Marilyn Monroe - biografia

1. MARILYN MONROE
Norma Jeane Mortenson, bo tak
brzmiało jej prawdziwe nazwisko
urodziła się 1 czerwca 1926 roku w Los
Angeles. Jej biologicznego ojca nigdy
nie ustalono. Prawdopodobnie był nim
Charles Stanley Gifford pracujący razem
z jej matką w wytwórni filmowej.
W 1942 roku, kiedy Marilyn miała 16 lat
wyszła za mąż za pracownika fabryki
samolotów, jednak po 4 latach ich
małżeństwo się rozpadło.
Pracę rozpoczęła jako modelka
prezentująca stroje kąpielowe,
a w wieku 20 lat została zauważona
przez szefa studia filmowego Howarda
Hughesa. Tam przybrała pseudonim
sceniczny Marilyn Monroe. Pierwszy
kontrakt podpisała z wytwórnią filmową
20th Century Fox.
W latach 1947-1948 wystąpiła w kilku filmach, z których żaden nie odniósł większych
sukcesów i wytwórnia nie przedłużyła z nią kontraktu. Wróciła do zawodu modelki i wstąpiła
do szkoły aktorskiej. W 1949 roku pozowała nago do zdjęć, które ukazały się w pierwszym
numerze Playboya.
W 1952 roku widzowie po raz pierwszy mogli zobaczyć Marilyn jako "platynową blondynkę"
w filmie „Małpia kuracja”. Jednak światową sławę przyniosła jej rola w filmie „Mężczyźni wolą
blondynki”.
Marilyn naturalnie była szatynką, a platynowe blond włosy i malowany na policzku pieprzyk,
były tak naprawdę inspirowane wizerunkiem Jean Harlow, aktorki, która zagrała główną rolę
w filmie „Platynowa blondynka”.
W 1954 roku Marilyn wystąpiła w słynnej scenie z uniesioną podmuchem z kanału
wentylacyjnego metra białą sukienką, w trakcie realizacji filmu „Słomiany wdowiec”. Sukienka
Copyright by: WikiVid Polska 02.06.2015 published on: wikivid.eu

2. ta została wystawiona w 2011 roku na aukcję przez Debbie Reynolds i sprzedana
za 2 miliony 800 tysięcy funtów.
Pod koniec życia Marilyn nadużywała alkoholu i leków nasennych, popadała w coraz
częstsze depresje, chorowała na bulimię i sprawiała coraz większe problemy na planie,
opóźniając realizację filmów. Nie była nawet w stanie nauczyć się swoich kwestii, a ujęcie
z "Pół żartem, pół serio", w którym mówi "To ja, Sugar", powtarzano aż… 60 razy! Kroplą
przelewającą czarę goryczy było opuszczenie planu, aby zaśpiewać słynne Happy Birthday
z okazji 45 urodzin Johna F. Kennedy'ego.
5 sierpnia 1962 roku Marilyn znaleziono martwą w jej domu w Los Angeles. Leżała naga
na łóżku ze słuchawką telefoniczną w dłoni. Przyczyną zgonu, według protokołu z sekcji
zwłok, było przedawkowanie środków nasennych, choć nadal niewyjaśnione są ostatecznie
tajemnicze okoliczności jej śmierci. Istnieją hipotezy, że nie był to przypadek, a morderstwo
zostało upozorowane na samobójstwo, z powodu jej romansów z braćmi Kennedy.
Tydzień po jej śmierci, „New York Times" doniósł, że w Nowym Jorku odnotowano rekordową
liczbę samobójstw - dwanaście w ciągu jednego dnia! Jedna z osób, które odebrały sobie
życie, napisała w liście pożegnalnym: "Skoro najcudowniejsza, najpiękniejsza istota na
świecie nie chciała dłużej żyć, to ja również nie mam po co".
Kilka miejsc sąsiadujących z grobem Marilyn Monroe na cmentarzu Westwood Memorial
Park w Los Angeles zostało wykupionych za duże pieniądze. Kiedy Elsie Poncher, wdowa
po mężczyźnie pochowanym w kolumbarium tuż nad aktorką, wystawiła owo miejsce
na sprzedaż na eBayu, dostała kilkadziesiąt ofert, w tym jedną w wysokości ponad 2 i pół
miliona funtów.
Marilyn Monroe przez całe życie borykała się ze stereotypem ładnej buzi, wspaniałego ciała
i… niezbyt wysokiego ilorazu inteligencji. Dlatego postanowiła doprowadzić swój wizerunek
do ostateczności. Spisała testament, do którego dołączyła proponowane epitafium: "Marilyn
Monroe - blondynka: 94-53-89" z marginesem swobody, na wypadek, gdyby jej wymiary
uległy zmianie.
Copyright by: WikiVid Polska 02.06.2015 published on: wikivid.eu