1. İNSAN MEDENİYETİNİN KURUCUSU

2. Peygamberlerden payımıza O düşmüştü ümmet olarak da O'nun payına biz

3. Vahiy bir kez daha O'nunla insanın elinden tutacaktı

4. O'nunla insanın ölüsü de saygı görüyordu

5. Kimse ayıplanmıyordu çünkü mücadele insana karşı değil yanlışa karşıydı

6. O ortağına önce halini sorardı çünkü insan herşeyden önemliydi

7. yanında kimsenin titremesine sıcak bakmazdı çünkü bütün insanlar tarağın dişleri gibi eşitti

8. O savaş peygamberiydi yani savaşı rahmete dönüştürendi

9. O'nun için affetmek kolaydı çünkü cezada hata etmektense afta hata etmek daha iyiydi

10. Lanet edici değildi çünkü insana süre tanınmalıydı

11. O'nun kapısından kimse boş dönmezdi çünkü almak değil vermek erdemdi

12. Herkese kulak verirdi O çünkü insan dinlenmeliydi

13. O insanlığın kurtuluşu için acı çekerdi çünkü insan buna değerdi

14. Anlattığından fazlasını yaşardı çünkü yaşamadan yaşatılamazdı

15. Bir yolculukta hafif sıkıştırdığı bir sahabiyi özür için hediyelere boğmuştu çünkü özür dilemek bir erdemdi

16. O vicdanları harekete geçirmişti çünkü vicdan yoksa insan da yoktu

17. O'nun en büyük mucizesi sahabisiydi çünkü en güzel eser insandı

18. Çok çabaladı çünkü tek amacı Allah katında mahcub olmamaktı

19. O dua insanıydı çünkü insana istemesini öğretmek gerekti

20. Aslında O'nu görmek gerekti çünkü yüzü herşeyi anlatıyordu

21. Aslında kendimizi dünyayı Kuran'ı ve O'nu çok okumak gerekliydi

22. Çünkü kutlu doğum haftası yüzleşme ve hesaplaşma vakti olmalıydı

23. ÇÜNKÜ İSLAM = İNSAN DEMEKTİ Yapılacak tek iş vardı O'nun eserine yani insana sahip çıkmak

24. GİBİ BİR BAKIŞA VE DURUŞA SAHİP OLMAK DİLEĞİYLE