2.
Սեբաստացին զբաղվել է ինքնակրթությամբ: Նա
ձգտում էր նորը սովորելուն և բոլորից ավելի մեծ
համբերատարություն և հավատք ուներ: Նա նաև
թափառում էր, ինչի ընթացքում ծանոթացավ շատ
եկեղեցական պաշտոնյաների հետ: Այդ
թափառումների ժամանակ նա փնտրում էր իր համար
նոր ուսուցիչ, որպեսզի նա նրան բացատրեր այն
ամենը ինչ Մխիթարը չգիտեր:
I
3. Ունեցել է նաև գրական գործունեություն: Նրա
կարծիքով ս.Ղազարից այնպիսի հիանալի տեսարան
էր բացվում, որտեղ նայելով մարդը կարող էր
ստեղծագործել: Սեբաստացին թարգմանել էր
իտալերենից քերականության չորս գիրք Ջորջ
Բայրոնի Հետ:
II
4.
Նա ցանկանում էր Խաչատուր Վարդապետցու
գլխավորությամբ հիմնել Մխիթարյան
միաբանությունը, բայց Վարդապետցին հրաժարվում
է այդ ամենը գլխավորել: Վերջ ի վերջո նա գտնում է իր
ութ, կրոնը հարգող սովորողներին և տեղափոխվում
Վենետիկ: Ավելի ուշ այնտեղ փախչեց իր
աշակերտների հետ, քանի որ Օսմանյան
կայսրությունը պատրաստվում էր հարձակվել
Վենետիկի վրա: Իր երրորդ այցելության ժամանակ
ծերակույտը որոշում է ս.Ղազար կղզին նրա
սեփականությունը սարքել:
5.
Այդպես էլ ստացվում է: Նա իր աշակերտների հետ
գնում է ս.Ղազար, որը անմարդաբնակ դառնալուց
առաջ եղել էր՝ ծերանոց և բորոտների խցեր: Երկրար
տանջանքներից և զրկանքներից հետո նրանք վերջ ի
վերջո կառուցեցին կարմիր մեկուսարանը:
Վերջ
IV