4. CLIMA: 4 zonas climáticas
• Clima mediterráneo: costas bañadas polo mar Mediterráneo
e interior
‐ Veráns calorosos e secos e invernos suaves e húmidos.
• Clima oceánico: costas bañadas polo océano Atlántico
‐ Veráns calorosos e secos e invernos suaves e húmidos.
• Clima desértico: ao sur das montañas do Atlas.
‐ Temperaturas moi elevadas, con grandes diferencias entre o
día e a noite.
• Clima continental: zonas máis elevadas do interior (cordilleira
do Atlas)
‐ Invernos fríos e máis húmidos e veráns cálidos e secos.
5. Precipitacións:
• Concéntranse entre novembro e marzo.
• Máis abundantes no norte.
• Moi escasas na zona desértica.
• En forma de neve nas zonas montañosas do Medio Atlas e o Alto Atlas.
6. VEXETACIÓN:
• Principales especies: aciñeira,
carballo, cedro e piñeiro
• Bioma característico: bosque
mediterráneo
FAUNA:
• Animais principais: raposos,
coellos, nutrias, esquíos, gacelas,
xabarís, panteiras, macacos e
víboras cornudas
Bosque de cedros
7. TRADICIÓN CULINARIA
• Considerada como unha das tradicións culinarias máis ricas de África.
• Utilización frecuente de especias: coandro, canela, pementón, cravos
de giroflé, comiño, xenxibre, noz moscada...
• Produtos tradicionais: tomates, pementos, pepinos, cebolas, cabaciñas,
xudías, berenxenas, uvas, granadas, limóns, laranxas, albaricoques, figos e
dátiles(tradicionalmente considerados como “alimentos do deserto”).
• Ao rematar a comida, tómase unha taza de té de menta acompañado de
tortas de mel e améndoas. Rexeitar o té constitúe unha ofensa para quen
o ofrece.
Té de menta
8. Plato típico: HARIRA
• Sopa quente de garabanzos, carne de terneira en dados, tomate, apio,
cebola, cenoura, salsa de tomate, smen hour (manteiga de leite fresca de
vaca derretida), fariña, fideos e especias (xenxibre, pimentón,
pimenta, cúrcuma y comiño)
• Tómase especialmente no mes de Ramadán debido a que é moi nutritiva e
ao seu alto poder calorífico
10. Mito: AISHA KANDISHA
Mentres que aquí os nenos asústanse co
home do saco ou co coco, o personaxe que
máis medo dá aos nenos en Marrocos é
Aisha Kandisha. Preséntase como unha
muller fermosa e seductora, de longos
cabelos e patas de carneiro, a quen lle
gustan especialmente os lugares con auga: o
mar, os ríos, as fontes e os pozos. Seduce aos
homes, consegue que se volvan tolos e
incluso que se suiciden, e entón convértese
na djina que realmente é, unha anciá sen
dentes de pelo longo e sucio, despeinada e
cunha mirada cruel. Aparécese sempre ao
anoitecer e preto dun lugar con auga,
adonándose da alma de quen se atope con
ela. Este mito tamén é conocido con Lala
Aihsa, Aihsa Sudaniva ou Aihsa Elgawia.
