fgf

2. INSTRUMENTY PROTEKCYJNEJ
POLITYKI HANDLOWEJ
Cło – jest to opłata pobierana przez państwo w związku z
przemieszczaniem towarów przez granicę celną kraju.
W zależności od kierunku przepływu towarów wyróżniamy:
 Cła importowe – nakładane na produkty przywożone do kraju w celu
ochrony produkcji krajowej oraz zwiększenia wpływu do budżetu.
 Cła eksportowe - są nakładane na produkty eksportowane (głównie
na surowce). Powodują wzrost cen produktów krajowych za granicą i
pogorszenie bilansu handlowego poprzez zmniejszenie eksportu.
Stosuje się je jedynie w krajach rozwijających się o monokulturowym
charakterze gospodarki –zastępują system fiskalny.
 Cła tranzytowe - opłata nakładana na towary przewożone przez
terytorium kraju.

3. W zależności od sposobu naliczania wyróżniamy:
 Cło ad valorem (od wartości) - określone w procentach w
stosunku do wartości towaru.
 Cło specyficzne - ustalone w stosunku do ilości towarów.
 Cło kombinowane - ustalone w zależności od wartości i
ilości towarów.
W zależności od celu wprowadzenia wyróżniamy:
 Cło fiskalne - zapewniają państwu odpowiednie dochody.
 Cło ochronne - jego celem jest ochrona produkcji krajowej
przedkonkurencją zagraniczną.
 Cło ekspansywne - ma na celu utrzymanie wysokich cen
na rynku wewnętrznym.

4. Efekty wprowadzenia cła
 Fiskalny efekt cła
 Redystrybucyjny efekt cła
 Efekt protekcyjny cła
 Konsumpcyjny efekt cła

5. INSTRUMENTY PROTEKCYJNEJ
POLITYKI HANDLOWEJ
Bezpośrednie:
 kontyngenty celne;
 dobrowolne ograniczenia eksportu (VER);
 zmienne opłaty;
 subwencje eksportowe;
 dyskryminacyjne zamówienia rządowe;
 handel państwowy
 podatek graniczny;
 obowiązkowe procedury celne

6. Pośrednie:
 subwencje regionalne;
 subwencje produkcyjne;
 subsydiowanie przedsiębiorstw państwowych;
 opodatkowanie pośrednie dóbr importowych;
 zwolnienie z podatków dóbr eksportowych.

7. Administracyjne:
 regulacje dotyczące zdrowia i
bezpieczeństwa, normy, wymogi sanitarne, wymogi w
zakresie pakowania i znakowania;
 standardy pracy;
 przepisy chroniące konkurencję;
 reguły pochodzenia towaru;
 ograniczenia dewizowe;
 dumping i procedury dumpingowe.

8. Substydia eksportowe
Subsydia eksportowe - dopłaty przyznawane w celu uzyskania
nadwyżki eksportowej lub zwiększenia już występującego eksportu
na dane dobro. Subsydia eksportowe, w odróżnieniu od subsydiów
produkcji krajowej, przyznawane są podmiotom gospodarczym nie
w związku z produkcją danego dobra, ale z jego wywozem.
Subsydia bezpośrednie:
 wypłata pewnych sum na rzecz eksportera w ustalonej proporcji do
ilości lub wartości eksportu
 zwrot eksporterowi różnicy między ceną krajową a ceną światową
gdy ta pierwsza jest wyższa
 bezpośrednie finansowanie przez państwo niektórych wydatków
ponoszonych przyprowadzeniu działalności eksportowej

9. Subsydia pośrednie:
 ulgi i ułatwienia o charakterze fiskalnym (ulgi
podatkowe, prawo do szybszej amortyzacji, zwrotceł
importowych na półfabrykaty)
 ulgi i ułatwienia natury finansowo-kredytowej
 posunięcia państwa obliczone na stworzenie
eksporterowi krajowemu możliwości otrzymania
zysków w innej niż eksport dziedzinie

10. Dumping
Dumping – sprzedaż dobra za granicę po cenie niższej
od ceny uzyskanej za to dobro na rynku krajowym
 Sporadyczny – zazwyczaj sprzedaż nadwyżek
 Łupieżczy – utrzymywana czasowo sprzedaż danego
dobra na rynku zagranicznym poniżej ceny krajowej
lub kosztów mająca na celu wyeliminowanie
konkurentów i uzyskanie pozycji monopolistycznej
 Stały – (międzynarodowa dyskryminacja cenowa)
ciągła sprzedaż przez monopolistę po niższych cenach.

11. FORMY INTEGRACJI REGIONALNEJ
(MIĘDZYNARODOWEJ)
 Strefa wolnego handlu – likwidacja ceł i ograniczeń
ilościowych w handlu między grupą krajów, które
jednocześnie zachowują autonomiczną taryfę celną i
prowadzą własną niezależną politykę wobec krajów
trzecich.
 Unia celna – wyższa forma strefy wolnego handlu. Jest
poszerzona o ujednolicone cła wobec krajów trzecich.
Sprzyja ona rozwojowi handlu wzajemnego krajów
członkowskich i ogranicza rozwój handlu z krajami
trzecimi.
 Wspólny rynek – wyższa forma od strefy wolnego handlu
i unii celnej. Oznacza dodatkowo swobodny przepływ
kapitału i zasobów pracy w obrębie ugrupowania
integracyjnego.

12.  Unia walutowa – obejmuje koordynację polityki
walutowej prowadzonej przez kraje wchodzące w skład
ugrupowania.
 Unia ekonomiczna – obejmuje dodatkowo
koordynację poszczególnych dziedzin polityki
ekonomicznej.
 Unia polityczna – obejmuje koordynację polityki
zewnętrznej jak i wewnętrznej krajów wchodzących w
skład danego ugrupowania integracyjnego.

13. INTEGRACJA EUROPEJSKA
Unia Europejska w sferze gospodarczej stara się przede
wszystkim o:
 zapewnienie harmonijnego i zrównoważonego wzrostu
gospodarczego we wszystkich państwach członkowskich
 zmniejszenie stopnia bezrobocia
 podnoszenie i wyrównanie poziomu życia pomiędzy
poszczególnymi regionami jej państw
 osiągnięcie spójności gospodarczej
 rozwój solidarności pomiędzy państwami członkowskimi

14. Założeniom tym mają służyć cztery swobody przepływu:
 Towarów
 Osób
 Przedsiębiorstw
 Kapitału,
oraz kilkanaście wspólnych polityk, wśród których
najważniejszymi są:
 wspólna polityka rolna
 polityka regionalna
 wspólna polityka handlowa
 polityka konkurencji

15. KORZYŚCI POLSKI Z
CZŁONKOSTWA W UE
 dostęp do większego rynku zbytu dla rodzimych produktów
 zwiększona konkurencja pomiędzy rodzimymi, a pozostałymi
przedsiębiorcami z krajów unijnych, która może poskutkować:
 podniesieniem jakości krajowych produktów i usług
 zróżnicowaniem oferty produktów i usług
 łatwiejszy dostęp do nowych technologii
 możliwość podniesienia stopy życiowej dzięki odpowiedniemu
wykorzystaniu unijnych dotacji w postaci funduszy
strukturalnych
 stabilizacyjny wpływ Układu na politykę ekonomiczną Polski
 większa wiarygodność
polityczna, ekonomiczna, społeczna, kulturowa na arenie
międzynarodowej