2. Światowa Organizacja Zdrowia
(WHO)
Wykorzystywanie seksualne dziecka to włączenie
dziecka w aktywnośd seksualną, której nie jest
ono w stanie w pełni zrozumied i udzielid na nią
świadomej zgody i/lub na którą nie jest dojrzałe
rozwojowo i nie może zgodzid się w ważny
prawnie sposób i/lub która jest niezgodna
z normami prawnymi lub obyczajowymi danego
społeczeostwa. Z wykorzystywaniem seksualnym
mamy do czynienia, gdy taka aktywnośd wystąpi
pomiędzy dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem
a innym dzieckiem, jeśli te osoby ze względu na
wiek bądź stopieo rozwoju pozostają w relacji
opieki, zależności, władzy. Celem takiej
aktywności jest zaspokojenie potrzeb innej osoby.
3. Pedofilia- termin medyczny określający
seksualny popęd osoby powyżej wieku
dziecięcego skierowany na dziecko.
Irena Pospiszyl
Warunkiem zaistnienia czynu zabronionego jest
granica wiekowa dziecka – obecnie w polskim
prawie wynosi ona 15 lat (np. w Holandii 12
lat).
4. Czynniki wpływające na rozwijanie się
w jednostce skłonności pedofilnych:
• Niedojrzałośd seksualna
• Frustracja seksualna
• Dewiacja seksualna
• Psychopatologia
Może się również wiązad z:
• Neurotyzmem
• Fobiami seksualnymi
• Brakiem pewności siebie
• Alkoholizmem
6. Typologia wg Grotha.
Dzieli sprawców na:
Regresyjnych - dla których relacje
z dziewczynkami są doświadczeniem
sytuacyjnym, mniej lub bardziej
epizodycznym, któremu często towarzyszą
jakieś okoliczności sprzyjające obniżeniu
poczucia kontroli (np. odurzenie lub zbyt
silny stres),
Fikcyjnych- dla których dzieci są atrakcyjne
ze względu na swoją niedojrzałośd.
7. Typy pedofilów
• Infantylny – to osobowośd niedojrzała: jest łagodny,
preferuje nie tyle ostry seks, ile zabawy seksualne
z dziedmi ( dotykanie, przytulanie, głaskanie,
całowanie).
• Dewiant – jest biologicznie zaprogramowany jedynie
na seks z dziedmi. Kontaktów z nieletnimi poszukuje już
w wieku dojrzewania. preferuje kontakty oralno -
genitalne.
• Regresywny- traktuje dziecko jak osobę dorosłą –
dziewczynka jest dla niego kobietą. Doprowadza do
pełnych stosunków seksualnych.
• Sadysta- osiąga pełną satysfakcję seksualną jedynie
przez brutalny gwałt na dziecku.
9. Nie istnieje jednoznaczny profil
psychologiczny pedofila. Pedofilem
może być zarówno prawnik, jak
i inżynier, nauczyciel czy sprzedawca,
w zasadzie każdy dorosły, bez
względu na status materialny.
Faktem jest jednak, że pedofile
szukają kontaktu z dziećmi i często
wybierają zawody, które im to
umożliwiają.
10. Zdarza się, że specjalnie w tym celu żenią się
z rozwódkami. - twierdzi Jerzy Więznowski,
seksuolog i biegły sądowy. Zwraca on uwagą na
fakt, że nadużycia dotyczą najczęściej chłopców,
a sprawcami są głównie mężczyźni. - Jest pewną
obłudą, że oficjalnie lansuje się dużą tolerancję,
a jednocześnie pomija się milczeniem fakt, że
większość osób pedofilnych to geje - dodaje. - Jeśli
ktoś tak mówi, to nie zasługuje na miano
seksuologa. Dobrze wiadomo, że odsetek
homoseksualistów-pedofilów jest taki sam jak
odsetek homoseksualistów w społeczeństwie -
tłumaczy Robert Biedroń z Kampanii Przeciw
Homofobii.
11. Pedofilia żeoska
Ręce - zwykle czułe, czynią pozornie niegroźne
gesty. Powszechnie uważa się, że z uwagi na
budowę anatomiczną ludzi, gwałtu mogą
dokonywad tylko mężczyźni. Myśl, że kobieta
może wykorzystywad seksualnie dziecko,
nikomu nie przechodzi przez myśl.
12. O tego rodzaju przestępstwach wymiar
sprawiedliwości dowiaduje się rzadko. Według
oficjalnych danych w 2000 roku we Francji
kobiety stanowiły zaledwie 3% osób skazanych za
"gwałty i przestępstwa lubieżne" . To nie zdarza
się często, kobiety stają zwykle przed sądem pod
zarzutem nie udzielenia pomocy osobie
zagrożonej. W mniejszym zakresie postrzegają
one agresję seksualną jako źródło przyjemności
i dlatego w ich przypadku nie ma ona charakteru
kompulsywnego, jak to się dzieje u mężczyzn.
13. Philippe Genuit, psycholog pracujący w więzieniu dla kobiet
w Rennes, był jednym z pierwszych, którzy zajęli się tą obrzydliwą
sprawą kobiecej pedofilii. Przeprowadził badania na próbie 69
kobiet w latach 1985-1998. - Doszliśmy do wniosku, iż rola, jaką
kobiety odgrywają w przypadkach pedofilii, jest bardziej złożona
oraz że statystyki przedstawiają zniekształcony obraz taj ponurej
rzeczywistości - mówi Genuit. Wymiarowi sprawiedliwości trudno
jest jednak dowieśd takich przestępstw. A ofiarom nie jest łatwo
je wyjawid, bo jak tu publicznie powiedzied, że gwałciła mnie
matka czy ciotka. O ile dziewczynki częściej skarżą się na
molestowanie przez matkę czy ciotkę lesbijkę, a tyle chłopcy
w wieku dojrzewania o stosunkach seksualnych z matką czy ciotką
wstydzą się mówid i bardzo trudno jest takie tabu nad
problemem przełamad. Jednak chłopcy gwałceni przez matkę czy
ciotkę pedofilską dewiantkę nabierają później tak silnego wstrętu
i obrzydzenia do kobiet, że z reguły żyją w samotności albo
ulegają pokusie wchodzenia w związki homoseksualne, o płci
przeciwnej nie chcąc słyszed.
14. JAK KARAD KOBIETY PEDOFILKI?
Martine Nisse wyjaśnia: Kazirodztwo ze strony
matki, która jest zobowiązana chronid dzieci, to
przeżycie nie do zniesienia. Stąd też kłopoty
w leczeniu takich przypadków. Kazirodztwo to
w zasadzie nic innego jak PEDOFILIA RODZINNA.
Dla torunianki Bożeny Matejko pedofilskie
gwałcenie małoletniego synka skooczyło się tylko
pozbawieniem praw rodzicielskich, ale po
pewnym czasie mimo sprzeciwu rodziny sąd
zezwolił wyrodnej matce widywad dziecko. Jak
widad, sąd bardziej chroni interes zboczonych
kobiet niż ich małych ofiar!
15. To także problem dla wymiaru sprawiedliwości, który
najczęściej nie wie, jak traktowad takie kobiety. Tak
bardzo odbiegają one od popularnego obrazu dobrej
matki lub kobiety jako ofiary, że opinia waha się między
dwiema skrajnościami. Kobiety są w takich
przypadkach albo lżej karane, bo budzą współczucie,
albo też przeciwnie – otrzymują czasem surowszą karę,
gdyż ich czyny wydają się niepojęte. Wyobrażenia
mimo wszystko się zmieniają. Coraz powszechniej myśli
się o szerszym ściganiu kobiet za tego rodzaju
przestępstwa. Byd może w koocu zaczęto postrzegad
molestowanie jako zjawisko podobne w przypadku obu
płci.
17. Fizyczne:
· krwawienie,
· zabrudzenia bielizny,
· bolesnośd w okolicy genitaliów,
· siniaki lub tarcia po wewnętrznej stronie ud,
· ciąża,
·choroba weneryczna.
18. Emocjonalne:
· częste lub szczegółowe poruszanie
spraw seksu w rozmowie lub zabawie,
· seksualizacja kontaktów
międzyludzkich,
· wciąganie młodszych dzieci w
nietypową aktywnośd fizyczną,
posługiwanie się językiem dorosłych,
· świadomośd seksualna wykraczająca
poza poziom dojrzałości dziecka,
· nadmierna masturbacja,
19. · dawanie do zrozumienia, że ma się jakąś
tajemnicę,
· ucieczki z domu,
· próby samobójcze,
· problemy psychiatryczne dziecka,
· niepowodzenia w nauce,
· młodzieocza depresja.
20. Mniej specyficzne objawy:
· tłumiony płacz lub ciche popłakiwanie
w ukryciu,
· niska samoocena, obniżone poczucie
własnej wartości,
· poczucie odrzucenia, opuszczenia,
· wycofanie, skłonnośd do izolacji.
21. Społeczne:
· nieufnośd wobec innych, niekomunikatywnośd,
· nieumiejętnośd nawiązywania kontaktu, podtrzymywania
więzi, pozyskania przyjaciół,
· wrogośd,
· niezrozumiały, chroniczny lęk przed niektórymi osobami
lub typami osób,
· wzrost irytacji w sytuacjach trudnych, niekontrolowane
wybuchy złości,
· wyuczona bezradnośd, nieumiejętnośd radzenia sobie z
codziennymi zadaniami,
22. · drażliwość, złośliwość, hałaśliwość w
zabawach grupowych,
· brak dystansu wobec dorosłych oraz
odrzucanie innych osób znaczących w
toczeniu (np. dziadków, nauczycieli,
sąsiadów),
· kurczowe trzymanie się rodzica,
szczególnie w przypadku małego dziecka,
· uzależnienie od agresora,
· ucieczki z domu,
· „bezinteresowne” niszczenie sprzętów
i przedmiotów,
· dziecko krnąbrne, oporne, pełne
negatywizmu,
· dziecko uwodzicielskie.
23. Konsekwencje w dorosłym życiu:
· zmniejszenie popędu seksualnego,
· niższa samoocena,
· konflikty z partnerem,
· lęk przed małżeostwem,
· utrata równowagi psychicznej.
25. Nie. Po zakończeniu okresu dojrzewania
preferencje seksualne człowieka są
ustalone raz na zawsze. Pedofilię można
jednak zaleczyć. Przyczyny usunąć się nie
da, ale można leczyć objawy, czyli
sprawić, by osoba o skłonnościach
pedofilnych nie krzywdziła dzieci.
26. Trochę to podobne do alkoholizmu
- alkoholikiem jest się do końca
życia, ale można być alkoholikiem
niepijącym. Podobnie jest w tym
przypadku. Pedofilem jest się do
końca życia, ale można być
pedofilem niemolestującym. Różne
badania wskazują różne wyniki
skuteczności terapii, waha się ona
między 20 a 30 procent osób, które
się jej poddały.
28. Z najbardziej znanych na świecie ośrodków leczenia
pedofilów wynika, że po kilku latach (co najmniej 2
lata) leczenia z użyciem specjalnych leków
(mających powstrzymad popęd seksualny w ogóle),
metod treningowych i psychoterapii, uzyskano
„poprawę” u 21% leczonych. Obecnie nie
stosowana jest kastracja, ponieważ nawet ona nie
gwarantuje powstrzymania popędu, a okaleczenie
wzbudza dodatkową frustrację i gniew. Lepsze
wyniki uzyskuje się w przypadku pedofilów żyjących
w udanych małżeostwach, mających poczucie winy,
nie akceptujących tej dewiacji, bez zaburzeo
psychicznych.
29. W Polsce nie ma skutecznej terapii zarówno
farmakologicznej jak i psychologicznej,
ponieważ o opinię biegłych sąd pyta tylko na
początku procesu, nie zasięga zazwyczaj opinii
specjalistów jak przebiega terapia osadzonych,
nawet w przypadku wcześniejszego
zwolnienia. Jeżeli nawet jest orzekana terapia
przez sąd to w momencie opuszczenia zakładu
karnego, były sadzony nie jest objęty
leczeniem!!!
30. Naukowcy spierają się, czy
skuteczniejsze są metody
psychoterapeutyczne, terapii
seksuologicznej, czy farmakologiczne.
Najczęściej mówi się jednak, że
najskuteczniejsze jest połączenie tych
trzech dróg.
31. PSYCHOTERAPIA
Należą do nich przede wszystkim dyskurs
(rozmowa) i refleksja terapeutyczna z analizą
życiowej sytuacji, znaczenia emocji
i stosowanych strategii rozwiązywania
problemów.
33. TERAPIA SEKSUOLOGICZNA
W ramach terapii trenowane jest
reagowanie na inne niż dotąd bodźce
seksualne. Niektórzy seksuologowie
proponują szukanie akceptowalnych form,
np. wybór dorosłej partnerki o słabo
rozwiniętych cechach płciowych bądź
odgrywanie przez partnerkę pewnych ról.
35. Badania pokazują, że co czwarta dorosła
kobieta i co dziesiąty mężczyzna byli
wykorzystywani seksualnie przed 16 rokiem
życia.
Statystycznie występuje wielokrotnie częściej
u mężczyzn niż kobiet (ok 90% przypadków
stanowią heteroseksualni mężczyźni).
36. Lew Starowicz 1992 stwierdził, że:
· 24,9% dziewcząt i 22,3% chłopców
zostało poddanych oddziaływaniu
pornografii,
· 9% dziewcząt i 2% chłopców pobudzaniu
narządów płciowych,
· 5,4% dziewcząt i 1,9% chłopców różnym
czynom lubieżnym.
37. Tendencji tych nie oddają niestety statystyki kryminalne.
Seksuolodzy szacują, że zaledwie jeden na sto, a czasem
nawet mniej, przypadków wykorzystania seksualnego dziecka
zostaje ujawnionych. Przyczyn jest co najmniej kilka:
· poczucie winy dziecka, szczególnie jeśli zostało przez sprawcę
odpowiednio wystraszone lub odczuwało w wyniku kontaktu
jakąś przyjemnośd,
· poczucie wstydu, nieczystości, grzeszności z powodu
naruszenia sfery intymności,
· lęk przed utratą bliskich, szczególnie jeżeli sprawcą jest osoba
z rodziny,
· brak wiedzy o możliwości uzyskania pomocy i o osobach, do
których dziecko może się zwrócid,
· bezradnośd, brak wiary w to, że ktoś może mu pomóc.
38. Wykorzystywanie seksualne dzieci ma kilka
charakterystycznych rysów, na które warto
zwrócić uwagę:
· dzieci najczęściej wykorzystywane są przez
osoby znajome,
· im młodsze dziecko, tym większe jest
prawdopodobieostwo, że sprawcą
wykorzystywania jest osoba z najbliższego kręgu,
· im bliższe rodzinne więzy łączą dziecko
i sprawcę, tym większe prawdopodobieostwo, że
wykorzystanie się powtórzy wielokrotnie, a
dziecko będzie starało się zachowad je
w tajemnicy,
· dzieci najczęściej wykorzystywane są nie
przez gwałt, a przez uwiedzenie, szantaż,
przekupstwo ,
39. · dziewczynki wykorzystywane są
dwukrotnie częściej niż chłopcy,
· chłopcy wykorzystywani są częściej przez
mężczyzn,
· wiekiem największego ryzyka
wykorzystywania w przypadku dziewcząt jest
10-15 lat, w przypadku chłopców 3-12 lat,
· najbardziej na wykorzystywanie narażone
są dzieci nielubiane w rodzinie, tzw. czarne
owce lub dzieci, które dzieli duży
psychologiczny dystans z opiekunami.
42. Chod badania psychologiczne
i statystyczne dowodzą, że ok. 90%
przypadków pedofilii dotyczy
heteroseksualnych mężczyzn
niektórzy politycy i publicyści
twierdzą, że w prawie każdym
przypadku homoseksualizm łączy
się z pedofilią.
43. Przekonanie o związkach między pedofilią
a homoseksualizmem zostało zdementowane
m.in przez Polskie Towarzystwo
Seksuologiczne oraz Amerykaoskie
Towarzystwo Psychologiczne:
44. Należy podkreślid, że – identycznie jak sama w sobie
heteroseksualnośd – również homoseksualnośd
sama z siebie nie implikuje żadnej szczególnej
predyspozycji do zakazanego prawem
wykorzystywania seksualnego dzieci. Polskie
Towarzystwo Seksuologiczne wzywa zdrowotne
organizacje naukowe oraz wszystkich
indywidualnych psychologów, psychiatrów i innych
specjalistów w zakresie zdrowia psychicznego do
podjęcia działao polegających na dementowaniu
skojarzenia między homoseksualnością a pedofilią.
”
— Polskie Towarzystwo Seksuologiczne, 30
czerwca 2006
45. „
Innym mitem dotyczącym homoseksualizmu
jest błędne przekonanie, że mężczyźni
homoseksualni mają większe tendencje do
seksualnego wykorzystywania dzieci niż
mężczyźni heteroseksualni. Nie ma żadnych
podstaw do takiego twierdzenia.
”
— Amerykańskie Towarzystwo
Psychologiczne
46. Częstym argumentem potwierdzającym
związek statystyczny pomiędzy
homoseksualizmem a pedofilią jest
następujący – nawet jeżeli heteroseksualiści
są częściej pedofilami to jest to
spowodowane wyłącznie przewagą
heteroseksualistów w społeczeostwie. Wśród
tak samo licznej populacji pedofile częściej
są obecni w grupie homoseksualistów.
Badania naukowe, pomimo ograniczenia
wynikającego z nieznanego do kooca
procentowego udziału homoseksualistów w
społeczeostwie, nie potwierdzają jednak
takiego związku.
47. Pedofile posiadają zwykle określone preferencje
co do wieku i płci dziecka. Jak wykazują
badania, 9-40% pedofili preferuje dziecko tej
samej płci. Nie oznacza to jednak, że pedofile
ci są homoseksualni, bowiem preferencja
względem płci dziecka nie ma związku z
orientacją seksualną pedofila.
48. Jedno z badao wykazało, że orientacja seksualna
sprawców aktów pedofilskich nie jest
powiązana z płcią ich ofiar. W losowej próbie
175 mężczyzn wykorzystujących seksualnie
dzieci około połowy utrzymywało kontakty
seksualne jedynie z dziedmi. Pozostali sprawcy,
którzy utrzymywali kontakty seksualne także z
osobami dojrzałymi, byli heteroseksualni.
49. Dwie trzecie ofiar stanowiły dzieci płci żeoskiej,
a jedną trzecią – męskiej. Nie zanotowano
przypadku homoseksualnego mężczyzny
będącego sprawcą aktów pedofilskich.
Prawdopodobnie więc homoseksualizm
i homoseksualna pedofilia są wobec siebie
rozłączne, a mężczyźni utrzymujący kontakty
heteroseksualne z dojrzałymi kobietami są
bardziej skłonni do popełniania aktów
pedofilskich.
50. Według przeglądu piśmiennictwa
(McConaghy) mężczyzna
wykorzystujący seksualnie
chłopców zwykle nie wykazuje
zainteresowania seksualnego
starszymi mężczyznami lub
kobietami. U osób ze
zdiagnozowaną pedofilią
ukierunkowanie popędu płciowego
wobec konkretnej płci może byd
niepełne.
52. WOJEWÓDZTWO KUJAWSKO-POMORSKIE
Cholewioski Andrzej, lek. med., psychiatra i seksuolog
Bydgoszcz, Gnieźnieńska 17a, tel. 0 606 64 33 55
•
WOJEWÓDZTWO MAZOWIECKIE
Centrum Profilaktyki i Terapii NZOZ
Warszawa, Grójecka 126, tel. 022 659 46 27
Chaber Władysław, lek. med. psycholog, seksuolog
Warszawa, Widok 10, tel. 0 22 827 73 01
Centrum Pomocy Profesjonalnej
Warszawa, Al. Jana Pawla II 80, tel. 0 22 637 40 80,
email: cpp@cpp-
•
WOJEWÓDZTWO PODLASKIE
Centrum Psychiatryczne lek. med Choroszucha Adam
Białystok, Podleśna 16 lok. 2, tel. 0 85 732 77 35, email:
adamch@mp.pl
53. BIBLIOGRAFIA
• 1. Kałka I., „Dzieci krzywdzone i wykorzystywane
seksualnie”, Wydawnictwo Projekt-Kom, Sosnowiec
2007
• 2.Marzec – Holka K., „Przemoc seksualna wobec
dziecka„ WSP Bydgoszcz 1999
• 3.Podgajna-Kuśmierek M., „Pedofilia”,
Wydaw.Uniwersytetu Jagiellooskiego, Kraków 2003
• 4.Pospiszyl I., „Patologie społeczne”,
PWN,Warszawa 2008
• 5.Sajkowska M., „Wykorzystywanie seksualne
dzieci”, Fundacja „Dzieci Niczyje”, Warszawa 2004
