บีเกิล
- 1. บีเกิล (Beagle)
เฉลียวฉลาด ซุกซน คล่องแคล่วว่องไว
ลักษณะทั่วไป
บีเกิลถูกจัดอยู่ในกลุ่ม "สุนัขไล่หมาจิ้งจอกขนาดเล็ก" ขนสั้นเรียบลำาตัวมีความยาวของลำาตัวมากกว่า
ด้านสูงเล็กน้อย หูชิดกับหัว ปกติสีของบีเกิ้ลมี 3 สี ขาว ดำาและแทน แต่สีที่เด่นและเป็นที่ยอมรับ คือสี
ผสมกันทุกสีจะเป็นที่ยอมรับ สุนัขบีเกิ้ลเป็นสุนัขที่อยู่ในกลุ่มต้นๆ ของสุนัขล่าสัตว์ แผลเป็นส่วนใหญ่
มักเกิดจากการล่าสัตว์ รอยตัด รอยแหว่งที่หู ที่อาจเกิดจากหญ้า หนาม ใบไม้เป็นพิษ เป็นต้น
ความเป็นมา
ต้นกำาเนิดของสุนัขสายพันธุ์บีเกิลนั้นไม่เป็นที่แน่ชัด แต่เชื่อกันว่าสุนัขกลุ่ม Hound สายพันธุ์นี้น่าจะมี
ถิ่นกำาเนิดอยู่ในประเทศอังกฤษตั้งแต่ยุคสมัยก่อนที่จักรวรรดิโรมันจะเข้ายึดครอง บางรายงานกล่าวว่า
มีการพบสุนัขสายพันธุ์นี้ในสมัยฝรั่งเศสและกรีกโบราณ และมีหลักฐานที่แน่ชัดชิ้นหนึ่งซึ่งบ่งชี้ว่ามีการ
ใช้สุนัขสายพันธุ์บีเกิลนี้สำาหรับล่าสัตว์ โดยเฉพาะสัตว์ตัวเล็กๆ อย่างกระต่าย ตั้งแต่ยุคสงครามครูเสด
สุนัขสายพันธุ์บีเกิลสามารถพบเจอได้เกือบทุกพื้นที่ของประเทศอังกฤษเนื่องจากเป็นสายพันธุ์ซึ่งชาว
อังกฤษนิยมเพาะมากที่สุดสายพันธุ์หนึ่ง ความสามารถพิเศษอย่างหนึ่งของพวกเค้าคือมีความ
คล่องแคล่วปราดเปรียวอย่างสูงในการไล่ล่าและแกะรอยกระต่ายป่า ดังนั้นนายพรานชาวอังกฤษจึงมัก
พาเจ้าบีเกิลออกไปเป็นฝูงๆ แต่เช้ามืดเพื่อดมกลิ่นหาเหยื่อ เมื่อพวกเค้าได้กลิ่นเป้าหมายก็จะเห่าบอก
เจ้านายและตามตีวงล้อมอย่างไม่ลดละ บีบให้เหยื่อเหลือทางหนีน้อยที่สุด (และหากเจ้ากระต่ายตัดสิน
ใจหนีออกทางที่เหลืออยู่ก็มักต้องพบนายพรานดักรออยู่นั่นเอง) ซึ่งวิธีการดังกล่าวนี้เป็นที่นิยมของ
- 2. นายพรานชาวอังกฤษเป็นอย่างมาก
ในเวลาต่อมา ได้มีผู้นำาสุนัขสายพันธุ์บีเกิลไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งถือว่าได้รับความนิยมใน
ระดับหนึ่ง หากแต่บีเกิลที่เข้ามาในสหรัฐอเมริกาช่วงแรกๆ นั้นก็ยังไม่มีรูปร่างสวยงามตรงตาม
มาตรฐานสายพันธุ์เหมือนอย่างบีเกิลของประเทศอังกฤษ กระทั่งถึงปี ค.ศ.1870 จึงมีนักพัฒนาสาย
พันธุ์สุนัขชาวสหรัฐฯ กลุ่มหนึ่งเริ่มหันมาสนใจพัฒนาสายพันธุ์ของบีเกิลอย่างจริงจัง จนทำาให้ได้บีเกิล
ซึ่งมีลักษณะดี เป็นที่ยอมรับ ถูกต้องตามมาตรฐานในที่สุด ซึ่ง American Kennel Club ก็ได้ทำาการจด
ทะเบียนรับรองสุนัขสายพันธุ์บีเกิลตัวแรกเมื่อปี ค.ศ.1885 และต่อมาในปี ค.ศ.1888 จึงได้มีการก่อตั้ง
ชมรมผู้เพาะพันธุ์บีเกิลแห่งสหรัฐฯ ขึ้นอย่างเป็นทางการ
ปัจจุบันสุนัขสายพันธุ์บีเกิลยังคงเป็นสุนัขซึ่งมีผู้นิยมเลี้ยงเป็นจำานวนมาก เนื่องด้วยความน่ารัก
คล่องแคล่ว และเป็นมิตรกับทุกคน อย่างไรก็ตามบีเกิลอาจไม่เหมาะนักสำาหรับการเป็นสุนัขเฝ้าบ้าน
เพราะความที่เค้าต้องการสังคมสูง ชอบเล่นสนุก ชอบผูกมิตรกับสมาชิกในครอบครัวและสิ่งมีชีวิตอื่นๆ
ดังนั้นหากปล่อยให้เค้าต้องอยู่ตามลำาพังเป็นเวลานานจนเกินไปอาจทำาให้เค้าเกิดความเครียดและนำา
ไปสู่พฤติกรรมอันไม่พึงประสงค์หลายๆ ประการ
ลักษณะนิสัย
บีเกิลเป็นสุนัขที่เป็นมิตร ร่าเริง ไม่ขี้อาย ไม่ขี้กลัว และไม่ก้าวร้าว ต่อคนหรือสัตว์อื่นๆ ด้วยขนาดที่กระ
ทัดรัด และด้วยที่เค้าชอบคน บีเกิลจึงเป็นสุนัขที่เข้ากับเด็กๆได้ดี บีเกิ้ลสามารถปรับตัวเข้ากับคนได้เป็น
อย่างดีจนเค้าไม่เหมาะจะเป็นสุนัขกลางแจ้ง การที่ถูกทิ้งไว้หลังบ้านตลอดเวลา จะทำาให้เค้าเบื่อซึ่งจะ
แสดงออกโดย การเห่า หอน ขุด และพยายามหนี้
การดูแล
การดูแลทำาความสะอาดให้สุนัขขน
สั้นอย่างบีเกิลนั้นแสนง่าย แค่อาบนำ้า
ให้เค้าอาทิตย์ละครั้งก็เพียงพอ จาก
นั้นก็เช็ดหรือเป่าตัวของเค้าให้แห้ง
พร้อมๆ กับแปรงขนไปด้วย หรือถ้า
ไม่สกปรกมากอาจใช้แค่ผ้าสะอาด
ชุบนำ้าเช็ดตัวให้เค้าก็ได้ ส่วน เรื่อง
การแปรงขนให้บีเกิลสามารถทำาได้
โดยง่าย เนื่องจากว่าเค้ามีขนสั้นและ
สีเข้ม ควรแปรงขนให้แก่น้องบีเกิล
ทุกๆ 3-4 วัน เพื่อกำาจัดเส้นขนที่ตาย
- 5. มาตรฐานสายพันธุ์
ขนาด ความสูงไม่ควรเกิน 15 นิ้ว
ศีรษะ
กะโหลกค่อนข้างยาว ท้ายทอยเป็นรูปโดม หน้าผากกว้างและเต็มจมูกยาวปานกลาง
ส่วนปลายจมูกเห็นชัดเจน
ฟัน ฟันต้องแข็งแรง ฟันสีขาว ขบกันพอดี
ตา
ดวงตากลมใหญ่ ตั้งอยู่ในตำาแหน่งพอดี สายตานุ่มนวล แต่แววตาแสดงออกถึงความ
กระตือรือร้น ดวงตามีสีนำ้าตาลหรือสีนำ้าตาลแดง
หู
หูอยู่ในตำาแหน่งตำ่าเล็กน้อย ชิดกับหัว ขอบหน้าใบหูชิดกับแก้ม มีความยาวมากถ้ากาง
หูออก ปลายใบหูจะชิดกับปลายจมูก ใบหูเนื้อบาง หูค่อนข้างกว้างและกลม ในส่วน
ปลายไม่สามารถทำาให้หูตั้งขึ้นได้
คอ
ลำาคอยาวปานกลางงอยู่ในตำาแหน่งอิสระ แข็งแรง คอไม่ตำ่า ลำาคอสะอาด ไม่มีรอยย่น
ของผิวหนัง แต่อาจมีบ้างเล็กน้อยในตำาแหน่งด้านล่างตรงมุมของกราม แต่ยอมรับได้
อก อกลึกและกว้างแต่ไม่รบกวนการเป็นอิสระของของไหล่