Kronika Związkowa 26-01-2021

1. OPZZ otrzymało do konsultacji projekt
ustawy o zmianie ustawy o szczególnych
rozwiązaniach związanych z zapobiega-
niem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem
COVID-19, który zawiera propozycję,
aby w okresie obowiązywania stanu za-
grożenia epidemicznego albo stanu epi-
demii, ogłoszonego z powodu COVID-19,
od pierwszego dnia absencji pracownika
z powodu choroby świadczenie chorobo-
we było finansowane ze środków Fundu-
szu Ubezpieczeń Społecznych.
Ogólnopolskie Porozumienie Związków Za-
wodowych negatywnie ocenia propozycję
zawieszenia w okresie obowiązywania stanu
zagrożenia epidemicznego albo stanu epide-
mii, ogłoszonego z powodu COVID-19, za-
sady współfinansowania przez pracodaw-
cę części nieobecności chorobowych swoich
pracowników. Zasada ta oznacza, że pra-
cownik za czas niezdolności do pracy, któ-
ra trwa łącznie do 33 dni w ciągu roku ka-
lendarzowego (a jeżeli ukończył 50 rok ży-
cia – łącznie do 14 dni) zachowuje prawo do
80 procent wynagrodzenia na podstawie art.
92 Kodeksu pracy, wypłacanego przez pra-
codawcę z jego środków. Natomiast zasiłek
chorobowy finansowany ze środków Fundu-
szu Ubezpieczeń Społecznych przysługuje
od 34. lub odpowiednio od 15. dnia niezdol-
ności do pracy w roku kalendarzowym.
Negatywna opinia OPZZ wynika między
innymi z braku informacji na temat progno-
zowanych kosztów przedłożonego do kon-
sultacji projektu i niejasności w kwestii źró-
deł finansowania świadczeń chorobowych z
Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w razie
powstania deficytu. Zwiększenie wydatków
Funduszu Ubezpieczeń Społecznych musia-
łoby pociągnąć za sobą wzrost składki na
ubezpieczenie chorobowe, albo wzrost zobo-
wiązań podatkowych, a więc de facto spo-
wodowałoby wzrost kosztów pracy. Projek-
todawca wskazuje jednak, że proponowa-
na regulacja nie wywoła skutków prawnych
dla budżetu państwa, a zatem nie przewidu-
je możliwości udzielenia dotacji z budżetu
w razie powstania deficytu w Funduszu.
Przełożenie całego ryzyka choroby na in-
stytucję ubezpieczeniową musiałaby za-
tem wiązać się z podwyższeniem składki
na ubezpieczenie chorobowe, która wyno-
si 2,45% podstawy wymiaru i jest jedyną
składką opłacaną w całości przez pracowni-
ka. Ostatecznie zatem to pracownicy w cało-
ści zapłaciliby za proponowane rozwiązanie.
OPZZ nie zgadza się na przerzucanie kosz-
tów kryzysu na pracowników. Należy w tym
miejscu nadmienić, że na etapie konstru-
owania przepisów w zakresie ubezpieczeń
społecznych partnerzy społeczni wypraco-
wali konsensus, że składki na ubezpieczenie
chorobowe będą finansować ubezpieczeni,
ale w zamian obowiązek wypłaty z wła-
snych środków świadczenia chorobowego
w pierwszych 33 bądź 14 dniach absencji
pracownika spowodowanej chorobą przej-
mą na siebie płatnicy składek.
Ponadto należy wskazać, że od 1 stycznia
2003 r. zgodnie z treścią art. 8 ustawy z dnia
30 października 2002 r. o ubezpieczeniu
społecznym z tytułu wypadków przy pra-
cy i chorób zawodowych, pracodawca nie
finansuje absencji chorobowej swoich pra-
cowników spowodowanej wypadkami przy
pracy lub chorobami zawodowymi, gdyż
w takim przypadku pracownikowi przysłu-
guje zasiłek z ubezpieczenia wypadkowe-
go od pierwszego dnia niezdolności do pra-
cy. Rozszerzenie zwolnienia z obowiązku
finansowania absencji chorobowej pracow-
ników na nieobecności spowodowane cho-
robą byłoby zbyt daleko idącym przerzuce-
niem ryzyka absencji pracownika z praco-
dawcy na instytucję ubezpieczeniową.
KD
Wydział Polityki Społecznej, Rynku Pracy,
Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ
www.opzz.org.pl | e-mail: biuroprasowe@opzz.org.pl | tel.: (22) 551-55-05 | 00-924 Warszawa, ul. Kopernika 36/40 1 / 4
W NUMERZE:
#Polska potrzebuje wyższych płac Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych
Kronikę opracowało: Biuro Prasowe OPZZ
www.opzz.org.pl Nr kroniki 1/2021 | 26 stycznia 2021 r.
Imieniny: Pauli i Polikarpa
Opinie i analizy
Sejm uchwalił ustawę o tzw.
14 emeryturze i waloryzacji
rent i emerytur w 2021 rokua
OPZZ przeciwne zmianie
źródła finansowania
wynagrodzenia chorobowego
OPZZ przeciwne zmianie
źródła finansowania
wynagrodzenia chorobowego
Rada Ochrony Pracy
o planach PIP i bezpieczeństwie
maszyn w górnictwie
Niepokój w Zbrojeniówce
Związek Zawodowy Przemysłu
Elektromaszynowego alarmuje

2. 21 stycznia 2021 roku Sejm uchwalił
ustawę o emeryturach i rentach z Fun-
duszu Ubezpieczeń Społecznych oraz
niektórych innych ustaw. Ogólnopol-
skie Porozumienie Związków Zawo-
dowych, opiniując projekt ustawy, nie
kwestionowało zaproponowanej zasa-
dy waloryzacji kwotowo-procentowej
rent i emerytur. Stanęło jednak na sta-
nowisku, że wskaźnik waloryzacji na
poziomie 3,84 proc. jest niewystarcza-
jący, a gwarancja podniesienia świad-
czeń o nie mniej niż 50 zł jest za niska.
W tym samym dniu Sejm uchwalił rów-
nież projekt ustawy o kolejnym w 2021
r. dodatkowym rocznym świadczeniu
pieniężnym dla emerytów i rencistów
(tzw. „14 emeryturę”). OPZZ, opiniując
projekt ustawy zwracało uwagę na fakt,
że od wielu lat postuluje wprowadze-
nie systemowych rozwiązań poprawia-
jących sytuację materialną emerytów
i rencistów.
Uchwalona ustawa, chociaż podejmu-
je próbę złagodzenia problemów fi-
nansowych osób otrzymujących niskie
świadczenia emerytalne i rentowe, po
raz kolejny ma charakter incydentalny
i w perspektywie długofalowej nie przy-
niesie oczekiwanych rezultatów.
Waloryzacja rent i emerytur w 2021
roku.
Zgodnie z uchwaloną ustawą o emerytu-
rach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych oraz niektórych innych
ustaw w 2021 r. nastąpi:
• zastosowanie ustawowego wskaźni-
ka waloryzacji (obecnie prognozo-
wany wskaźnik waloryzacji wyno-
si 103,84%.), przy zapewnieniu mi-
nimalnej gwarantowanej podwyżki
świadczenia na poziomie 50 zł,
• podwyższenie najniższych świadczeń
odpowiednio do:
• 1250 zł w przypadku najniższej
emerytury, renty z tytułu całkowi-
tej niezdolności do pracy, renty ro-
dzinnej i renty socjalnej,
• 937,50 zł w przypadku najniższej
renty z tytułu częściowej niezdol-
ności do pracy.
W przypadku świadczeń niepodlega-
jących ustawowemu podwyższeniu do
kwoty świadczeń najniższych i świad-
czeń niższych od najniższej emerytury,
waloryzacja będzie polegała na podwyż-
szeniu kwoty świadczenia wskaźnikiem
waloryzacji.
OPZZ stanęło na stanowisku, że opty-
malnym rozwiązaniem byłoby walory-
zowanie świadczeń emerytalno-rento-
wych przy zastosowaniu procentowego
wskaźnika waloryzacji, który odpowia-
da średniorocznemu wskaźnikowi cen
towarów i usług konsumpcyjnych w po-
przednim roku kalendarzowym, zwięk-
szonego o co najmniej 50% realnego
wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w
poprzednim roku kalendarzowym. Stro-
na pracowników Rady Dialogu Społecz-
nego 13 sierpnia 2020 r. wydała wspólne
stanowisko, w którym zgodnie domaga-
ła się zwiększenia wskaźnika waloryza-
cji według wymienionej wyżej zasady.
Wysokość świadczenia emerytalno-ren-
towego, co do zasady, jest miarą udziału
ubezpieczonego w dochodach Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych, uzależnioną
Sejm uchwalił ustawę o tzw. 14
emeryturze i waloryzacji rent
i emerytur w 2021 roku
www.opzz.org.pl | e-mail: biuroprasowe@opzz.org.pl | tel.: (22) 551-55-05 | 00-924 Warszawa, ul. Kopernika 36/40 2 / 4
Kraj

3. www.opzz.org.pl | e-mail: biuroprasowe@opzz.org.pl | tel.: (22) 551-55-05 | 00-924 Warszawa, ul. Kopernika 36/40 3 / 4
Kraj
od liczby lat pracy oraz od wysoko-
ści osiąganego wynagrodzenia w trak-
cie aktywności zawodowej. Im bardziej
ubezpieczony partycypował w tworze-
niu dochodów Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych, w tym większym stopniu
ma on prawo z nich korzystać w posta-
ci emerytury lub renty. Mechanizmem
stanowiącym odstępstwo od zasady pro-
porcjonalności i wzajemności w syste-
mie ubezpieczeń społecznych jest me-
chanizm waloryzacji procentowo-kwo-
towej, zastosowany w Polsce w 2019
i 2020 roku. Waloryzacja tego rodza-
ju wspiera emerytów i rencistów otrzy-
mujących najniższe świadczenia. Dłu-
gookresowe skutki waloryzacji pro-
centowo-kwotowej są korzystne dla
świadczeniobiorców, gdyż z roku na rok
pomnożeniu wskaźnikami waloryza-
cji ulega coraz wyższa podstawa świad-
czenia. W 2020 roku waloryzacja pro-
centowo-kwotowa została zrealizowana,
a gwarantowana minimalna kwota pod-
wyżki wyniosła 70 zł brutto. Z danych
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wy-
nika, że waloryzacji wskaźnikiem pod-
legało 51,3 proc. świadczeń, natomiast
podwyższeniu do gwarantowanej kwoty
wynoszącej 70 zł – 48,7 proc. świadczeń.
Na waloryzacji kwotowej skorzystała za-
tem niemal połowa populacji świadcze-
niobiorców. Potrzebę wsparcia emery-
tów i rencistów o najniższych świadcze-
niach uzasadnia fakt, że ceny żywności
w Polsce rosną szybciej niż w poprzed-
nich latach. Epidemia COVID-19 spra-
wia, że wzrost cen żywności staje się
bardziej dotkliwy dla ubogich gospo-
darstw emeryckich. Obowiązkiem rzą-
du jest zapewnienie elementarnego fi-
nansowego bezpieczeństwa obywateli,
szczególnie grup najbardziej zagrożo-
nych ubóstwem i wykluczeniem, do któ-
rych należą emeryci i renciści.
W opinii do projektu budżetu państwa na
2021 r. OPZZ stanęło na stanowisku, że
należy zagwarantować minimalną kwo-
tę podwyżki świadczeń o co najmniej 80
zł. Propozycja ta była uzasadniona wy-
sokością minimum socjalnego (wyzna-
czającego dolną granicę godziwego po-
ziomu życia) dla jednoosobowych go-
spodarstw emeryckich, które według
dostępnych danych wynosi 1191,40 zł.
Przy założeniu, że rząd ustanowi emery-
turę minimalną w 2021 roku na pozio-
mie 1300 zł. (co wielokrotnie deklaro-
wał) oraz wprowadzi gwarantowaną mi-
nimalną kwotę podwyżki na poziomie
80 zł, najniższe świadczenia wzrosłoby
do 1380 zł, co stanowiłoby kwotę bar-
dzo zbliżoną do minimum socjalnego –
1192 zł netto.
Opiniując projekt ustawy o emerytu-
rach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych oraz niektórych innych
ustaw, OPZZ zwracało uwagę na to, że
w związku z zaproponowaniem przez
rząd niższej kwoty emerytury minimal-
nej, w wysokości 1250 zł, należy zagwa-
rantować minimalną kwotę podwyżki
świadczeń w wysokości nie o minimum
80 zł, lecz o co najmniej 130 zł. Kwota ta
jest uzasadniona wysokością minimum
socjalnego (wyznaczającego dolną gra-
nicę godziwego poziomu życia) dla jed-
noosobowych gospodarstw emerytów,
która wedle dostępnych danych wyno-
si 1191,40 zł. W przypadku ustanowie-
nia przez rząd emerytury minimalnej
w 2021 roku na poziomie 1250 zł oraz
wprowadzenia gwarantowanej minimal-
nej kwoty podwyżki na poziomie 130 zł,
najniższe świadczenia wzrosną do 1380
zł, co będzie stanowiło kwotę bardzo
zbliżoną do minimum socjalnego – 1192
zł netto. W ocenie OPZZ zagwarantowa-
nie minimalnej kwoty podwyżki w wy-
sokości 50 zł byłoby akceptowalne je-
dynie w przypadku ustanowienia mini-
malnej emerytury na poziomie 1330 zł
brutto.
Tzw. „14 emerytura” w 2021 roku
Zgodnie z uchwaloną ustawą o dodatko-
wym rocznym świadczeniu pieniężnym
dla emerytów i rencistów w 2021 r., oso-
bom uprawnionym przysługuje dodat-
kowe świadczenie w wysokości kwoty
najniższej emerytury (w 2021 r. w wy-
sokości 1250 zł) dla osób, których wy-
sokość świadczenia, przed dokonaniem
odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, nie
przekracza kwoty 2900 zł.
Zdaniem OPZZ, w zamian za wprowa-
dzenie dodatkowego rocznego świad-
czenia pieniężnego dla emerytów i ren-
cistów należałoby rozważyć wdrożenie
następujących mechanizmów o charak-
terze systemowym, które efektywnie
pomogłyby rozwiązać problem niskich
świadczeń emerytalnych i rentowych.
Są nimi m.in.:
• coroczna waloryzacja minimalnej
emerytury i renty wskaźnikiem cen
towarów i usług konsumpcyjnych dla
gospodarstw domowych emerytów
i rencistów w poprzednim roku kalen-
darzowym, powiększonym o co naj-
mniej 50% realnego wzrostu przecięt-
nego wynagrodzenia w poprzednim
roku kalendarzowym;
• wyznaczanie wysokości minimalnej
emerytury na poziomie nie niższym,
niż minimum socjalne dla jednooso-
bowych gospodarstw emeryckich.
Przypominamy, że wysokość mini-
malnej emerytury w 2020 r. zosta-
ła ustanowiona na poziomie 1200 zł
brutto, choć jako OPZZ zwracaliśmy
uwagę na fakt, że świadczenie to po-
winno wynosić nie mniej niż wyno-
siło minimum socjalne w II kwartale
2019 r., czyli 1410 zł brutto.
OPZZ negatywnie ocenia źródło finan-
sowania kolejnego w 2021 r. dodatkowe-
go rocznego świadczenia pieniężnego
dla emerytów i rencistów, którego koszt
wyniesie ok. 10,7 mld zł. Ustawa przewi-
duje, że świadczenie to zostanie wypła-
cone ze środków Funduszu Solidarno-
ściowego i budżetu państwa. Dodatkowo
ustawa o Funduszu Solidarnościowym
przewiduje możliwość zaciągnięcia
przez Fundusz nieoprocentowanej po-
życzki z Funduszu Pracy w celu sfinan-
sowania świadczeń objętych ustawą.
Nie ma naszej zgody na nieuzasadnione
wykorzystywanie funduszy celowych,
zwłaszcza Funduszu Pracy, na realizację
zadań niezwiązanych z celami jego po-
wołania. Stoimy na stanowisku, że środ-
ki Funduszu powinny być przeznaczane
na finansowanie instrumentów i usług
rynku pracy służących promocji zatrud-
nienia, łagodzenia skutków bezrobocia
oraz aktywizacji zawodowej.
Reasumując, OPZZ po raz kolejny
apeluje do strony rządowej o meryto-
ryczną dyskusję o systemowych roz-
wiązaniach kwestii świadczeń eme-
rytalno–rentowych, trwale poprawia-
jących sytuację materialną tej grupy
społecznej.
KD
Wydział Polityki Społecznej, Rynku Pra-
cy, Ubezpieczeń i Zdrowia OPZZ

4. www.opzz.org.pl | e-mail: biuroprasowe@opzz.org.pl | tel.: (22) 551-55-05 | 00-924 Warszawa, ul. Kopernika 36/40 4 / 4
Opinie i analizy
Rada Ochrony Pracy o planach PIP
i bezpieczeństwie maszyn w górnictwie
Ocena programu działania Państwowej Inspekcji Pracy w 2021 roku, plan pracy Rady Ochrony Pracy w roku bieżącym
oraz omówienie problematyki kontrolnej maszyn i urządzeń podlegających ocenie zgodności i przeznaczonych do sto-
sowania w przestrzeniach zagrożonych wybuchem w zakładach górniczych – to tematy będące przedmiotem posiedze-
nia sejmowej Rady Ochrony Pracy, odbywającej się zdalnie 19 stycznia br. pod przewodnictwem posła Janusza Śniadka.
Oprócz członków Rady, w obradach uczest-
niczyli przedstawiciele Państwowej Inspek-
cji Pracy (na czele z p.o. GIP Jarosławem Le-
śniewskim), Wyższego Urzędu Górnicze-
go (wiceprezes Zbigniew Król z zastępcą
Dep. Energomechanicznego WUG Mirosła-
wem Krzysztolikiem). Początek posiedzenia
Rada rozpoczęła uczczeniem minutą ciszy
zmarłego nagle Głównego Inspektora Pracy
Andrzeja Kwalińskiego.
Program działania inspekcji pracy na 2021 r.
Oceniając Program działania Państwowej
Inspekcji Pracy na rok 2021 prezentowany
na grudniowym posiedzeniu, Rada zwróci-
ła uwagę na kompleksowość i przejrzystość
zaplanowanych do realizacji zadań kontrol-
nych i prewencyjnych inspekcji. Państwowa
Inspekcja Pracy planuje przeprowadzenie
52 tys. kontroli – tak znacząco zmniejszona
liczba kontroli (o ponad 20 tys. w stosunku
do roku 2020) uwzględnia fakt, iż będą one
prowadzone w trudnych warunkach spo-
wodowanych pandemią COVID-19, co zda-
niem inspekcji, wiąże się z różnego rodzaju
ograniczeniami w funkcjonowaniu podmio-
tów gospodarczych, w tym także okreso-
wym zamykaniem zakładów niektórych
branż, a także wydłużonym czasem prowa-
dzenia czynności kontrolnych z powodu za-
ostrzonego reżimu sanitarnego. Dla inspek-
cji pracy nadrzędne znaczenie będzie miała
jakość prowadzonych kontroli, a także bie-
żące reagowanie na sytuację pracowników
czy pracodawców.
Stanowisko Rady podkreśla, że nowe regu-
lacje – Tarcze antykryzysowe – mają istot-
ny wpływ na sytuacje prawne pracowników
ipracodawców.Stądpozytywnienależyoce-
nić, iż w przyszłym roku inspektorzy pracy
przeprowadzą kontrole mające na celu we-
ryfikację prawidłowości stosowania nowych
rozwiązań prawnych, zarówno w zakre-
sie prawnej ochrony pracy (m.in. czasu pra-
cy, wypłaty wynagrodzeń i innych świad-
czeń ze stosunku pracy), jak bezpieczeństwa
i higieny pracy (zapewnienie pracownikom
przez zakłady pracy odpowiedniego pozio-
mu bhp w czasie epidemii). Niezależnie od
wyzwań kontrolnych związanych z pande-
mią, inspektorzy pracy kontynuować bę-
dą stałe kontrole w zakresie prawnej ochro-
ny i bezpieczeństwa pracy (np. prawidło-
wość zawierania umów cywilnoprawnych,
wypłatę wynagrodzeń i innych świadczeń
ze stosunku pracy, obowiązek wypłacania
minimalnej stawki godzinowej, przestrzega-
nie przepisów o czasie pracy). Zdaniem Ra-
dy należy także zwrócić uwagę, na zaplano-
wane w programie działania inspekcji pra-
cy szeroko zakrojone działania prewencyjne
w zakresie ochrony pracowników w sytu-
acji zagrożenia epidemicznego. Oczekiwa-
niem Rady jest także modyfikacja planu pra-
cy inspekcji pracy w zależności od rozwoju
sytuacji epidemicznej w kraju. Tematy zgło-
szone przez OPZZ do planu pracy inspekcji
pracy na 2021 r. zostały w nim większości
uwzględnione.
Plan pracy ROP na 2021 r.
Przyjmując plan pracy Rady Ochrony Pra-
cy na rok bieżący, uwzględniono w nim wie-
le tematów zgłaszanych przez członków Ra-
dy w tym OPZZ. I tak, Rada zajmie się ta-
kimi zagadnieniami jak: wypłata świadczeń
pracowniczych (w tym wynagrodzeń za pra-
cę) w latach 2018-2020 oraz w okresie pan-
demii COVID-19 od marca 2020 r. (luty br.);
praca zdalna – aspekty organizacyjne, er-
gonomiczne i zdrowotne (marzec); Świato-
wy Dzień Bezpieczeństwa i Ochrony Zdro-
wia w Pracy - pandemia COVID-19, a bez-
pieczeństwo i higiena pracy (kwiecień);
program dofinansowania działań płatników
składek w latach 2018-2020 skierowanych
na utrzymanie zdolności do pracy przez ca-
ły okres aktywności zawodowej (maj); elek-
tromobilność – bezpieczeństwo użytkowa-
nia / kondycja psychofizyczna pracowni-
ka, a ryzyko wystąpienia wypadku podczas
pracy (czerwiec); Sprawozdanie z działalno-
ści Państwowej Inspekcji Pracy w 2020 ro-
ku (lipiec); procesy technologiczne, w któ-
rych dochodzi do uwolnienia czynników
o działaniu rakotwórczym – ocena naraże-
nia w świetle obowiązujących przepisów
(sierpień); przegląd wykazu prac wzbronio-
nych młodocianym i warunków ich zatrud-
nienia w związku z realizacją przygotowa-
nia zawodowego (wrzesień); zapobieganie
dolegliwościom mięśniowo-szkieletowym
związanym z pracą (październik); rozwój
kultury bezpieczeństwa w środowisku pra-
cy (listopad); program pracy Państwowej In-
spekcji Pracy na 2022 rok (grudzień).
Bezpieczeństwo maszyn w górnictwie
Problematykę kontrolną maszyn i urządzeń
podlegających ocenie zgodności i przezna-
czonych do stosowania w przestrzeniach
zagrożonych wybuchem w zakładach gór-
niczych przedstawił wiceprezes WUG.
Wskazał m.in., że maszyny i urządzenia sto-
sowane w zakładach górniczych general-
nie spełniają tzw. wymagania zasadnicze
i nie są notowane przypadki, w których wa-
da tych wyrobów spowodowała powstanie
zagrożenia na dużą skalę zagrażającą życiu,
zdrowiu pracowników lub bezpieczeństwu
funkcjonowania zakładu górniczego. Zaist-
niałe zdarzenia i wypadki mające związek
z maszynami lub urządzeniami wynika-
ła ze stosowania tych wyrobów niezgodnie
z instrukcjami obsługi (DTR) lub złym sta-
nem technicznym spowodowanym ich eks-
ploatacją niezgodnie z przepisami prawa lub
szczegółowymi zapisami instrukcji obsługi
dla tych wyrobów. Obecnie przed systemem
nadzoru rynku stoją w bieżącym roku nowe
wyzwania związane ze zmianą legislacji na
poziomie europejskim i krajowym. Nadzo-
rem rynku min. objęte mają zostać wyroby
z tzw. obszaru niezharmonizowanego, dla
których nie zostało opracowane i opubliko-
wane szczegółowe prawo na poziomie euro-
pejskim, natomiast normy należą do zbioru
wymagań dobrowolnych. Wiąże się z tym
konieczność dalszego doskonalenia syste-
mu i wypracowania zasad kontroli wyrobów
i wymagań technicznych z określeniem wy-
maganego poziomu bezpieczeństwa w okre-
ślonych warunkach stosowania.
W dyskusji członkowie Rady zwraca-
li uwagę na wypadkowość w górnictwie
i wpływ restrukturyzacji tego sektora na
stan bezpieczeństwa pracy, kadrę inspek-
torską, zagadnienia przeciwpożarowe,
strategię dla sektora górnictwa po roku
2020, działania kontrolne inspekcji pra-
cy w tym obszarze. Na następnym posie-
dzeniu Rada przyjmie stanowisko w tej
sprawie.
OPZZ reprezentowali członkowie Rady: Re-
nata Górna i Zbigniew Janowski.
(rg)

5. www.opzz.org.pl | e-mail: biuroprasowe@opzz.org.pl | tel.: (22) 551-55-05 | 00-924 Warszawa, ul. Kopernika 36/40 4 / 4
Branże i regiony
NIEPOKÓJ W ZBROJENIÓWCE
Związek Zawodowy Przemysłu
Elektromaszynowego alarmuje
Zacznijmy od wydarzeń najnowszych.
12 stycznia 2021 r. Międzyzakłado-
wy Komitet Protestacyjny w ME-
SKO S.A. ogłosił wyniki referendum
w sprawie prowadzenia akcji prote-
stacyjnej przeciwko pogarszającej się
sytuacji ekonomicznej i produkcyj-
nej, braku umiejętności zarządzania
przez powołaną kadrę, pogardzie dla
pracowników.
Za przystąpieniem do strajku opowie-
działo się ponad 83% pracowników.
To całkowita klęska obecnego zarządu
MESKO, ale pośrednio również Zarządu
Polskiej Grupy Zbrojeniowej (PGZ). Sy-
tuacja w MESKO to tylko czubek góry
lodowej rzeczywistych nastrojów w za-
łogach przedsiębiorstw PGZ. Przypomi-
namy więc wszystkim decydentom, że
związki zawodowe to doskonały baro-
metr nastrojów społecznych, a my notu-
jemy wzrost napięcia niemal we wszyst-
kich spółkach PGZ. Niemal wszędzie
załogi podpiszą się pod postulatami pu-
blicznie wyartykułowanymi w MESKO
S.A.
Umiejętność zarządzania
nie stanowi najlepszej kompetencji obec-
nych kadr zarządzających w większości
spółek PGZ. Część prezesów wychodzi
prawdopodobnie z założenia, iż najlepiej
zarządzać konfliktowo. Ostatnio notuje-
my plagę tworzenia nowych organizacji
związkowych i nie musimy dodawać, że
te – najczęściej kilkuosobowe twory –
bezapelacyjnie „trzymają sztamę” z za-
rządami i starają się blokować działania
innych struktur związkowych.
O systemie zarządzania Polską Grupą
Zbrojeniową najlepiej świadczą uzyski-
wane wyniki. W tym miejscu posłużę
się cytatem z artykułu Sławomira Ku-
łakowskego pt. „Zmarnowane szanse”:
„Większość problemów i barier w PGZ
jest pochodną sposobu i jakości zarzą-
dzania. Mają one charakter wewnętrzny
i wynikają z polityki kadrowej, w tym do
tyczącej najwyższych stanowisk zarząd-
czych i nadzorczych. Nie zostały zacho-
wane naturalne drogi awansu od najniż-
szych stanowisk (technolog, konstruktor,
ekonomista) do najwyższych drogą: suk-
ces-awans-sukces itd. Najwyższe stano-
wiska zarządcze i nadzorcze często obej-
mowały osoby nieprzygotowane, bez
koniecznego autorytetu zawodowego
w branży. Spółką od jej utworzenia za-
rządza obecnie szósty prezes, członków
zarządu było już 16, a przez radę nadzor-
czą przewinęło się 18 osób. Jest to ewe-
nement na skalę światową.”
Solidna firma czy pralnia?
Idźmy tym tropem dalej. Koszt działal-
ności operacyjnej spółki dominującej w
latach 2014–2019 wyniósł ok. 1,06 mld
zł., z czego na płace przeznaczono ponad
180 mln zł. Zatrudnienie w tej spółce
wyniosło w 2018 r. ok. 300 osób (śred-
nia płaca ok. 14,5 tys. zł.) a w 2019 ok.
270 osób (średnia płaca ok. 13,7 tys. zł.).
W 2019 r. spółka dominująca wydała na
usługi obce ponad 283 mln zł. Można
w tym miejscu zadać pytanie – co robią
ci ludzie w PGZ , skoro trzeba zatrud-
niać do wszystkiego firmy zewnętrz-
ne. A może to tylko pralnia? Widać jak
na dłoni, iż PGZ potrzebny jest głów-
nie do zatrudniania „znajomych kró-
liczka” z płacami daleko odbiegającymi
w górę od średniej krajowej. Nic dziwn
ego, że taki sposób działania PGZ prze-
noszony jest niejako automatycznie do
przedsiębiorstw, gdzie tworzy się dobrze
płatne stanowiska „dla swoich” i pomi-
ja pracowników, dzięki którym te fir-
my prosperują i cokolwiek produkują.
To dotąd wywoływało niesmak, obecnie
– ze względu na wyjątkową arogancję
co poniektórych zarządów – przeradza
się w bunt.
Klimat niepewności tworzy dodatko-
wo sam rząd R.P.
Zmieniając kilkakrotnie w przeciągu
pięciu lat systemy nadzoru i podległo-
ści w stosunku do PGZ, a ustawicznie
zmieniający się skład Rady Ministrów
( w tym wiceministrów odpowiedzial-
nych za przemysł obronny) tworzy do-
datkowy galimatias. Co prawda dzisiaj
wiceminister Zdzisław Gryglas z resortu
Aktywów Państwowych jeździ po spół-
kach zbrojeniowych i zbiera informacje
rozmawiając również z przedstawicie-
lami ruchu zawodowego(w przypadku
BUMARU w Gliwicach i PIT-Radwar-
-Warszawa, spotkanie ograniczono jedy-
nie, podobno z braku czasu, do złożenia
życzeń przez Pana Ministra ) ale efek-
tów w postaci jakichkolwiek zmian or-
ganizacyjnych czy też programowych –
dotyczących dalszego funkcjonowania
„zbrojeniówki” -jakoś nie widać . Pyta-
nie – po co „jedliśmy te żabę” w posta-
ci przejścia PGZ w objęcia ministra Sasi-
na? - pozostaje bez odpowiedzi.
Za: zzpe.org.pl