1. EEN BEELD VAN EEN VROUW
‘Leven zonder passie is onvergeeflijk´
Beeldend kunstenaar Robbert Strüwer schildert het eeuwig
vrouwelijke. Op een stoere, mannelijke wijze. Zijn passie voor de
verbeelding van vrouwelijk schoon druipt van de doeken af.
Onderscheidend is zijn verfbehandeling. Onderscheidend is zijn
vrouwbehandeling.
Strüwer schildert naakten en bijna naakten. Altijd jong en vitaal.
Zelf is hij een laatbloeier die zich razendsnel ontwikkelt.
Aanvankelijk lonkte de toegepaste kunst. Reden waarom hij aan de
kunstacademie richting mode- en reclametekenen koos. Gezien zijn
oog voor elegante anatomische verhoudingen, plukt hij er nog
steeds de vruchten van. Modeontwerpen en tekenen in opdracht gaf
hem echter niet lang voldoening. De sfeer in de horeca beviel beter.
Jarenlang was hij manager van een groot restaurant, tot hier
noodgedwongen een eind aan kwam.
Zijn vrouw wierp zich op als zijn muze en zette hem in 2005 op het
spoor van de vrije schilderkunst. Zoals alles pakte Strüwer dit
professioneel aan en nam enige tijd schilderlessen bij de Bosnische
kunstenaar Ivan Mijatovic. De Open Atelierroute 2007 te Huizen,
markeerde zijn ontdekking. Galeriehouder Ruud Spittuler van Art
Gallery Busarts te Bussum, werd bekoord door zijn beeldtaal en
nam hem op in zijn stal. Exposities en kunstbeurzen in binnen- en
buitenland volgden.
Bijzonder aan het beeldend handschrift van Robert Strüwer, is de
versmelting van tekenvaardigheid en schilderkunst. Het
voortdurend zoeken naar ongewone materialen en verfsoorten
echoot bovendien gedrevenheid. Met behulp van rasters, gaas,
golfkarton, cement en verflagen, schept hij een boeiende
schilderkundige achtergrond voor zijn vrouwbeelden. Hun contouren
en rondingen modelleert hij met rechtstreeks uit de tube geknepen
verfslierten en rollen. Experimenterend met bootlak, tegellijm en
autolakken voegt hij tenslotte kleuren toe. Hierbij ontstaan fraaie
craquelures en andere toevalligheden. Hoe dunner de laksoorten,
hoe spannender het verloop van de vlekvlakken op het doek.
De verbeelding van de vrouw geeft niet alleen aanleiding voor het
uitproberen van verf en ander materiaal. Strüwer zoekt net zo
onvermoeibaar naar originele lichaamshoudingen. Zijn ‘vroege’
schilderijen, uitgevoerd in een kleurig palet, vielen daardoor al op.
De nieuwe doeken zijn soberder. Modieuze accessoires en
afleidende fleurfactoren zijn verdwenen. Ingetogen grijstonen waar
flitsende accenten tegen afsteken, bepalen nu het beeld.

2. Door middel van felle kleuren en heftige verfstreken passie
uitdrukken, kunnen meer kunstenaars. Wanneer dit via mistige
grijzen gebeurt, doemt kwaliteit op. Dan ervaar je de
uitdrukkingskracht waarmee de vrouwen body krijgen. Soms in zo’n
indringend perspectief, dat de illusie van een derde dimensie
ontstaat. Zo belichaamt hij zijn ´beeld van een vrouw´ steeds
interessanter.
Vrouwelijke vormen zijn van oudsher een geliefd schilderkundig
motief. De manier van uitbeelden gaat gelijk op met de tijdgeest.
De Strüwervrouwen zijn helemaal hedendaags. Lang van gestalte
en breedgeschouderd. Zelfbewust, actief maar toch sensueel,
behagen ze zowel de mannelijke als vrouwelijke blik. Dat Robbert
Strüwer signeert met stevige kistbelettering is geen toeval. Zo
drukt hij zijn persoonlijk stempel op de verbeelding van de vrouw in
de kunstgeschiedenis.
Lida Bonnema, kunsthistoricus/recensent beeldende kunst
13 oktober 2009