asdasd

1. Macroeconomics (from the Greek prefix makro- meaning "large" and economics) is a branch of economics dealing with the performance, structure,
behavior, and decision-making of an economy as a whole, rather than individual markets. This includes national, regional, and global economies.
With microeconomics, macroeconomics is one of the two most general fields in economics. Macroeconomists study aggregated indicators such
as GDP, unemployment rates, and price indices to understand how the whole economy functions. Macroeconomists develop models that explain
the relationship between such factors as national income, output,consumption, unemployment, inflation, savings, investment, international
trade and international finance. In contrast, microeconomics is primarily focused on the actions of individual agents, such as firms and consumers,
and how their behavior determines prices and quantities in specific markets. While macroeconomics is a broad field of study, there are two areas
of research that are emblematic of the discipline: the attempt to understand the causes and consequences of short-run fluctuations in national
income (the business cycle), and the attempt to understand the determinants of long-run economic growth (increases in national
income). Macroeconomic models and their forecasts are used by governments to assist in the development and evaluation of economic policy.
Ang makroekonomiks o makroekonomiya (Ingles: macroeconomics, Kastila: macroeconomía; mula sa unlaping "macr(o)-" na may kahulugang
"malaki" + "ekonomiya") ay isang sangay ng ekonomiyang humaharap sa galaw o pagsasakatuparan, kayarian o istruktura, at asal o ugali ng isang
pambansa o rehiyonal na ekonomiya o kabuhayan bilang isang kabuuan.[1] Kasama ng mikroekonomiya o mikroekonomiks, isa rin ang
makroekonomiya sa dalawang pinaka panglahatang mga larangan sa ekonomiya. Ito ang pag-aaral ng gawi o asal at pagpapasya ng kabuoan ng mga
ekonomiya. Pinag-aaralan ng mga makroekonomista ang pinagsama-samang kabuoan ng mga indikador o tanda na katulad ng pangkalahatang
produktong domestiko o GDP, antas ng kawalan ng trabaho, at mga talatuntunan ng halaga o presyo upang maunawaan ang kung paano
gumaganap o gumagalaw ang buong ekonomiya o kabuhayan. Nagpapaunlad ang mga makroekonomista ng mga modelo o huwarang
nagpapaliwanag ng ugnayan sa pagitan ng mga bagay na katulad ng pambansang kita (national
income), kinalabasan(output), konsumo (consumption), kawalan ng trabaho, implasyon (pagtaas ng halaga ng bilihin dahil sa dami ng kumakalat na
pera), pag-iimpok (savings), kalakalang pandaigdig(international trade), at pananalaping pandaigdig (international finance). Sa kabaligtaran,
nakatuon lamang ang mikroekomiya o mikroekonomiks sa mga galaw o aksiyon ng mga ahenteng indibidwal, katulad ng mga kompanya at mga
mamimili o tagakonsumo, at kung paanong napagbabatayan ng kanilang mga kaasalan ang mga presyo o halaga at dami sa mga espesipikong mga
merkado o pamilihan. Bagaman isang malawak na larangan ng pag-aaral ang makroekonomiya, may dalawang lugar ng pananaliksik na sinasagisag
o tanda ng disiplina: ang pagsubok na intindihin o unawain ang mga sanhi at mga resulta ng may maiiksing panahong pagtakbong pagbabagu-bago
sa pambansang kita (ang "ikot ng negosyo"), at ang pagsubok na maunawaan o maintindihan ang mga may matagalang panahong paglaki ng
ekonomiya (mga pagtaas sa kitang pambansa).Kapwa ginagamit ang mga huwaran o modelong makroekonomiko at ang kanilang mga taya o
katayaan ng mga pamahalaan at malalaking mga korporasyon upang makatulong sa pagpapaunlad at pagsusuri ng mga patakarang
pangkabuhayan o pang-ekonomiya at mga estratehiyang pangnegosyo.