1. SAJAK Dl KOTA KEC1LKU
Gaya Bahasa dan Unsur Bunyi
Petikan Asal Makna
Tema: pulang ke kampung tersebut. Banyak peristiwa masa silam
Sajak ini bertemakan perasaan rindu dan cinta penyajak terhadap tenggelam timbul dalam fikirannya. Walaupun sekarang
kampung halamannya. Penyajak menya-takan perasaan rindu dan semuanya tinggal kenangan, nostalgia penyajak semasa zaman
kasih terhadap kampung halamannya, iaitu Durian Sebatang, kanak-kanak sehingga ke zamar persekolahan tetap terpahat
ketika beliau kukuh dalam ingatannya
Persoalan:
(a) Mengenang jasa: Persoalan ini jelas terpapar
apabila penyajak menceritakan jasa guru-guru dan
pengorbanan ibu bapa yang membantu beliau
sehingga berjaya dalam pelajarannya.
(b) Peredaran masa menyebabkan perubahan:
Kampung halaman penyajak telah banyak
mengalami perubahan mengikut peredaran masa.
Pembangunan telah mengubah kampung
1

2. halamannya, yang tinggal hanyalah kenangan silam. Nilai:
(c) Kasih sayang, dorongan, dan pengorbanan ibu (a) Mengenang budi dan jasa: Budi dan jasa guru-guru
bapa: Ibu bapa merupakan orang yang dan ibu bapa sentiasa dikenang oleh penyajak
menyumbang segala keperluan penyajak. Tanpa kasih kerana mereka merupakan pendorong utama kepada
sayang dan pengorbanan mereka, penyajak tidak kejayaannya.
mungkin berjaya. (b) Cinta akan kampung halaman: Penyajak tidak
(d) Budi dan jasa para pendidik: Para pendidik telah melupakan kampung halamannya. Segala
mencurahkan ilmu pengetahuan kepada kita agar kita pengalaman pahit dan manis semasa tinggal di sana
menjadi orang yang berguna. Penyajak amat tetap diingatinya.
berterima kasih kepada bekas guru-gurunya yang (c) Kasih sayang: Kasih sayang yang dicurahkan oleh
banyak membantunya sehingga beliau berjaya ibu bapa penyajak telah mendorong penyajak
dalam bidang akademik. untuk mencapai kejayaan dalam pelajarannya.
Selain itu, penyajak juga mencurahkan kasih
sayang terhadap kampung halaman yang telah lama
Nada: ditinggalkan.
Sajak ini bernada romantik. Seluruh sajak tersebut (d) Menghargai ilmu: Penyajak merupakan seorang anak
mengisahkan nostalgia penyajak terhadap kampung desa yang berjaya dalam bidang
halamannya. Penyajak cuba meluahkan perasaan kasih dan akademiknya. Ilmu pengetahuan merupakan
sayang serta kerinduan beliau terhadap kampungnya. Namun penjamin masa depan yang cemerlang. Oleh itu,
begitu, beliau pasti bahawa kota kecil tersebut akan tetap usaha gigih harus dicurahkan untuk
dikenang dan diingatinya tidak kira di mana beliau berada. memperoleh ilmu pengetahuan agar masa depan
terjamin.
Bentuk Sajak: (e) Usaha dan ketekunan akan membawa kejayaan:
(a) Sajak ini berbentuk bebas, yakni tidak Walaupun penyajak seorang anak desa, namun
terpengaruh oleh ciri-ciri puisi atau syair. Baris dalam berkat tunjuk ajar daripada guru-gurunya dan
setiap rangkap tidak sama. Rima pula adalah seperti ketekunan serta daya usaha sendiri, penyajak
berikut: berjaya mendapat pangkat satu dalam
peperiksaannya. Hal ini menunjukkan nilai
Rangkap 1: abcadeb Rangkap 3: abcaddd Rangkap
ketekunan dan usaha adalah penting apabila kita
2: abcadd Rangkap 4: aaabcdd
ingin berjaya dalam apa jua bidang yang kita
(b) Sajak ini ditulis dalam empat rangkap.
ceburi.
(c) Rangkap pertama mempunyai 7 baris, rangkap kedua
(f) Yakin diri: Penyajak mempunyai keyakinan diri
mempunyai 6 baris, rangkap ketiga mempunyai 8
yang tinggi dalam menimba ilmu dan
baris dan rangkap keempat mempunyai 8 baris.
memperoleh pelbagai pengalaman sebagai
(d) Terdapat antara satu hingga lima patah perkataan
persediaan menghadapi hari-hari yang
dalam setiap baris.
mendatang.
(e) Baris terpendeknya hanya mempunyai dua patah
perkataan manakala baris terpanjang mempunyai lima Pengajaran:
patah perkataan. (a) Kita hendaklah mengenang budi dan jasa ibu bapa
yang telah mendidik dan membesarkan kita dan
guru-guru yang telah mencurahkan ilmu
pengetahuan kepada kita.
(b) Kita harus menghargai ilmu dan memanfaatkan ilmu
pengetahuan dalam kehidupan.
(c) Sokongan dan dorongan serta tunjuk ajar
daripada ibu bapa dan para pendidik adalah
penting untuk mendorong kita mencapai
kejayaan dalam kehidupan.
(d) Kita hendaklah sentiasa mengingati asal usul bagi
mengelakkan kita daripada lupa daratan. Kita
hendaklah gigih membentuk dan mencapai masa
depan yang cerah.
2