4. 1.-Introducción: DO OLLO DO PRINCIPE AO OLLO DO ESPECTADOR
OLLO DO PRINCIPE:
Mirada do
espectador
MODO DE REPRESENTACIÓN
PRIMITIVO: visión teatral. Plano enteiro.
Cámara estática: LUMIERE, MELIÉS, etc.
Mirada da cámara. Ollo do espectador.
Cine primitivo
5. Movemento no encadre: a cámara comeza a moverse y a situarse en distintos puntos
de vista; Alternancia e variedade de planos
GRIFFITH. Codificador da linguaxe cinematográfica:
Nacemento de Hollywood
6. 1914: Alternancia de planos. Montaxe paralelo. Profundidade de campo. Utilización do fora de
campo. Destrucción da autarquía dos planos- Movementos de camera. Flashback
Luz artificial. Accións paralelas, Reglas de continuidade; Montaxe invisible. Persecución e rescate
no último minuto…etc
7. Características básicas do cinema Mainstream, cine industrial
ou MODO DE REPRESENTACION INSTITUCIONAL
1.-Encuadre e composición perfectos
2.-Variedade nos planos e movementos de cámara
3.- Iluminación naturalista ao servizo da historia
4. O espazo sonoro como reforzador da historia
5.-Reglas de continuidade e racord.
6.- Montaxe. Arte da elipse e do ritmo: Unión invisible nos planos e transicións entre planos
7.-Cinema da verosimilitude. Efectos especiais.
8. Cinema de xénero
1.-O cinema é unha industria . As películas e series de TV son a súas mercancías
2 Star system. Importancia das stars.
3.-As empresas produtoras especializadas: fabricantes de películas e series
4.-Obxectivo: Negocio: amortización da inversión e xerar beneficios para inversores
5.-Orgaización en equipos de traballo altamente especializados e profesionalizados
6. Estándares: Oscar, Goya, Cesar, Bafta, Mestre Mateo, etc.
Elementos estructurais
Elementos formais
8. 1.-O cinema é unha industria . O imperio de Hollywood: As 5 grandes empresas
La montaña rodeada de estrellas”/
Si es una buena película, es Paramount
"Mas estrellas que en el cielo".
"La estrella en un celofán"
"Mis películas son limpias y morales: Solo quiero hacer
películas que no me averguence de mostrar a mis hijos"
"Hazlo bien ,hazlo grande, dale clase.
El éxito en las películas es argumento, argumento,
argumento"..
No la quiero bonita, la quiero el martes"..
9. El mundo en sus manos
"El que come mi pan, canta mi canción,
"Si pierdes dinero, quedas despedido"
Así es que los locos se han hecho cargo del manicomio.....
O imperio de Hollywood: As 3 pequeñas
Fundada
en 1916
10. Innovacions do cinema como industria
ZUKOR (década de 1920)
1927
(década de 1930
1953
A industria foi desenvolvendo novos sistemas de rexistro e difusión da
imaxe e o son
11. FOTOGRAMA: Cada unha das imaxes impresionadas quimicamente na tira de celuloide
ENCADRE: É a selección que facemos da realidade coa composición da cámara
PLANO. Lo rodado en una toma única, es la unidad mínima de narración (composición,
luz, cor e punto de vista).Angulo. Escala . Obxecto da máxima atención.,
TOMA. Fragmento de película dende que lle damos a Rec ata a pausa. Unidade mínima de
narración
ESCEA. Agrupación de planos en escearios únicos. Relato dunha acción nun tempo e lugar
concreto.
SECUENCIA. Conjunto de escenas relacionadas que abordan un hecho unitario en espacio
y tiempo Unidade dramática significativa. Pode incluír varias esceas
Plano secuencia Plano largo que registra una acción compleja. Suele incluir movimientos de
cámara complejos. Representa un tiempo real
CAMPO. É o que vemos dentro do encadre
CONTRACAMPO. É o que está fora do encadre. De gran potencial narrativo (sons, miradas
dos persoaxes, etc)
A linguaxe audiovisual do cinema industrial
12. Decidir qué entra no plano (e o que non) e a súa
composición e valores formais.
Conceptos básicos de linguaxe audiovisual
1.-ENCADRE- COMPOSICION
Explicado
durante todo o
curso
13. 1.-ENCADRE, é decidir qué é o que queda
dentro do campo visual e cómo o organizamos
–composición-
Campo
Fora de campo
3.-PROFUNDIDADE DE CAMPO
•Distancia entre o obxecto máis próximo e o máis alonxado enfocados no campo
1.-ENCADRE- COMPOSICION
Decidir qué entra no plano (e o que non) e a súa composición e valores formais.
2.-COMPOSICION: Sección áurea ou regla dos tres terzos: Reforza a figura principal
ou aquello que teña relevancia no encadre
Ver video nº 1:
Encadre
14. A escala, angulación e movementos de cámara establecen
relacións entre espazos e persoaxes
Conceptos básicos de linguaxe audiovisual
2.-VARIEDADE NOS PLANOS
E MOVEMENTOS DE CÁMARA.
Explicado
durante todo o
curso
15. 2.-TIPOS DE PLANOS
2.1.-SEGUNDO A ANGULACIÓN DA CÁMARA
•NORMAL. Cámara situada á altura dos ollos
•PICADO. Cámara situada por riba do motivo de filmación
•CONTRAPICADO. Cámara situada por debaixo do motivo de filmación
•CENITAL. Picado extremo,
•NADIR. Contrapicado extremo
•ABERRANTE. Angulación da cámara diferente á horizontal
Cada tipo de plano, afecta á estética e expresividade da filmación: ESTILO
2.2. SEGUNDO A ESCALA OU DISTANCIA AO MOTIVO, Os planos van dende os descriptivos aos máis
introspectivos, que permiten captar as expresións e emocións dos personaxes.
•GRAN PLANO XERAL GPG ; •PLANO XERAL PG; •PLANO ENTEIRO O DE CONXUNTO PC ; •PLANO
AMERICANO PA; •PLANO MEDIO PM •PRIMEIRO PLANO PP, •PRIMERÍSIMO PRIMEIRO PLANO PPP;
•PLANO DE DETALLE PD
Ver video nº 2:
Tipos de plano
Poden ser: DESCRITIVOS: acompañamento de persoaxe, descrición dun espazo:
DRAMATICOS: relacións espaciais entre persoaxes ou obxectos, relevo dramático
dun persoaxe, expresión subxectiva dun persoaxe….
16. 2.3. MOVEMENTOS DE CÁMARA
Permiten captar o movemento dos persoaxes, dirixir a mirada do espectador dende
un punto a outro:
a) ROTACIÓN: Cámara fixa e xira sobre o seu eixe: PANORÁMICA horizontal, vertical,
balanceo. Función: Descritiva, dramática, subxectiva.
b) TRASLACIÓN: A cámara desplázase (railes, etc) TRAVELING avance, vertical, lateral,
retroceso, circular, grúa
c).-CÁMARA EN MAN, steadycam, cabeza quente
d) ZOOM. óptica da cámara para variar o encadre
e.-MOVEMENTOS COMBINADOS (plano secuencia)
Ver video nº 3:
Movementos
de camara
17. Iluminación naturalista ao servizo da historia e as “estrelas”
(o contrario do que vimos no expresionismo)
Conceptos básicos de linguaxe audiovisual
3.-ILUMINACION NATURALISTA.
18. A luz é clave tanto en fotografía como no cine.
•ILUMINAR, NON É SO POÑER LUZ. Decisións:
Dirección
Intensidade
Cor
Sombras
•Coa iluminación podemos crear atmósferas, efectos expresivos, dirixir a mirada
…
Ex. Dirección da luz para un rostro
Frontal. Imaxe plana, sin matices
Lateral. Obtemos máis volume e testura
O Un só foco, sombras fortes
O Dous focos, -Luces cruzadas- matices menos contrastados
Contraluz, obtemos siluetas; importante potencial expresivo
Picada
Contrapicada
A cámara es máis imperfecta que o ollo; con frecuencia, precísase distribuir, filtrar,
reflectir ou rellenar con outra fonte, para acadar un efecto natural
3 .Iluminación naturalista ao servizo da historia e as “estrelas”
Ver video nº 5:
Iluminación
19. O espazo sonoro como reforzador do realismo da historia e
potenciador do relato . O 60% dunha película
Conceptos básicos de linguaxe audiovisual
4.-CONSTRUCCION DO ESPAZO SONORO.
20. Espazo sonoro
Palabras
off
Son
ambiente.
Efectos
Ruidos naturais..
Ruidos humáns.
Ruidos mecánicos.
Palabras-ruido
Música
Silencio
Ambientación
Aportan enerxia e realismo
Fan que imaxinemos o que non vemos
(Wildtracks, librería, foley)
Axuda a comprender a mensaxe
Aporta expectación..
Ambientación: Intensificar expresivamente o que
vemos
Caracterización (reforzo ou contrapunto).
Sicolóxico Compresión e anticipación da acción
(tono)
Ritmo narrativo, (cemento)
Identificación con algo concreto
Leiv motiv
Voz interior: Da información complementaria que a imaxe
non ofrece (voz do narrador) - Transmitir os pensamentos
dun personaxe – Facer que o “fora de campo” interveña
significativamente na acción
Construcción de persoaxes e trama dramática
Crear un
Diálogos
4 .O espazo sonoro ao servizo da historia
Ver video nº 7:
O son
21. Montaxe invisible. (Unión invisible nos planos) Transparencia
Conceptos básicos de linguaxe audiovisual
5.-REGLAS DE CONTINUIDADE OU RACORD.
22. Responsabilidade da
SCRIPT
As principais reglas de continuidade son: as do DIRECCIÓN ou MOVEMENTO, LEI DO EIXE
(eixe de acción), MIRADA, PROPORCIONALIDADE E OBXECTUAL (maquillaxe, vestuario,
iluminación, atrezzo..etc). Tamén podemos considerar o racord de ILUMINACION. OPTICO,
TEMPO, ETC---
Ver video nº 6:
A montaxe
A continuidade permite a película como un todo ben fiado onde nada chirría. O seu obxectivo é acadar
a invisibilidade do corte e que non percibamos os puntos de sutura dos planos entre si. Tamén
podemos chamarlle RACORD (visual, auditivo, luminoso, de atrezzo, etc.) necesario para que os
diferentes planos gravados en diferentes espazos e días manteñan unha continuidade natural
Leccións de cine: continuidade
23. 5.1. RACCORD DE DIRECCIÓN DO MOVEMENTO.
CORTAR NA ACCIÓN
Un dos trucos que se utilizan na montaxe é CORTAR NA ACCIÓN. Consiste en iniciar un xesto ao final do plano A e concluir el xesto ao
principio do plano B. A razón poa que a maioría dos cortes se realizan mentres os actores levan a cabo calquiera movemento é porque
este distrae a atención do espectador y así non percibe o cambio de plano. Ex: Descolgar un teléfono ou abrir unha porta.
O RACCORD DE DIRECCIÓN consiste en que un persoaxe ou vehículo que sae do encadre pola esquerda
para entrar nun novo encadre que amosa un espazo veciño ou consecutivo deberá obligatoriamente entrar
pola dereita; do contrario, dará a impresión de cambiar de dirección. Nunha persecución, a dirección na
pantalla de perseguidos e perseguidores ten que ser polo tanto a mesma . Si un persoaxe inicia una acción
nun plano, por exemplo abrir unha porta, haberá que continuar esa acción no plano seguinte no punto exacto
no que se deixou-
Mad Max 2
24. 5.2.-REGLA DOS 180 GRADOS OU LEI DO EIXE
No te saltes el eje No te saltes el eje 2 Salto de eje eje de continuidad
O eixe cinematográfico é a liña imaxinaria que une os ollos dos persoaxes que estan na pantalla. As
cámaras deben colocarse no mesmo lado do eixe e só se pode saltar en ocasións moi determiñadas , porque
o público se despistaría. Ex, a retransmisión dun partido de futbol .
25. O raccord de miradas e o de dirección implican a proximidade espacial entre dous planos. Cando o plano
A e o plano B amosan separadamente dous persoaxes que se miran, é preciso que o persoaxe «A» mire cara
o borde dereito do encadre e o persoaxe «B» cara o borde esquerdo ou inversamente . Si en dous planos
sucesivos, os persoaxes miran ambos cara o mesmo borde do encadre a impresión inevitablemente
producida será que non se miran.
PLANO – CONTRAPLANO
Plano e contraplano. A meirande parte das conversas que vemos nas películas utilizan esta técnica narrativa, onde vemos o
cogote dun actor A que nos leva á cara do actor B e viceversa. Tamén gravamos a secuencia cun PLANO MASTER para
Raccord sobre mirada
5.3.- RACORD DE MIRADA
Over the Shoulder
exercicio
26. 5.4.- REGLA DE PROPORCIONALIDADE
A proporción entre o tamaño dos planos é un aspecto fundamental para acadar transicións
suaves e manter a continuidade narrativa. Non podemos pasar dun plano a outro nos que o
tamaño e composición sexa casi os mesmos, ou moi escalados (produce incomodidade no
espectador un ruido visual, chamado salto de imaxe). O salto proporcional tradúcese nun
principio xeral: ao pasar dun plano a outro referido ao mesmo motivo se evitarán a escalas
sucesivas. Por exemplo, pasar dun plano americano (PA) a un plano medio (PM) .As transicións
entre planos deben realizarse cando ambos teñan unha composición absolutamente diferente e
visible . Tamen debe manterse a regla da proporcionalidade nas angulacións dos planos
27. 5.5. RACCORD OBXECTUAL
É a continuidade no posicionamento de obxectos no esceario, atrezzo, na cor, transformación de vestiario,
maquillaxe ou perruquería de persoaxes. Son os tipicos gazapos que aparecen nos films de cando en vez
Erros de raccord
fallos de raccord
28. Tempo fílmico e tempo real. RITMO E FLUIDEZ
Conceptos básicos de linguaxe audiovisual
6.-MONTAXE.
29. • Consiste en seleccionar o material filmado e proceder á súa reconstrucción segundo o guión
ou o criterio do director
• Restitúe a unidade e continuidade a toda a visión fragmentada e desordenada propia da
rodaxe
• Da á obra a súa significación definitiva, determiñando a narración, o ton, o ritmo, o estilo e a
estética, en complicidade coa actividade mental do espectador
. O ritmo crease coa duración material e
sicolóxica dos planos. Lentitude, rapidez...
Depende como “peguemos” os planos , os
movementos de cámara, as veces sosego,
as veces rapidez…as veces continuidade
fragmentada, outras a través de planos
secuencia, adecuándonos SEMPRE á historia
narrativa. Ritmo analítico, planos cortos e
moi numerosos; sintético, planos longos e
pouco numerosos… A orde os planos ven da
esixencia dramática. Todo cambio de plano
debe ter intencionalidade ou lóxica
narrativa (Debes responder con lóxica á
pregunta de por qué cambias de plano)
In crescendo; planos cada vez mais
breves…
30. TEMPO REAL. UNIDADE DE TEMPO :Adecuación tempo real-tempo fílmico
TEMPO CONDENSADO: (montaxe/elipse)
DISTENSIÓN: Tempo dilatado Alargamento (ralentización, conxelado)
SIMULTANEIDADE: Accións paralelas. Suspense
FLASH BACK. O tempo fílmico retrocede.
FLASHFORWARD. O tempo fílmico avanza no tempo
TEMPO SICOLÓXICO. Ritmo
TEMPO NO CINEMA:A celerar e ralentizar o tempo
32. SEGUNDO ORGANIZACIÓN DE LOS PLANOS:
•Criterio Cronolóxico
•Criterio Acronolóxico
•Alternancia
SEGUNDO O DISCURSO O INTENCIÓN NARRATIVA (ao TONO PRETENDIDO):
•realista
•emocional, introspección psicolóxica
•simbólico
TIPOS DE MONTAXE
SEGUNDO NÚMERO E DURACIÓN DOS PLANOS:
•ANALÍTICO. (externo) Planos numerosos e breves. Enfatizan os múltiples detalles dunha
acción, marcando constantemente os centros de interés. Transporte do espectador ao interior do
espazo diexético (Dentro unha mesma escea pasan de plano xeral a plano detalle). Exemplo
•SINTÉTICO. (Interno) Planos máis longos. Amosan as interrelacións existentes entre o
ambiente e os persoaxes. Implica unha maior actividade e atención no espectador e utiliza moito
a profundidade de campo (Películas “lentas”). Exemplo
• MONTAXE EN CONTINUIDAD. (Montaxe lineal). Coherencia e lóxica no movimiento
(Primeiro unha acción e logo outra).
• MONTAXE ALTERNO. Esceas intercaladas. Que conflúen.
• MONTAXE PARALELO. Dúas accións suceden á vez . O espectador é quen establece as
relacións.
Ver video nº 6:
Montaxe
33. FUNDIDO (entre parte y parte)
Punto e aparte. Moitas cores
posibeis
CORTINILLA , BARRIDO:(vertical,
lateral, etc .Paso do tempo.
Transición entre tempos ou lugares
distintos
ENCADEADO (entre secuencia e
secuencia) pasos de temponon
moi longos. Punto e seguido .
Relación planos que se funden.
Flashback
DESENFOQUE. Para saltos no tempo,
lembranzas, soños., ateracions do
estado da conciencia.
CORTE: Transición mecánica,
fisica… e mecánica ou Dramática.
Resultan fundamentais as leises da
continuidade.
As transicións deben emplearse utilixando unha relación lóxica PLÁSTICA: (analoxía
material, estructural , dinámica ou SICOLOXICA
TRANSICIÓNS
34. A combinación destas unidades narrativas determina o ritmo e o estilo de
narración. Existen múltiples posibilidades de enlazar planos, acción, puntos
de vista, cámaras obxectivas e subxectivas, movimientos de cámara…
Poden establecerse en complicidade coa mente do espectador, relacións de
continuidade, contraste, analoxía, ruptura … a nivel de contido, a nivel formal, a
nivel psicolóxico … (Existen, en consecuencia, grandes diferencias entre a
mirada audiovisual e mirada natural)
52
35. Ilusión de realidade. Procura do realismo e mesmo o naturalismo:. Nos decorados (platós) ,
iluminación, interpretación , efectos especiais e posta en escea AO SERVIZO DA
APARIENCIA DE “VERDADE” . Os actores non miran a cámara.
Conceptos básicos de linguaxe audiovisual
7.-CINE DA VEROSIMILITUDE
37. Efectos visuais actuais. Mediante a tecnoloxía dixital é posible a
construcción de novas realidades
Chroma Key
Rotoscopia CGI
Morphing
Escenografía virtual
38. • Pacto establecido entre o filme e o espectador.
• Códigos de xénero. Elementos e estruturas recoñecibeis
• Híbridos.
39. Por su estilo o tono
Acción — cuyo argumento implica una interacción moral entre el «bien» y el «mal» llevada a su fin por la violencia o la
fuerza física.
Ciencia ficción — se basa en un futuro cercano o muy lejano, donde se logra ver el avance de la tecnología y como ejecuta
este en la historia.
Comedia — películas realizadas con la intención de provocar humor, entretenimiento y/o risa en el espectador.
Drama — en el cine, películas que se centran principalmente en el desarrollo de un conflicto entre los protagonistas, o del
protagonista con su entorno o consigo mismo.1
Fantasía — lo contrario a la ciencia ficción. La inexistencia de la tecnología nos da a entender que sucede en un tiempo
pasado. La magia y animales mitológicos o sucesos sin una explicación lógica forman parte de este mundo.
Melodrama — tiene una carga emocional o moral muy fuerte o emotiva, atendiendo al gusto de cada persona.
Musical — contienen interrupciones en su desarrollo, para dar un breve receso por medio de un fragmento musical cantado
o acompañados de una coreografía.
Romance — un desarrollo romántico o amoroso entre dos personas.
Suspense (España)/suspenso (América) — realizadas con la intención de provocar tensión en el espectador. También suele
utilizarse la palabra thriller para designar películas de este tipo, aunque hay sutiles diferencias.
Terror — realizadas con la intención de provocar tensión, miedo y/o el sobresalto en la audiencia.
Por su ambientación o tema
Bélico — campos de batalla y posiciones que pertenecen a un tiempo de guerra.
Ciencia ficción — presentan la progresión de lo desconocido a lo conocido por el descubrimiento de una serie de enigmas, donde el espacio es
dominado por el hombre o civilizaciones de un posible futuro.
Cine catástrofe —el tema principal es una gran catástrofe para la humanidad (por ejemplo grandes incendios, terremotos, naufragios, grandes
erupciones volcánicas, invasiones extraterrestres, pandemias de enfermedades o una hipotética colisión de un asteroide contra la Tierra).
Cine de explotación/exploitation — se caracteriza por filmar un tema escabroso, sensacionalista o moralmente inaceptable.
Fantasía — contienen hechos, mundos, criaturas o cosas míticas, que provienen únicamente de la imaginación de su autor.
Histórico — la acción de estas películas ocurre en el pasado, a menudo con intención de recreación histórica.
Policíaco — la derrota del «Mal» en el contexto de la actividad criminal.
Pornográfico — contiene escenas sexuales explícitas.
Western — del período colonial a la era moderna de los Estados Unidos de América, a menudo mitificándolos.
40. Por su formato o producción [editar]
Animación — películas compuestas por fotogramas dibujados a mano que, pasados rápidamente, producen ilusión de
movimiento gracias al principio de persistencia de la visión. También se incluyen aquí las películas generadas
mediante animación en volumen o las que recurren íntegramente al uso de la animación por computadora. Dentro del cine
de animación, debido a su importancia, ocupa un lugar especial el cine de animación japonés o anime.
Cine 3D
Cine arte
Cine de serie B — así era llamado el cine de baja de la producción realizada entre los años 1930 y 1960, cuando el
público podía ver dos o tres películas por un mismo boleto.
Cine independiente
Cine negro/film noir — mayormente explotado después de la II Guerra Mundial, donde el protagonista es un antihéroe,
casi siempre vinculado a una femme fatale.
Cine silente/mudo — característica de los primeros filmes (1895-1937), los cuales no grababan sonido en la cinta de
video.
Cine sonoro/talkies — primeros filmes en integrar audio y video en la misma cinta, entre 1927 y 1937.
Imagen real — en oposición a la animación, películas filmadas en tiempo real con actores reales, de «carne y hueso».
Metraje encontrado
Mockbuster- películas que parodia escenas de otras escenas o de cultura popular
41. ”Es un nexo que une, aglutina, asegura el orden de las
personas y de las cosas, y que permite crear en la mente
del espectador una identificación clara y precisa de todo.
Si lo conseguimos el espectador estará tranquilo en su
butaca, gozoso, e irá dominando poco a poco el hilo de la
trama sin que nada le perturbe, pero si no se consigue o
no se cuida escrupulosamente, si no hay esa misma
concordancia que siempre observan los textos literarios,
le vemos inquietarse al ver que faltan y fallan cosas ante
su sentido común y terminará por protestar y por perder
todo respeto a lo que está viendo”.
Continuidade de
movemento, de
miradas, posta
en escea,
encadre..
A FLUIDEZ depende da continuidade perceptiva (ausencia de saltos físicos ou
aspectos formais que afectan a percepción puramente visual): continuidade temática e
a continuidade formal
Continuidade sen mudarde
esceario: fragmentar a
escea.
O que internalizamos
como “cine” (Hollywood)
Encadenados
O conxunto dunha serie de convencións ou normas estandarizadas que se
adoptan na década de 1910 a partir sobre todo de Griffith, codificando a linguaxe
cinematográfica, co obxecto de que as películas ofrezcan coherencia interna,
causalidade lineal, realismo psicolóxico e continuidade espacial e temporal.:
42. Produción
Distribución
O “SISTEMA “CLASICO” AUDIOVISUAL : O cinema
industrial:
100 anos de cine mainstream
TV (codificada e
aberta)
Salas de cine
Venta directa
Videoclubes
Portais internet
broadcasters
Empresas produtoras
Empresas de servizos
Centrais de dereitos
Distribuidoras
Axentes de ventas
Licesing
Producción elabora contidos que circulan por mecanismos “seguros” de distribución,
onde acada a súa explotación e amortización .Obxectivo básico: a recaudacón.
Exhibición/Consu
mo
43. Idea. Guión. Pack. Proxecto. $$$$
2 anos
Preproducción: Preparación e preproducción inmediata 6 meses
Rodaxe/ Gravación 7-8-semanas
Posproducción 3-6-meses
PRODUCION.
DESARROLLO
COMERCIALIZACION.
Distribución, Exhibición o emisión 3 años
FASES DA PRODUCION CINEMATOGRAFICA
45. O “SISTEMA “CLASICO” AUDIOVISUAL produce contidos codificados
segundo as leises clásicas da narración
LOS TRES ACTOS: La historia se debe estructurar según el modelo aristotélico de
los 3 actos (cada una de las fases en las que se articula el proceso dramático de
una acción completa):
“Lo que pasa antes que el objetivo de la historia del protagonista sea percibido
por el espectador será el primer acto o presentación, donde conoceremos a los
personajes, su entorno y expondremos los antecedentes de la historia y que
terminará cuando capte el objetivo del protagonista. El segundo acto o nudo,
donde desarrollaremos la historia en sí, encaminada a que los protagonistas
resuelven sus problemas y consigan sus objetivos. Cuando ya no hay objetivo, el
segundo acto termina. El tercer acto o desenlace describe las últimas
consecuencias de la acción desarrollada por el protagonista.
Estes contidos están completos no blog de clase na pestaña Materiais de Clase no
temas “Buscando unha historia desesperadamente” ou “Escribir, escribir malditos”.
1º ACTO 2º ACTO 3º ACTO
CA
1’
presentación PPG
30’
nudo SPG
90’
desenlace FIN
120’
48. Mínima expresión del conflicto y la más breve
de las sinopsis
25 palabras, 5 líneas
Contiene la idea nuclear, lo esencial de la
historia
Debe tener planteamiento, conflicto, nudo y
desenlace
Quién es el protagonista? Romeo y Julieta
Buscan una meta, un objetivo se aman
Busca problemas o dificultades en su búsqueda PERO
los Montesco y los Capuleto se odian.
Cómo termina la historia? SIN EMBARGO el amor
triunfará sobre la muerte
Ideas cristalizadas en Story Lines
49. Escaleta/Tratamiento
BAR AURORA. INT/DÍA
El bar lleno de gente. ALFONSO habla por teléfono
con Marirrosi. Tras la barra, AURORA cotillea lo
que puede. En el exterior, se escucha llegar un
coche.
PPG.
PLAZA SANTA EULALIA. EXT/DÍA.
Del coche se apean CARMELO y MILADY (una
mulata), que mira a su alrededor perpleja. Unos
VIEJOS cotillean. En el bar todos guardan
silencio, entre ellos OSCAR (ayudante de
Carmelo) que mira a MILADY embobado.
BAR AURORA. INT/DÍA.
Todos miran cómo se aleja el coche. Los hombres
ríen encantados, AURORA refunfuña y ALFONSO la
recrimina. Se enzarzan en una discusión entre
hermanos, en la que también interviene FELIPE, el
marido de Aurora.
Se escribe en presente de
indicativo y se emplea la tercera
persona. Se señalan
cronológicamente los escenarios, las
acciones y los personajes. Los
personajes son las acciones. lo
que se ve y se escucha
10 minutos
50. PUNTOS DE GIRO: Cada uno de estos 3 actos comienza y termina en unos
determinados puntos que, como era de esperar, no son fortuitos ni casuales. Hete aquí
que, el primer acto empieza con el catalizador de apertura (CA) y finaliza con el
primer punto de giro (PPG), justo donde comienza el segundo acto que, a su vez,
termina en el segundo punto de giro (SPG), principio del tercer y último acto.
Largo corto
Story line 4 o cinco líneas 4 o cinco líneas
Sinopsis 4-10 folios 1 folio
Escaleta 20-30 folios 2-3 paginas
Tratamiento 40-60 folios 4-6 folios
Guión literario 90-120 folios 9-12 folios
Descripción de personajes 1 folio 1 folio
FICCION
Apertura Página Página
Presentación de personaje 1-10 1
Seguir al protagonista principal 10-20 2
Definir el problema 20-27 3
1º NUDO o PG 25-30 3
1º PINZA 30-45 4’5
Punto medio 60 6
2º PINZA 60-75 7’5
2º PUNTO DE GIRO 85-90 9
RESOLUCION 90-120 10-12
51. Hojas DIN-A4. Tipo de letra “Courier New”, a un tamaño de 12 ppp justificada por la izquierda,
dejándolo libre por la derecha.
El margen más amplio (55 caracteres por linea) se destina a las cabeceras y al cuerpo narativo
de las escenas:
Los diálogos (escritos a unos 35 caracteres) se extienden a lo largo de una columna central
que recorre la pagina, mientras que las indicaciones de los personajes (tan solo 16 caracteres)
se reducen a breves líneas escritas entre parénteseis bajo el nombre del personaje que dialoga.
El encabezamiento de cada secuencia debe señalar el lugar y momento de luz donde transcurre
la acción, siempre ESCRITO CON MAYÚSCULAS (también puede ir subrayado).
Las acotaciones de la acción, escritas en minúsculas y siempre en tiempo presente, serán
claras y concisas, mejor cuanto menos descriptivas.
Describimos en la parte ancha la acción en presente de indicativo y en tercera persona – lo que
se ve- y en la parte central los diálogos y efectos sonoros –lo que se escucha. Nunca
utilizaremos términos cinematográficos que señalen encuadres o movimientos de cámara (plano
general, primer plano, travelling, panorámica, zoom, etc) ya que ese trabajo de interpretación
visual del guión le corresponde al director
En los diálogos, el nombre del personaje se escribirá en MAYÚSCULAS y se centrará. La
descripción de los personajes – siempre muy sucinta- edad aparente, aspecto, vestuario- se
hace la primera vez que aparecen en la película o cuando experimentan algún cambio
significativo en su apariencia externa. . A continuación, se transcribirá el diálogo en
minúsculas, sangrándolo dos espacios hacia la derecha
.
Descarga guións de cine Hollywood actuais
52. Arte compartido
Planificación e protocolos de información
Función do líder: desenvolvemento da potencialidade do equipo
Os cinco mosqueteros da gravación-rodaxe:
Dirección
Produción
Arte
Fotografia
Son
Posprodución
Organigramas e funcións profesionais na produción de produtos audiovisuais
Equipo básico
Director, jefe de producción, ayudante de dirección, ayudante de producción, script,
técnico de sonido, operador de cámara, ayudante de cámara, jefe de eléctricos, ayudante
del jefe de eléctricos y dos asistentes. 12 persoas. (Actores aparte, claro está)
Pouco presupuesto
Un director de producción, director artístico, xefe de son, director de
fotografía e director 5 persoas.
Os contidos dos equipos de rodaxe/gravación podes
baixalos de aquí.
53. AUXILIAR DIRECCION
MERITORIOS
MUSICOS DE FIGURACION
DOBLES DE LUCES
COORDINADOR DE EXTRAS
SEGUNDO AYUDANTE DE DIRECTOR
2 Assistant director
COORDINADOR DE ESPECIALISTAS
ADIESTRADOR DE ANIMALES
COREOGRAFO
DIRECTOR DE DIÁLOGO
AYUDANTE DE REALIZACION/DIRECCIÓN
First Assistant director
SECRETARIA DE RODAJE
Script-girl
ACTORES.
DIRECTOR DE REPARTO
Director casting
DIRECTOR
Equipo de dirección
54. FOTOFIJA
Still Photographer
AUXILIAR
CLAQUETISTA
AYUDANTE DE CÁMARA O
FOQUISTA
SEGUNDO OPERADOR
Camera operator
ELECTRICOS
GRUPISTA
CABLISTA
AYUDANTE JEFE ELECTRICOS
Best Boy
JEFE DE ELECTRICOS
Gaffer
MAQUINISTAS
GRUISTAS
GRIPS
JEFE DE MAQUINISTAS
Key grip
DIRECTOR DE FOTOGRAFÍA
Director of Photography
55. Recursos Humanos 55
SUPERVISOR DE EFECTOS ESPECIALES
AYUDANTE DE DECORACION
DELINEANTE
STORY BOARD ARTIST
CARPINTEROS
PINTORES
JARDINERO
FORILLISTA
JEFE DE DECORADOS
Construction Coordinator
MAQUETISTA
ATREZZISTA
UTILLERO
CONSTRUCTOR DE ATREZZO
AMBIENTADOR DE DECORADOS.
Set decorator)
ESCENOGRAFO (
Art Director)
SASTRES
AVIOSA
FIGURINISTA
Costume Designer
MAQUILLADOR
PELUQUERO
CARACTERIZADOR
DIRECTOR ARTÍSTICO
Production Designer
56. MEZCLADOR
MONTADOR DE SONIDO
JIRAFISTA O PERCHISTA
TÉCNICO DE SONIDO DIRECTO
.OPERADOR DE SONIDO
CONTRATISTA DE MUSICOS
MUSICOS
MONTADOR DE MUSICA
INGENIERO DE GRABACION
ARREGLISTA
DIRECTOR DE ORQUESTA
COMPOSITOR
Film composer
EFECTOS SALA
Escriba aquí el cargo
ACTORES
TÉCNICO DE DOBLAJE
ADR editor
SUPERVISOR DE SONIDO (
Director Sound
57. TÉCNICO DE AVID
AYUDANTE
OPERADOR DE EFECTOS OPTICOS
DISEÑADOR DE TITULOS
DISEÑADOR GRAFICO ELECTRONICO
MONTADOR DE NEGATIVO
ETALONADOR
MONTADOR
Film editor
Capturas e volcados, Clasificacion, Importación, Cambio de
formatos, edición, montaxe lineal/non lineal, sonorización,
efectos, créditosexportación da edición, Master.
58.
59.
60.
61.
62. Un número aproximado de 10 a 15 planos cunha composición coidada e clásica.
Polo menos, un dos planos en movemento.
Realizado en equipos de traballo cun máximo de 5 persoas (dirección, produción,
fotografia, dir, artistico e son).
Transicións fluídas, con continuidade suave e respectando las leis do raccord.
Montaxe invisible, sen suturas, en continuidade ou accións paralelas.
Encadrado nun xénero cinematográfico.
Debe ter título e créditos
Acompañar dunha breve descripción coa sinopse e a intencionalidade narrativa
Pode existir ademais un story line, unha escaleta , un guión literario e un guión
técnico ou storyboard