaert komt over
van Club YLA, en van Silke Vanwynsberghe van
KAA Gent. Twee jonge Flames van rechtstreekse
concurrenten dus.
Mattheus: “Dat zijn inderdaad toptransfers, en
perfecte profielen voor ons team. Silke zal een
versterkingwordenachterin,waarBrittVanhamel
aankondigde dat ze stopt met voetballen. Marie
was al een meerwaarde voor de Scooore Super
League toen ik met haar werkte bij KAA Gent, en
heeft bij Club nog maturiteit en gewonnen.”
Op het moment dat we Mattheus spreken
heeft Tessa Wullaert wel net haar overstap naar
het Nederlandse Fortuna Sittard bevestigd.
Daarmee vertrekken een pak doelpunten en
assists. “Het mag duidelijk zijn dat Tessa
onvervangbaar is. Niemand die voor RSCA
haalbaar is, komt daarvoor in aanmerking, dus
zullen we dat in de breedte moeten opvangen.”
Een aantal transferdossiers zijn nog hangende,
maarofMatheusmeteenvalsenegen,eenechte
negen, of twee spitsen gaat spelen, komen we
nog niet te weten.
Wat wel zeker is, is dat Matheus bij RSCA ook
de technische staf en de doorstroming van de
jeugd gaat versterken. Van het terugschroeven
van budgetten voor de vrouwenwerking is dus
geen sprake in Neerpede. “De algemene struc-
tuur van de dameswerking én de jeugdacade-
mie aanpakken, is een project voor de middel-
lange termijn, en één van de redenen waarom
RSCA voor mij koos. CEO Peter Verbeke heeft be-
vestigd dat daar veel energie, tijd en middelen
naartoe zullen gaan, zodat we daar iets moois
kunnen neerzetten.”
IKWERKMETIEMAND
DIEMIJNBELANGEN
BEHARTIGT
28
Dave Mattheus

Club YLA beleefde een seizoen met ups en
downs. Een vliegende start bracht hen even
aan de leiding van de Scooore Super League,
maar nadien gooiden blessures roet in het eten
waardoor Play Off I tegenviel. Aanvoerster Ellen
Martens en coach Dennis Moerman laten zich
niet van de wijs brengen: de hoge ambities blij-
ven intact.
llen Martens voetbalt sinds haar zesde.
Eerst nog tussen de jongens, daarna bij
de jeugd en de vrouwen van Zulte Wa-
regem. Maar ze is altijd een Club Brugge
fan geweest en dus was het een droom
die in vervulling ging toen ze tien jaar geleden
aansloot bij de beloften van Club om zich zo op
te werken tot het eerste elftal. Ze combineert
haar rol als ervaren kapitein bij Club YLA met een
viervijfde job als technisch tekenaar. Ze typeert
zichzelf als een coachende middenvelder die
ook naast het veld haar ervaring ter beschikking
stelt van de jonkies op het vlak van discipline,
krachttraining, en mentale weerbaarheid. Dat
het voetbal steeds veeleisender wordt schrikt
haar niet af. “Toen ik hier begon, trainden we
drie keer per week. Dit seizoen tot vijf keer, en
dat is ook te zien aan de prestaties en aan de
kwaliteit van de meisjes die doorstromen. Ook
de analyses, de krachttrainingen, de hele om-
kadering op het vlak van sociale media en spon-
sors, de woensdagtrainingen op het basecamp
en de gelegenheidswedstrijden op Jan Breydel
zijn zaken die enorm motiveren.” De recentste
innovatie waarmee Club YLA het nieuws haalde
was het aanstellen van een performance coach
die de vrouwen zal begeleiden bij het afstem-
men van hun inspanningen op de erg persoon-
lijke invloed die hun hormonale cyclus kan heb-
ben op het lichaam. “Persoonlijk was ik niet zo
bezig met mijn cyclus en mijn prestaties, maar
door de club ben ik er op gaan letten en ben ik
ook eens langs geweest bij mijn gynaecoloog.
Je hoorde op training regelmatig over vermoeid-
heid of buikpijn. Met de performance coach erbij
kan dat gekaderd worden. Het toont hoe hier
gericht en professioneel wordt gewerkt.”
DENNIS MOERMAN
Over naar hoofdcoach Dennis Moerman, die
begin vorig seizoen overnam van huidig mana-
ger Leo Van der Elst. Dennis Moerman is ook de
naam van het hoofdpersonage uit de VTM-voet-
balserie Spitsbroers, maar daar heeft de Dennis
Moerman van Club YLA niets mee te maken.
DEELUITMAKEN
VANDETOP
E
Ellen Martens: middenveldster bij Club YLA
30

De coach heeft namelijk al jaren ervaring in het
vrouwenvoetbal. Als speler schopte hij het tot
de nationale jeugdreeksen van Zulte Waregem.
Toen hij gas terugnam in provinciale en aan een
Master Lichamelijke Opleiding begon, doorliep
hij via stages bewust een breed spectrum als
coach in zowel het gewestelijk jeugdvoetbal,
het prille G-voetbal, de topsportschool en het
vrouwenvoetbal. In twaalf jaar vrouwenvoetbal
evolueerde hij als physical coach, assistent of
hoofdcoach van het C-elftal van Zulte in eerste
provinciale over het assistentschap bij AA Gent
Ladies tot hoofdcoach van Club in de Scooore
Super League.
Hij omschrijft zich als een eisende coach,
die wel kijkt naar het individu. “Ik vraag veel. Zo
is er nog veel ruimte op het vlak van atletise-
ring terwijl er ook veel winst geboekt kan wor-
den door te kijken naar voetbalintelligentie: het
technisch cognitief vlak van zien, denken, kie-
zen, en uitvoeren. Maar je moet kijken naar de
atleet die voor je staat. Specifieke kenmerken
zoals die hormonale balans spelen een rol, net
als andere fysieke kenmerken die maken dat ie-
mand als Marie Minnaert, die een pass van zes-
tig meter kan trappen, eerder een uitzondering
is.” Moerman raadt coachen in het vrouwen-
voetbal aan iedereen aan. “Neem het mentale
of de communicatie. Als er op jongens geroe-
pen wordt, heerst nog vaak de illusie dat dat
Wat is dan de eindevaluatie?
Ellen Martens: “Ik denk dat we in de eerste plaats
trots mogen zijn dat we die reeks in het begin
hebben neergezet. We waren toen ook met een
voltallige kern. Naar de winter toe weet je dan
dat het lastiger kan worden met blessures en
geschorsten, en zeker in de play-offs hebben
die een rol gespeeld. Ik denk dat we dat positief
moeten durven bekijken. Door de blessures heb-
ben een aantal jonge spelers hun talent kunnen
tonen waardoor de concurrentie is toegenomen.”
Moermanishetdaarmeeeensensomtdeuit-
vallers nog even op. “Esther Buabadi viel tegen
Charleroi uit met een langdurige knieblessure na
een botsing. Jody Vangheluwe, die acht assists
en een doelpunt op haar naam had staan en te-
recht haar plaats in de nationale ploeg veroverd
had, moest geopereerd worden aan een menis-
cusletsel. Na nieuwjaar scheurde centrale ver-
dediger Febe Vanhaecke haar voorste kruisband
op Anderlecht, en dan viel ook Frieke Temmer-
man nog eens lang uit. Als je drie vierden van je
verdediging kwijt bent, verlies je natuurlijk auto-
matismen, zie je het gemiddelde aantal tegen-
doelpunten in de terugronde stijgen en stond
er een limiet op de ambities die we nog konden
uitspreken. Ook al hebben heel jonge spelers als
Gitte Broothaers, Emely Schapdryver en Caitlin
Lievens dat ongelofelijk goed gedaan.”
Waarnemers mogen ook niet vergeten dat Club
YLA nog maar twee seizoenen is heropgestart,
en dat de balans in stijgende lijn blijft gaan.
Moerman: “Vorig seizoen hebben we tot het
laatst voor een plaats in Play-Off I moeten strij-
den, nu waren we vier speeldagen voor het
einde van de reguliere competitie al quasi ze-
ker. Dankzij de goede start, maar ook dankzij
een goede terugronde. Alleen zaten we in Play
Off I in een situatie waarin we wedstrijden die
we in de heenronde wél wonnen nu net verlo-
ren of gelijkspeelden. OHL heeft in money time
een mindere periode gekend, maar was wat mij
betreft de beste ploeg waar we tegen gespeeld
hebben. Voor de rest zetten we onze voet naast
Genk en Standard, en was het in de Play-Offs
tegen Anderlecht ook nipt. Tel daar de halve fi-
nale in de Beker van België bij en je weet dat het
project Club YLA 2025 dat we hebben uitgestip-
peld niet valt of staat met het seizoen 21-22.
We moeten ons nu kwantitatief en kwalitatief
wapenen om volgend seizoen zo’n dip te voor-
komen en blessures te kunnen opvangen. Ra-
nia Boutiebi en Lyndsey Van Belle komen er al
bij en we gaan nog extern rekruteren. Daarnaast
gaan we werken met een voedingsdeskundige
en gaan we al onze good practices ook al bij de
beloften en U16 hanteren.
Ook over de evolutie van de Scooore Super
League in het algemeen is er tevredenheid.
Martens: “Met KV Mechelen komt er nog een
team bij en ondertussen worden de andere
teams sterker. De top vijf is aan elkaar gewaagd,
en dat zal de komende jaren nog meer het geval
zijn. Maar het is duidelijk te merken dat Club YLA
deel wil uitmaken van die top. Mijn ultieme am-
bitie is dan ook kampioen spelen met Club YLA,
en met de versterkingen van volgend seizoen in
ieder geval de topdrie halen en een mooi verhaal
schrijven in de beker.
Dennis Moerman
met die jongens niets doet of dat ze daar tegen
kunnen. Neen: de maatschappij dicteert dat ze
daar maar beter moeten tegen kunnen. Ik ben er
zeker van dat er veel jongens zijn die drop-out
vertonen omdat ze met gevoelens en emoties
kampen in een wereld waar het not done is die
emoties te tonen.”
Terugblikken op het seizoen 21/22 in die Super
League levert bij Club YLA een wisselend beeld
op. De Bruggelingen namen in de reguliere com-
petitie een flitsstart met zeven opeenvolgende
overwinningen en eindigde op één punt van de
derde plaats. Maar in Play-Off I sputterde de mo-
tor en werd geen enkele overwinning behaald.
MOERMANRAADT
COACHENIN
HETVROUWENVOETBAL
AANIEDEREENAAN
MIJNULTIEMEAMBITIE
ISDANOOKKAMPIOENSPELEN
METCLUBYLA
32

Voor Essevee Women, de vrouwenploeg van Zul-
te Waregem, was het seizoen niet slecht maar
ook geen hoogvlieger. Met de nieuwe coach
Kenny Engels en een versterkte staf mikt het
team van aanvoerster Pauline Windels volgend
jaar hoger. Play Off I moet de ambitie zijn.
ssevee Women eindigde in de Scooore
Super League zevende in de reguliere
competie met 22 punten uit 18 wedstrij-
den. In Play Off II werd die ranking nog
eens bevestigd: Zulte Waregem hield
makkelijk Aalst, Woluwe en Charleroi achter
zich, maar moest in KAA Gent opnieuw zijn meer-
dere erkennen. Winnaarstypes als aanvoerster
Pauline Windels en de nieuwe coach Kenny En-
gels willen volgend seizoen beter doen.
Pauline Windels was al als jeugdspeelster aan
de slag bij de jongens van SV Anzegem. Tijdens
haar tienerjaren speelde ze een viertal jaar bij
de SV Zulte Waregem. Op haar achttiende trok
ze dan naar AA Gent omdat ze daar studeerde,
maar als afgestudeerd podoloog ging ze in An-
zegem wonen en keerde ze terug naar Essevee
dat een jaar later zou aantreden in de Scooore
Super League. Windels is nu halftijds aan het
werk als podoloog en volgt ook nog een mas-
teropleiding. Op het veld omschrijft de centrale
verdedigster zichzelf als een rustige controle-
rende kracht die veel stuurt, duels wint, en hard
kan zijn. Dat ze pas nog voor twee seizoenen
bijtekende toont hoe goed zich goed voelt aan
de Gaverbeek.
Een nieuw gezicht is dan weer Kenny Engels. Die
komt in Zuid-West Vlaanderen als hoofdcoach
Angelo Gaytant vervangen, die volgend seizoen
assistent-trainer wordt bij AA Gent Ladies. En-
gels voetbalde zelf van zijn zesde tot zijn vijfen-
dertigste, en was in zijn laatste jaren als spe-
ler ook al actief als jeugdtrainer, vooral bij KSV
Oudenaarde. Na een periode als video-analyst,
assistent en hoofdcoach bij verschillende seni-
orenploegen was hij hoofdcoach van de belof-
tenploeg van KMSK Deinze toen sportief coördi-
nator Joric Vandendriessche hem belde met de
vraag om bij de dames van Essevee aan de slag
te gaan. Prompt begon Engels wedstrijden van
Essevee te bekijken en zich te verdiepen in het
damesvoetbal . “Ik zeg niet zomaar nee tegen
iets dat ik nog niet ken. En toen ik besefte dat
in het vrouwenvoetbal nog veel puur om voet-
bal draait, stond mijn besluit vast. Als voetbal-
ler was ik ook gepassioneerd door het spelletje
zelf, en niet door allerlei randzaken.”
Voor we richting volgend seizoen kijken, is het
misschien goed om eerst nog eens het voorbije
seizoen te evalueren. In welke mate voldeed
dat aan de verwachtingen?
Windels: “Je mag die vraag stellen aan alle
speelsters, ze zullen allemaal zeggen dat ze niet
tevreden zijn. We zijn goed gestart met 9 op 9 en
we hebben ook altijd gewonnen tegen de clubs
waartegen we moesten winnen, maar we heb-
ben nooit de aansluiting gemaakt met de clubs
boven ons. Als we onszelf vergelijken met een
team als KRC Genk dan zien we dat zij in de loop
vanhetseizoenwelprogressiehebbengemaakt.
Dat hadden we ook van onszelf verwacht.”
Nochtans waren er mogelijkheden. Een ge-
lijkspel tegen Gent, nipt 2-1 verloren van RSCA,
gewonnen tegen Genk… “Het kon, maar we wa-
ren niet constant op niveau,” weet Windels. “We
moesten echt top zijn om die resultaten te be-
halen. Vaak kregen we vermijdbare doelpunten
tegen en hebben we te weinig kansen gecre-
ëerd. Dat gebrek aan scorend vermogen heeft
ook niet alleen met de spitsen te maken, dat is
ook een zaak van de flanken en het middenveld.”
Kenny Engels: “Als je bijvoorbeeld de thuiswed-
strijd tegen OHL ziet, dan merk je dat
STAP
ZETTEN
NAAR
PLAYOFF1
E
•
PAULINE
WINDELS
&
KENNY
ENGELS
•
INTERVIEW
•
PAULINE
WINDELS
&
KENNY
ENGELS
•
INTERVIEW
•
PAULINE
WINDELS
&
KENNY
ENGELS
•
INTERVIEW
•
PAULINE
WINDEL
The World At Our Feet Groeien aan de top
34

Essevee het eerste half uur vanuit de hoge pres-
sing het betere team was. Maar uit de kleine
kansen die het team creërde puurde het te wei-
nig. Ook in wedstrijden tegen andere topploe-
gen zetten de speelsters hun voet maar ligt het
rendement te laag. De afstand tot de top is dus
niet zo groot, maar als je telkens weer merkt dat
je minder krijgt dan je verdient, dan wijst dat op
een gebrek aan automatismen in het hele team.
Daar gaan we dus werk van maken.”
Hoe evalueren aanvoerster en coach de afgelo-
pen competitie en Play Off in het algemeen?
Windels: “Er is verbreding aan de top en dat is
goed. Ook binnen elke club afzonderlijk zie je
meer talent. Jonge meisjes zijn almaar beter
technisch aangelegd, waardoor het vrouwen-
voetbal in België groeit. Om goed te zijn zou de
competitie nog uit meer clubs moeten bestaan
zodat het talent zich nog meer kan verspreiden.
Het werk dat ze bij OHL en bij Club YLA doen is
goed voor de toekomst van het vrouwenvoetbal.
Ook als het gaat om sponsoring en om marketing
via sociale media die de commerciële waarde
en de economische aantrekkingskracht kunnen
vergroten. Bij ons worden de social media nu
nog verzorgd door twee vrijwilligers. Daar zit dus
nog groeimarge. En wat Play Off II betreft: daarin
heb je natuurlijk niet veel meer te winnen of te
verliezen, zeker als je zoals wij niet meer kun-
nen stijgen of dalen in de stand. Toch vind ik het
persoonlijk altijd heel belangrijk om te winnen.
Als wij tegen Woluwe of Aalst verliezen, dan
slaap ik twee nachten niet. Door fysiek beter te
worden met een physical coach en een twee-
de tussentijdse fysieke test in de winter kun-
nen we nog een stap zetten en de afstand tot
de top 5 verkleinen.”De coach toont zich in zijn
vooruitblik blij met die strijdbare woorden van
zijn aanvoerster: “Grinta is een woord dat vaak
gebruikt wordt in het voetbal, maar terecht: als
sporter moet je altijd spelen om te winnen. Als
je twaalf speelsters hebt met de mentaliteit
van Pauline dan kan je verder. Daarnaast is het
teamtactische belangrijk. Ik heb de laatste ja-
ren veel wedstrijdanalyses gedaan en dat blijft
één van mijn stokpaardjes. Ik ben geen coach
die zich vastpint op een spelsysteem, maar wel
op bepaalde spelprincipes moeten terugkomen
in elk spelsysteem. Voor volgend seizoen heb-
ben we al de transfers van Nicky Van Den Abeele
en Imani Prez aangekondigd en ook voor de po-
sities 2 en 9 komt nog versterking. Lena Hubaut
en Rose Adewusi komen van de beloften en we
completeren onze staf met een physical coach,
een video-analist, en een assistent-trainer.
”Doordat Engels zich ook bezig gaat houden
met het YES-schoolproject van Zulte Waregem,
zal hij nog nauwelijks aan de slag zijn als wis-
kundeleraar en bijna fulltime op de club kunnen
aanwezig zijn.
Essevee Women vieren
overwinning
ALSSPORTERMOET
JEALTIJDSPELENOM
TEWINNEN
•
PAULINE
WINDELS
&
KENNY
ENGELS
•
INTERVIEW
•
PAULINE
WINDELS
&
KENNY
ENGELS
•
INTERVIEW
•
PAULINE
WINDELS
&
KENNY
ENGELS
•
INTERVIEW
•
PAULINE
WINDEL

JUSTINE
VANHAEVERMAET
Met Euro 2022 in Engeland komt het voetbal
weer eens naar huis. Maar ook Red Flame Jus-
tine Vanhaevermaet mag het voetbalgekke En-
geland haar thuis noemen. Als vaste waarde van
Reading FC Women in de Women’s Super League
geniet ze van de beleving daar.
DEREDFLAME
VANREADINGFC
Reading is een stadje van 160.000 inwoners een
uur ten westen van Londen. Het is gelegen in the
Royal County of Berkshire, de reden waarom de
teams van Reading wel eens de ‘Royals’ worden
genoemd. Hoogheden als Ricky Gervais, Sam
Mendes, Kate Winslet en Kate Middleton zijn in
Reading geboren, maar volgens onze bron is er in
het stadje niet zo heel veel te beleven, tenzij dan
voetbal van het hoogste niveau.
Die bron heet Justine Vanhaevermaet, de
Red Flame met rugnummer tien die meestal op
de zes speelt, en die sinds het seizoen 2021-
22 haar stek heeft in de hoogste klasse van
het Engelse voetbal. Nadat ze eerder bij Sinaai
Girls en RSCA Women speelde, begon Vanhae-
vermaet aan haar buitenlandse avonturen bij SC
Sand in de Bundesliga en daarna naar Røa IL en
LSK Kvinner in Noorwegen. Dit seizoen mocht ze
aantreden tegen grootheden als Chelsea, Arse-
nal, Manchester City en Tottenham, en parkeer-
de ze de blauwwitten van Reading uiteindelijk
mee op de achtste plaats na een aarzelende
start en ook een wat mindere eindspurt.
Justine Vanhaevermaet: “Inderdaad. We be-
gonnen de competitie tegen een aantal sterke
tegenstanders, terwijl we op het einde punten
hebben laten liggen waar dat niet hoefde. Maar
zodra we een eerste keer hadden gewonnen, is
het wel een hele tijd goed gaan met acht onge-
slagen wedstrijden waarvan we er zeven won-
nen, zelfs één tegen Chelsea. Dat was een leuke
periode.”Dat de intensiteit in Engeland een pak
hoger ligt, voelde Vanhaevermaet meteen, maar
zelf heeft ze ook veel fysieke kwaliteiten, waar-
door de aanpassing goed meeviel. “Het hielp ook
dat ik meteen veel mocht spelen. En daarnaast
heb ik nog veel stappen vooruitgezet door elke
dag in een professionele omgeving te kunnen
werken en trainen. We hebben bij Reading een
heel goede trainersstaf en een goede physical
coach. Ik merk de vooruitgang op alle vlakken.
Mijn loopvermogen is nog verbeterd, door de
videoanalyses voel ik tactisch de dingen nog
sneller aan, technisch word je beter door de da-
gelijkse trainingen, en ik ben ook sterker in de
duels. Voor ik naar het buitenland ging, combi-
neerde ik voetbal nog met studeren en
Justine Vanhaevermaet
tijdens de friendly tus-
sen Belgïe en Ierland
38

gen, en dat er voor haar ook na haar carrière als
speelster misschien nog een plek zal zijn in de
omkadering van het voetbal? “Wie weet. Nu ik
zie hoe het er daaraantoe gaat, zou ik die erva-
ring wel kunnen meenemen. Maar ik weet nog
niet wat ik later ga doen. Ik heb mijn diploma van
kinesist en ik heb ook al gewerkt, maar eerst wil
ik nog voetballen.”
EXTRA PROCENTEN
Vanhaevermaet heeft nog een contract voor
een jaar bij Reading, maar noemt het WK van
2027, waarvoor België samen met Nederland
en Duitsland hun kandidatuur hebben gesteld,
ook nog als een doel. Ze is nu 30, maar ze is nog
topfit, en heeft door een aantal blessures ook
al wat moeten missen. Een kruisbandblessu-
daarna met een job. Nu ben ik vier jaar prof en
staat alles in het teken van het voetbal. Het is
leuk alle tijd te kunnen besteden aan iets dat je
graag doet en waar je beter in wil worden.” Al-
leen mist ze in Engeland natuurlijk wel haar ver-
loofde Thomas, familie en vrienden. “Als je die
afleiding minder hebt kan een dag wel eens lang
duren. Gelukkig is er FaceTime en kan je nog al-
tijd makkelijk het kanaal over voor een bezoek.”
ENGELSE OMKADERING
Engeland is de eerste tegenstander in de reeks
oefenmatchen van de Red Flames voor het EK,
en ook op de eindronde zelf kunnen we het team
van kapitein Leah Williamson en coach Sari-
na Wiegman weer tegenkomen. “Het beeld van
Engelse teams die vol in de duels gaan en heel
direct in de omschakeling spelen klopt, al ver-
schilt dat nog wel van ploeg tot ploeg. Zo spelen
Chelsea en Arsenal met hun kwaliteiten ook op
balbezit in de opbouw. Vooral van de snelheid
van uitvoering steek je veel op.”
Ook de publieke omkadering van het vrou-
wenvoetbal is in Engeland natuurlijk top. “Je
ziet veel wedstrijden en praatprogramma’s op
Skysports en BBC. Op Sky gaat het van ’s mor-
gens tot ’s avonds over voetbal, met beelden en
analyses. In Engeland komt iedereen sowieso
in aanraking met vrouwenvoetbal en het is fijn
om die appreciatie te voelen. In de kleedkamer
praten we ook geregeld over onze competitie,
de nationale ploegen en de Premier League bij
de mannen.” En de fans volgen, zeker die van
de jongste generatie. “Het is wel typisch voor
het vrouwenvoetbal dat we jonge fans aantrek-
ken. Naar de Red Flames komen veel kinderen
en jonge meisjes kijken, en ook bij Reading zit er
altijd veel jeugd in de tribunes. Dan merk je dat
je een voorbeeld bent.”
Over stadions gesproken. De thuishaven van
de Flames in Engeland wordt het oefencomplex
van Wigan Athletic FC, en het oer-Engelse Kil-
hey Court Hotel, ook in Wigan. De wedstrijd te-
gen Frankrijk wordt gespeeld in het New York
Stadium van mannenploeg Rotherham United
FC, en die tegen IJsland en Italië in het Acade-
my Stadium, de thuishaven van de vrouwen van
Manchester City. “Een leuk stadion met een heel
goede grasmat,” weet Justine, “alleen jammer
dat er niet zo veel mensen binnen kunnen (de
capaciteit van 7000 toeschouwers wordt door
het wegvallen van staanplaatsen teruggebracht
naar 4.700, red.). De wedstrijd tegen IJsland is al
uitverkocht. Daar missen we een kans om meer
mensen te laten kennis maken met ons en de
andere nationale teams. Maar er zal ongetwij-
feld veel sfeer zijn tijdens het hele toernooi. Als
je supporters een mooi platform geeft, dan ma-
ken ze daar ook gebruik van.”
Als Vanhaevermaet ziet wat er in Engeland
allemaal al rond het vrouwenvoetbal gebeurt,
denkt ze dan niet dat wij in België zullen vol-
MANCHESTERCITY. EENLEUK
STADIONMETEENHEELGOEDE
GRASMATALLEENJAMMER
DATERNIETZOVEELMENSEN
BINNENKUNNEN
re hield haar weg van het vorige EK, waardoor
ze bij de kwalificatie voor Euro 2022 misschien
nog net iets meer uitgelaten was dan de andere
speelsters. “Klopt. Die blessure heeft me op ver-
schillende vlakken ook sterker gemaakt, maar
dit EK was echt een groot doel. Het is belangrijk
voor het vrouwenvoetbal in België, maar ook op
persoonlijk vlak. Toen dat dan lukte door eerste
te eindigen in de groep met die 4-0 overwinning
tegen Zwitserland was dat een emotioneel mo-
ment.”Op haar positie van verdedigende mid-
denvelder is Vanhaevermaet belangrijk om met
haar balvastheid de rust te bewaren, de brug
te maken tussen de verdediging en de aanval,
de controle te houden over het tempo, en aan
te voelen waar er eventueel bijgestuurd moet
worden. Denkt ze dat de Flames er nu nog beter
voor staan dan vijf jaar geleden?
“Echt wel. We hebben een heel goede groep,
een goede mix van ervaren speelsters en on-
bevangen youngsters die al veel voetbalkennis
hebben, omdat de meeste uit de topsportschool
komen. Er is ook een heel goede dynamiek met
de staf, en met zo’n sfeer is het leuk om naar
zo’n toernooi toe te leven. Het is nu zaak om de
komende weken nog hard samen te werken om
nog een aantal procenten te winnen. De oe-
fenwedstrijden zijn daarom een goede zaak. De
eerste tegen Engeland zal meteen een goede
waardemeter zijn.” En eens op het toernooi be-
kijken we het … wedstrijd per wedstrijd. “Vroe-
ger deed ik wel eens een voorspelling, maar nu
niet meer. Op een toernooi kan veel gebeuren,
en soms beslissen details.”
Justine Vanhaevermaet
40

ONSVAK
EVOLUEERT
CONSTANT
Fabienne Van De Steene
Kinesitherapeute van
De Red Flames
Van de stafleden die de Red Flames straks naar
Euro 2022 vergezellen, heeft Fabienne Van De
Steene ongetwijfeld de langste staat van dienst.
Een blik achter de schermen bij de kinesithera-
peute die de nationale ploeg al bijna dertig jaar
begeleidt. “Ons vak evolueert constant.”
We spreken Van De Steene in Sint-Truiden, waar
de Red Flames de voorbereiding richting EK heb-
ben aangevat. Naast haar werk voor de Flames
heeft Van De Steene ook nog de groepspraktijk
met sportkinesitherapeuten HIT in Sint-Mar-
tens-Latem, waar ondermeer Olympische roei-
ers en zeilers, handballers, badmintonspelers
en andere individuele atleten en recreanten in
behandeling zijn. Van De Steene geeft ook les
op de universiteit, waar ze trouwens Flames als
Justine Vanhaevermaet, Silke Van Wynsberghe
en Elien Van Wynendaele onder haar studenten
had. Toen ze zelf kinesist werd van de nationale
vrouwenvoetbalploeg, nu bijna 30 jaar geleden,
kwam ze zelf nog maar pas van de schoolban-
ken. “Onze prof in Gent Maurice Mussen, die in
2019 is overleden, was toen kiné van de Rode
Duivels en wist dat ik een postgraduaat sport-
kinesitherapie in Leuven had gedaan. Toen de
kiné van de toenmalige nationale vrouwenploeg
haar voet had gebroken na een woensdagtrai-
ning, kreeg ik van hem een telefoontje dat ze
iemand nodig hadden voor de wedstrijd op za-
terdag tegen Spanje. Ik wist niet eens dat de
dames een nationale ploeg hadden, maar zo
ben ik erin gerold.”
Strakke planning
In die eerste twintig jaar werden er nog geen
eindtoernooien gehaald, maar nu zit Van De
Steene alweer in volle voorbereiding voor haar
tweede EK. Is zenuwachtig?
“We zijn er in de eerste plaats om blessures te
voorkomen of te genezen en daarom kijk ik al-
tijd met andere ogen naar een wedstrijd dan een
coach of een supporter. Maar natuurlijk hebben
wij ook een gezonde stress om te winnen. Ik zou
geen goede motivator zijn als ik het in Engeland
na de eerste ronde wel welletjes vond.” (Lacht)
Er wordt bij de Flames dan ook niets meer aan
het toeval overgelaten. Hoe zien haar dagen
hier op stage er zoal uit?
“Elke ochtend vullen de de speelsters een vra-
genlijst in om te kijken wie er eventueel een ne-
gatieve reactie heeft op de dag voordien.
ONSVAKEVOLUEERT
CONSTANT
IKWISTNIETEENS
DATDEDAMESEEN
NATIONALEPLOEG
HADDEN,MAARZO
BENIKERINGEROLD

Dat wordt besproken met de physical coach en
de coach om te kijken welke speelsters kunnen
worden ontlast door individuele aanpassingen
van de oefeningen op training. Daarna maken
we de dranken klaar, en is er een eerste moment
om te verzorgen, te mobiliseren, te tapen, enzo-
voort. Dan volgt de eerste training waar wij ‘pas-
sief’ aanwezig zijn voor het geval er iets gebeurt,
of om even individueel met iemand bezig te zijn.”
Na de training volgen het eten, eventueel een
shake, en in de namiddag terug een verzorgings-
moment, een training en nog een avondses-
sie met verzorging en behandeling. Tijdens een
toernooi is dat programma gelijkaardig, behalve
op de wedstrijddagen wanneer de speelsters
meer rust en bespreking hebben.” En zo’n dag-
programma past natuurlijk in een groter plan van
aanpak: “Gedurende het jaar hebben de coach,
de physical coach, de data-analyst en ikzelf elke
maandag overleg, waarbij we de trainingen van
de speelsters bijhouden en analyseren naar de
interlands toe. Voor het EK moeten de speelsters
sinds januari ook minimum twee krachtsessies
per week inbouwen en dat volgen we actief op.
En dan doen we natuurlijk aan periodisering: om
top te zijn op de eerste EK-wedstrijd op 10 juli
zijn we zes weken aan een voorbereiding begon-
nen die voor iedereen individueel is uitgewerkt.”
Fysieke parameters
Het goede nieuws is dat Van De Steene kan be-
vestigen dat het goed gaat met alle Flames. Al
valt bij speelsters die uit een lange blessure ko-
men niet altijd te voorspellen of ze de parame-
ters voor speelsters van het niveau van de top
8 in Europa op een verantwoorde manier zullen
kunnen halen. Kan de medische staf er onder-
tussen wel zeker van zijn dat de concurrerende
Flames hun vragenlijst altijd waarheidsgetrouw
invullen? “Een probleem melden en even ‘unloa-
den’ op een training betekent niet meteen dat
een speelster niet geselecteerd zal worden, dat
hebben we ondertussen wel kunnen duidelijk
maken. De coach staat er ook erg voor open om
bepaalde speelsters eens een oefening te laten
overslaan. En de groep weet dat we op een ver-
trouwelijke manier met hun informatie omgaan.
Als een speelster met de arts of de kine iets van
sportief belang bespreekt dat we met de coach
willen delen, dan zullen we de speelster altijd
nog vragen of dat oké is. We zullen die informatie
nooit doorgeven als een speelster dat niet wil, al
heb ik dat tot nu toe nog niet meegemaakt. Uit-
eindelijk presteer je met een groep en wil je niet
dat de coach een speelster opstelt wanneer wij
weten dat dat slecht zal uitdraaien.”
Natuurlijk merkt Van De Steene ook wel dat
niet altijd àlle pijntjes gemeld worden, en al
zeker niet op een wedstrijddag. “Maar dat kan
ook geen kwaad. Bij sport komt ook psychologie
kijken. Atleten kunnen door de adrenaline ook
boven zichzelf uitstijgen. Sommige atleten zijn
keihard, voor andere kan het ook geen kwaad
om eens uit de comfortzone te treden. Topsport
gaat vaak gepaard met berekende risico’s. Maar
hoe beter we meten, hoe meer we weten, en ob-
jectieve data helpen ons om betere beslissin-
gen te nemen, en die duidelijker te beargumen-
teren bij de speelsters en de coaches.”
Daarmee zitten we ook op het terrein van de
fysieke parameters van de Red Flames die in de
media niet altijd met volledige kennis van zaken
besproken werden. Van De Steene: “Het is echt
niet zo dat we zo maar eens even wat cijfertjes
gaan plakken op de Flames. Aan die parameters
is heel lang en op basis van wetenschappelijk
onderzoek gewerkt. Het gaat om een duidelijke
lijst van diverse parameters, met voor iedereen
individueel targets die rekening houden met de
speelster in kwestie.”
Atleet centraal
Het invoeren van die parameters is maar één
reden waarom de Red Flames zelfs in vergelij-
king met het EK 2017 nog veel beter voorbereid
en gestructureerd aan de start van Euro 2022
zullen komen. “We hebben speelsters en staf
alles tot hun beschikking wat nodig is. We zijn
het basecamp al gaan verkennen om ons opti-
maal te kunnen organiseren. Van de aanpak op
het vorige EK behouden we wat goed was en
verbeteren we wat beter kon. Meer specifiek is
kinesitherapie ook nog altijd een vrij jonge we-
tenschappelijke richting die constant blijft evo-
lueren, met nieuwe inzichten die je moet blijven
volgen. Je moet niet zomaar op elke nieuw hype
springen, maar nieuwe inzichten wel op een
wetenschappelijke manier toetsen, en dan in-
tegreren of counteren.”
Of er door de toegenomen intensiteit in het
voetbal meer blessures zijn dan vroeger, kan
Van De Steene vanwege een gebrek aan ver-
gelijkende cijfers moeilijk zeggen, al ziet ze
wel meer spierblessures. “Bij vrouwen is het
aandeel kracht minder uitgesproken dan bij de
mannen, waardoor je ook andere letsels krijgt.
Bij vrouwen zien we bijvoorbeeld proportioneel
meer enkeldistorsies (omgeslagen voeten) en
voorste kruisbandletsels. En wat betreft de
spierletsels zijn het bij mannen meer de ham-
strings die in de problemen komen in de spurt-
fase, terwijl het bij vrouwen eerder gaat om de
quadriceps bij het trappen.”
Op het vlak van krachtprogramma’s valt er
volgens Van De Steene in het Belgisch clubvoet-
bal nog vooruitgang te boeken ten opzicht van
het buitenland. “Met de nationale ploeg hebben
we wel overleg met de kine’s van de clubs, maar
je kan niet interfereren als er daar met overtui-
ging volgens andere methodes wordt gewerkt.
Dus proberen wij de groep die op verschillende
manieren is getraind hier meer op één lijn te krij-
gen, waarbij de atleet altijd centraal blijft staan.”
Fabienne Van De Steene
EVEN‘UNLOADEN’OPEEN
TRAININGBETEKENTNIET
METEENDATEENSPEELSTERNIET
GESELECTEERDZALWORDEN
NADETRAINING
VOLGENHETETEN,
EVENTUEELEENSHAKE

Nog maar pas terug aan de slag als perschef van
de Rode Duivels werd ik in de zomer van 2017
ook helemaal ondergedompeld in het vrouwen-
voetbal. In mijn eerste periode was ik al getuige
van de blijde intrede van mijn streekgenoot Ives
Serneels als nieuwe bondscoach en maakte
ik van dichtbij de naamsverandering van Rode
Duivelinnen naar Red Flames mee, een dames-
ploeg vergezellen naar groot toernooi was vol-
komen nieuw voor mij.
Samen met mijn toenmalige collega Brecht
Schelstraete beleefde ik die zomer het aller-
eerste EK van de Red Flames vanop de eerste
rij. Het werd een even aangename als boeiende
ervaring. Al snel stelde ik vast dat er tussen de
Rode Duivels en de Red Flames inzake aanpak,
omkadering en organisatie een wereld van ver-
schil ligt. Maar tegelijk ook dat de camaraderie
onder de vrouwen en hun staf de bovenhand
haalde op de ‘ongelijke’ logistieke behandeling.
Het thema rond gelijke lonen voor voetballende
mannen en vrouwen zou pas in het najaar van
2017 op de internationale agenda komen. We
namen onze intrek in het smaakvolle familieho-
tel De Roskam in Rheden niet al te ver van onze
eerste speelstad Doetinchem in de Achterhoek,
provincie Gelderland. De mensen daar worden
ook wel de Superboeren genoemd. Guus Hiddink
is een van hen. En ze zijn daar terecht fier op. Op
Guus en op hun geuzennaam. Zoals ze dat ook
in Waregem zijn, zeker als ze het in de ‘Vlasico’
-de regionale clasico in de vlassttreek- tegen
de kerels uit Kortrijk opnemen.
ACHTER DE SCHERMEN
Zo’n eerste EK is uiteraard iets unieks en dus
hadden we ook een extra cameraman bij die voor
het pas opgerichte Eleven Sports een soort ‘fly
on the wall’-documentaire maakte. Achter de
schermen bij de Red Flames op het EK: Flame-
time. Je weet maar nooit hoever we het zouden
schoppen, ook al waren de ambities gematigd.
De groepsfase overleven zou al mooi zijn. De
eerste wedstrijd was tegen het gerenommeerde
TERUGNAAR
HETEK2017
Vijf jaar geleden speelden de Belgian Red Flames hun eerste grote
toernooi. Hoewel ze de groepsfase van het EK niet overleefden, werd hun
prestatie als een succes beschouwd. Vooral dankzij de ophefmakende
zege tegen Noorwegen in Oranjestad Breda. Een weemoedige terugblik
door Stefan Van Loock, perschef van de Red Flames.
46

Denemarken en werd gespeeld in het oergezel-
lige stadionnetje De Vijverberg van FC De Graaf-
schap. Ik waande mij gelijk ergens in de Engel-
se tweede of derde klasse. Preston North End,
Rochdale of Tranmere Rovers. Iets van die slag.
De sfeer was opperbest en er zaten die zondag-
avond 16 juli bijna vijfduizend toeschouwers op
de tribunes. De meesten onder hen waren Bel-
gen. Innerlijk waren de speelsters bloednerveus
maar gefocust. Er stond iets groots te gebeuren.
Dat kon je aan alles horen, zien en voelen.
De blikken op oneindig, de stilte op de bus, het
aantal toiletbezoeken in de kleedkamer.
“Als we hier maar niet afgaan”. Het stond
op elk Belgisch gezicht te lezen. Het begon ook
slecht met een foutje van Odeurs, een onnodige
overtreding van Van Gorp op Nadim en de daar-
opvolgende vrijschop die in de rebound werd
binnengetikt. De plankenkoorts bij de Flames
haalde het in die openingsfase van het enthou-
siasme en de motivatie.
Maar zie, van dan af daalde het aantal slech-
te passes net als het aantal verloren duels in
onze ploeg zienderogen. Zeker wanneer ze in de
tweede helft in de richting van het goed gevulde
en enthousiaste Belgische vak speelden. Doe-
tinchem is een eindje rijden maar het weerhield
het Belgisch legioen niet om de drie uur lange
verplaatsing te maken. Aangezogen door de
enthousiaste Belgische supporters stegen de
Flames boven zichzelf uit en tot de laatste mi-
nuut hing de gelijkmaker in de lucht. De Flames
werden niet beloond voor hun aanvalsdrift, de
Denen wel voor de professionele manier waar-
op ze de wedstrijd uitspeelden. Vier dagen later
kleurde Breda helemaal rood. De wedstrijd te-
gen vice-Europees kampioen Noorwegen is een
thuismatch. Met een tank vol vertrouwen zijn de
Red Flames vanuit de Achterhoek naar de zui-
delijke grensstreek afgezakt en duiken ze de
catacomben van het nette Rat Verleghstadion
in. In het stadion zitten zo’n 8500 toeschou-
wers, waaronder 6200 Belgische fans die uit
volle borst de Brabançonne meezingen. Zelden
was het enthousiasme zo groot en de sfeer rond
de Red Flames zo bijzonder als die donderdag-
avond in ‘de Parel van ’t Zuiden’, ook al zat het
stadion slechts halfvol. Zelfs de plensbui tij-
dens de opwarming kon de pret niet bederven.
ONTLADING
Gesterkt door de tweede helft tegen de Denen,
drijven onze Flames als een jachthond die wild
ruikt, de Noren de wanhoop nabij. De voormalige
olympische, Europese en wereldkampioen lijkt
helemaal ontredderd. Het aantal kansen van de
Belgen is nauwelijks bij te houden. Scoren lukt in
die geweldige eerste 45 minuten helaas niet. Ook
al schreeuwt Ives Serneels zich bijna de pleuris.
De rust brengt raad. En op het uur gebeurt er
iets wonderbaarlijks. Wullaert, Cayman en Phil-
tjens, die zich op dit toernooi tot de Belgische
revelatie ontpopt, rollen de hele Noorse rech-
terflank op. De voorzet van Philtjens wordt door
Wullaert naar de grond gekopt waarna de Noor-
se keeper de bal ternauwernood kan keren en de
goed gevolgde Elke Van Gorp simpel binnentikt.
Het is veertien over zeven Europese tijd. Bel-
gië scoort zijn eerste doelpunt op een EK voor
vrouwen. De ontlading is tot ver buiten de mu-
ren van de Oranjestad te horen. Op de tribunes
wordt de wave ingezet. Het blijkt een extra im-
puls voor onze speelsters die de Noren wat later
helemaal kopje onder duwen. Bij het eindsig-
naal van de Poolse scheidsrechter is de Belgi-
sche vreugde-uitbarsting zo mogelijk nog gro-
ter. Ik loop mee het veld op en dompel mij met
de speelsters en collega-stafleden onder in de
zoete zegeroes. We hebben zonet geschiedenis
geschreven. Over vier dagen zal de derby tegen
Nederland in Tilburg beslissen over kwalificatie
of uitschakeling. We zijn intussen gehuisvest in
het Vander Valk hotel in Gilze-Rijen, halverwege
onze laatste twee speelsteden. Bij het buffet
slaakt ons hele gezelschap een zucht van ver-
lichting. Het eten is er merkelijk lekkerder dan
ALSWEHIERMAAR
NIETAFGAAN
48

in Doetinchem waar het keukenpersoneel droge
dieetkost opdiende, ook wel sportvoeding ge-
noemd. Het hotel is inmiddels permanent dicht
lees ik op hun website waar een foto weinig aan
de verbeelding overlaat. De Flames hebben dan
nog geen eigen chef mee. Gelukkig is ook daar
intussen verandering in gekomen en bevinden
we ons op dat vlak alvast in de zevende hemel.
Alleen de gouden lepeltjes ontbreken nog
Daags na de zege tegen Noorwegen staat er
op onze nationale feestdag op het veld van VV
Rijen een publieke training op het programma.
En of er publiek is: maar liefst vierhonderd man!
De training duurt niet zo heel lang. De elf spelers
die de avond voordien aan de aftrap stonden,
zijn vanuit het hotel met de fiets naar het oe-
fenveld gekomen en besteden meer tijd aan het
uitdelen van handtekeningen en poseren meer
voor de camera dan ze een bal aan de voet heb-
ben. Een volle voormiddag lang had ik de han-
den vol om alles mee in goede banen te leiden.
Het hele veld in Rijen is omzoomd met rijen fans.
24 juli. D-day. De beslissende match. Neder-
daags voordien in de goed gevulde perszaal in
de buik van het stadion. Ik zag toen enkele Ne-
derlandse journalisten de wenkbrauwen fron-
sen. Het team dat Noorwegen versloeg, wordt
niet gewijzigd en begint opnieuw met veel grinta
aan de match. Bij de Flames gaat wel veel aan-
dacht uit naar Jackie Groenen die in ons land op-
groeide en de dubbele nationaliteit bezit. Maar
ze staat dus in het andere kamp en ligt zelfs aan
de basis van de 0-1 nadat Maud Coutereels een
penaltyfout op haar beging. Nederland neemt
de dirigeerstok over, al volgt er nog niet meteen
een ‘finale’ (lees fenalie). De gelijkmaker van
Wullaert brengt wat verse hoop bij de aanwezi-
land-België. Derby der Lage landen. Niet op de
Bosuil, niet in de Kuip, het Willem-II stadion in
Tilburg vormt het decor. De sfeer in de aanloop
naar de burenstrijd is vriendschappelijk. Hier is
geen politie nodig om de rivaliserende fans uit
elkaar te houden. Geen gedoe, geen ‘stoerdoe-
nerij’, geen aanstellerigheid. Iedereen samen en
door elkaar naar het stadion. Een familiegebeu-
ren. Mijlenver van het bling bling sfeertje in het
vaak protserige mannenvoetbal. Dat is net wat
het vrouwenvoetbal zo aantrekkelijk en vooral
toegankelijk maakt.
STRIJDLUST
Het stadion zit vanzelfsprekend vol. Het kleurt
(bijna) helemaal oranje. We zullen dit keer een
toontje lager moeten zingen. Voor Nederland
dat al twee keer heeft gewonnen, volstaat een
punt. Wij moeten winnen om zeker te zijn van
een plaats bij de laatste acht. Bij een gelijkspel
of zelfs een nederlaag zijn we afhankelijk van de
uitslag van Denemarken-Noorwegen. “We gaan
volop voor de overwinning”, zei Ives Serneels
ge Belgen, zeker ook omdat er daarna nog kan-
sen volgen. Maar de 1-2 van Lieke Martens een
kwartier voor tijd betekent de doodsteek voor de
tornooiambities van de Flames. Zeker wanneer
doorsijpelt dat Denemarken het Scandinavisch
onderonsje tegen Noorwegen heeft gewonnen.
Het eerste EK van de Flames werd ondanks twee
nederlagen op drie wedstrijden als een succes
beschouwd. Met dank aan de onverhoopte maar
verdiende zege tegen Noorwegen en de strijd-
lust tegen Denemarken en Nederland. Mits een
minder aarzelend begin in de openingsmatch zat
er mogelijk meer in. Een les die de coach en zijn
team vier jaar later zeker zullen meenemen.
HETEERSTEEKVANDEFLAMES
WERDONDANKSTWEE
NEDERLAGENOPDRIEWEDSTRIJDEN
ALSEENSUCCESBESCHOUWD.
METDANKAANDEONVERHOOPTE
MAARVERDIENDEZEGETEGEN
NOORWEGENENDESTRIJDLUST
TEGENDENEMARKENENNEDERLAND.
MITSEENMINDERAARZELENDBEGIN
INDEOPENINGSMATCHZATER
MOGELIJKMEERIN.
—STEFANVANLOOCK
50

Door haar deelname aan het EK 2017 in Neder-
land heeft Red Flames-spits Tine De Caigny al
ervaring op een groot toernooi. Bij haar en bij
toernooidebutant Amber Tysiak peilen we naar
de verwachtingen voor de eindstrijd in Engeland.
De ene is nog altijd maar net 25, staat in de spits
bij de Red Flames en het Duitse TSG 1899 Hof-
fenheim, en mocht vijf jaar geleden al proeven
van een EK-eindronde in Nederland, waar de
Red Flames Noorwegen klopten, en maar nipt
verloren van Denemarken en Nederland.
De ander is 22, was dit seizoen sterkhouder
bij vice-kampioen OH Leuven, voetbalt zich in
sneltempo een reputatie bij elkaar centraal ach-
terin bij de Flames, en kijkt er dus ook naar uit
om het in de bakermat van het voetbal op te ne-
men tegen Ijsland, Frankrijk, Italië … en wie weet
nog andere tegenstanders in de knock-outfase.
We treffen de twee in Sint-Truiden, waar de Red
Flames met het stadion en het hotel op Stayen
over de nodige accommodatie beschikken om
aan hun lange voorbereiding richting Euro 2022
te beginnen.
OOKALISHETEEN
GROTEGROEP,IEDEREEN
KENTELKAARENKOMT
GOEDOVEREEN
UITKIJKEN
NAARHET
EINDTOERNOOI
Amber Tysiak tijdens
de friendly tegen
Luxemburg voor de Euro 2022
53

derland? “De zotte beleving! Al die supporters
die toen naar Nederland zijn gekomen, dat was
toch heel bijzonder. En dan die eerste overwin-
ning tegen Noorwegen natuurlijk. Achteraf was
er ook teleurstelling omdat we beseften dat
we tegen Denemarken teveel stress hadden.
We verloren uiteindelijk maar 1-0, maar we zijn
met teveel respect voor de tegenstander aan
die eerste wedstrijd begonnen. Het was alle-
maal nieuw en we waren toen al blij dat we er
geraakt waren. Dat moet deze campagne van bij
het begin anders. We moeten meteen laten zien
wie wij zijn. Een verschil is dat we nu ook weten
welke fysieke parameters de andere toplanden
halen. Dat wisten we vijf jaar geleden niet. Nu
kunnen we in de voorbereiding ook professio-
neler en individueler gaan werken om ginder 95
of 120 minuten voluit te kunnen gaan.”
Tysiak lijkt als relatieve nieuwkomer niet
snel onder de indruk van omstandigheden, maar
vindt het toch ook spannend. “Ik heb een EK met
de U19 meegemaakt waar je ook dat toernooi-
gevoel had, maar ik ben nu toch ook benieuwd
naar de hele omkadering in een voetballand als
Engeland, met de mooie velden, de stadions en
de fans.” De Caigny hoopt in ieder geval op aan-
zienlijk wat Belgische supporters, want dat is
toch altijd een extra stimulans.
“In de Champions League tegen Arsenal zagen
wij al hoe de beleving daar nog veel groter is
dan in Duitsland. Maar een paspoort aanvragen
en de oversteek naar Engeland maken is voor
Belgen natuurlijk minder eenvoudig dan met de
auto naar Nederland rijden.”
Voor het toernooi begint, is de grote groep
van jonge en meer ervaren Flames wel al zes
weken samen voor de voorbereiding, met ook
nog oefenwedstrijden tegen EK-gangers En-
geland, Noord-Ierland en Oostenrijk, en daarna
ook nog tegen Luxemburg.
Hoe zorg je ervoor dat de sfeer gedurende die
tijd optimaal blijft?
Tysiak: ”We zullen onszelf wel entertainen. We
nemen een spelletjesbox mee, we hebben hier
een pooltafel, in Tubeke hebben we padelvelden,
De Caigny, de Gouden Schoen van 2021, laat
weten het goed te stellen in Duitsland na haar
transfer van RSCA Women naar Hoffenheim, dat
als vijfde eindigde in de Frauen-Bundesliga.
“Individueel heb ik nog aan kracht en fysieke
paraatheid bijgewonnen, met de ploeg was het
een wisselend succes. We hebben er een goe-
de campagne in de Champions League opzitten
(De Caigny scoorde ondermeer twee keer tegen
het Deense Køge, en Hoffenheim won ook een
keer tegen Arsenal, red.) en ook in de competitie
ging het goed tot eind vorig jaar. Alleen hebben
we sinds januari onnodig punten laten liggen
waardoor de derde plaats met Champions Lea-
gue-voetbal niet meer haalbaar was.” Dat ver-
haal is herkenbaar voor Amber Tysiak. “Wij speel-
den met OHL heel goed tot december, maar dan
zijn behalve ikzelf ook nog andere speelsters
uitgevallen met blessures en dat hebben we
niet helemaal kunnen opvangen.” Net voor Play
Off 1 begon OHL punten te verliezen waardoor
RSCA Women haasje over deed. Maar het goede
nieuws is dat Tysiaks spierblessure volledig ge-
nezen is, en dat ze zich vanaf volgend seizoen
fulltime met voetbal zal bezighouden.
Zotte beleving
Maar nu is er dus dat EK, een droom voor elke
voetballer. Wat komt er het eerst bij De Caigny
op als ze terugdenkt aan het vorige EK in Ne-
Tine De Caigny klaar voor de match
EENPASPOORTAANVRAGENEN
DEOVERSTEEKNAARENGELAND
MAKENISVOORBELGEN
NATUURLIJKMINDEREENVOUDIG
DANMETDEAUTONAAR
NEDERLANDRIJDEN
en ieder heeft haar eigen kamer als ze wat meer
rust wil. Ik kijk nog altijd wat op naar de ervaren
speelsters, maar het klikt goed tussen iedereen.”
De Caigny: “Ook al is het een grote groep, ieder-
een kent elkaar en komt goed overeen. Er wordt
veel gelachen en gezeverd en dat is belangrijk
als je naar zo’n toernooi gaat.”
Helaas zullen er wel nog speelsters afvallen
wanneer Ives Serneels de selectie maakt.
De Caigny: “Dat is een belangrijke maar moeilijke
beslissing die wij gelukkig niet moeten maken.”
Tysiak: “Het zorgt voor een gezonde stress die
een deel is van topsport. Iedereen wil erbij zijn,
en dan is het aan jezelf om nu te tonen dat je be-
ter bent of het iets meer wil dan je concurrent.”
54

Niet stressen, wel voetballen
Anno 2022 zijn de Red Flames niet langer tevre-
den met de kwalificatie voor een eindtoernooi.
Ze willen ook presteren, en kijken zelfbewust
verder dan de eerste ronde. Alleen staan zowel
Frankrijk (5de), Italië (14de) als Ijsland (16de)
hoger op de wereldranglijst dan België (19de),
en voeren die landen momenteel ook alledrie
hun kwalificatiegroep voor het WK 2023 in Aus-
tralië en Nieuw-Zeeland aan.
De Caigny: “De tegenstanders hebben veel kwa-
liteit, maar wij zijn ook goed en op een toernooi
staan alleen maar toplanden waartegen je vol
aan de bak moet. Ijsland is voor ons de minst
bekende tegenstander van de drie. Tegen Italië
hebben we al gespeeld (de Flames wonnen de
laatste confrontatie in 2018, red.) en Frankrijk
kennen we natuurlijk ook. Als we ons goed voor-
bereiden zullen we het vertrouwen hebben om
vanaf minuut 1, en niet pas na tien minuten of
vanaf de tweede helft, alles te geven.”
Tysiak vult aan: “We moeten vooral geen schrik
hebben. Frankrijk is heel goed, maar op een EK
kan vanalles kan gebeuren. Ook bij de mannen
zie je daar vaak verrassende uitslagen.” Durven
voetballen is volgens de Flames de boodschap,
en dan wordt vaak naar de recente WK-kwali-
ficatiewedstrijd tegen Polen verwezen, waar ze
met wervelend en verticaal combinatievoetbal
de Polen van de mat veegden.
Tysiak: “In Polen waren we nog onherkenbaar
door de stress, maar thuis wilden we winnen,
durfden we voetballen en dat is dan ook gelukt.
De Caigny: “Tegen Noorwegen (4-0 verlies in de
WK-kwalificatie) was die stress er ook omdat
we wisten dat die wedstrijd ertoe deed. Zoiets
mag ons nooit meer overkomen.”
En dat durven begint dan al in
de achterste linie?
Tysiak: “Inderdaad, door in te schuiven, de lijn
hoog te durven zetten en vooruit te durven spe-
len.” “Zo spelen we met Hoffenheim ook,” zegt
De Caigny. “Ook als er twee, drie tegenstanders
druk komen zetten wil de coach dat de keeper
en de verdedigers er voetballend uitkomen door
telkens met een man meer te zijn, te blijven be-
wegen en nauwkeurig te blijven in de passing.”
En hoe komt Tine dan het liefst in de zestien?
Inlopend om de voorzet binnen te koppen,
of combinerend na eerst een verdediger in
de rug te hebben afgehouden? Want het valt
op hoeveel dynamische patronen er tegenwoor-
dig in het aanvallende compartiment
van de Flames zitten.
De Caigny: “De coach zegt ook dat hij eigen-
lijk niet hoeft te weten wie de spitspositie in-
neemt en wie de twee ‘tienen’ zijn. Er moet wel
altijd iemand ‘diep staan’ en daar bewegen dan
twee speelsters rond, maar dat roteert tijdens
de wedstrijd.” “Ach, afhaken, diep gaan,… het
maakt voor Tine niet uit want ze kan het alle-
maal!” grapt Tysiak. Met de sfeer is inderdaad al
alles in orde.
DETEGENSTANDERSHEBBEN
VEELKWALITEIT,MAARWIJ
ZIJNOOKGOED
OFFICIËLE APP
ROYAL BELGIAN FOOTBALL
ASSOCIATION
DOWNLOAD
DE APP
EN MIS NIETSVAN
DE BELGIAN RED FLAMES
OPHETEK!
IT’S FLAMETIME
56

Red Flames-campagne voor EK met QR-codes,
een groot scherm en een Walk of Flame
#Flametime, veel meer dan een hashtag!
op 10 juli beginnen de Red Flames aan hun
EK. Dan gaat het vuur aan de lont, slaat de
vlam in de pan, gaat de passie branden, en
staat het stadion in lichterlaaie. Of korter en
krachtiger: dan is het #Flametime! Met deze
hashtag die tegelijk een slogan is en een hele
marketingcampagne draagt, moet het succes
van de Flames zich verspreiden als een euh,…
brandend vuur.
Vanaf nu is het inderdaad #Flametime. Vlak voor
onze Red Flames in Engeland beginnen aan hun
EK-campagne, start ook de campagne waarmee
de KBVB het enthousiasme voor het nationale
vrouwenteam verder wil oppoken. De hashtag
#Flametime zal overal opduiken: op papier, on-
line op tv, en in openbare ruimtes. En dit zowel
in de communicatie van de KBVB, als van de
sponsors en op sociale media. Maar #Flametime
is veel meer dan een hashtag. “Het is een groot-
scheepse en gelaagde marketingcampagne,”
aldus de creative director van de KBVB Danny
Pauwels. “In navolging van #Deviltime ten tijde
van Euro 2020 bij de mannen, maar dan mis-
schien nog straffer.”
Groot scherm
#Deviltime - gelanceerd met dat straffe film-
pje waarin Roberto Martínez, Guy Thijs en Ray-
mond Goethals de supporters toespraken van
op de Grote Markt in Brussel - is voor EURO 2020
zeer goed opgepikt bij het publiek en in de me-
dia. “Die hashtag bleek heel eenvoudig in de
communicatie en vond dus met gemak overal
ingang. Er is zelfs een voetbalprogramma naar
vernoemd,” weet Pauwels nog. “Voor de Flames
willen we niet onderdoen, en dus trekken we
het principe nu door. Inhoudelijk blijft de
#FLAMETIME
VEELMEER DAN
EEN HASHTAG!
•
#FLAMETIME
•
#FLAMETIME
•
#FLAMETIME
•
#FLAMETIME
•
#FLAMETIME
•
#FLAMETIME
•
#FLAMETIME
•
#FLAMETIME
•
#FLAMETIME
•
#FLAMETIME
•
#FLAME

The World At Our Feet

Recommended

Recommended

More Related Content

Similar to The World At Our Feet

Similar to The World At Our Feet (15)

The World At Our Feet