Boekjedeckers

20 jaar Chris Deckers
Chris Deckers werd geboren op 27 april 1969. Hij groeide
op als “Heistenaar” langs de Herentalsesteenweg.
1984
Na wat fietstochtjes te hebben gemaakt met vrienden
besloot hij als vijftienjarige een vergunning als nieuweling
te nemen bij de “Jonge renners Booischot”.
Chris reed zijn eerste wedstrijd, met nog wat overtollige
kilootjes eraan, te Ramsel waar hij in de grote groep
eindigde die spurtte voor de overwinning.
1985 - 86
Volgen was dus geen probleem, doch winnen was er als nieuweling maar drie keer bij...
Bij de nieuwelingen ging Chris Deckers uit Heist-op-den-Berg van bij de start
in de aanval en won onbedreigd zijn tweede koers van het seizoen. (Jos)

1987
Als junior kwam Chris 9 maal als eerste over de meet en hoorde hij in eigen regio bij de beteren van
het peloton.
Chris na een overwinning bij de Juniors

1988
Ondertussen behaalde Chris zijn diploma A2-mechanica en ging voltijds aan de slag als
metaalbewerker bij Henrad-radiatoren in Herentals. Tijdens zijn legerdienst in 1988 was hij wel
vergunninghouder maar de fiets ging voor een jaar op stal. Samen met zijn ouders verhuisde hij
intussen naar Booischot.
1989
In het voorjaar van 1989
nam Chris de draad
weer op bij de
amateurs. (nu elite z/c
en beloften)
Hij vond weer het plezier
in ’t koersen terug en
zocht een goede
combinatie tussen het
werk en “de koers”.
Koersen bleef echter wel
“puur” hobby.
Met de ” Jonge renners “
kreeg Chris ook de kans
om af en toe wat meer
interclubwedstrijden te
rijden.
1990 - 1991
In 1990 won hij 2 keer, in 1991 was
hij 5 maal winnaar.
In de koers schuwde hij het “werk”
zeker niet, waardoor jij naar eigen
zeggen alleen maar verbeterde…

1992
In 1992 schreef Chris zelfs 11 overwinningen op zijn naam. Diezelfde zomer huwde hij met Suzy Badts
en ging voortaan overal als “Beerzelnaar” van start.
Hagelandse Pijl te Rotselaar: Chris Deckers wint
voor Bart Peeters.
6e
zege
Het koersverloop leerde hem dat “temporijden” één van zijn sterkste punten was…

1993
In 1993 wilde Chris “de sportieve lat” toch wat hoger leggen en wilde wat meer van het predikaat
“kermiscoureur” af. Toch zou hij de kleinere wedstrijden (vooral in eigen streek) nooit de rug toekeren.
In het voorjaar ging hij
voor het eerst van start in
een provinciaal
kampioenschap
individueel tijdrijden. Hij
werd derde achter
Danny Peeters en Kurt
Van De Wauwer. Dit gaf
hem de impuls om er als
“laatbloeier” voor te
gaan. Hij begon
voortaan om zes uur ’s
morgens te werken tot
half drie om daarna de
training te kunnen
aanvatten!
In de zomer van 1993 werd Chris tweede in de tijdrit van de Ronde van Antwerpen. Een dag later
was hij mee in de beslissende vlucht, wat de basis werd voor een eerste overwinning in het
eindklassement. Chris won voor Ludo Dierckxens en Marc Streel, die in ’94 prof zouden worden.

Op het einde van 1993 reed Chris nog enkele wedstrijden als prof-stagiair bij de Oostenrijkse Varta-
formatie, maar van een overgang was geen sprake. Dat seizoen won Chris acht wedstrijden.
1994
In januari 1994 werd Chris papa van een dochter Nele,
meteen de start van een “vruchtbaar” jaar.
Beroepshalve volgde hij de directie, met Louis Hendrickx op kop, van Henrad naar het nieuwe
bedrijf Henco-industries waar hij tot op heden werkzaam is.
In april veroverde hij voor de
eerste keer de titel in het
provinciale kampioenschap
tijdrijden, waarin hij topfavoriet
Danny In’t Ven klopte. In’t Ven
revancheerde zich in de tijdrit
van de Ronde van België, waar
hij Chris met vier seconden
klopte.
In de ronde van Antwerpen won hij in
Booischot voor het eerst ook de proloog.
Chris was het hele seizoen goed bezig en
behaalde uiteindelijk 13 overwinningen en
tal van mooie ereplaatsen in de grotere
koersen.

1995
Het seizoen 1995 werd de beste kampanje uit de voorbije elf wielerjaren. Niet omwille van de
kwantiteit, 10 maal winst, maar vooral door de kwaliteit van zijn prestaties. Chris trad in menige grote
koersen op het voorplan, zelfs in internationale confrontaties als Franco-Belge en Parijs-Roubaix! Chris
kwam ook als tijdrijder nog nadrukkelijker naar voor. Hij werd opnieuw kampioen van Antwerpen en
won terug de proloog van Ronde van Antwerpen. Chris was ook de beste in de nationale tijdrit in
Herentals. Doch de Belgische titel werd hem afgesnoept met één luttele seconde door Boxus.
(betwist in GP Eddy Merckx)
Al deze prestaties voerden hem naar de 11de
plaats in de BWB-ranking, wat niet zo evident was als
voltijdse arbeider. Samen met Gert Vanderaerden (2e
) en Gino Verheyden ((19e
) leverde het voor
de “Jonge renners Booischot” als club de 2e
plaats op in het BWB jaarklassement, na de “Eddy
Merckx-boys”, maar voor alle andere “grote” clubs.
1996
1996 werd voor Chris opnieuw een seizoen met grote
regelmaat in alle wedstrijden, groot en klein. Maar
buiten het verlengen van zijn provinciale titel in het
tijdrijden en winst van de proloog in de Ronde van
Antwerpen, bleef het in de grootste confrontaties bij
dichte ereplaatsen. Zijn aanvalslust kreeg niet altijd
loon naar werk. Zo reed hij in Gent-Ieper 160 km in
de aanval, waarvan ruim 30 km solo, om met de
meet in zicht, op 3 km van het einde te sneuvelen.

In het tijdrijden
werd hij net als in
1995 vice
kampioen van
België. Ook in
Olympia’s tour
(Ronde van
Nederland),als lid
van de Antwerpse
selectie, hoorde
Chris als enige
tussen de Italianen
in de top 3 ,bij de
beteren in deze
discipline.
In 1996 hield Chris het bij acht overwinningen.
1997
In het voorjaar van 1997 zag het er naar uit dat Chris het net als de voorgaande jaren moest doen
met tal van ereplaatsen. Maar in de omloop van Waals Brabant in Grez-Doiceau lukte het dan
eindelijk toch. Het weer en het lastige parcours zorgden voor een afvallingswedstrijd. Vijftig kilometer
voor het einde bleven nog zeven koplopers over. Op ruim tien kilometer voor de finish ging Chris nog
eens door en kreeg alleen de beloftevolle Bert De Waele mee, die door zijn beste krachten heen zat
en voor Chris geen probleem meer vormde. Na de vele tijdritoverwinningen gaf deze zege hem nog
meer voldoening.
In Olympia’s tour kwam Chris ten val en de
verwondingen (ontstoken scheenbeen)
hielden hem zelfs een tijdje aan de kant
zodat zijn 2e
overwinning van het seizoen
er pas half juni kwam. Een week later won
hij schaal Indekeu te Hulshout en werd hij
voor de vierde opeenvolgende keer
provinciaal kampioen tijdrijden.
Op 6 augustus won hij de nationale tijdrit in Brustum en een dag later was hij opnieuw de beste in de
proloog van de Ronde van Antwerpen. Chris betreurde uiteraard dat er geen kampioenschap van
België tijdrijden voor elite Z/C meer georganiseerd werd.

1998
Na 14 jaar als “Jonge renner” actief te zijn geweest bij de Booischotse club, verhuisde hij in 1998
naar het semi-professionele Poortland – Giant cycling team van Patrick Verscheuren. De overstap
bracht Chris maar weinig geluk. Knieperikelen weerhielden hem ervan om het seizoen te starten. Pas
tegen mei was hij terug competitieklaar, maar nog geen twee maanden later brak hij bij een val zijn
sleutelbeen met een operatie als gevolg.
Hij kon nog net op tijd beginnen aan “zijn” Ronde van Antwerpen. In de proloog werd hij met één
seconde voorafgegaan door Danny In’t Ven. Een dag later snoepte Chris de leiderstrui af om hem
vervolgens door te geven aan ploegmaat Dave Bruylandts die de ronde won.
Chris slaagde erin om nog zes overwinningen te behalen met als mooie afsluiter de “sluitingsprijs” te
Heist Goor die dat jaar voor de laatste keer als interclubwedstrijd georganiseerd werd.

1999
Met het opdoeken van het Poortland team pakte Chris uit met een heel ongewoon initiatief. Hij zette
een eigen team op poten met naast zichzelf, Ronny Van Asten, Gino Verheyden, Walter Van Den
Branden en “master” Rudy De Bie.
Ze sloten zich aan onder de vlag van
“Heide sportief”. Samen met zijn club
“Jonge Renners” zouden Chris en zijn
maats als mixed-team in diverse
interclubs van start gaan. Er was heel
wat sportieve vreugde en de
resultaten volgden.
Van begin tot einde werd op hoog
niveau gepresteerd. Samen werden er
35 wedstrijden gewonnen waarvan
vier interclubwedstrijden.
Chris won 13 maal waaronder de proloog en, voor de 2e
maal, de eindstand van de Ronde van
Antwerpen.
Ook in Olympia’s tour presteerde Chris alweer op hoog nivieau. Hij eindigde in deze Nederlandse
rittenwedstrijd drie keer in de top 6 en werd in de proloog met slechts 13 honderdsten van een
seconde voorafgegaan door Tom Cordes.
Verder eindigde hij ook nog 2e
in het provinciale wegkampioenschap.

2000
In Het tussenseizoen keerde Chris samen met zijn maats
terug naar de “Jonge Renners Booischot “ . Daar werd
een mooie kliek samengesteld die voor vele
overwinningen zorgde.
Voor Chris werd 2000 misschien wel het absolute topjaar .
Hij won nooit vaker (15 maal) en overschreed de kaap
van 100 overwinningen.
In april won hij de afwachtingsprijs GP Cerami te Wasmuel
en hij werd in juli voor de vijfde maal kampioen van
Antwerpen tijdrijden. (In ’98 en ’99 was er geen PK
tijdrijden voor elite z/c)
In de ronde van Antwerpen die voor de
tweede maal in Geel startte, werd de tijdrit voor
de zesde maal door Chris gewonnen. Hij
behield net zoals het jaar daarvoor de gele
leiderstrui van begin tot einde om voor de
derde keer eindwinnaar van “ zijn “ ronde te
worden.
In het najaar werd samen met Van Dijck en
Deliëns nog de Trio Normand - een tijdrit met
ploegen van 3 renners – gewonnen.

2001
Bij dit alles vroegen velen zich af of hij toch geen spijt
had om nooit te hebben overwogen om
contractrenner te worden. Chris koos echter voor
zekerheid en bleef uit werken gaan. Zo beleefde hij
toch ook zeer mooie momenten aan zijn hobby.
Eén dicht ontbrak echter nog aan zijn palmares, niets
minder dan het Belgische kampioenschap tijdrijden.
De kans om deze leegte op te vullen diende zich
opnieuw aan in 2000. Er werd opnieuw een B.K. voor
elite z/c georganiseerd. (Dit was geleden van in ‘ 96,
toen met gemengde categorie elite en beloften)
Chris greep deze kans met beide handen, liet er zelfs
“zijn“ Ronde van Antwerpen – die gelijktijdig gereden
werd – voor schieten en werd in Torhout eindelijk
kampioen van België tijdrijden!
Bij de elite z/c was Chris opnieuw de beste in het P.K. tijdrijden.
Samen met Bart Wellens en Co., de crossers van Spaarselect, eveneens aangesloten bij Booischot,
reed Chris nog wat kleine rittenwedstrijden.
Dit resulteerde in enkele dichte ereplaatsen in de Tour de la Manche (Frankrijk) en de Ronde van
Brabant. In deze laatste werd hij winnaar van het knelpuntenklassement en derde in het
eindklassement, met Nick Nuyens als eindwinnaar.
Eindpodium Ronde van Brabant,
v.l.n.r. Emile Abrahams, Chris
Deckers, Bart Dockx, Nick
Nuyens, Bart Wellens, David
Meys.
2001 was goed voor 8 overwinningen.

2002
In 2002 wordt Chris lid van het “De Schacht- Team“, ploeg
geleid door familie De Geest. Daar komt hij terecht in een
ploeg met Giesberts, Heirwegh en andere kleppers. Voor
Chris wordt het een kwakkeljaar met vele tegenslagen. Het
openingsweekend begint goed met 2 tweede plaatsen en
een week later zelfs al de eerste overwinning.
In Kemzeke rijdt hij een zeer sterke wedstrijd tussen de profs waar hij pas in de eindsprint wordt
bijgebeend om nog tiende te eindigen. 3 dagen later scheurt hij door een ongelukkige beweging
de gewrichtsbanden van zijn enkel en moet vervolgens voor enkele weken aan de kant. Na zijn
heroptreden wordt hij 3de
in het PK op de weg en vergaart zelfs 5 tweede plaatsen op drie weken.
Op 10 mei komt hij in de eindsprint in de wedstrijd in Vlamertinge in botsing met een toeschouwer .
De fysieke pijn - Chris hield er een whiplash aan over die hem tot op heden nog nek- en rugklachten
bezorgd – woog echter niet op tegen de mentale slag die hij te verwerken kreeg.
De ongelukkige wielerfan overleed aan zijn verwondingen na 5 weken coma .
Dit ongeval luidde een periode in van nog meer pech met ondermeer nog een val in het shirt van
Belgisch kampioen tijdens het PK tijdrijden .
Op het einde van het seizoen begon de kniepijn opnieuw de kop op te steken . Ondanks een
overdosis pech werden in 2002 nog 8 overwinningen behaald .
2003
In de winter van 2003 ging de ganse
voorbereiding van het seizoen de mist
In door aanhoudende kniepijn. Begin februari
werd Chris door Dr. Vanermen geopereerd aan
de weerbarstige knie. Na de revalidatie trok hij
met vrouw en dochtertje naar Mallorca waar hij
op zijn eentje tien dagen stevig trainde. Alle leed
was blijkbaar achter de rug.
In zijn eerste wedstrijd in Hannuit eindigde Chris
als derde. Een maand later stond GP Etienne De
Wilde te Laarne op het programma. Samen met
Bart Wellens was Chris na 5 km de eerste
aanvaller. Hij bleef heel de wedstrijd mee voorin
en ging in de finale nog eens solo naar de meet.
Het werd voor hem, de ploeg en zeker de
sponsor (bijna voor diens deur) een geweldige
dag. Misschien voor Chris wel één van de
mooiste overwinningen, zeker de manier waarop,
uit zijn loopbaan.

In de ronde van Antwerpen werd hij in de proloog 4e
, maar wist
in de lastige vrijdagrit over de kasseien van “De Voort” in de rit te
Pulle de gele leiderstrui te bemachtigen. In de slotrit zou hij
alsnog de overwinning uit handen moeten geven aan de
Fransman Boucher.
Maar met een hernieuwing van zijn nationale titel tijdrijden ( in
2002 was er geen BK elite z/c) kon 2003 helemaal niet meer
stuk. Chris sloot het seizoen af met 6 overwinningen.
2004
In 2004 zal Chris zijn laatste seizoen rijden als lid
van het Deschacht-Eddy Merckx Team, dat in het
tussenseizoen ploegleider Dirk De Wolf met heel
wat beloftevolle jongeren ziet overkomen naar
het vroeger genaamde “Deschacht Team”.
Chris wil er vooral nog eens een keertje voor
gaan . Het leverde hem na twee keer te zijn
geklopt in het PK tijdrijden ( door Tom De Meyer)
in de trui van nationaal kampioen nog eens terug
de titel van provinciaal kampioen tijdrijden van
Antwerpen op .
Toch gaat het enkele weken serieus op en af,
maar vanaf juni is de regelmaat er weer.
Chris rijdt bijna constant in topvijf. Alleen in de
Ronde van Brabant, waar hij veel van verwachte,
valt het wat tegen. Maar Chris levert als knecht
toch nog wat van hem verwacht wordt, als de
ploeg op ritoverwinningen jaagt.

Dit werk zal hij verder zetten in de Ronde van Antwerpen, waar hij door omstandigheden met Eric
Braes en Bart Heirwegh deelneemt met zijn vroegere club “Jonge Renners Booischot”. Bart zal deze
ronde winnen en Chris zal ondanks zijn werk samen met de anderen ploegmaats zelf 5e
eindigen in
zijn laatste “Ronde”
Het Belgisch kampioenschap waarvan voor de laatste keer nog veel verwacht wordt, dreigt door
ziekte op een flop uit te draaien. Chris zal toch nog deelnemen en nog 4e
worden en dat op slechts
9 seconden van de winnaar.
Chris reed in het “Kampioenschap van Vlaanderen” zijn laatste grote wedstrijd en dit op een manier
die hem de voorbije jaren eigen was, aanvallen van eerste tot laatste kilometer. Hij werd ingerekend
door een jagend peloton op 3 km voor het einde….
In eigen regio won Chris nog de kermiswedstrijd in Putte, en het eindklassement in deze 2-daagse.
In Putte werd hij trouwens dit jaar gehuldigd als “Bronzen Putteling”, de trofee voor sportverdienste,
voor de geleverde prestaties van voorbije jaren.
Seizoen 2004 leverde hem tot nu toe 6 overwinningen op en na zijn wedstrijd op 9 oktober zal de
fiets dan na 20 jaar “coureur” aan “de haak” gehangen worden.

Ronde van Antwerpen
Met de Ronde van Antwerpen had Chris wel iets speciaals .
Hij droeg in de laatste 11 deelnames maar liefst 9 maal de gele leiderstrui en eindigde 8 maal in de
top-10.
1993: Leider na 2de
rit. 1ste
in eindstand
1994: Winnaar proloog
1997: Winnaar proloog, 7de
in eindstand
1998: Leider na 2de
rit, 5de
in eindstand
1999: Winnaar proloog en de ganse ronde in het geel. 1ste
in eindstand
2000: Winnaar proloog en de ganse ronde in het geel. 1ste
in eindstand
2001: Geen deelname wegens Belgisch kampioen tijdrijden waarin hij won .
2002: Leiderstrui niet gedragen, 8ste
in eindstand
2003: Leider na 2de
rit . Moest het geel afstaan in de slotrit. 3de
in eindstand
2004: Leiderstrui niet gedragen in laatste deelname. Hielp ploegmaat Bart Heirwegh aan de winst.
5de
in eindstand

Provinciale Medailles
Chris behaalde in zijn loopbaan niet minder dan 14 provinciale medailles waarvan 7 titels in de
individuele tijdrit.
1992: 1ste
plaats interclub tijdrijden met Jonge Renners Booischot
1993: 3de
plaats individuele tijdrit
1994: 1ste
1ste
plaats interclub tijdrijden met Jonge Renners Booischot
3de
plaats individuele wegrit
1995: 1ste
1996: 1ste
1997: 1ste
1998: Geen kampioenschap tijdrijden georganiseerd
1999: 2de
Geen kampioenschap tijdrijden georganiseerd
2000: 1ste
2001: 1ste
2002: 3de
2003: 2de
2004: 1ste
Afgevaardigde - generaal W. Carpentier overhandigt Chris zijn laatste provinciale trui in april 2004.

Nationale medailles
Chris behaalde in zijn carrière 4 nationale medailles .
1995: 2de
plaats Belgisch kampioenschap individuele tijdrit liefhebbers
1996: 2de
plaats Belgisch kampioenschap individuele tijdrit elite z/c en beloften
2001: Belgisch kampioen individuele tijdrit elite z/c
2003: Belgisch kampioen individuele tijdrit elite z/c

Chris Deckersü Drankprobleem?

Deelnemerslijst Elite z/c en beloften
1. Chris Deckers ( Kampioen Antwerpen Tijdrijden / ex Belgisch kampioen tijdrijden )
2. Danny Verelst ( Kampioen Wallonië )
3. Steven De Schamps ( Kampioen Vlaanderen )
4. Wim Van Uffel ( Kampioen Vlaams Brabant )
5. Evert Verbist ( Kampioen Antwerpen beloften )
6. Stijn Bastens ( Kampioen Antwerpen tijdrijden beloften )
7. Christophe Bracke ( Kampioen Oost-Vlaanderen tijdrijden )
8. Bart Heirwegh ( ex Belgisch kampioen ex prof )
9. Jarno Van Frachem ( ex Belgisch kampioen ex prof )
10. Danny In ’t Ven ( ex Belgisch kampioen ex prof )
11. Danny Van Capellen ( ex prof )
12. Patrick Van Roosbroeck ( ex prof )
13. Cédric Van Lommel ( ex prof )
14. Danny Dierckx ( ex prof )
15. Danny Van Looy ( ex prof )
16. Nico Indekeu ( ex prof )
17. Yoeri Beyens ( ex prof )
18. Eric Braes
19. Kris De Block
20. Stijn Ennekens
21. Tom Stubbe
22. Marc Van Assche
23. Eddy Buts
24. Bart Vleugels
25. Nico Ruyloft
26. Pieter Uyterhoeven
27. Sjef De Wilde
28. Steven Schets
29. Koen Heremans
30. Robby Pelgrims
31. Rudy Bruynseels
32. Bert Verboven
33. Tom Vleugels
34. Eddy Mariën
35. Kim Van Dijck
36. Benny Verschueren
37. Steven Thomas
38. Luc Troonbeeckx
39. Jan Claes
40. Christophe Beddegenoodts
41. Wim De Vries
42. Joeri Van Buggenhout
43. Luc Van Den Broeck
44. Wim Bernaert
45. Bruno Taelman
46. Michael Charles
47. Chris Verbist
48. Frank Kiverijn
49. Giovanni De Wolf
50. Michael Galicia

Deelnemerslijst Cycloüs en Masters ( ex-renners )
1. Ludo Giesberts ( Mister 500, absolute zegekoning / ex prof )
2. Carl Roes ( ex Belgisch kampioen )
3. Benny Heylen ( ex prof )
4. Rudy De Bie ( ex. Belgisch kampioen veldrijden / ex prof )
5. Louis Dierckx ( ex prof )
6. Jan Poelmans ( ex prof )
7. Jurgen Van Roosbroeck ( ex prof )
8. Stijn De Schoenmaker ( ex prof )
9. Bart De Ceuster ( ex Belgisch kampioen nieuwelingen )
10. Jan Vervecken
11. Johan Van Den Dries
12. Dirk Uyterhoeven
13. Hans Wuyts
14. Kurt Vaes
15. David Liekens
16. Marc Laurens
17. Jurgen de Wit
18. Jef Biermans
19. Marc Vrindts
20. Filip Wouters
21. Geert De Ceusters
22. Fred Dockx
23. Filip Verschuren
24. Ronny Leirs
25. Benny Lissens
26. Benny Herten
27. Bert Dockx
28. Geert Heye
29. Jan Discart
30. Chris Wuyts
31. Gerrit Van Roosendael
32. René Marissens
33. Benny Verschoren
34. Ronny Dierckx
35. Dieter
36. Robby Van Kelst
37. Hans Van Bael
38. Danny Daems
39. Mario Liboton
40. Ortaire Goossens (samen met Jan Vervecken het grote voorbeeld van de jonge Chris
Deckers)

algemeen
>Zaterdag 9 oktober 2004 AFSCHEIDSCRITERIUM CHRIS DECKERS te Beerzel (Putte) GRATIS INKOM
>Parking: omliggende straten, vooral centrum Beerzel en achter de kerk.
>14.00h Categorie cyclo's en masters (met tal van ex-renners, profs en amateurs)
>16.00h Categorie elite zonder contract en beloften (met Belgische top)
>Dezelfde avond AFSCHEIDSFUIF IN ZAAL FORUM (gelegen op de omloop), GRATIS INKOM
>Prijzen tombola: set koerswielen, DVD-speler, paar koersschoenen, lazer valhelm, draadloze
fietscomputer.
>Trekking gratis tombola om 19.00h in zaal Forum (ONDER DE AANWEZIGEN)
>De opbrengst van deze boekjes gaat integraal naar 'the olivia hendrickx trust foundation'
Meer hierover: http://www.olivia.be of verderop in dit boekje.
Rennersinfo
>Afhalen rugnummers: Bruno Jacobs, J. De Cordesstraat 96, Beerzel
>Kleedkamers: Basisschool Dr. Jozef Weyns, J. De Cordesstraat 58, Beerzel
>Parking: omliggende straten, vooral centrum Beerzel en achter de kerk.
VIP
>Zaal FORUM, J. De Cordesstraat 19, Beerzel
>Vanaf 13.30h tot einde van de wedstrijd elite z/c en
beloften.
>Parking: omliggende straten, vooral centrum Beerzel en
achter de kerk.
Website
>www.chrisdeckers.does.it
>Informatie – sponsors – 20 jaar Chris Deckers aan
de hand van een fotoreportage

Omloop
>Omloop: Jan De Cordesstraat - Diepestraat - Borgstraat, vertrek en aankomst: Jan De Cordesstraat.
>1,7km/ronde
>Categorie cyclo's en masters: 24 ronden, 40,8km
>Categorie elite z/c: 40 ronden, 68km

De opbrengst van dit boekje gaat integraal naar de
Olivia Hendrickx trustfoundation.
Wat is het doel van de foundation?
De Olivia Hendrickx Trust Foundation wil het wetenschappelijk therapeutisch onderzoek naar kanker in
België ondersteunen. De aandacht gaat vooral naar vernieuwende projecten waarvoor weinig
commerciële belangstelling bestaat of die niet als basisonderzoek worden beschouwd.
De Foundation heeft een tweeledig doel:
1. De financiële ondersteuning van het medisch wetenschappelijk onderzoek inzake kanker in België,
vooral vanuit de kinderoncologie, gericht op de ontwikkeling van nieuwe kankertherapieën zodat ook
de allerkleinsten een kans krijgen. Onze steun gaat op dit ogenblik in eerste instantie naar het
onderzoek van Professor Dr. Stefaan Van Gool van de K.U. Leuven.
2. De organisatie en de bevordering van de internationale samenwerking tussen de diverse
onderzoekers op dit terrein. Daarbij bieden wij hen een platform voor persoonlijke ontmoetingen,
werkvergaderingen en symposia. Ook wordt gewerkt aan de ontwikkeling van samenwerkingscentra.
De Foundation draagt op deze manier tevens bij tot de internationale uitstraling van het Belgisch
wetenschapelijk onderzoek.
Via de ingezamelde fondsen werkt de Foundation in de eerste plaats mee aan de verfijning van het
basiskankeronderzoek, de ontwikkeling van het tumorvaccin en de financiële bijstand aan patiënten.
In dit kader kon ook reeds het Centrum voor Celtherapie en Weefselbank in Leuven worden
opgestart. Dit celtherapeutische laboratorium op Europees niveau werd mede gefinancierd door de
Foundation.
De Olivia Hendrickx Trust Foundation organiseert hiervoorniet alleen fundraising-evenementen, maar
wil ook de overheid bewustmaken, de economische en financiële wereld sensibiliseren en binnen-
en buitenlandse investeerders aantrekken.
Zie verder ook www.olivia.be
Uw steun is levensbelangrijk!
De Olivia Hendrickx Trust Foundation dankt u voor uw steun. Wij gaan onverminderd door met het
inzamelen van fondsen via professionele investeerders, fundraising-activiteiten en spontane
particuliere giften. Omdat wij ervan overtuigd zijn dat kanker geen kans mag krijgen.
De stichting is nationaal erkend onder nr. 4 738403 47 als instelling voor wetenschappelijk onderzoek,
zoals bedoeld in art. 104, 3°, B van het wetboek van de inkomstenbelastingen 1992.
Alle giften vanaf 30 euro zijn fiscaal aftrekbaar.
Fortis Bank: 220-0002000-96

Dank aan
Vrouw Suzy en dochter Nele en gans de familie, werkgever, de vele supporters, mijn clubs, sponsors
en vrienden… die me tijdens m’n ganse wielerloopbaan hebben gesteund.
Allen die deze dag mogelijk gemaakt hebben. Sponsors, gemeentebestuur, Politie, Putse sprinters,
sympathisanten en de vele vrijwillige helpers.

Boekjedeckers

Recommended

Recommended

More Related Content

Viewers also liked

Viewers also liked (7)

Boekjedeckers