1. DETERMINACIÓN DO GRUPO SANGUÍNEO
OBXECTIVOS.-
1. Que cada alumno coñeza o seu grupo sanguíneo e o factor Rh
2. Coñecemento e interpretación da técnica de análise de grupos sanguíneos
MATERIAL.-
 Reactivos anti-A; anti-B e anti-D  Algodón
 Material punzante (lancetas)  Alcol/auga osixenada
 Escarvadentes  Portaobxectos
FUNDAMENTO TEÓRICO.-
Na especie humana existen varios xenes
diferentes implicados na compatibilidade ou
incompatibilidade das transfusións de sangue. Os
dos grupos principais coñécense como ABO y Rh.
Grupo sanguíneo ABO.-Na membrana dos
glóbulos vermellos sanguíneos hai unhas proteínas
chamadas antíxenos que poden ser de dous tipos:
A e B. Polo tanto, os glóbulos vermellos poden ter o antíxeno A, o antíxeno B, os dous antíxenos ou ben non
posuir ningún. Por outra banda, no plasma sanguíneo temos anticorpos coma defensa contra os antíxenos,
así temos anti-A (os que teñan o g. sanguíneo B), anti-B(os do g. sanguíneo A), anti-A e anti-B (os do g.
sanguíneo 0) e ningún anticorpo ( os do g. sanguíneo AB). O patrón de herdanza destes grupos sanguíneos,
corresponde á interacción de alelos múltiples A, B e O, nos cales o xene O é recesivo frente aos A e B, que
son codominantes entre sí.
Factor Rh.- Existe tamén outra proteína, o antíxeno D, ou factor Rh, cuxo nome ven do nome
científico do mono onde foi descuberta, o Macaccus rhesus. As persoas que posúen este antíxeno son Rh+ e
as que non o posúen, Rh-, sendo o factor Rh+ dominante sobre o Rh-
GRUPOS SANGUÍNEOS
A+ A- B+ B- AB+ AB- O+ O-
Antixeno A A B B A A D
D D B B
D
Anticorpo Anti-B Anti-B Anti-A Anti-A Anti-D Anti-A Anti-A
Anti-D Anti-D Anti-B Anti-B
Anti-D
Isto ten importancia nas transfusións de sangue,e asi,por exemplo, un individuo A non poderá
recibir sangue dun individuo do grupo B, por posuir éste último anticorpos Anti-A no seu plasma sanguíneo,
que poderían provocar a coagulación do sangue do receptor.

2. PROCEDEMENTO.-
1. Coloca tres portas sobre un folio e escribe debaixo de cada un deles anti-A, anti-B e anti-D, e deixa
un escarvadentes ao lado de cada un
2. Limpamos cun algodón en alcol ou auga osíxenada a xema do dedo para desinfectala
3. Picamos coa lanceta na xema do dedo e presionamos para que saia o sangue
4. Depositamos unha pinga de sangue en cada porta
5. Engadimos unha pinga do reactivo correspondente sobre o sangue de cada porta e mesturamos
ben, empregando o escarvadentes correspondente
6. Observamos se existe aglutinación das hemacías: se existe, a reacción é positiva, se non, é negativa
Por exemplo: Aglutina anti-A . Non aglutina anti-B . Si aglutina anti-D = Grupo Sanguíneo A+
CUESTIÓNS.-
1. Elabora unha táboa na que indiques os resultados das reaccións que tiveron lugar con cada reactivo
para cada un dos 8 posibles grupos sanguíneos
2. Que grupo é considerado “doante universal” e cal “receptor universal”? Por que?
3. Agora que coñeces o teu grupo sanguíneo, investiga na túa familia e elabora unha árbore
xenealóxica indicando os grupos sanguíneos dos membros e os xenotipos de cada un deles
4. Os grupos sanguíneos máis comúns na poboación española son o A+ e o O+, ambos cun 36% da
poboación. Sen embargo, o grupo máis polivalente é o O-, que pode empregarse para transfundir a
pacentes de todos os grupos sanguíneos nunha situación de urxencia, e sólo o compón entre un 5%
e un 7% da poboación. Fai un estudio dos grupos sanguíneos dos teus compañeiros. Cál é o grupo
sanguíneo máis abundante no grupo e cál o máis escaso? Hai coincidencia coas estadísticas no noso
país?
5. Poderían dúas persoas do grupo A+ ter un fillo AB+?