3. Μέγεθοσ και διακριτικά
χαρακτηριςτικά
0 Το λιοντϊρι τησ Κατϊνγκα ακολουθεύ το
τυπικό μϋγεθοσ των λιονταριών,με μόκοσ
μϋχρι 2,5 μϋτρα και βϊροσ μϋχρι 250 κιλϊ.Η
χαύτη του εύναι μεγϊλη και φουντωτό,με πιο
ανοιχτϊ χρώματα από των υπολούπων
λιονταριών.Τα θηλυκϊ μόνο ϋχουν μαύρα
ςημϊδια πύςω από τα αυτιϊ τουσ,αλλϊ όχι
ςτισ κορυφϋσ όπωσ ϋχει το λιοντϊρι του
Ακρωτηρύου και ςτα αρςενικϊ και ςτα
θηλυκϊ.
4. Τροφή και δίαιτα
0Το λιοντϊρι τησ Κατϊνγκα τρϋφεται με
γκνου,ζϋβρουσ,φακόχοιρουσ,βουβϊλια,α
ντιλόπεσ,γαζϋλεσ,και ςπϊνια με μωρϊ
καμηλοπαρδϊλεων.Όταν δε βρύςκει
τροφό επιτύθεται ςτα κατοικύδια ζώα,με
αποτϋλεςμα να υφύςταται ϊγριο
κυνόγι,παρϊ τισ νομοθεςύεσ που το
απαγορεύουν.
5. Πληροφορύεσ για το λιοντϊρι
0 Το λιοντάρι τησ Κατάνγκα ό Νοτιοδυτικό
Αφρικανικό λιοντάρι (Panthera leo bleyenberghi)
εύναι ϋνα υποεύδοσ λιονταριού που ζει ςτη
Νοτιοδυτικό Αφρικό.Εκτεύνεται ςτη Ναμπύμπια,ςτην
Ανγκόλα,ςτο Ζαΐρ,ςτη Ζαμπύα,ςτη Ζιμπϊμπουε και
ςτην Μποτςουϊνα.Η παλιϊ του κατανομό ςυμβαδύζει
με τη νϋα,αν και ςε πολύ πιο περιοριςμϋνη
ϋκταςη,λόγω του κυνηγιού που υφιςτόταν από τουσ
απούκουσ.Η κατϊςταςό του εύναι κρύςιμη,αλλϊ δεν
κινδυνεύει ϊμεςα από εξαφϊνιςη.
8. Λάμα
0 Το λάμα (Llama glama) ,ςτα ελληνικϊ προβατοκϊμηλοσ, εύναι θηλαςτικό που
ανόκει ςτην οικογϋνεια των Καμηλιδών, εύναι δηλαδό ςυγγενϋσ τησ καμόλασ.
0 Έχει ύψοσ 1,20 μ. περύπου και βϊροσ γύρω ςτα 100 κιλϊ. Το τρύχωμϊ του εύναι
μακρύ, με χρώμα κοκκινοκϊςτανο, λευκό ό μαύρο, ανϊλογα με το εύδοσ. Το
κεφϊλι του λϊμα εύναι κοντό και ςτενό, με το ςτόμα να προεξϋχει ελαφρϊ, για να
μπορεύ να βόςκει, μιασ και εύναι φυτοφϊγο. Το θηλυκό κυοφορεύ για 10
μόνεσ, και γεννϊει ϋνα μόνο μικρό, το οπούο μϋςα ςε ενϊμιςη χρόνο ϋχει
δημιουργόςει δικό του οικογϋνεια.
0 Ζει ςτα ψηλϊ οροπϋδια του Περού και τησ Βολιβύασ. Προτιμϊ γενικϊ τα ψυχρϊ
κλύματα και δεν κατεβαύνει ςε ηλιόλουςτεσ και ζεςτϋσ πεδιϊδεσ. Από τουσ
ντόπιουσ χρηςιμοποιούνται ςαν μϋςα μεταφορϊσ (τα αρςενικϊ), καθώσ μπορούν
να διανύςουν 30 χιλιόμετρα την ημϋρα κουβαλώντασ πϊνω από 60 κιλϊ.
Επύςησ, εύναι γενικϊ υπϊκουα ζώα και ϋχουν καλό ιςορροπύα, μπορούν δηλαδό
να ςκαρφαλώςουν ςε αρκετϊ δύςκολα μονοπϊτια. Τα θηλυκϊ δεν
χρηςιμοποιούνται για την μεταφορϊ, αλλϊ για την παραγωγό μαλλιού.
0 Εκτόσ από το κοινό εύδοσ, το Llama glama, υπϊρχουν και το Llama pacos, με την
ονομαςύα αλπακϊ, και το Llama guanicoe, ο κοινόσ γουανϊκοσ.
9. Ιςτορικά ςτοιχεία
0Στην εποχό των Ίνκασ τα λϊμα
προςτατεύονταν με αυςτηρϊ
μϋτρα. Ωςτόςο ςόμερα τα ζώα
κινδυνεύουν με εξαφϊνιςη
εξαιτύασ τησ ςυνεχούσ θόρευςησ
για το κρϋασ, το δϋρμα και το
μαλλύ τουσ.
10. Συςτηματική ταξινόμηςη
0 Oι πρώτοι ςυγγραφεύσ ςυςχϋτιςαν τα λϊμα με τα
πρόβατα και ςυχνϊ υπϋθεταν την ομοιότητα των
ζώων με τισ καμόλεσ . Έτςι, ο Κϊρολοσ Λινναύοσ τα
ςυμπεριϋλαβε ςτο γϋνοσ Camelus ςτο ϋργο του
Systema Naturae . Το 1800 το λϊμα, το αλπακϊ και το
γουανϊκο μετακινόθηκαν από το Ζορζ Κυβιϋ ςτο
γϋνοσ Lama και το βικούνια ςτο γϋνοσ Vicugna.
Αργότερα, το αλπακϊ μετακινόθηκε ςτο γϋνοσ
Vicugna.
11. Περιγραφή
0Τα κυριότερα χαρακτηριςτικϊ των λϊμα
εύναι ο μακρύσ λαιμόσ και τα όρθια και
ευκύνητα αυτιϊ. Τα πόδια τουσ εύναι
μεγϊλα ςε μόκοσ και χωρύσ τρύχωμα.
Επύςησ, τα μϊτια των ζώων εύναι μεγϊλα
και το τρύχωμϊ τουσ , που εύναι μακρύ
και πλούςιο, ϋχει ςυνόθωσ λευκό
χρώμα. Φθϊνουν ςε ύψοσ ωσ 1 μ.
12. Χρηςιμότητα
0 Τα ζώα αυτϊ χρηςιμοποιούνταν από πολύ παλιϊ για
μεταφορϋσ και ϊλλεσ εργαςύεσ, καθώσ εύναι πολύ
ανθεκτικϊ ςτο κρύο (τα αρςενικϊ). Απόλυτα
ςυνδεδεμϋνη με τα λϊμα όταν η ζωό των ανθρώπων
ςτισ κορδιλιϋρεσ των Άνδεων. Το μαλλύ του λϊμα εύναι
εξαιρετικόσ ποιότητασ και το γϊλα του εύναι πόςιμο.
Επύςησ, το ζώο θηρεύεται για το κρϋασ του, το οπούο
εύναι εδώδιμο.
15. Ο χρυςαετόσ
0 Ο Χρυςαετόσ (Aquila chrysaetos- Αετός ο χρυσαετός)
εύναι ϋνα από τα πιο γνωςτα αρπακτικϊ πουλιϊ του
Βόρειου Ημιςφαιρύου. Όπωσ όλοι οι αετού, ανόκει
ςτην οικογϋνεια Accipitridae. Έχει μϋςο ϊνοιγμα
φτερούγασ πϊνω από 2 μϋτρα και εώσ 1 μϋτρο μόκοσ
ςώματοσ. Το μϋγεθοσ των ενηλύκων χρυςαετών
ποικύλλει, ωςτόςο οριςμϋνοι από αυτούσ αποτελούν
τουσ μεγαλύτερουσ αετούσ του γϋνουσ Aquila.
16. Οι τροφό
0 Οι χρυςαετού τρϋφονται με
μαρμότεσ, λαγούσ, ποντύκια, οριςμϋνεσ φορϋσ ϊλλα
πουλιϊ, νυφύτςεσ, αλεπούδεσ, μικρϋσ χελώνεσ, νεαρϊ
ελϊφια, ακόμη και οικόςιτα ζώα, όπωσ αρνιϊ και
κατςικϊκια. Κατϊ τη διϊρκεια του χειμώνα οπότε και
η τροφό εύναι ελϊχιςτη, οι χρυςαετού καμιϊ φορϊ
καταφϋυγουν ςτα πτώματα νεκρών ζώων για να
ςυμπληρώςουν τη διατροφό τουσ. Διαθϋτουν ϊριςτη
όραςη και μπορούν να εντοπύςουν τη λεύα τουσ από
πολύ μεγϊλη απόςταςη.
17. Το ζευγϊρομα
0 Συνόθωσ οι χρυςαετού ζευγαρώνουν δια βύου. Καταςκευϊζουν πολλϋσ
φωλιϋσ τισ οπούεσ χρηςιμοποιούν εναλλϊξ. Οι φωλιϋσ τουσ αποτελούνται
από μεγϊλα κλαδιϊ δϋντρων, τα οπούα ενιςχύουν με γραςύδι όταν τισ
χρηςιμοποιούν. Το θηλυκό γεννϊ δύο μαύρα αυγϊ ανϊμεςα ςτον Ιανουϊριο
και το Σεπτϋμβριο. Η επώαςη ξεκινϊ αμϋςωσ μετϊ τη γϋννηςη του πρώτου
αυγού, και μετϊ από περύπου 45 ημϋρεσ τα νεαρϊ βγαύνουν από το αυγό.
Εύναι εντελώσ λευκϊ και οι γονεύσ τα ταΐζουν για πενόντα ημϋρεσ προτού
εύναι ϋτοιμα να κϊνουν την πρώτη τουσ απόπειρα να πετϊξουν και να
τραφούν από μόνα τουσ. Τισ περιςςότερεσ φορϋσ επιβιώνει μοναχϊ το
μεγαλύτερο μικρό, ενώ το νεότερο πεθαύνει προτού αφόςει τη φωλιϊ. Αυτό
ςυμβαύνει γιατύ το μεγαλύτερο ϋχει το πλεονϋκτημα ανϊπτυξησ λύγων
ημϋρών και ϋτςι καταφϋρνει να κερδύςει τουσ περιςςότερουσ καυγϊδεσ για
την τροφό. Οι χρυςαετού αφιερώνουν πολύ χρόνο ςτη φροντύδα των
μικρών, ωςτόςο η θνηςιμότητα εύναι υψηλό ακόμη κι ανϊμεςα ςτα
πρωτότοκα πουλϊκια, ιδιαύτερα τισ πρώτεσ εβδομϊδεσ μετϊ την ϋξοδό τουσ
από το αυγό.
18. Οι ζωό του
0Ο χρυςαετόσ ςε καλϋσ ςυνθόκεσ
διαβύωςησ ζει πολλϊ χρόνια.
Μϊλιςτα, ςτα αυτοκρατορικϊ
ανϊκτορα τησ Βιϋννησ, ςτην
αιχμαλωςύα και με καλό
περιπούηςη, υπόρξε αετόσ που
ϋζηςε 100 χρόνια
22. Γυπαετόσ
0 Εύναι ϋνα απο τα ςπανιότερα αρπακτικϊ που
υπϊρχουν και το μόνο μϋλοσ του ταξινομικού γϋνουσ
Gypaetus. Συναντϊται ςε πολύ περιοριςμϋνουσ
πληθυςμούσ ςτην Ευρώπη, Αςύα, Αφρικό. Όπωσ
δηλώνουν τα διϊφορα ονόματα που του ϋχουν δοθεύ
κατϊ καιρούσ, εύναι ϋνα πτωματοφϊγο πτηνό και ϋχει
την ςυνόθεια να ρύχνει τα κόκκαλα των νεκρών ζώων
με τα οπούα τρϋφεται απο ψηλϊ ώςτε να τα ςπϊςει
και να μπορϋςει να φϊει το μεδούλι που υπϊρχει μϋςα
τουσ.
23. Περιγραφή
0 Τα ενόλικα ϋχουν πορτοκαλύ ςώμα και κεφϊλι. Το πορτοκαλύ χρώμα τησ
κοιλιϊσ οφεύλεται ςτο «μακιγιϊριςμα» των φτερών του με ςκουριϊ, που
προςλαμβϊνει, καθώσ τρύβεται ςτα αςβεςτολιθικϊ πετρώματα, ενώ το
φυςικό χρώμα του εύναι υπόλευκο. [2]Κϊτω από το ρϊμφοσ του υπϊρχει
απόληξη από τρύχεσ πρϊγμα που του δύνει το χαρακτηριςτικό του όνομα
"Γυπαετόσ ο γενειοφόροσ". Το μόκοσ του εύναι 95-105 εκ. και το ϊνοιγμα
φτερών μπορεύ να φτϊςει απο 250 ϋωσ 280 εκ. Ο γυπαετόσ ζυγύζει περύπου
5 με 7 κιλϊ. Ζεύ μϋχρι την ηλικύα των 40 ετών ςε ςυνθόκεσ αιχμαλωςύασ.
0 Οι γυπαετού ζούν ςτην νότια Ευρώπη, ςτην Αφρικό, ςτην Μϋςη-
Ανατολό, ςτην Ινδύα και ςτο Θιβϋτ, κατοικώντασ αποκλειςτικϊ ςε ορεινϋσ
περιοχϋσ (ςε υψόμετρα μεταξυ 500 και 4.000 μϋτρων). Στην Ελλϊδα
ςυναντϊται πια μόνο ςτην ορεινό Κρότη όπου υπϊρχουν 5 αναπαραγωγικϊ
ζευγϊρια και μερικϊ ακόμη μοναχικϊ ϊτομα. Αναπαρϊγονται απο τα μϋςα
του Δεκεμβρύου ϋωσ μϋςα Φεβρουαρύου, γεννώντασ 1 με 2 αυγϊ, τα οπούα
εκκολϊπτονται ςε διϊςτημα μεταξύ 53 και 58 ημερών. Μετϊ την εκκόλαψη
οι νεοςςού περνούν ϋνα διϊςτημα 106 ϋωσ 130 ημερών πριν μπορϋςουν να
πετϊξουν
