1. Vanadis – model rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w atmosferze
W rozwiązaniu zastosowana jest metoda Eulera, w której układ współrzędnych i siatka
elementów skończonych związane są ze źródłem zanieczyszczenia.
Zanieczyszczenie przemieszcza się względem siatki z prędkością vx, vy, vz . Przyjęty
sposób dyskretyzacji obszaru za pomocą elementów ośmiowęzłowych i trójkątnych
zobrazowany jest na poniższym rysunku
Dyskretyzacja obszaru trójwymiarowego (a) za pomocą elementów ośmiowęzłowych
oraz obszaru dwuwymiarowego (b) za pomocą elementów trójkątnych
2. W wyniku odpowiedniego podziału obszaru na elementy uwzględniona zostaje topografia
terenu. Rozwiązanie równania dyfuzji metodą elementów skończonych w przestrzeni
trójwymiarowej polega na określeniu pola stężeń w węzłach elementów.
Warunki brzegowe i parametry modelu
Równanie dyfuzji rozwiązywane jest przy przyjęciu na części powierzchni obszaru
warunku brzegowego pierwszego rodzaju S(x,y,z)=0
Warunek ten zakłada całkowity zanik zanieczyszczenia w dużej odległości od źródła
emisji. Natomiast przyjęcie warunku brzegowego różnego od zera (S(x,y,z)>0)
równoznaczne jest z uwzględnieniem tła zanieczyszczenia.
Na powierzchni ziemi zanieczyszczenie jest pochłaniane; gęstość pochłanianego
strumienia zanieczyszczeń jest proporcjonalna do współczynnika wnikania (prędkość
suchego osiadania).
W całej objętości zanieczyszczenie ulega rozpadowi z czasem połowicznego zaniku ln2/P
(współczynnik zaniku P może być funkcją stężenia zanieczyszczenia, funkcją położenia i
czasu oraz warunków meteorologicznych, umożliwia to uwzględnienie reakcji
chemicznych, opadów i wszystkich tych czynników, które wpływają na rozpad, bądź też
powstawanie zanieczyszczeń). W wybranych elementach umieszczone jest źródło
zanieczyszczenia o objętościowym natężeniu emisji Qv
Numeryczne rozwiązanie równania transportu masy napotyka na trudności związane
z występowaniem członu konwekcji, który może powodować do rozwiązań
oscylacyjnych. Otrzymanie zadowalających wyników może być osiągnięte poprzez
3. zmniejszenie wymiarów siatki elementów lub przez zastosowanie metody reszt
ważonych z niesymetrycznymi funkcjami wagi. W tym rozwiązaniu zastosowałem
metodę Galerkina.
Obliczanie wartości elementów składających się na układ równań liniowych jest
realizowane metodą Gaussa. Układ równań rozwiązany jest metodą gradientów
sprzężonych.
6. Porównanie modelu trójwymiarowego z modelem Pasquilla
W celu porównania modeli przeprowadziłem obliczenia rozprzestrzeniania się
zanieczyszczeń wokół źródła emisji.
Rozwiązanie Pasquilla opracowałem w oparciu o „Wytyczne obliczania stanu
zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego Ministerstwo Ochrony Środowiska,
Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, 1993” autorstwa J. Iwanka.
W rozwiązaniu Pasquilla przyjęte są następujące dane:
natężenie emisji 1 g/s
położenie źródła emisji X=0, Y=0, H=60 m
typ równowagi atmosfery 4
średnia prędkość wiatru 1.55 m/s
czas połowicznego zaniku zanieczyszczenia 1000 s
szorstkość terenu 1.5 m