1. 1
18th International Petroleum and Natural Gas Congress and Exhibition of
Turkey, IPETGAS 2011 May 11th -13th, 2011.
2007-2009 YILLARI ARASINDA BATI KARADENİZ' DE NEOJEN YAŞLI SIĞ VE
DERİN HEDEFLİ SEDİMANLARIN SONDAJ SONUÇLARI
Drilling Results 2007 - 2009 in the Western Black Sea Targeted on Neogene Deep
and Shallow Water Sediments
Atila Sefünç, Alastair Gray, Hüseyin Yıldırım
Tiway Turkey Limited.Ankara-Turkey
ABSTRACT
Prior to 2007 the only drilling in the West Balck sea ( west of Istanbu) were the
Karadeniz-1(1970), Igneada-1(1971), and Limankoy 1 and 2 (1999). The resuslts of
all of these wells were negative .
Despite this, during the period 2006 to 2009 Toreador Turkey embarked upon
an exploration campaign in the western Black Sea. Well Karaburun-1(2007) was
located adjacent to the Kırklareli area to the Southwest of the previously drilled wells
İgneada-1 and Karadeniz-1, The Karaburun-1 well location was defined by seismic
surveys conducted during 2007. Karaburun targeted a basement high structure
thought to be overlain by Sogucak reefal carbonates. This premise was found to be
false and the well finished in volcanics of Yemislicay with no resrvoir potential being
encountered.
Durusu-1 well was identified by a 1500 km 2D marine seismic survey which
was acquired in 2006. Tertiary sediments cover the basement rocks of Istrandja
Massif and the Paleozoic istanbul Unit in Thrace Area. Basement rocks are overlain
by different stratigraphic units from Early – Middle Eocene to Miocene – Pliocene
rock associations. The main and secondary aims of Durusu-1 were to test the
hydrocarbon possibilities of the Middle-Late Oligocene aged deltaic Osmancık
Sandstones and Late Oligocene-Early Miocene aged Danismen deltaic sandstones.
The Osmancık Sandstones together with Ergene and Danismen Sandstones were
encountered in Durusu-1 at the expected depths. No DST’s were performed. No

2. 2
core was taken in the well. Drilling was continued down to 2510 m and Durusu-1
exploration well was completed as a dry well on 27.08.2009.
Structural and stratigraphic evaluations of 2D seismic data laid the ground for
a consistent regional framework. Seismic attributes and sequence stratigraphy
indicated that the main Osmancik reservoir interval is part of a large lowstand
submarine fan system. Analogies with recent successes in West Africa were noted.
The well results are thought to confirm the sedimentological model but unfortunately
a source and migration combination were missing.

3. 3
ÖZET
2007 yılından önce Batı karadenizde (İstanbulun batısı) açılmış olan,
Karadeniz-1(1970), İğneada-1(1971), ve Limanköy 1, ve 2 (1999) kuyularında
hidrokarbon açısından ekonomik bir keşif yapılamamıştır.
Yukarıda açılan kuyulara rağmen, Toreador Şirketi tarafından 2006-2009
yılları arasında Batı Karadeniz'de arama faaliyetleri yapılmıştır. Karaburun-1 (2007)
kuyusu, Kırklareli İli'ne yakın, daha önceden açılmış olan İğneada-1 ve Karadeniz-1
kuyularının güneybatısında yer alır ve kuyu lokasyonu, 2007 yılında yapılan sismik
çalışmalara göre belirlenmiştir (şekil-1).
Şekil-1 Kuzey Trakya jeoloji ve Batı karadenizde açılan kuyuları gösteren
lokasyon haritası
Karaburun-1 kuyusunda düşünülen hedef, temel yükselimi üzerine
uyumsuzlukla oturmuş olan Sogucak resifal karbonatları idi. Ancak hedeflenen
rezervuar yerine kuyu Yemişliçay volkanikleri içinde kalmıştır (Şekil-2).

4. 4
Şekil-2 Karaburun-1 kuyusu lokasyon haritası
Durusu-1 kuyusu 2006 yılında gerçekleştirilen 1500 km. iki boyutlu deniz
sismik çalışmaları sonucunda belirlenmiştir. Tersiyer çökelleri Trakya bölgesinde
Istıranca Masifi ve İstanbul Paleozoyik birimlerini kapsar.

5. 5
Şekil-3 Durusu-1 kuyusu lokasyon haritası
Trakya da temel, Erken-Orta Eosen ve Miyosen stratigrafik birimler tarafından
örtülmektedir. Durusu-1 kuyusundaki birincil ve ikincil olarak hedeflenen Orta-Geç
Oligosen yaşlı deltaik Osmancık kumtaşları ile Üst Oligosen-Erken Miosen yaşlı
Danışmen deltaik kumtaşları ve Ergene kumtaşlarına beklenen derinliklerde
rastlanılmıştır. Kuyuda DST ve karot alımı yapılmamıştır. Sondaj olarak 2510 m ye
kadar devam edilmiş ve 27.08.2009 tarihinde kuru kuyu olarak terk edilmiştir.
İki boyutlu sismik verilerin yapısal ve stratigrafik değerlendirmeleri, tutarlı
bölgesel çalışmalara zemin oluşturmuştur (Şekil-4).

6. 6
Şekil-4 Karaburun-1 ve Durusu-1 kuyularından geçen yığma (F.Stack) sismik
kesiti.
Sismik nitelikler ve sekans stratigrafisi çalışmaları Osmancık rezervuar
formasyonunun lowstand denizaltı yelpaze sisteminin bir parçası olduğunu ortaya
koymuştur. Buradaki bilgiler, Batı Afrika'da başarılı olmuş çalışmalar ile
karşılaştırılarak yorumlanmıştır. Kuyu sonuçlarına göre sedimantolojik modelin
başarılı şekilde uyumlu çıkmasına karşın bölgesel anlamda maalesef kaynak kaya ve
göç sorunun oldugu düşünülmektedir.