Begin november 1975 is Boudewijn (opnieuw) op reis. Deze keer moet Boudewijn alleen naar Saoedi-Arabië vertrekken. Koningin Fabiola mag het vliegtuig in dat land niet aan de voorkant verlaten. Vrouwen moeten uitstappen via de achterdeur. Er wordt lang en intensief onderhandeld met de Saoedische autoriteiten om hierop een uitzondering te verkrijgen. Tevergeefs. Boudewijn had deze reis als protest ook kunnen schrappen. Dat gebeurt niet. De koning onderhield immers uitstekende relaties met Saoedi-Arabie. Er is nog een ander incident. De Saoedi’s willen geen joodse journalisten of medewerkers ontvangen. De perslui moeten in eerste instantie een doopbewijs overhandigen waaruit blijkt dat ze christelijk zijn. Ze weigeren dit. De Amerikaanse ambassade volgt de zaak op de voet op. ‘De trip wordt op voorhand overschaduwd door mogelijke joodse leden van het koninklijke gevolg’, staat in een vertrouwelijk Amerikaans bericht. Volgens een andere telex van de Amerikaanse ambassade aan de Secretary of State doet het Belgische ministerie van Buitenlandse Zaken een knieval voor de Saoedi’s. De Belgen verzekeren dat er ‘geen vijanden van Saoedi-Arabië in het gevolg van de koning aanwezig zijn.’ In Saoedi-Arabië kan Boudewijn zoals gebruikelijk niet echt genieten van het aangeboden spektakel. Er wordt voor hem op de laatste dag nochtans een fantastisch sabelgevecht opgevoerd. ‘Wanneer dit schijngevecht tot een climax opgedreven was, richtten alle Belgen hun blikken op de koning. Hij volgde deze koninklijke strijd met starre, afwezige blik,’ schrijft grootmaarschalk Herman Liebaers. De Amerikanen hebben het bezoek van Boudewijn uiteraard met argusogen gevolgd. Ze zijn niet te spreken over de pro-Palestijnse verklaring van Boudewijn en koning Khaled op het einde van de reis. Bovendien weten ze dat de twee koningen over de ‘Jeruzalemkwestie’ onderhandeld hebben. Nochtans ging het om een vertrouwelijk gesprek tussen de twee staatshoofden. Drie jaar later, in 1978, is koning Khaled van Saoedi-Arabië op bezoek in ons land. Volgens historicus Marc Reynebeau zijn de contacten tussen Boudewijn en de monarchie van Saoedi-Arabië ‘frequent’ en ‘hartelijk’. Begin mei is Khaled de persoonlijke gast van Boudewijn. De knieval van Boudewijn voor de Saoedi’s blijkt overigens nog eens bij de inhuldiging van de Grote Moskee in ons land. Een schitterende sculptuur van Jef Lambeaux, De Menselijke Driften, wordt eerst verwijderd om de moslims niet te storen. ‘De koning ging daar met grondwettelijke onverstoordheid op in zonder goed te beseffen wat dit alles eigenlijk inhield,’ schrijft Liebaers streng. De historiek van deze moskee is interessant. Na de verschrikkelijke brand in de Innovation van 1967 schonk Khaled’s voorganger koning Fayçal een grote som geld aan de slachtoffers van de brand. Hij annuleerde toen het diner en stortte de tegenwaarde in een speciaal fonds. In ruil kreeg Saoedi-Arabië van Boudewijn het erfpacht van de moskee v