ถ้าคุณเป็นลูก..เมื่อคุณได้ยินประโยคที่แม่เอ่ย..คุณจะคิดยังไง???

1. >> เรื่องดีดี ไม่จำำเป็นต้องยำว ...
แม่ผู้แก่เฒ่ำเดินไม่ได้คนหนึ่ง เป็นที่รำำคำญใจของลูกชำย
เหลือเกิน
สมัยนั้นยังไม่มีสถำนสงเครำะห์คนชรำ จึงไม่รู้ว่ำจะเอำแม่
ไปฝำกใครให้เลียงแทน
้
ชำยหนุ่มจึงตัดสินใจแบกเอำไปปล่อยป่ำให้อยู่ตำม
ยถำกรรม
... ระหว่ำงทำง แม่ไม่วอนขอ ไม่ถำมไม่ว่ำอะไร ตั้งใจหัก
กิ่งไม้ตำมทำง เรื่อยไป เข้ำป่ำลึก
ไกลมำกแล้ว ลูกชำยวำงแม่ลงบนโขดหิน แล้วหันหลัง

2. เดินกลับทำงเดิมไป ...
ตอนนี้เอง ที่แม่ตะโกนตำมหลังลูกชำยไปว่ำ ...
"ลูกเอ๋ย เดินตำมรอยกิ่งไม้ที่แม่หักไว้ให้นะ..ลูกจะได้ไม่
หลงทำง