1. O CAMBIO DE RUPERTO
Un día como outro calquera Ruperto, estaba dando un paseo pola beira do río.
Mentres, ía comendo caramelos e chocolates. En vez de tirar os plásticos ás
papeleras, tirábaos no río. Estes caían pola cascada que había un pouco máis
adiante.
Paca estaba na parte de abaixo da cascada facendo un picnic ca súa familia; o
seu fillo, sua irmá, e os seus dous cans; Tovi e Pancho. Os cales estaban
nadando moi felizmente no río á vez que esquivaban os plásticos que viñan de
arriba. Cando se estaba facendo de noite, Paca e súa irmá comezaron a
recoller. Tovi sen querer tragou un plástico, tan pronto Paca se dou conta,
cansada de que a xente contamine o noso planeta, foi ver de onde procendían
tantos plásticos. Cando veu a Ruperto alí tan contento tirando os plásticos ao
río, enfadouse toda. Berrou como nunca o fixera, decíndolle que era un
inconsciente e que si todo o mundo era coma el toda a especie humana se
extinguiría.
Ruperto fíxolle tanto caso a Paca como a unha mosca que pasase polo seu
lado, Paca marchou toda indignada pero ela non era das que se rendía tan
fácilmente,decidiu chamar aos axentes forestais para poñerlle unha denuncia e
así deixarlle claro a Ruperto que aquilo non ía quedar así.
Cando os axentes forestais chegaron foron directos a falarlle a Paca, esta
guiounos ata onde Ruperto se atopaba para ver a situación. Mentres os
axentes falaban co “delincuente”, Paca levou a Tovi ao veterinario porque se
notaba que non podía respirar ben. Por outro lado, cando os axentes viron os
plásticos que cubrían o río quedaron patilifusos, aquilo parecía unha alfombra
de plásticos! Cando Ruperto os veu, saíu escopeteado, os axentes saíron
detrás del correndo canto podían, non se querían ver obrigados a sacar as
pistolas porque lle parecía algo excesivo.
Ruperto non miraba moito para o chan, debido a esto enganchou ca raíz dunha
árbore e caeu, os axentes collerono e puxéronlle as esposas, para que non
fuxira outra vez. El douse conta de que non podía fuxir e finxiu que quedara
inconsciente ca caída para ver se así o soltaban pero, este truco non lle
funcionou posto que cando un axente (o cal non era moi listo) o iba desatar
para axudalo; o outro, deuse conta de que estaba finxindo e os axentes intres
despois foron a falar con Ruperto.
Estes dixéronlle a Ruperto que non podía tirar cos plásticos ao río porque
contaminaba moitísimo e si todos fixeran coma el íamos acabar cheos de
plásticos, os peixes ían a morrer todos, e o resto dos animais o mesmo; xa ves
que o can de Paca está case a morrer pola túa culpa posto que, tragou un dos
plásticos que tiraches e non lle deixa respirar ben e a operación que hai que
facerlle é bastante cara, complicada e, Paca non ten tanto presuposto. A
contaminación é o peor que existe e debido a isto prodúcese o cambio
climático, que nos afecta a todos os que habitamos no planeta Terra, e tamén
aos cambios do clima a través de impactos directos (ondas de calor, secas,
2. tormentas fortes e aumento do nivel do mar) e indirectos (enfermidades das
vías respiratorias e as transmitidas por vectores, inseguridade alimentaria e da
auga, desnutrición e desprazamentos…)
Despois de todo isto que os axentes lle comentaron a Ruperto, este estivo
recapacitando respecto aos seus actos e, deuse conta de que si todo o mundo
facía o mesmo ca el íbase a acabar a vida na Terra. Ruperto pediulles perdón
de todo corazón aos axentes e díxolles que non o ía volver a facer, ao
contrario, ía poñerse a recoller todo o lixo que atopara dende ahora en diante.
Paca enterouse e a pesar de que era o culpable do que lle estaba a pasar a
Tovi, felicitouno por admitir que o que fixo estivo moi mal, despois, Ruperto
púxose a recoller todo o lixo que anteriormente tirara (que non era pouco), coa
axuda de Paca.
Ao acabar de recoller todo o lixo , e despois do que lle dixeran os axentes
queríase interesar mais sobre o tema, entón preguntoulle a Paca o que podía
facer, ela díxolle que estaba nunha asociación para protexer o medio ambiente
e comentoulle a Ruperto si lle interesaba entrar nela tamén, así tiña mais
coñecementos sobre o tema. Nese instante, anotaron a Ruperto na asociación
e moi ansioso porque chegara a sua primeira reunión, falou con Paca para
informarse da planificación e dos temas en concreto a tratar cada día.
Cando por fin chegou o día, os dous ían moi contentos posto que era a primeira
reunión de Ruperto e, Paca estaba moi contenta polo que conseguira cambiar
ao que ahora era un moi bo amigo seu. Cada vez Ruperto aprendía máis e
máis sobre o cambio climático. Seguía aprendiendo e, un día decideu escribir o
seu propio libro sobre este tema que tanto lle interesaba, o cal para a súa
sorpresa colleu moita fama. Despois disto, o home seguía escribindo co apoio
de Paca convertíndose así nun dos escritores máis coñecidos por todo o
mundo.
Como Ruperto cada vez gañaba máis diñeiro, díxolle a Paca que lle ofrecía os
cartos para a operación da súa mascota e así poder salvalo. Cando chegou o
día da operación; Paca, Ruperto e Pancho foron ao veterinario e estiveron os
tres (moi nerviosos e preocupados porque todo saíra ben) esperando a que
Tovi saíra do quirófano. Ao cabo de catro horas e media aproximadamente
levaron a Tovi, aínda dormindo, con eles, posto que estaban deseando velo e
non querían esperar a que espertara. Os veterinarios dixéronlle que tiña que
quedar unha noite máis con acompañante; entón Paca, quedou co animal e
Ruperto aloxouse na casa dela para coidar de Pancho pola noite.
Paca, chegou á casa ao día seguinte e, veu que Ruperto lle preparara a
comida, como el era todo un experto coa lasaña preparoulle unha para Paca.
Despois de xantar e disfrutar da marabillosa comida, Ruperto dixolle a Paca
que xa ía sendo hora de voltar para a sua casa e, ademais de iso tiña que
acabar de escribir o libro que comezara sobre o que lle sucedeu a Tovi. Nese
intre, Paca díxolle que se quedara alí porque ela tiña un escritorio para que
poidera seguir escribindo moi tranquilo, a Ruperto pareceulle unha boa idea e
accedeu a quedar na sua casa.
3. Unha semana despois invitaron a Ruperto a unha viaxe á que ían escritores
que escribiran sobre o cambio climático coma el. Cada un podía levar a un
invitado coa condición de que tiñan que durmir na mesma habitación. El
decideu levar a Paca posto que xa eran parella.
O día da chegada, na cea, Ruperto propúxolle matrimonio diante de todos;
mandoulle ao camarero preparar unha bonita mesa e ca sua comida favorita (a
lasaña) e, por suposto velas e flores no centro da mesa para facela o mais
romántica posible. Ao acabar de cear, Ruperto,moi emocionado, nervioso e con
moita presión enriba, xa que estaban todos mirando, fixolle a gran pregunta.
Como este esperaba, Paca dixolle que si. Así que moi felizmente pasaron o
resto da viaxe. Tempo despois chega o día da boda; como os dous son
fanáticos de escribir sobre o Cambio Climático e están moi interesados sobre o
tema, a temática da celebración ía ir sobre iso.
Algúns meses despois da boda Paca doulle unha gran noticia ao seu home;
Está embarazada! Ruperto ao escoitar isto e ver a Paca tan ilusionada púxose
tan contento que comezou a dar chimpos de alegría, posto que el o que mais
quería nesta vida era ter un fillo coa sua parexa e así, formar unha bonita
familia.
Cando chegou o novo membro da familia leváronse unha gran sorpresa,
porque o médico díxolles que ían ter un rapaz pero finalmente tiveron unha
rapaza, á que lle puxeron o bonito nome de Flavia. Dende pequena, seus pais
inculacábanlle moito o tema do cambio climático, a reciclaxe e todos eses
temas que a eles lle interesaban tanto, cando aprendeu a ler, lía os libros que
seus pais foran escribindo ao longo de toda a súa vida como escritores e, antes
de sacar un libro oficialmlente era Flavia a primeira que os lía. A nena foise
facendo maior e cando xa non era tan nena e xa rematara a carreira, decideu
emprender e coa axuda e apoio de seus pais. Creou a sua propia empresa
sobre o cambio climático, o tempo meteorolóxico… A empresa medraba pouco
a pouco, tanto medrou que chegou a oídos dunha cadea de televisión e creou o
seu propio programa para dar o tempo e concienciar a todo o mundo dos
problemas da contaminación para o planeta.
Sara Blanco Rey 2ºA
Antía Lado Pouso 2ºA