SlideShare a Scribd company logo
Wangari vive baixo as árbores, á
sombra do Monte Kenia, en África.
Escoita o rechouchío dos paxaros no
  bosque cando vai coa súa nai na
   procura de leña para cociñar.
Axuda na colleita da batata, da cana de
 azucre e máis do millo no solo fértil.
Wangari medra alta coma
  as árbores da fraga.
É moi boa alumna e gaña unha beca
para ir estudar aos Estados Unidos
          de Norteamérica.
Seis anos máis tarde,
unha vez rematados os seus estudos,
      regresa á súa casa en Kenia.
Pero moitas cousas cambiaran…
Que foi o que pasou?, pregúntase…
        Que foi das árbores?
Wangari ve ás mulleres encorvadas
polo peso da leña que agora teñen que
 ir buscar moi lonxe das súas casas.
Wangari ve a terra arrasada na que
         nada medra…
     Que foi dos paxaros?
Milleiros de árbores foron cortadas
  para construír edificios…
pero ninguén sementou novas árbores!
Converterase Kenia nun deserto?,
    preguntábase Wangari.
Wangari pensa na terra seca…
…eu podo sementar algunhas árbores
aquí, no meu propio patio,
          de unha en unha.
E comeza a súa plantación
   con nove pequenas árbores…
Os pequenos abrollos botan raiceiras
e Wangari anímase
       a seguir sementando.
Comeza así un semilleiro…
Nun descampado Wangari sementa
fileira tras fileira
        de árbores pequeniñas…
Logo, convence ás mulleres das aldeas
de que a sementeira de árbores
          é unha boa cousa.
Agasalla a cada unha delas cunha
pequena arboriña
    e repítelles unha e outra vez:
”A nosa vida será mellor cando
teñamos novamente árbores.
           Xa o veredes!”
ESTAMOS A SEMENTAR
 AS SEMENTES DA ESPERANZA!
As mulleres dispérsanse
polas súas aldeas e sementan
  longas fileiras de arboriñas…
… que, aos poucos, vanse estendendo
coma un cinto verde por todo o campo.
Os funcionarios do goberno
        rin ás gargalladas…
“As mulleres non poden facer isto”, din.
“Precísanse gardabosques profesionais
        para sementar árbores”.
As mulleres non fan caso das burlas
       e seguen a sementar…
Wangari págalle
 a estas mulleres sementadoras
 unha pequena cantidade de cartos
por cada agromo aínda vivo
 logo de tres meses sementado…
É a primeira vez nas súas vidas
         que gañan cartos!
A noticia voa coma un marmurio de
          vento nas pólas:
A cor verde está regresando
         á aldea de Wangari!.
Axiña, mulleres doutras cidades, pobos
 e aldeas de Kenia póñense a sementar
longas fileiras de pequenas arboriñas…
Pero a corta continúa…
Wangari plántase firme coma unha
aciñeira para protexer as vellas árbores
           que aínda quedan.
-“Precisamos máis un parque que un
    edificio de oficinas!”,
        proclamaba Wangari.
Pero os funcionarios do goberno non
   están de acordo.
     Wangari impídelles o paso.
Eles péganlle, chámanlle alborotadora,
   préndena e, finalmente,
         métena no cárcere.
Wangari manténse firme na súa idea:
O CORRECTO É O CORRECTO,
   AÍNDA QUE QUEDE SOA!
Pero Wangari non está soa…
Por toda África espállase
a voz sobre as árbores
    coma ondas no Lago Victoria.
Moitas, moitas mulleres coñecen a
noticia e sementan aínda
       máis e máis árbores…
…en fileiras cada vez máis longas.
Os agromos botan as súas raiceiras e
        medran moi alto…
e chegan a ser
máis de TRINTA MILLÓNS
 onde antes non había ningunha!
O bosque de Kenia renace.
As mulleres camiñan agora
coas súas cabezas en alto
    e os seus lombos erguidos…
…porque, de novo,
poden recoller leña
     preto das súas casas.
A terra xa non está seca!:
Batata, caña de azucre e millo medran
 novamente na terra escura e fértil.
O mundo enteiro escoita falar das
árbores de Wangari e do seu exército
     de mulleres sementadoras.
E se subes ao cumio do Monte Kenia
   verás millóns de árbores
       medrando aló embaixo.
Verás o verde que Wangari
       fixo renacer en África.
Wangari Maathai gañou o
 PREMIO NOBEL DA PAZ
no ano 2004
 pola súa contribución á
PAZ NO MUNDO
  a través do “Movemento Verde”.
Na tradición africana

   UNHA ÁRBORE
  é
UN SÍMBOLO DE PAZ.
En canto Wangari
        soubo que gañara
   este importantísimo premio
sementou, ao pé do Monte Kenia,
         un Nandi flame
  (árbore autóctona de África)
No seu discurso de aceptación
       do Premio Nobel
    Wangari Maathai dixo:
“Debemos sandar
as feridas da Terra…
… así sandaremos
      as nosas propias feridas…
… debemos abrazar á creación
  en toda a súa diversidade,
        beleza e marabilla”.
E   lembra…
O CORRECTO É O CORRECTO!
SEMENTA A PAZ!
Presentación wangari

More Related Content

More from Laura Aldea Armesto

Cómic Malala
Cómic MalalaCómic Malala
Cómic Malala
Laura Aldea Armesto
 
Navidades responsables
Navidades responsablesNavidades responsables
Navidades responsables
Laura Aldea Armesto
 
Retratos
RetratosRetratos
Compostar
CompostarCompostar

More from Laura Aldea Armesto (15)

Cómic Malala
Cómic MalalaCómic Malala
Cómic Malala
 
Paisaxes
PaisaxesPaisaxes
Paisaxes
 
Wassily kandinsky
Wassily kandinskyWassily kandinsky
Wassily kandinsky
 
Mondrian
MondrianMondrian
Mondrian
 
Navidades responsables
Navidades responsablesNavidades responsables
Navidades responsables
 
Retratos
RetratosRetratos
Retratos
 
Poemas Valentín Paz Andrade
Poemas Valentín Paz AndradePoemas Valentín Paz Andrade
Poemas Valentín Paz Andrade
 
Arcimboldo
ArcimboldoArcimboldo
Arcimboldo
 
Compostar
CompostarCompostar
Compostar
 
Horta escolar montaxe fotos
Horta escolar montaxe fotosHorta escolar montaxe fotos
Horta escolar montaxe fotos
 
Movemento do corpo na arte
Movemento do corpo na arteMovemento do corpo na arte
Movemento do corpo na arte
 
Alexander Calder
Alexander   CalderAlexander   Calder
Alexander Calder
 
Xosé Neira Vilas
Xosé  Neira VilasXosé  Neira Vilas
Xosé Neira Vilas
 
Xosé Neira Vilas
Xosé  Neira VilasXosé  Neira Vilas
Xosé Neira Vilas
 
O surrealismo
O surrealismoO surrealismo
O surrealismo
 

Presentación wangari