2. PROTOKÓŁ KOMUNIKACYJNY
Protokół komunikacyjny (ang. Network communication protocol)
to zbiór zasad, który pozwala co najmniej dwóm podmiotom
systemu komunikacyjnego na przesyłanie informacji.
Protokoły mogą być implementowane przez sprzęt,
oprogramowanie lub ich kombinacje.
3. PROTOKÓŁ IP
IP (Internet Protocol) ma za zadanie dostarczać dane z hosta
źródłowego do hosta docelowego wyłącznie na podstawie
adresów IP.
Dane są wysyłane w formie bloków zwanych pakietami.
IP jest protokołem zawodnym - nie gwarantuje, że pakiety dotrą
do adresata.
4. PROTOKÓŁ ARP
ARP (Adress Resolution Protocol) to protokół komunikacyjny
wykorzystywany do wykrywania adresu warstwy łącza, takiego
jak adres MAC.
Adres MAC zostaje powiązany z danym adresem warstwy
internetowej, zwykle adresem IPv4. Takie powiązanie nazywamy
mapowaniem.
5. PROTOKÓŁ TCP
TCP (Transmission Control Protokol) jest jednym z głównych
protokołów pakietu protokołów internetowych.
Z protokołu TCP korzystają głównie aplikacje internetowe takie
jak aplikacje do obsługi Internetu, poczty e-mail, zdalnego
administrowania i przesyłania plików.
6. PROTOKÓŁ UDP
UDP (User Datagram Protocol) jest w sieciach komputerowych
jednym z głównych elementów pakietu protokołów
internetowych.
Dzięki UDP aplikacje komputerowe mogą wysyłać wiadomości do
innych hostów w sieci protokołu internetowego (IP)
7. PROTOKÓŁ DNS
DNS (Domian Name System) to hierarchiczny i zdecentralizowany
system nazewnictwa dla komputerów, usług i innych zasobów
podłączonych do internetu.
Co najważniejsze, przekłada zapamiętane nazwy domen na
numeryczne adresy IP potrzebne do zlokalizowania oraz
identyfikacji usług i urządzeń komputerowych za pomocą
bazowych protokołów sieciowych.
8. PROTOKÓŁ DHCP
DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół
zarządzania siecią używany w sieciach, w których serwer DHCP
dynamicznie przypisuje adres IP i inne parametry konfiguracji
sieci każdemu działającemu w niej urządzeniu, aby mogło się
komunikować z pozostałym.
W przypadku braku serwera DHCP komputerowi lub innemu
urządzeniu w sieci należy ręcznie przypisać adres IP.
9. PROTOKÓŁ HTTP
HTTP (Hypertext Transfer Protokol) to podstawa komunikacji w
sieci WWW, w której dokumenty hipertekstowe zawierają
hiperłącza do innych zasobów, HTTP działa jako protokół w
modelu klient-serwer. Na przykład przeglądarka internetowa
może być klientem, a aplikacja działająca na komputerze
obsługującym witrynę może być serwerem.
10. PROTOKÓŁ HTTPS
HTTPS (Hypertext Transfer Protokol Secure) jest rozszerzeniem
protokołu HTTP. Służy do bezpiecznej komunikacji przez sieć
komputerową i jest szeroko stosowany w Internecie.
W HTTPS protokół komunikacyjny jest szyfrowany przy użyciu
Transport Layer Security (TLS) lub jego poprzednika, Secure
Sockets Layer) (SSL).
11. PROTOKOŁY FTP I SFTP
FTP (File Transfer Protokol) to standardowy protokół sieciowy
używany do przesyłania plików między klientem a serwerem w
sieci komputerowej.
Użytkownicy FTP mogą się uwierzytelniać za pomocą protokołu
logowania w postaci zwykłego tekstu, zwykle w formie nazwy
użytkownika i hasła.
12. PROTOKÓŁ SSH
SSH (Secure Shell) to kryptograficzny protokół sieciowy do
bezpiecznego zarządzania usługami sieciowymi w
niezabezpieczonej sieci.
13. PROTOKÓŁ SMTP
SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) to protokół komunikacyjny
służący do przesyłania poczty elektronicznej.
