2. Najliczniejszy podgatunek tygrysa i największy,
nie licząc tygrysa syberyjskiego, ze
współcześnie żyjących kotowatych. Trzecim tak
dużym kotem był żyjący jeszcze w latach 60.
XX wieku tygrys kaspijski . Wszystkie trzy
wymienione tygrysy zaliczane są do
największych kotowatych jakie kiedykolwiek
istniały. Tygrys bengalski jest narodowym
zwierzęciem Bangladeszu.
3. Zamieszkuje ciepłe, wiecznie zielone lasy liściaste i
łąk Indiach, Bhutanie, Nepalu, Bangladeszu, zachodnich
Chinach i zachodniej Mjanmie. Na Półwyspie Indyjskim pojawił
się najprawdopodobniej 12 000 lat temu.
4. Dojrzały samiec osiąga przeważnie długość do 290 cm (razem z ogonem
długim na ok. 1 m.) przy przeciętnej masie ciała 220–230 kg (podobną
wielkość i masę ma lew). Samice są mniejsze – osiągają do 250 cm
długości i przeciętnie ok. 140 kg masy ciała. Największy odnotowany w
literaturze osobnik nazwany Bachelor of Powalgarh, zastrzelony w 1930
roku w Kumaon (północne Indie) mierzył 3228 mm długości. Najcięższy
osobnik ważył 258,2 kg.
5. Większość tygrysów poluje nocą, skradając się od tyłu do ofiary. Mimo
swoich rozmiarów, w trawie stają się niemal niewidoczne. W odległości
kilku metrów od ofiary wyskakują i łapią ją szybkim ruchem. Mniejsze
ofiary zabijają łamiąc kręgi szyjne, większym przegryzają gardło. Tygrys
woli polować na większe zwierzęta, choć nie gardzi małymi jak np.
żaby, myszy, ptaki. Poluje głównie na gaury lub bawoły. Zazwyczaj
atakuje młode lub stare i chore zwierzęta, które stanowią łatwą
zdobycz. Złowioną zdobycz tygrys zaciąga pod krzewy i jej resztki
przykrywa liśćmi, gdyż może jeszcze do niej wrócić.
Jakub Oleś.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Tygrys_bengalski