1. ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
27/9/1975
Σεπτέμβρης ,αχ τα αδέλφια μου ξεκίνησαν σχολείο εγώ όμως στα χωράφια με τον
μπαμπά σήμερα ξύπνησα πολύ νωρίς και όμως δεν είχα διάθεση να ξανακοιμηθώ. Έτσι
σηκώθηκα έφαγα πρωινό τι πρωινό δηλαδή μια φέτα ψωμί αλλά τι να κάνεις η μαμά λέει
πως από το τίποτα καλά είναι αυτό και ετοιμάστηκα για τα χωράφια άλλη μια μέρα
δουλειάς και για έμενα σήμερα όμως θα γερνάγαμε αργότερα γιατί σήμερα έχουμε παρά
πολύ δουλεία και η μαμά μας ετοίμασε φαγητό για να πάρουμε μαζί μας .Αφού πήγαμε τα
αδέλφια μου στο σχολείο πήγαμε στα χωράφια δουλεύαμε ώσπου κάποια στιγμή δεν
άντεχα άλλο και σταμάτησα ο πατέρας μου με σήκωσε και με έβαλε αμέσως να κάνω άλλη
δουλεία αφού δεν μπορούσα να κάνω αυτή γιατί κουραζόμουν, έφαγα και μια και πήγα να
φέρω νερό από το πηγάδι .Τρεις φορές πήγα και ήρθα την τέταρτη και την τελευταία μου
φορά στο δρόμο μου εκεί κοντά στο πηγάδι που έπαιρνα νερό είδα ένα βάτραχο τον
κυνήγησα ώσπου έφτασε στα χωράφια και νάτος ο πατέρας μου θυμωμένος εγώ δεν
μίλησα δεν ανέφερα τίποτα για το νερό και έπιασα δουλεία και εκείνος δεν μίλησε . Μετά
από εννέα ώρες σκληρής δουλειάς φάγαμε και με σκυφτό κεφάλι ζήτησα να πάω ένα

2. ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ
περίπατο λίγο πιο κάτω από το πηγάδι και εκείνος σκαφτικός δέχτηκε με τον ορό βασικά με
τους όρους ότι θα τον βοηθήσω έτσι και αύριο και θα είμαι πίσω στην εννέα ακριβώς λίγο
αφού τη δύση ο ήλιος το πολύ .Προχώρησα προχώρησα ώσπου νάτος πάλι ο ύπουλος
βάτραχος και ήταν η ώρα να πάρω εκδίκηση τον κυνήγαγα τον κυνήγαγα ώσπου…. κάτι
τεράστιο φαινόταν από μακριά προχώρησα και είδα ένα τεράστιο άροτρο ανέβηκα επάνω
και ξεκουράστηκα δίψασα και έψαχνα το πηγάδι κάπου εδώ θα ήταν μα πουθενά έκατσα
λίγο να ξεκουραστώ και χάζεψα τη δύση του Ήλιου ……….με πηρέ ο ύπνος χωρίς να το
καταλάβω. Ξύπνησα όταν έπεσα από το άροτρο και συνειδητοποίησα ότι η ώρα είχε
περάσει και ο πατέρας μου θα με έκανε μαύρο στο ξύλο έτρεξα όσο μου επέτρεπαν πόδια
μου ο πατέρας μου είχε ανησυχήσει αλλά με περίμενε και θυμωμένος με έδειρε όσου
κοκκίνισε το χέρι του τότε είπε :<<ξαναζήτα μου να πας βόλτα στο χωράφι και θα δεις>>
και γυρίσαμε στο σπίτι. Στη μαμά δεν είπαμε τίποτα .Αυτά έγιναν ημερολογιακή μου όσο
εσύ καθόσουνα σπίτι .Ευτυχώς που εσύ με και ο κύριος γουρουνούλης με καταλαβαίνεται
και δεν έχετε σηκώσει χέρι επάνω μου ..…..Καληνύχτα πρέπει να πω γιατί σβήνει σιγά σιγά
η λάμπα …
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΣΟΥΚΑΤΟΥ Α4