Recreación dun poema de Rosalía de Castro. Poetisa galega de gran valor literario e humano, elabora en Follas Novas unha poesía universal e na lingua dun pais daquela recóndito

1. ¡Que hermo sa te dou Dios, terra querida, de sdichada beldá!

2. ¡Que br ando e mela ncólico sosego sin to ó te conte mprar!

3. ¿Por que, porque antre a s frores, as espinas entretexidas v an, ¿porque, porqu e antre as fr ores, as espinas ent retexidas va n,

4. nesa co roa que a túa testa ciñe de verdor ete rnal?

5. ¡Ouh G alicia, Galicia! , a arpa sonora pronto descol ga xa

6. da seca ponla onde olvidada dorme, do rme, a sigro s contar. da seca ponla onde olvidada dorme, do rme, a sigro s contar.

7. Os ba rdos fillos te us a voz levanten das cordas ó compás,

8. i enchan ó mundo harm ónicas i altivas tan só pra te ala bar.

9. Rosalía de Castro Follas Novas http://www.blogoteca.com/oclubdasideas