More Related Content
More from Bunchong Somboonchai
More from Bunchong Somboonchai (20)
คือคนดลใจ
- 1. ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นนะคะ @ประเด็นแรกเรื่องเพศเมคิดว่า เรื่องเพศไม่ใช่ประเด็นหลักค่ะ ฝีมือ ความสามารถ และแนวความคิดต่างหากที่เป็นปัจจัยหลักในการเลือกรับคนเข้าทำงาน งานมันฝึกกันได้เข้าไปทำใหม่ๆ ไม่ว่า ช ญ ก็ต้องผ่านการทดลองงานก่อนด้วยกันทั้งนั่น จะแตกต่างกันก็แค่ศาสตร์และศิลป์ที่มีเป็นทุนเดิมของแต่ละคนมากกว่าที่ทำให้เราต่างกัน นายจ้างเขาก็แค่เลือกคนที่เหมาะสมคุ้มค่ากับเงินที่เขาต้องจ่ายออกไปมากกว่าต่อให้เป็น ญ แต่ถ้านายจ้างเชื่อในตัวคนๆนั้นเขาก็รับเท่านั้นเอง ยังมีปัจจัยอื่นๆ ใช้ประกอบการพิจรณาที่สำคัญกว่าเรื่องเพศ (ลองคิดดูให้ดีๆ )@ประเด็นที่สอง ที่บอกว่าทำงานภูมิทัศน์กันน้อยไปทำงานแนวอื่นกันมาก ไม่ทราบว่าคำจำกัดความของงานทางภูมิทัศน์อยู่แค่ตรงไหน โดยส่วนตัวแล้วคิดว่างานภูมิทัศน์มันกว้างนะ ถ้าจะนับเอาตามหลักสูตรที่เรียนแล้ว มีตั้งหลายด้าน หลายขแนกอยู่ที่ความถนัดของแต่ละคนว่าจะเลือกแบบไหน ส่วนบางคนที่หลุดแนวไปเลยจริงๆ อันนี้ก็ต้องเข้าใจว่า มันเป็นเรื่องปกติ คณะอื่นๆ ทำงานไม่ตรงกับสายที่เรียนมาก็มีอยู่เยอะไป จริงไหม! @สำหรับการมีงานทำของบัณฑิตภูมิทัศน์นั้น ส่วนตัวคิดว่ามหา'ลัยอาจจะต้องเข้ามามีส่วนร่วมเข้ามาดูแลให้มากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการคัดกรองสถานที่ฝึกงานของนศ. การติดตามผลการมีงานทำของบัณฑิต การเป็นศูนย์รวมข่าวสารการสมัครงาน ซึ่งในจุดนี้เข้าใจว่าทางมหา'ลัย มีการจัดทำเพื่อใช้ประเมินคณะอยู่แล้ว แต่ประสิทธิผลที่เกิดขึ้น นศ.ได้รับผลประโยชน์ได้เต็มที่หรือไม่ และต่อให้มหา'ลัยมีระบบที่ดูแลอย่างเต็มที่แล้ว นั้นก็คงช่วยได้เพียง 30% ส่วนอีก70%ที่เหลือก็คงต้องมานั่งพิจารณาเองแล้วว่า การมีงานทำของบัณฑิตภูมิทัศน์นั้น อยู่ที่ตัวเราเองหรือเปล่า ฝากไว้แค่นี้นะค่ะ ขอบคุณค่ะ