breve reflexión sobre o status da filosofía e o lugar que ocupan os encargados/as de impartila

1. Filosofaramartelazos
Está claro que cando se falade usar unmarteloou ben é para poñerse a traballar, cousa difícil
ultimamente, ou ben porque queremos usalo como metáfora dunha devastación buscada e
querida.
Hoxe endía osque utilizanomarteloson outrose o martelovolveusecontraosfilósofoscomo
se contra o propio Thor se volvera o seu preciado símbolo. Ademais, no caso da filosofía,
temosmoitasmáiscousasen contra,a saber,somosprofesorese profesorasde filosofía.Unha
parte importante da nosa desgracia é estar dentro dun colectivo que ten claro o seu rol de
cachola de turco (segundo o xenófobo símil) nesta sociedade. Tempo atrás gozamos duna
situación privilexiada de 3 meses de vacacións, máis un esforzo diario dun par de horas e
moito tempo libre (¿?????); por eso, cando tocou apretarse fumos os primeiros en ser
destacados como mártires e inmolados do sistema… quen mellor ca nos? Seremos unha
especie de 54th
MassachusettsVolunteer Infantry Regiment da guerra de secesión americana
que terá que facer constar a súa valía no antebellum ma vindeira (unha máis) reforma das
materias educativas.
Agora ben,oengadidode ofertaras ensinanzasda filosofía a un colectivo de adultos que, por
diversos motivos, volven con interés ás aulas xa pasa por ser unha afrenta para os
benpensantes do país. Xa comezaran a reconvertir os centros de ensino de adultos de
presenciais a semipresenciais e a un paso xa da educación a distancia…. A fin de contas non
estamos na era da comunicación? Do internet para todos/as? Pois cun profesor/a, un
ordenador e dous mil alumnos/as cubrimos perfectamente as necesidades educativas da
poboación de varios estados…