Mobbing Olarak Algılanan Hareketlere İlişkin Örnek Kararlar

1. 1
Mobbing Olarak Algılanan
Hareketlere İlişkin Örnek
Kararlar
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, E. 2009/30916; K. 2012/6093; T. 28. 2.2012 tarihli
kararında;
56 yaşında evli bir kadın olan davacının, 14 yıl aralıksız olarak davalı bankanın İstanbul iş
yerinde avukat olarak çalışmasının ardından Adana ve farklı illerde kısa sürelerle 9 ay
boyunca, 30 kez yer değiştirmek suretiyle görevlendirildiği davada, davalı işverenin yapılan
görevlendirmenin olağan bir uygulama olduğu ve diğer benzer durumda çalışanlara da
uygulandığı yönündeki savunmasını yerinde görmemiştir. İşverenin bu tutumunun bezdirici,
yıldırıcı nitelikte olduğuna karar vermiştir. Bu kararda da görüleceği üzere çalışanın çalışma
yerinin sürekli değiştirilmesi mobbing olarak algılanan hareketlere örnektir.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, E. 2008/375; K. 2009/15531; T. 2.6.2009 tarihli
kararında;
Daha önce pantolon bölümünde çalışırken şefi tarafından hakarete uğrayan, iş yerinde
psikolojik tacize uğradığı gerekçesiyle ceket bölümüne nakli yapılan davacının tekrar aynı
bölüme verilmesini mobbing olarak kabul etmiş ve işçinin haklı fesih imkanının olduğunu kabul
etmiştir. Bu kararda görüleceği üzere, çalışanın iş yerinde daha önce mobbing uygulandığı
bölümde tekrar görevlendirilmesi mobbingin devamı olarak kabul edildiğine örnektir.
Yargıtay 9.HD, E.2009/19835, K.2011/46440, 29.11.2011 tarihli kararında;
Doğum izninde olan kadın işçinin, doğumdan sonra iş başı yaptığında, yerine bir
başkası alınmış ve kendisine de daha düşük bir iş önerilmiştir. Bunu kabul etmeyen davacının
işine son verilmesi üzerine işe iade davası açmış ve dava lehine sonuçlanmıştır. Bu durumun
İş Kanunu madde 5’e göre davacının ayrımcılık tazminatını gerektirdiği ve yoksun kalınan
haklarının da ödenmesi gerektiğine hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. İş Kanunu madde 5’in
1.fıkrasında; «İş ilişkisinde dil, ırk, cinsiyet, siyasal düşünce, felsefi inanç, din ve mezhep ve
benzeri sebeplere dayalı ayrım yapılamaz.» denilmektedir. Anayasanın 10. maddesinde yer
alan ‘herkes kanun önünde eşittir’ ilkesi böylelikle İş Kanunu’nun 5.maddesine ‘eşit davranma
ilkesi’ olarak girmiştir.