1. Амжилтын хороолол
Лондонд амьдардаг нэгэн баян эр байжээ. Өндөр хамар, шаргал үстэй түүнийг хэн
ч хараад энэ хотын алдартай зураач гэж хэлмээргүй төрхтэй. Урт хар хилэн хүрэм,
бордуухан бүрх малгай зураачийг тун энгийн хүн гэдгийг илтгэнэ. Түүнийг Эдгар
гэдэг.
Шинэ жилийн өмнөхөн ноѐн Эдгараас ганцхан асуултанд хариулт авна гэсэн
болзолтойгоор Лондонгийн борчуудын хорооллын нэгэн зоогийн гадар уулзлаа.
Уулзах цагаасаа хэдэн минутын өмнө болзсон газраа очиж ноѐн Эдгарыг хүлээн
сууна. Цагийн зүү 18 цагийг заахтай зэрэгцэн, хурдан хурдан алхах эрхэм өмнө
минь ирж, суугаад чи “Лондон таймс” сонины сэтгүүлч Жеймс мөн биз дээ гэж төв
дуугаар асууллаа.
Би тэр дор нь тийм ээ. Мөн байна. Ноѐнтон минь уулзсандаа баяртай байгаагаа
илэрхийлээд инээмсгэлэн харлаа.
Эдгар ноѐнтон:
Шууд асуултаа асуу. Би чухал ажилтай, яар ч явна гэж үг хэлэхийн завдалгүй
хэллээ.
Жеймс сэтгүүлч:
За ноѐнтон минь. Таныг чухам юу амжилтанд хүргэсэн юм бэ? гэж асуутал Эдгар
ноѐнтон миний асуултыг сонсоогүй бололтой. Зоогийн гзарын зөөгчийн эелдэг гэгч
нь дуудаад гурван таваг хоол захиалаад, өврөөсөө тансаг гаансаа гаргаж, хэд хэд
сороод хэсэг чимээгүй суух нь бодол болон суугаа нь илт харагдана. Зөөгч
захиалсан хоолыг авч ирээд, тооцооны хуудсыг харуулахад 200 еврог өгөөд
хариултын гудамжны хүмүүс орж ирэх үед зарцуулаарай гэж хэлээд хаалганы зүг
алхав. Би ч араас нь гарлаа. Эдгар ноѐнтон замын эсрэг талд гуйлга гуйж суугаа
хүүхдүүдэд, зоогийн газраас захиалсан хоолоо өглөө. Тэдний хамгийн давжаа
биетэй, цэнхэр нүдтэй хүү рүү заагаад, уран бүлээлийн эхлэх цэг. Сэтгүүлч Жеймс
юу гэнээ ? ноѐнтоон энэ хүү юу гэхэд:

2. Эдгар ноѐнтон:
Хатан хаан Элизабет Лондон даяар “А” үсгийг хэн хамгийн сайхнаар зурах вэ?
тэмцээнийг өнгөрсөн жил зарласан юм. Би тэр үед гудамжны гуйлгачин байсан
даа. Уралдаан Лондонгийн төв талбайд зохион байгуулагдаж алдартай зураачдаас
эхлээд над шиг гудамжны гуйлгачин хүртэл оролцох боломжийг олгож оролцлоо.
Зураг бүхэн өнгө, өнгийн хослолоор сайхан А үсгийг зурж байсныг би тод санаж
байна. Харин надад ганц хар харандаанаас өөр юу ч байгаагүй. Юу ч байгаагүй.
Гэтэл энэ хүү намайг дэмжиж, хүзүүн дэх буруугаа харсан А үсэг нүдэн тусаж,
зурлаа. Хатан хаан миний зургийг их удаан харж зогсоод:
Зураач Эдгар гэнэ үү? Чи яагаад зөвхөн хар, цагаан өнгийг оруулж зурсан тухайгаа
тайлбарлаач гэхэд: Надад байсан боломж ердөө энэ. Будаг авах мөнгө байсангүй.
Уралдааны дүн гарлаа. Олон зураачид өөр өөрсдийгөө гэж таамаглал дэвшүүлж
байлаа. Харин би төв талбайгаас ядуусын хороолол руугаа явах талаар бодож
зогстол тэргүүн байрыг зураач Эдгар эзлэж, хатан хааны зураач боллоо гэж
Лондон даяар зарласан. Энэ хүүгийн хүзүүн дэх зүүлт амжилтын түлхүүр юм. Би
түлхүүрээ тэр тэмцээнээс хойш эрж хайсаар өчигдөр энэ хорооллоос оллоо. Харин
одоо хүүг найзуудынхан хамт өөрийн туслах зураачаар авхаар ирлээ.
Хүү бид хоѐрын эхлэх цэг энэ хороолол гэж хариулаад, хүүхдүүдийн хамт цааш
явлаа.