2. Challengefields 3
Geschokt kijkt Tamara in de spiegel. 'Ik... Ik ben zwanger? Ik voelde een baby schoppen?'
Tegelijk krijgt Esmay een grote glimlach op haar gezicht. Ook zei voelde voor het eerst een
babyschopje. 'Fantastisch!'
3. Wanneer ze Tamara haar slaapkamer uit ziet komen, roept Esmay enthousiast; "Jij ook! Ik wordt
moeder en tante!" Enthousiast omhelst Esmay haar beste vriendin. En natuurlijk merkt ze meteen
dat Tamara haar grote vreugde niet deelt.
"Oké, wat is er aan de hand?"
"Wat bedoel je?" vraagt Tamara, die een poging doet haar zorgen te verbergen. Iets wat totaal
mislukt.
4. "Tamara, je weet tegen wie je praat?"
Na een diepe zucht zegt Tamara; "Nou, ik weet niet hoe ik dit aan Luuk moet vertellen. Hij is nog niet
eens klaar met zijn studie!"
"Doe niet zo raar! Ik weet zeker dat Luuk dolgelukkig zal zijn als je het verteld. Waarom bel je hem niet
meteen even?"
"Dat zal ik maar doen." zegt Tamara. Ze is nog wat onzeker, maar toch pakt ze de telefoon.
9. “Wees maar gerust, ik laat je daar niet te lang zitten. Ik heb vanavond mijn laatste examen, dus ik kom
je morgenochtend ophalen.”
“…”
“Bedankt, ik zal mijn best doen. Tot morgen dan maar.”
“…”
“Ik hou ook van jou.”
10. Niet veel later loopt Luuk richting zijn laatste examen, met nog steeds een geweldig humeur. Het is dan
ook niet vreemd dat hij met de hoogste cijfers slaagt. Het liefst zou Luuk meteen een taxi bellen,
maar de telefoon rinkelt.
“Met Luuk.”
“…”
“Hé Larissa, hoe gaat het?”
11. “…”
“Je gaat me toch niet vertellen dat je ook zwanger bent?” vraagt Luuk plagend.
“…”
“Serieus?”
“…”
13. “Ja, ik ben geslaagd. Zelfs met even goede cijfers als jij.”
“…”
“Heel graag zelfs. Ik ga zo snel mogelijk een taxi bellen.”
“…”
“Ja, we bellen snel weer. Doei!”
14. Binnen de kortste keren staat er een taxi voor de deur om Luuk naar Challengefields terug te brengen.
„Eindelijk naar huis. En naar Tamara. Tamara, die ons kindje bij zich draagt. Maar eerst wat andere
kleding kopen…‟ Luuk stapt blij in de taxi en laat het huis op de campus al snel achter zich. Het
huis waar de volgende generatie van Velds de studententijd door zal brengen.
15. Challengefields 1
De volgende ochtend staat Luuk voor zijn ouderlijk huis, zijn thuis. Even kijkt hij rustig naar het huis waar
hij is opgegroeid en waar zijn eigen kinderen ook zullen opgroeien. Dan loopt hij naar binnen.
“Mam, pap? Ik ben thuis!”
Al snel komt Christine Luuk een knuffel geven. “Wat ben jij op je vader gaan lijken!”
“Ja hè?”
16. Dan komt Joey de trap af om zijn zoon te verwelkomen. “Hallo jongen. Klaar voor het volwassen leven
en het vaderschap?”
“Helemaal. En ook al was ik het niet, ik heb geen keuze.”
“Daar heb je gelijk in.” zegt Joey en op zachtere toon voegt hij eraan toe; “Eigenlijk verheug ik me wel
op een kleintje in huis.”
“Je bent niet de enige. Ik kan niet wachten tot ik mijn zoon of dochter in mijn armen kan houden.”
17. Na nog even bijgepraat te hebben besluit Luuk om naar het huis van Esmay en Kristof te gaan.
“Ik had beloofd om Tamara vroeg op te halen. En ik wil haar ook niet langer meer missen.”
18. Het is niet ver lopen en al snel is Luuk bij het huis van zijn oudste zus. Voordat hij kan aanbellen komt
Tamara al naar buiten. Meteen neemt Luuk zijn verloofde in zijn armen voor een passievolle zoen.
“Ik heb je gemist.”
“Ik jou ook. Maar nu hoeven we elkaar nooit meer zo lang te missen.” zegt Luuk zacht.
19. Dan kijkt hij naar beneden. Liefdevol legt hij zijn hand op Tamara‟s buik.
“Hallo kleintje. Gaan jij en je mama met mij mee?”
“We gaan heel graag mee. Maar eerst nog even gedag zeggen.”
20. Binnen wordt Luuk meteen bestormd door een hypere Esmay.
“Hé broertje! Gefeliciteerd met je diploma en je aankomende vaderschap. Je bent er zeker heel erg
blij mee?”
“Ja, ik vind- ”
“Ik wist wel dat je er blij mee zou zijn. Ik ben ook zo gelukkig. En Kristof ook. Straks hebben we een eigen
gezinnetje!”
21. Lachend richt Luuk zich tot Esmay‟s buik.
“Nou kleintje, berg je maar. Ik denk dat je geen seconde rust hebt met Esmay als moeder.”
“Oeps… Sorry Luuk, ik kan niet stoppen met ratelen, zo blij ben ik.”
“Dat had ik inmiddels door.” lacht Luuk.
22. Na nog even gekletst te hebben is het tijd voor Luuk en Tamara om naar het hoofdhuis te gaan. Maar
eerst wil Tamara nog wat zeggen. “Kristof, Esmay, bedankt. Bedankt dat ik hier tijdelijk heb mogen
wonen.”
“Je hoeft ons niet te bedanken, we deden het graag voor je.” zegt Esmay. “Je bent mijn beste vriendin
en bijna familie. Je bent hier altijd welkom. Ook als je even van mijn lieve broertje weg wilt, iets wat
ik me heel goed voor kan stellen.”
Tamara schiet in de lach en Luuk zegt met een serieus gezicht, maar ontdeugend glimmende ogen;
“Alsof ik ook maar iets durf te doen waardoor Tamara ongelukkig zou kunnen worden. Ik weet hoe
gevaarlijk jij kan zijn.”
24. Challengefields 1
Eenmaal thuis gaan Tamara en Luuk met Joey en Christine om de tafel zitten.
“Verbouwen is nu echt wel nodig. Zelfs mijn kamer is nog hetzelfde als toen ik naar de universiteit ging.”
valt Luuk met de deur in huis.
De rest is het daar totaal mee eens en meteen worden er plannen gemaakt. Al snel zijn ze eruit dat ze
het huis niet geheel afbreken, maar verbouwen waar het nodig is. En na nog wat overlegt te
hebben, wordt de verbouwing meteen gestart.
25. Al snel is het huis aangepast, met ruimte genoeg om weer een tijdje mee te kunnen. Behalve dat het
groter geworden is, is er aan de buitenkant van het huis niet veel verandering te zien.
26. Binnen is de verandering beter te merken. De woonkamer is iets groter geworden en daar is een
Bellenblazer geplaatst. Iets waar vooral Joey en Christine erg blij mee zijn. Tamara is in de
vergrootte studie/hobbykamer een baan aan het zoeken. Niet voor zichzelf, maar voor Dodo. Hij
krijgt een huisdierenbaan in de Showbusiness. En als ze daarna snel even kijkt of ze voor zichzelf
haar droombaan kan vinden, ziet ze dat er een vacature vrij is in de Architectuur. Nou ja, vrij. Ze
krijgt de baan wanneer degene die de baan nu heeft met pensioen gaat. Maar Tamara is allang
blij dat ze aan haar levenswens kan werken.
27. Luuk is in een aangrenzende ruimte, namelijk bij het zwembad. Doordat het zwembad nu binnen is,
kan er over een tijdje, wanneer het winter is, ook van genoten worden. Maar dat betekend
natuurlijk niet dat er in de zomer niet lekker gezwommen kan worden.
28. Een tijdje later loopt Tamara nog een beetje onwennig door het huis. Het huis wat nu haar thuis is. In
gedachten verzonken loopt ze haast automatisch naar het kindergedeelte. Ze maakt zich zorgen
over haar aankomende moederschap. Of ze het wel aan kan, of ze wel een goede moeder zal
zijn, of ze niet alleen maar dochters zal krijgen…
Dan voelt ze een schopje. Zachtjes wrijft ze over haar buik. „Je hebt gelijk kleintje, ik moet me niet zo
druk maken.‟
29. Wanneer ze even later naar beneden gaat staat het eten al op tafel. Glimlachend schuift ze bij Joey
en Luuk aan en verteld ze over de banen die ze voor Dodo en haarzelf heeft gevonden. Daar
reageert Luuk op door te vertellen over de baan die hij heeft gevonden, in de carrière Avonturier.
Ze kletsen nog over van alles tot Joey naar zijn werk moet.
30. Tamara gaat na het eten naar boven om wat te slapen, de zwangerschap put haar helemaal uit. Luuk
gaat eerst even de tuin in om de planten te verzorgen.
31. Daarna zoekt hij Dodo op. “Dodo, kom maar. Ik ga jou eens wat leren, dan kan je promotie maken.”
Een tijdje probeert Luuk Dodo het bevel „praten‟ te leren, maar het wil niet echt lukken.
32. Laat op de avond komt Joey blij thuis. Hij is weer aan de top van de carrière. En ook al vond hij het niet
leuk dat hij gedegradeerd was, de promotie bracht wel weer een leuke bonus met zich mee.
33. Hij wil eigenlijk meteen gaan slapen, maar ziet Tamara staan schilderen. “Wat schilder je?”
Tamara kijkt even over haar schouder en zegt: “Ik maak een schilderij van Luuk. Net zoals Christine een
schilderij van jou heeft gemaakt.”
“Een goed idee. Dan kan het ernaast gehangen worden. En zo kan er een hele rij stamhouders komen
te hangen!”
“Dat was wel het idee, ja.” zegt Tamara met een glimlach, blij dat Joey het kan waarderen.
34. Pas een tijd later stopt Tamara met schilderen, ze is te moe en wil gaan slapen. Maar het schilderij
begint al wel ergens op te lijken.
35. Challengefields 4
Vrolijk komt Cisko binnen. “Ik ben er weer.” zegt hij een beetje overbodig.
“Dat had ik door. Voelt het nog steeds zo geweldig?”
“Ja, ik wist niet dat een levenswens halen zoveel voldoening kon geven.”
36. “Kan je de computer repareren?” vraagt Larissa terwijl ze moeizaam opstaat.
“Natuurlijk, dat moet wel lukken met al die vaardigheden.”
“Fijn. Dan ga ik even douchen.”
37. Fluitend pakt Cisko wat gereedschap en repareert hij de computer. “Hij doet het weer.” zegt Cisko
wanneer Larissa de badkamer uitkomt. Zij gaat meteen zitten en zet de computer aan.
“Dank je. En dan ga ik nu dat level uitspelen.”
“Je wilde dat ik de computer repareerde zodat je verder kon met je spel?”
Larissa steekt giechelend haar tong uit. “Ja, eigenlijk wel.” Dat levert haar een kietelaanval op.
38. Challengefields 3
Esmay heeft de makkelijkste zwangerschap van de drie vrouwen. Ze heeft wat meer honger en slaapt
vaker, maar verder heeft ze nergens last van. Ze is juist veel bezig in huis. En als het huis aan kant is,
schildert ze er op los.
Omdat ze geen van beiden een levenswens hebben die met een baan te maken heeft, kunnen Kristof
en Esmay makkelijk van baan wisselen wanneer ze dat willen. Zo is Kristof geswitcht naar een baan
in de Kunst.
39. Maar op de momenten dat Kristof niet werkt, is er nog genoeg tijd om met elkaar door te brengen.
“Weet je wel hoe mooi je bent?”
“Ik heb een buik als een watermeloen!”
“Dat kan wel zijn, maar ik vind je zwanger nog mooier dan anders. Je straalt helemaal.” Esmay krijgt
door die woorden een lichte blos op haar wangen.
40. “En ik kan niet wachten tot we onze zoon of dochter in onze armen kunnen houden.”
“Ik ook niet.” zegt Esmay zachtjes en ze knuffelt Kristof stevig.
41. Challengefields 1
Vroeg in de ochtend staan Luuk en Tamara in de woonkamer elkaar eeuwige trouw te beloven. Geen
groot feest, geen groep mensen om zich heen. Zelfs Joey en Christine niet. Luuk en Tamara wilden
gewoon samen zijn, dat hun bruiloft iets intiems zou zijn. En dat ze zich hun romantische moment
samen altijd kunnen herinneren.
42. Even later zitten ze samen aan het ontbijt, met hun vingers verstrengeld.
“Vind je het echt niet erg dat we geen feest gehouden hebben?”
“Ik heb je al gezegd dat ik het niet erg vind. Zo samen vond ik het veel prettiger. En alsof ik met deze
buik in een mooie jurk gepast had!”
43. Ze kletsen nog een tijdje verder tot het bijna tijd is voor Luuk om zich om te gaan kleden.
“Ik vind het nog steeds niet prettig dat ik nu moet gaan werken. Wat als ik er niet ben wanneer je moet
bevallen?”
“Rustig nu maar. Je moeder hoeft niet te werken, dus ik zal zeker niet alleen zijn. En ik zal proberen te
wachten tot je terug bent.” zegt Tamara plagend.
44. Luuk vertrekt even later, nog steeds niet helemaal gerust, naar zijn werk. Dodo, die ook zijn eerste
werkdag heeft, wandelt achter Luuk aan. Tamara brengt het grootste deel van de tijd in bed
door, terwijl Christine en Joey de pooltafel uittesten.
45. Wanneer Joey ook naar zijn werk vertrokken is gaat Christine schilderen. Al snel krijgt ze gezelschap van
Tamara, die te onrustig en zenuwachtig is om op bed te blijven liggen.
Haast vanzelf komt het gesprek op bevallingen en kinderen. Door het gesprek met haar
schoonmoeder wordt Tamara een stuk rustiger.
46. Wanneer Luuk thuiskomt, gaat hij als een speer naar Tamara.
“Gelukkig, ik ben nog op tijd.”
“Ik zei toch dat ik zou wachten.” zegt Tamara over haar schouder.
“Weet ik, maar misschien had de kleine andere plannen.” Even kijkt hij liefdevol naar zijn vrouw. Dan
draait hij zich om. “Ik ga me even omkleden.”
47. Tamara legt de laatste hand aan het schilderij en hangt het op. Trots kijkt ze er naar. “Luuk, kom eens!”
Luuk komt als een speer de slaapkamer uit en rent naar Tamara. “Wat is er? Komt de baby?”
“Nog niet.” zegt Tamara lachend. “Maar het schilderij is af.”
“Wow, dat is goed gelukt! Dankjewel!”
48. Hij loopt naar Tamara toe, die een door Luuk vergeten knoopje vastmaakt voordat ze hem knuffelt.
“Had je zoveel haast?”
“Ja, ik dacht dat de baby kwam.”
Bij die woorden van Luuk voelt Tamara een steek in haar buik. En nog een.
“Ik.. Ik denk dat de kleine nu wel komt.”
49. Terwijl Luuk in paniek raakt, probeert Christine Tamara zo goed mogelijk bij te staan.
“Rustig ademhalen, meid. Kalm blijven, het is zo over.”
50. Challengefields 4
Larissa zit verveeld op de bank te zappen. „Een kindje krijgen vind ik super, maar ik ben het thuiszitten
meer dan zat.‟ Ze is dan ook erg blij wanneer Cisko weer thuis is.
“Hou je het nog een beetje uit?” vraagt hij wanneer hij Larissa‟s blik ziet.
“Nu jij er bent wel.” Ze leunt naar voren om Cisko een zoen te geven, maar voordat ze dat kan doen
gaat de bel.
51. “Mama!” roept Larissa verrast als ze de deur opendoet.
“Hallo lieverd. Hoe gaat het met jou? En met de kleine?”
“Wel goed, dank je. Kom toch binnen.” Larissa is erg blij dat haar moeder er is. Zo kunnen ze gezellig
bijpraten en heeft ze wat vrouwelijke steun. Ellen gedraagt zich al als een trotse oma.
“Jij gaat een lief kindje zijn, nietwaar? En reken maar dat oma je vaak komt vertroetelen.”
52. Ellen hoeft niet lang te wachten op haar eerste kleinkind, want niet veel later laat het kleintje weten
dat het naar buiten wil. Cisko en Ellen proberen Larissa zo goed mogelijk te steunen, ook al kunnen
ze niet veel doen.
53. Challengefields 3
“Ik wil je hier niet alleen achterlaten.”
“Ga nu maar werken. Ik red me heus wel, echt waar.”
“Maar wat als…”
54. “Als ik moet bevallen als jij er nog niet bent? Dan is daar niets aan te doen. Het kleintje komt wanneer
hij of zij dat wil.”
“Weet je zeker dat ik niet hier moet blijven?”
“Ja, ik weet het zeker. En nu rennen jij, anders vertrekt die limousine zonder jou! En dat zou zonde zijn.”
“Oké, tot vanmiddag.” zegt Kristof en hij geeft Esmay nog snel een zoen.
55. Dan gaat hij naar de limousine, stap in en vertrekt naar zijn werk. Esmay eet even wat, maar daarna
stapt ze uitgeput haar bed in. Later die dag probeert Esmay haar rust te houden en leest ze een
boek. Maar het kan haar niet heel erg boeien.
56. Het boek staat dus al snel weer in de kast. Esmay gaat liever aan de slag in huis. Ook al is de
schoonmaker ‟s ochtends geweest, gaat ze de keuken en de badkamers boenen en haar bed
weer opmaken. Wanneer ze het bed heeft opgemaakt, voelt ze de eerste krampen in haar buik.
“Au!”
„Verdomme, ik had Kristof niet moeten laten gaan werken!‟
57. Maar op dat moment vliegt de slaapkamerdeur open.
“Esmay! Gaat het!?”
“Gelukkig, je bent er!”
Daarna denkt ze even niet meer aan Kristof.
58. Challengefields 1
Niet veel later houdt Tamara een klein wondertje vast. Voorzichtig geeft Tamara een kusje op het
kleine hoofdje.
“Wat ben je een prachtig meisje.”
“We hebben een dochter?”
59. “Ja, een heel mooi dochtertje. Hier, hou haar maar vast.”
Met grote ogen neemt Luuk zijn dochtertje in zijn armen. Dan kijkt hij verbaast.
“Waar komt dat bruine haar vandaan?”
“Dat komt van mij.” zegt Christine. “Ik had mijn haar geverfd, maar mijn eigen haarkleur was bruin.”
60. Luuk knuffelt zijn dochter met een dromerige blik. De kleine brabbelt in zijn nek.
“Ja, je hebt je moeders mooie ogen. Lily, je bent een bofkont. Je lijkt op jouw moeder en mijn moeder.
Dat kan niet anders dan goed zijn.”
Die woorden brengen een glimlach op de gezichten van Tamara en Christine.
61. De trotse vader neemt zijn dochter mee naar beneden voor haar eerste flesje. Vervolgens neemt hij
haar mee naar de meidenkamer in het kindergedeelte. “Slaap lekker, Lily. Droom maar fijn.”
62. Daarna gaat hij naar Tamara. Die komt net, gedoucht en wel, uit de badkamer. “Ze is echt prachtig,
onze kleine Lily.” zegt hij.
“Inderdaad.”
“Net zo mooi als jij.” Zachtjes legt hij zijn hand tegen Tamara‟s wang. Maar zij duwt zijn hand naar
beneden. “Wat is er?”
“Niks.” zegt Tamara met een vaag glimlachje.
“Je maakt je zeker zorgen omdat Lily geen jongen is.”
63. “Het heeft er wel iets met te maken.”
“Hoe bedoel je?”
Het glimlachje van Tamara veranderd van vaag in ontdeugend. “Kom, laten we de sauna gaan
testen.” zegt ze. Ze pakt Luuk‟s arm en trekt hem mee.
64. “En wat wil je daarmee zeggen?”
Tamara werpt een veelzeggende blik opzij. “Misschien kunnen we meteen aan een volgend kindje
gaan werken..” Ze schuift naar Luuk toe en dan wordt er niet veel meer gesproken in de sauna.
65. Challengefields 4
“Ik ben oma.” is het eerste wat Ellen kan uitbrengen. Verwonderd kijkt ze naar het kleintje van haar
eigen dochter.
“Ja, je bent oma van dit prachtige kereltje.” zegt Larissa trots.
66. “We hebben een zoon?” vraagt Cisko met een grote glimlach.
“Ja, een zoontje met jouw mooie, bruine haar.”
Cisko buigt een stukje naar zijn zoontje toe. “Hallo kleine Marnix. Ik ben je vader. Nou, je mama kan wel
blij zijn dat je mijn haar hebt, maar je hebt ook haar mooie ogen.”
67. Nadat Cisko en Ellen Marnix even hebben geknuffeld, geeft Larissa hem een flesje. Daarna brengt ze
Marnix naar zijn eigen kamertje. “Zo mannetje, vind je het mooi? Dit is helemaal voor jou.”
“Ik denk dat hij het prachtig vindt.” zegt Cisko achter haar. Hij pakt Larissa‟s hand en kijkt naar Marnix.
“Een prachtige kamer voor een prachtig kereltje.” Dan trekt hij Larissa naar zich toe en zoent haar.
68. Terwijl Cisko nog even bij Marnix blijft, gaat Larissa naar haar moeder. “Bedankt dat je kon komen,
mam. Dat vond ik echt heel fijn.”
“Je weet dat ik er altijd voor je ben. Voor jou, voor je zusjes en nu ook voor Marnix.” zegt Ellen en ze
geeft haar oudste dochter een flinke knuffel.
69. Challengefields 3
“Een dochter. We hebben een dochter, Kristof! En het spijt me, maar ze lijkt precies op mij.”
“Alleen maar goed, dat ze op haar moeder lijkt. Want haar moeder is prachtig.”
70. Esmay draait zich om en loopt naar de kersverse vader. “Hou jij haar even vast?”
“Graag!” zegt Kristof blij, tot hij Esmay‟s gezicht ziet. “Gaat het wel goed met je?”
“Nou… Ik… Ik denk dat er nog een kleintje komt!”
71. En inderdaad, niet veel later houdt Esmay een tweede kindje vast. “Hallo mannetje. Wat een
verrassing, niet één maar twee prachtige kleintjes. En jij lijkt veel meer op je papa.”
72. “Nu kunnen we allebei de namen die we gekozen hebben geven.” zegt Kristof zachtjes, terwijl hij zijn
dochter knuffelt.
“Ja, dat is zo.” beaamt Esmay. “Onze tweeling, Ilse en Milan.”
73. Beide kleintjes krijgen een flesje en worden dan in hun bedjes gelegd. “Wie had dat gedacht, twee
voor de prijs van één.” zegt Kristof lachend en hij pakt Esmay‟s handen vast.
“Het is geweldig. En ik voel me echt super, niet normaal gewoon!”
------
Esmay‟s primaire wensmeter is vol, dus ze is levenslang platina.
74. “Je ziet er ook heel gelukkig uit.”
“Waarschijnlijk omdat we nu echt een gezinnetje zijn. Ik vond het al super met jou samen, maar nu
hebben we ook twee kinderen. Onze kinderen.”
“Onze kleine wondertjes.” zegt Kristof en hij trekt Esmay dichter naar zich toe.
“En het heeft geen haast, maar van mij mogen er nog wel wat van die wondertjes bij.” zegt Esmay
zachtjes.
“Daar ben ik het helemaal mee eens.” fluistert Kristof en hij zoent Esmay liefdevol.
75. Challengefields 1
Vrolijk staat Luuk de luier van Lily te verschonen. Niet dat het zo‟n leuk werkje vindt, maar hij is gewoon
heel erg gelukkig. Er is een hoop over en weer gebeld en Luuk is blij dat alles goed is gegaan bij
zijn zussen. Ook is hij blij dat hij oom is van drie kleintjes. Maar hij vindt zijn eigen meisje toch het
geweldigste.
76. Wanneer Luuk zijn slaapkamer in loopt, ziet hij Tamara op bed liggen. “Eindelijk, daar ben je.”
“Luiers verschonen is niet makkelijk hoor.”
“Dat valt best wel mee. Kom nou maar hier.”
Lachend loopt Luuk een klein stukje naar voren. “Je krijgt er ook geen genoeg van, is het niet?”
“Van het hele proces is dit het leukste gedeelte. En ik vind het geen onprettig tijdverdrijf.”
77. Luuk zelf vindt ook niet vervelend. Al snel ligt hij bij Tamara op bed.
“Dit is leuker dan luiers verschonen..” mompelt Luuk tussen een paar zoenen door, wat bij Tamara een
giegelbui veroorzaakt.
“Hier ben je ook beter in.”
78. Pas laat op de avond, wanneer alle anderen al slapen, komt een erg trotse Joey thuis. Hij is op zijn werk
gebeld en liep na al het nieuws de rest van de avond met een grote lach op zijn gezicht rond.
Snel gaat hij naar Lily toe. Zachtjes streelt hij het hoofdje van zijn slapende kleindochter.
„Wie had dat gedacht. Een romantieksim met 4 kleinkinderen. En vreemd genoeg voel ik me heel erg
gelukkig door zoveel kleintjes.‟
79. De volgende morgen moet Tamara al gaan werken, iets wat ze nog niet verwacht had. Maar erg vindt
ze het zeker niet. 'Eindelijk kan ik aan mijn levenswens gaan werken. En ik haal zelf wat geld
binnen, dus ik ben niet meer afhankelijk van mijn schoonfamilie.'
80. Luuk gaat verder met Dodo trainen. "Kom op jongen, zo moeilijk is het niet.“
Na een tijdje heeft Dodo het 'praten' dan toch door. Luuk gaat meteen verder met een volgend
trucje. Maar het nieuwe trucje vindt hij toch erg vreemd. Nieuwsgierig gaat hij aan Luuk snuffelen.
Die kijkt lachend op. "Zie je? Je moet gewoon neervallen."
Niet veel later doet de niet zo slimme Dodo het trucje toch al na. Zo goed, dat Luuk even verbaast
staat te kijken. "Dodo?"
"Mrauw!"
81. Maar wanneer Dodo te moe wordt, staat Luuk meteen weer bij zijn dochtertje.
Joey en Christine staan samen te schilderen en als trotse grootouders te kletsen over hun kleinkinderen.
82. Nadat ook Lily in slaap gevallen is gaat Luuk naar buiten. Lachend gaat hij op de schommel zitten en
zet hij zich af. 'Wat een lol kan je op zo'n ding hebben. Jammer dat we geen schommel hadden
toen ik jonger was!'
83. Niet veel later komt er een erg blije, levenslang platina zijnde Tamara thuis. Ze vonden haar zo goed,
dat ze meteen gepromoveerd is. En daarmee heeft ze dus meteen haar levenswens gehaald.
Maar dat betekend niet dat ze van plan is te gaan luieren. Ze gaat meteen op zoek naar een
baan in de Commercie voor haar nieuwe levenswens; Magnaat worden. En ze boft enorm, er is
een vacature open. Meteen neemt ze de baan.
84. Daarna ploft ze op de bank neer om wat te zappen. "Hallo lieverd, hoe was je eerste dag?" vraagt
Luuk wanneer hij haar ziet.
"Goed, heel gezellig." zegt Tamara terwijl ze opstaat. "Maar ook meteen mijn laatste."
Luuk kijkt haar verbaast aan. "Ben je ontslagen!?"
85. "Nee, gek! Ik heb promotie gehad, daarmee de top en mijn levenswens gehaald! En nu heb ik een
nieuwe baan gevonden in de Commercie."
"Wauw!" zegt Luuk, nu met een glimlach. Hij geeft Tamara een dikke knuffel.
"Maar moet je Lily nu niet gaan halen?" vraagt Tamara wanneer ze elkaar weer hebben losgelaten.
"Ja, ik ga meteen. Pak jij de taart?"
"Natuurlijk!"
86. Even later staat Luuk met Lily op zijn arm in de keuken. Onder toezicht van haar moeder en
grootouders worden de kaarsjes voor Lily uitgeblazen door Luuk.
87. En niet veel later vangt Luuk een peutertje op.
"Ze... Ze is kaal!" zegt Tamara verbaasd.
"Goed opgemerkt." zegt Christine lachend. "Mag ik haar wat anders aandoen en haar kapsel... Een
kapsel geven?"
"Ja hoor, mam."
88. "Zo, dat is beter." zegt Christine nadat ze klaar is met Lily. "Nu is het tenminste te zien dat je een mooie
meid bent."
89. "Zal ik dan eens een flesje voor je pakken?"
"Esje, ja!"
"Doe maar rustig met je flesje, dan kan oma even een taart eten."
90. Nadat Lily het flesje leeg heeft, trekt ze een moeilijk gezicht. Christine beseft al snel dat ze Lily op het
potje moet zetten. Iets wat in het vervolg waarschijnlijk niet meer nodig is, want dan gaat ze zelf
naar het potje.
91. Na een flinke gaap van de kleine besluit Christine Lily in haar bedje te leggen. "Ga maar lekker slapen,
Lily."
Christine blijft nog even bij Lily tot ze in slaap gevallen is en gaat dan zelf bij Joey in bed liggen.
"Wat een prachtmeid is het."
"Inderdaad, een prachtige kleindochter."
92. Luuk en Tamara zijn nog niet in bed te vinden. Die komen net giechelend de sauna uit. "Die sauna was
echt het beste idee ooit."
"Ik vind de ideetjes die jij voor in de sauna hebt nog veel leuker." zegt Luuk terwijl hij Tamara's wang
streelt.
Wanneer Luuk zijn hand weer laat zakken voelt Tamara een schopje in haar buik. Glimlachend kijkt ze
naar Luuk. "Ik denk dat ik zwanger ben."
93. "Dat denk ik ook!" zegt Luuk en hij neemt Tamara meteen in zijn armen. Dan neemt hij haar meteen
mee naar de slaapkamer. "Je hebt je rust nu hard nodig."
Tamara is al best wel moe en dus stapt ze zonder protest in bed. Luuk gaat bij haar liggen en legt zijn
arm om haar buik. Zo vallen ze ook in slaap.
94. Challengefields 3
Kristof staat met Ilse op zijn arm in de keuken, zijn kleine meisje een flesje te geven. Ook het minder
leuke deel van de verzorging heeft hij die ochtend op zich genomen, zodat Esmay wat kan
trainen. Esmay staat namelijk boven aan de barre, zodat ze voor een promotie in aanmerking
komt.
95. "Nu ben je weer helemaal verzorgd. Hopelijk blijft je broer nog even slapen, dan kan ik ontbijten." Kristof
schiet in de lach als hij ziet dat Ilse hem met grote, vragende ogen aankijkt. Dan gaat Kristof
ontbijten. Maar wanneer hij net een hap genomen heeft, begint Milan te huilen. 'Misschien had ik
niet moeten zeggen dat ik alles zou regelen.'
96. Na een verfrissende douche staat Esmay lachend haar eigen ontbijt te maken. "Straks laat je er 1
vallen!"
"Nee hoor, alles gaat goed. Jongleren is een eitje."
"Je bent gek, weet je dat?" vraagt Esmay als zij en Kristof aan tafel zitten.
"Ja. Maar ik ben wel jouw gek." zegt Kristof met een veelbetekende ondertoon.
97. Niet veel later zijn de twee op bed te vinden.
"Ik had mijn outfit toch hier gehangen..."
"Kan je het vinden?"
"Ja, hier is de jurk."
98. Als Kristof zich omdraait nadat hij het bed glad getrokken heeft, valt zijn mond open. "Wauw! Die jurk
staat je goed!"
"Dank je."
"Eens kijken of je door die jurk ook beter kan dansen."
"Kristof... Ik moet gaan."
99. Maar hij laat haar niet gaan voordat hij haar nog een zoen heeft gegeven. Daarna moet Esmay echt
rennen om de carpool te halen. Kristof daarin tegen zet op zijn gemak de taarten neer. Ook al is
Esmay er niet, de verjaardag van de tweeling gaat gewoon door.
100. Eerst neemt hij Ilse mee naar de taart en blaast hij de kaarsjes voor haar uit. "Hallo grote meid. Je lijkt
toch meer op mij dan je moeder dacht. Ik ga je trouwens eerst andere kleding aandoen, voordat
je moeder commentaar kan geven."
101. Nadat Ilse is ongekleed en een ander kapsel heeft gekregen, zet Kristof haar in de kinderstoel en krijgt
ze een flesje breinmelk.
"En dan nu Milan."
102. "Nou jongen, het is ook voor jou tijd." Milan lijkt duidelijk meer dan Ilse op zijn vader.
"Uhu, ik ui."
"Ja Ilse, eerst even Milan een flesje geven."
"Nu ui."
103. Snel geeft Kristof Milan een flesje en dan tilt hij Ilse uit de kinderstoel. "Kom, dan gaan we naar je
nieuwe kamer. Die is helemaal voor jou."
"Mij kame?"
"Ja, jouw kamer." Nadat Ilse even haar kamer heeft kunnen bewonderen ze Kristof haar op het potje.
Uitgeput wordt Ilse in haar bedje gezet. Ze valt als een blok in slaap.
104. Kristof gaat naar beneden en gaat Milan leren lopen. Alhoewel, eerst moet hij leren staan. Maar even
later zet hij toch zijn eerste stapjes.
105. Iets waar Esmay trots naar staat te kijken. "Wow, hij kan nu al lopen."
"Ach, hij heeft een goed voorbeeld, lopen kan ik als de beste." zegt Kristof lachend. Dan ziet hij Esmay's
vermoeide gezicht. "En jij gaat je bed in."
"Maar ik heb Ilse nog niet gezien."
"Ilse is er morgen ook nog. Ze heeft er niks aan als jij van vermoeidheid neervalt."
106. Na nog even geprotesteerd te hebben stapt Esmay toch maar haar bed in. Kristof gaat met Milan
naar boven en zet hem op het potje. Dan gaat Kristof nog even woordjes oefenen met Milan.
"Fles?"
"Goed zo! Inderdaad, fles!"
Maar al snel is Milan te moe om verder te oefenen en dus legt Kristof hem in bed.
107. Challengefields 4
"Cisko! Ik heb een baan in de carrière Gamer gevonden!"
"Dat is super. Is er ook een baan in de wetenschap?" vraagt Cisko meteen. "Ja Marnix, drink maar op."
Larissa zoekt even verder.
"Nee, sorry. Nog niks."
108. "Ach, het geeft niet. Dan blijf ik vandaag gewoon nog bij ons kereltje." Nadat Marnix weer in zijn bedje
ligt pakt Cisko een boek. Ook al heeft hij zijn vaardigheden vol, er valt nog genoeg te leren. En
leren over brandpreventie vindt Cisko erg belangrijk nu ze een kleintje in huis hebben.
109. Larissa vertrekt naar haar werk.
"Wacht je wel op mij met Marnix' verjaardag? Ik kom zo snel mogelijk naar huis."
"Natuurlijk wachten we op je. Veel plezier op je werk."
"Dank je."
110. Het duurt niet lang voordat Cisko alles over brandpreventie weet wat er te weten valt. Het boek
verdwijnt in de kast en Cisko is alleen nog maar bij Marnix te vinden. Merendeel van de tijd kijkt hij
alleen maar naar zijn slapende ventje. En als hij dat niet doet, is dat omdat hij Marnix aan het
verzorgen is. "Nou jongen, hopen dat mama zo thuis is. Dat mag je een stuk groter worden. En dan
kan je een heleboel leren."
111. Larissa laat niet lang op zich wachten. Ze komt thuis met een stralend humeur en met haar tweede
levenswens vervuld.
112. Maar al haar aandacht gaat naar Marnix. Het is tenslotte zijn verjaardag en zijn beide ouders zijn erg
benieuwd op wie hij het meeste lijkt. Cisko blaast dan ook snel de kaarsjes uit. En niet veel later is
Marnix opgegroeid tot een knap kereltje.
"Hij heeft vooral jouw gezicht, Laris."
"Maar wel met jouw haar en huidskleur. Hij is echt een mix van ons beiden. Maar een net pak is niet
nodig, toch?"
113. Daar is Cisko het helemaal mee eens. "Dit zit ook lekkerder, toch Marnix?"
"Seepjes."
"Ja, je trui heeft streepjes. Wil je een flesje?"
"Les!"
Cisko zet Marnix meteen in de stoel en gaat een flesje melk voor hem maken.
114. Net als zijn neefje en nichtjes krijgt Marnix een fles breinmelk. En ook hij vindt het erg lekker. Wanneer hij
zijn flesje leeg heeft, tilt Larissa hem uit de stoel. "Je bent helemaal groen! Een marsmannetje!"
"Goen! Ikke monste! Wraw!"
Lachend zet Larissa Marnix op de grond. "Monstertjes moeten wel kunnen lopen. Anders kunnen ze
niemand pakken. Zullen we dan maar oefenen met lopen?"
"Ja, monste lope, monste pakke!"
115. En als een echte zoon van twee Kennissims, heeft Marnix het lopen al snel onder de knie. Larissa zet
hem na al het wandelen even op het potje. En daarna zet ze een erg vermoeide Marnix in zijn
bed. "Slaap lekker, grote jongen van me."
"Dah ama." mompelt Marnix nog net voordat hij als een blok in slaap valt.
116. Challengefields 1
“Kom op Lily. Kom naar papa.” Voorzichtig doet Lily een stapje naar voren. En nog een. Dan loopt ze
enthousiast naar Luuk toe.
“Goed zo! Je kan het wel!” roept Luuk blij en hij tilt Lily op. “Wat ben je een grote meid!” Luuk zet Lily bij
de speeltafel neer en gaat douchen. Lily pakt wat blokjes om mee te spelen.
117. Na gedoucht te hebben gaat Luuk op zoekt naar Tamara. Hij vindt haar beneden bij de minigolf, waar
ze aan het oefenen is. “Verdomme, weer mis.” zegt Tamara gefrustreerd. “Luuk, hoe moet dat
nou?” Lachend geeft Luuk Tamara een paar tips, waarna het een stuk beter gaat.
118. “Lily, ga je mee naar beneden? Dan krijg je een flesje.”
Lily loopt meteen naar Joey. “Ja, fes!”
“Even wachten, dan pakt opa de melk.”
119. Nadat Lily haar fles breinmelk leeg heeft, neemt Joey haar mee naar de woonkamer. Daar probeert hij
haar te leren praten. “Fles. Zeg maar. Fles.”
“Fes.”
“Nee, fles. Hmm. En opa? Zeg eens opa.”
“Opa!”
“Ja, opa! Grote meid!”
120. Joey oefent nog wat verder met Lily. Wanneer hij haar naar bed brengt noemt ze een fles gewoon
een fles en heeft ze het praten door. Lily valt al snel in slaap en Joey gaat brunchen, iets wat Luuk
en Tamara al zitten te doen.
“Wat hebben jullie voor vanmiddag gepland?” vraagt Joey aan zijn zoon en schoondochter.
“Ik ga zo even slapen.” zegt Tamara met een geeuw.
“En ik ga de kas in.”
121. Luuk staat even later inderdaad in de kas, met een snoeischaar. De fruitbomen hebben een flinke
snoeibeurt nodig.
En Tamara gaat, zoals ze al zei, even slapen. Dat even duurde iets langer dan ze had verwacht. Het is
al donker als ze wakker wordt. Meteen gaat ze zich aankleden. Wanneer ze zich omdraait wordt
ze begroet door Lily. “Mama! Gaan we buiten?”
122. Met een diepe zucht tilt Tamara Lily op.
“Nee meid. Het is al donker. Dan gaan we toch niet meer naar buiten?”
Meteen betrekt Lily‟s gezicht.
“Zullen we dan morgen naar buiten?”
“Ja!” roept Lily, die daardoor weer vrolijk wordt en haar moeder een dikke knuffel geeft.
123. Tamara zet Lily op de grond en gaat zelf bij haar zitten. “Wil je met mama zingen?”
“Liedje?”
“Ja, een liedje.” zegt Tamara en ze begint te zingen. Al snel zingt Lily met haar mee.
124. “Ga nu maar slapen. Dan is het sneller morgen.”
“Morgen buiten spelen!”
“Inderdaad. Slaap lekker, Lily.”
126. “Een flesje Breinmelk voor meneer.” Nadat Marnix zijn fles leeg heeft gaat Cisko hem leren praten.
Larissa maakt ondertussen een ontbijtje klaar. “Papa. Kom op, zeg papa.”
“Pa-a.”
“Papa.”
“Papa.”
“Ja! Laris, hij zei papa!”
Lachend reageert Larissa: “Ik hoorde het. Ik sta maar op een paar meter afstand.”
127. Na het leren praten gaat Marnix op de xylofoon spelen. Iedere keer als hij erop slaat en er een toon te
horen is, barst hij in lachen uit. Voordat het tijd is voor zijn middagdutje, wordt Marnix door zijn
vader op het potje gezet. In het vervolg zullen zijn ouders hem niet meer hoeven helpen, want
zindelijk is hij nu ook.
128. “Slaap lekker, jongen.”
“Nee! Papa! Ik wil niet slapen!” protesteert Marnix. Maar toch is hij al snel in dromenland.
129. Larissa is achter de computer gaan zitten. Ze werkt aan haar roman, maar eerst heeft ze een baan
gevonden in de Geheime Dienst, voor haar nieuwe levenswens. Cisko heeft nog steeds geen
baan in de Wetenschap gevonden en is maar met een boek op de bank gaan zitten.
130. Een paar uur later haalt Larissa Marnix weer uit bed. Ze wil hem op de grond zetten zodat hij kan
spelen, maar Marnix is het daar niet mee eens. “Nee mama, in de stoel. Ik wil flesje.”
Dat is natuurlijk geen probleem. Cisko maakt ondertussen wat hamburgers.
“Dat ruikt heerlijk, lieverd.”
“Ik hoop dat het even goed smaakt.”
131. Na het eten gaat Larissa een liedje aan Marnix leren. Hij zingt enthousiast mee.
Minder enthousiast is hij wanneer Larissa hem in bad wil doen. “Mama, ik wil niet!”
“Waarom niet?”
“Water. Water nat.”
132. Helaas voor hem moet hij toch echt het bad in. Uit bad krijgt Marnix meteen zijn pyjama aan en gaat
hij zijn bed in. “Welterusten knul.”
“Dag mama.”
