1. Мова Нанова Гародня
Заняткі “Хто Я?”, 01.12.2014
Слоўнік
ІДЭНТЫФІКАВАЦЬ (дзеяслоў | кніжнае)
Устанавіць (-наўліваць) супадзенне, ідэнтычнасць. прыметнік:
ідэнтыфікацыйны. Як жа мне сябе ідэнтыфікаваць?
ІДЭНТЫЧНЫ (прыметнік)
Ідэнтычнасць
Такі самы, аднолькавы, раўназначны.
САМАВЫЗНАЧЫЦЦА (дзеяслоў)
Самавызначэнне
Вызначыць сваё месца ў жыцці, у грамадстве, усвядоміць свае грамадскія,
класавыя, нацыянальныя інтарэсы.
УПЛЫЎ (назоўнік | мужчынскі род)
1. Уздзеянне на каго-, што-н. Рабіць у. на чытачоў. Пад чужым уплывам.
2. Аўтарытэт, улада. Чалавек з вялікім уплывам.
УЗДЗЕЙНІЧАЦЬ (дзеяслоў)
Аказаць (-зваць) уздзеянне, паўплываць (уплываць). Уплываць асабістым
прыкладам.
СВЯДОМАСЦЬ (назоўнік | жаночы род)
2. Чалавечая здольнасць да ўзнаўлення рэчаіснасці ў мысленні; псіхічная
дзейнасць як адлюстраванне рэчаіснасці. Быццё вызначае свядомасць;
2. 3. Стан чалавека пры здаровым розуме і памяці, здольнасць кантраляваць
свае ўчынкі і пачуцці. Страціць свядомасць;
4. Думка, пачуцце, поўнае разуменне чаго-н., уменне ацэньваць з'явы жыцця,
разбірацца ў рэчаіснасці.
СВЯДОМЫ (прыметнік)
1. Які валодае свядомасцю (у 2 знач.). Чалавек — істота свядомая;
2. Які правільна ацэньвае і разумее ўсё навакольнае. Свядомыя адносіны да
працы; Свядомая палітычная барацьба;
3. Які дзейнічае наўмысна, знарок, абдумана. Свядомы падман.
ЗРУХІ Ў СВЯДОМАСЦІ
ЗРУХ (назоўнік | мужчынскі род)
2. пераноснае значэнне: Прыметнае, значнае паляпшэнне, змяненне ў стане,
развіцці чаго-н. Пазітыўныя зрухі ў жыцці чалавека;
САМАСВЯДОМАСЦЬ (назоўнік | жаночы род)
Поўнае разуменне сваёй сутнасці, свайго значэння, сваёй ролі ў жыцці,
грамадстве. Нацыянальная свядомасць;
АДМЕТНЫ (прыметнік)
Не падобны да іншых, непаўторны, характэрны. Адметная рыса характару;
назоўнік: адметнасць.
ПАДСТАВА (назоўнік | жаночы род)
Прычына, важкія абставіны, якія робяць зразумелымі што-н., ёсць асновай
для чаго-н. Мець законныя падставы для чаго-н. Заявіць пра што-н. з поўнай
падставай; Дзейнічаць на падставе інструкцыі.
АСЭНСАВАЦЬ (дзеяслоў | закончанае трыванне)
Усвядоміць, зразумець сэнс, значэнне чаго-н. || назоўнік: асэнсаванне і
асэнсоўванне. Асэнсаваць гістарычныя падзеі;
3. УСВЯДОМІЦЬ (дзеяслоў)
Поўнасцю зразумець што-н., уразумець. || назоўнік: усведамленне.
Усвядоміць у сабе ўсе акалічнасці справы;
2. Фізічнае, разумовае або душэўнае напружанне, накіраванае на што-н.
Прыкласці ўсе намаганні, каб стаць годным Чалавекам;
ПАДАБЕНСТВА (назоўнік | ніякі род)
1. Што-н. падобнае на што-н., з чым-н., наяўнасць агульных ці падобных рыс.
П. характараў. 2. Падобнасць, блізкасць, абумоўленая агульнасцю
паходжання. Падабенства моў; Падабенства поглядаў.
АТОЕСНІЦЬ (дзеяслоў | кніжнае)
Прызнаць тоесным. || назоўнік: атаясненне. Атоесніць два паняцці;
ПОШУК (назоўнік | мужчынскі род)
1. множны лік: Дзеянні таго, хто шукае, адшукванне каго-, чаго-н. У пошуках
сябе;
РАЗВАЖАННЕ (назоўнік | ніякі род)
1. Вывад, рад думак, выкладзеных у лагічна паслядоўнай форме. 2. звычайна
Выказванні, абмеркаванні, размовы. Многа часу траціцца на разважанні пра
тое, кім я ёсць; Без разважання (размоўнае) — адразу, доўга не думаючы.
АБЫЯКАВЫ (прыметнік)
Які не выяўляе ніякай цікавасці да каго-, чаго-н., безуважны, раўнадушны да
ўсяго; || назоўнік: абыякавасць. Абыякавы да свайго духоўнага свету.
