1. Saiodi
Saiodia kimikako laborategian erabilzen den beirazko materiala da. Alde bat irekita eta
bestea itxita eta biribildua du, laborategian likido lagin txikiak edukitzeko erabiltzen da
eta zenbaitetan estalkia ere izaten du. Maila baxuko erreakzio kimikoak egiteko ere
erabil daiteke. Espezifikokiko likidoak irakiteko erabiltzen den saiodiari, irakite saiodia
esaten zaio.
Altuera eta zabalera desberdinetako saiodiak aurki daitezke, normalean 10-20 mm-tako
zabalera eta 50-200 mm-tako luzera izaten dute ordea. Saiodiaren goiko zatiak, likidoen
isurketa errazteko, erretako ertzaren itxura du. Saiodi batzuk beira esmerilatuko
estalkietara egokituta egoten dira. Gainera, batzuetan goiko zatian esmalte txuria izaten
du etiketatua izateko.
Saiodiak erabiltzen ez direnean, saiodien saretxoan uzten dira eta beren garbiketarako
eskuila erabiltzen da.
Erabilera
Saiodiak asko erabiltzen dituzte kimikariek produktu kimiko solido edo likidoen
kantitate txikiak mantendu, nahastu edo berotzeko,batez ere esperimentu eta entsegu
kulitatiboetan. Bere ipurdi borobil eta ertz zuzenek, likidoak isurtzean masaren galera
minimizatzen dute, garbitzeko errazagoak egiten dituzte eta edukiaren jarraipen
praktikoa baimentzen dute. Bere lepo luze eta estuak aldiz, ingurunera lurrin eta gasen
hedapena ekiditen du.
Biologian organismo bizien ereinketa eta manipulaziorako ereinketa hodi bezala
erabiltzen dira sarritan saiodiak. Medikuntza forensean odol edo beste likido batzuk
jasotzeko ere bai.

2. Bureta (laborategia)
Bureta beheko aldean giltza bat duen beirazko hodi luze, graduatu eta diametro
uniformeduna da. Likido kantitate aldakorrak isurtzeko erabiltzen da, horregatik dago
hain zehazki graduatuta (mililitrotan).Bolumetrietan erabiltzen da, likido bolumen
zehatzak neurtu behar baitira bertan. Buretaren azpialdean kokatzen den giltza
beirazkoa da. Honen itxiera egokia ziurtatzeko, lubrikatzaile baten erabilera
beharrezkoa da.
Nola erabili
Bureta bat erabiltzean oso garrantzitsua da errore sistematikoak ekiditea. Horreratako,
bureta enrasatzean begia likidoaren maila berean izan behar da. Likido argiak erabiliz
gero, meniskoaren azpitik hartzen da neurria eta ilunekin aldiz, gainetik.
Sarritan egiten den beste errore batzuk, beheko aldean atxikita gelditzen diren likido
tantak, giltzaren atzean kokatutako aire burbuila txikiak eta hustuketa azkarregia izaten
dira. Goiko aldea babestea ere garrantzitsua da hautsarekin kutsatu ez dadin.
Amaieran, irteerako zuloan tantaren bat gelditzen bada zintzilik, ontzi hartzailearekin
kontuz-kontuz ikutuz hartzea komeni da. Honekin, errorea izateko arriskua gutxituko
da, tanta batek 0,05 ml inguru baititu eta kantitate txikietan hau errore handia izan
daiteke.

3. Mechero Bunsen
Mechero Busen edo erretzaile Bunsen loboratorioetan zientzialariak rabiltzen duten
tresnak dira . Berotzeko , edo esterilizatzeko erabiltzen dute . Robert bunsen Portu zuen
1857 an .
Balanza granatarioa
OBJETUAK PISATZEKO
BATEZ ERE ERABILTZEN DA .
ETA MOTA HAU
LEHENENGOKOAK DIRA OSO
ZAHARRA DA ETZ TEKNIKA
HAU EZ DA IA ERABILTZEN

4. Distilazio
Laborategian egindako distilazioa
Distilazioa disoluzio bateko substantzia
desberdinak banatzeko erabiltzen den teknika bat da, substantzia bakoitzak duen irakite-
puntuan oinarritzen da. Irakite-puntua substantzia bakoitzaren proietate intentsibia da,
hau da, ez dago ez masa ezta bolumenaren menpe.
Disoluzioa berotzean, irakite puntu txikiena duen osagia, lurrundu egiten da, gas hori
hozkailu batetik igarotzean kondentsatu egiten da eta ontzi berri batean biltzen da,
hasierako nahastetik banatua.
Distilazioa prozesu industrial ugaritan erabiltzen den teknika da, ezagunenen artean
daude alkoholdun edarien eta petrolioaren distilazioa.
Matraze aforatu
Matraze aforatua edo bolumetrikoa kimika laborategian kontzentrazio jakineko
disoluzioak prestatzeko erabiltzen den beirazko flaskoa da.

5. Matrazeak esfera itxura du beheko aldetik eta lepo estu bat goiko aldean. Estaltzeko
plastikozko tapoi hermetiko bat du, disoluzioa atera ez dadin bertatik. Lepoan aforo
izeneko marka bat du, graduatzeko balio duena. Normalean gardenak diren arren,
zenbait kasutan opakoak izan daitezke argiarekiko sentikorrak diren substantziak
erabiltzen diren kasuetarako.
Bolumen desberdineko matrazeak daude: 10ml, 50ml, 100ml, 500ml edo 1L-koak
besteak beste.
Erabilera
Matraze aforatuak kontzentrazio eta bolumen jakin bateko disoluzioak prestatzeko
erabiltzen dira. Bere barnera disoluzioaren solutua botatzen da eta ondoren
disolbatzailea gehitzen zaio. Matrazea kontu handiz mugitu solutua disolbatzailean ondo
disolbatu arte eta ondoren, gainerako disolbatzailea gehitzen da. Gehitu beharreko
disolbatzaile kantitatea matrazearen lepoan agertzen den markak adierazten du.
Horretarako, matrazea begien parean jarri eta meniskoa aforoaren altueran dagoela
ziurtatu behar da. Oso garrantzitsua da hau zehatza izatea eta horregatik
disolbatzailearen azken tantak (normalean ur distilatua) tantakontagailu baten bidez
gehitzen dira. Behin disoluzioa lepoko markaren parean dagoenean, tapoiarekin estali
eta ondo astintzen da disoluzioa homogenizatu dadin
Erlenmeyer matraze
Erlenmeyer matrazea edo
besterik gabe erlenmeyerra,
kimika eta fisika laborategietan sintesi kimikorako gehien erabiltzen den beirazko
flaskoa da. 1861ean sortu zuen Richard August Carl Emil Erlenmeyer kimikari
alemaniarrak eta berari zor zaio bere izena.
Deskribapena

6. Oinarri zabal eta luzatua eta lepo oso estua duen beirazko flasko konikoa da. Edukiera
eta kolore desberdinetakoak aurki daitezke eta gutxi gorabehera zenbateko bolumena
duen jakiteko marka batzuk izaten ditu.
Erabilerak
Matrazearen egitura konikoak irabiaketa edo lurrinketa dela eta likidoaren galera
ekiditen du neurri handi batean. Lepo estua duenez, beira esmerilatuzko estalki edo
algodoi hidrofoboarekin estaltzea errazagoa da.
Hauspeakin ontzi klasikoaren ordez erabiltzen da etengabe irabiatu behar den likido bat
dagoenean edo erreakzio kimiko bortitzekin lan egiten denean.
Substantziak tenperatura altuetan berotu behar direnean ere erabitzen da.
Mikrobiologian aldiz, mikroorganismoen ereinketarako erabiltzen da, estaltzeko erraza
delako.
Erabilera metodologia
Beirazko material guztiak bezala, bere erabilera egokia izan dadin metodo espezifiko
bat dago. Finkatzeko, berun edo metalezko pisu bat jar daiteke kanpoaldean.
Berotzerakoan, sua eta matrazearen arten saretxo metaliko bat jarri behar da tripode
baten gainean. Tripodea euskarri bati lotuta dagoen eraztun metaliko bat da. Eraztun hau
Bunsen metxero baten suaren gainean jartzen da. Matrazea atxikigailu batekin eusten da
lepotik, saiodiekin egiten den moduan.
Kitasato
Kitasatoa kimika laborategiko beirazko
materialaren barnean dagoen matraze bat
da. Albo batean hodixka bat duen horma
lodiko Erlenmeyer matraze bezala definitu
daiteke.
Kitasatoaren gainean Büchner inbutu bat
jartzen da iragazpaperarekin eta bere
alboko hodixkan iturri bati konektatutako
tutu bat. Iturriari konektatutako tutuari
esker hutsa egitea lortzen da eta honi
esker, hutsean egindako iragazketa egitea
ahalbideratzen da. Kitasatoaren horma
lodiek presio desberdintasunak jasateko
indarra emateaz gain, barnean hutsa mantentzen laguntzen diote.
Erabilerak

7. Bere erabilera hedatuena, hutsera iragazketa da. Büchner inbutuan, iragazpaperaren
gainean iragazi nahi den substantzia jartzen da. Hutsean egindako iragazketaren
ondorioz, iragazkina kitasatora pasako da eta Büchner inbutuan hondakinak geratuko
dira.
Probeta
Probeta laborategian bolumenak
neurtzeko erabiltzen den
instrumentu bolumetriko bat da.
Pipetak baino bolumen handiagoak
neurtzen ditu, eta azkarrago
gainera, baina zehaztasun
txikiagoarekin. Hala ere,
erlenmeyer matraze edo
hauspeakin ontziak baino
zehatzagoa da.
Zentimetro batzuetako diametroa
duen hodi zilindriko gardena da.
Graduatuta dago, 0 ml-tatik hasi
eta probetaren bukaeraraino
bolumen desberdinak adierazten
dituzten markekin. Beheko aldean
itxita dago eta euskarri gisa
funtzionatzen duen oinarri bat du.
Goiko aldea aldiz, irekia da eta
bertatik neurtu nahi dugun likidoa
botatzen da. Gainera, neurtutako
likidoaren isurketa errazten duen
erpin bat du. Normalean 25 edo 50
ml-takoak izaten dira, baina
tamaina desberdinetakoak daude,
baita 2000 ml-takoak ere.
Beirazkoa edo plastikozkoa izan daiteke, nahiz eta normalean beirazkoa izan.
Plastikozkoa den kasuetan, zehaztasun txikiagoa izango du, baina baditu zenbait
abantaila ere. Ez da hain erraz apurtuko eta azido fluorhidrikoak ez dio erasoko.
Hauspeakin ontzi
Hauspeakin ontzia edo prizipitatu ontzia likidoen irabiaketa, nahasketa edo
beroketarako laborategian erabiltzen den beirazko ontzia da. Orokorrean itxura

8. zilindrikoa eta ipurdi laua izaten dute. Gainera, likidoen
isurketan laguntzeko erpin bat izaten dute. Tamaina
askotakoak aurki daitezke, mililitro batzuetakoetatik
hasi eta hainbat litrotarainokoak.
Hauspeakin ontzi estandarrek diametroa baino 1,4 aldiz
altuera handiagoa izaten dute. Ontzia izatearen eta ez
flaskoa izatearen arrazoia, ontziek hormak zuzenak
dituztela da, inklinaziorik gabeak.
Normalean beirazkoak diren arren, zenbait kasutan
metalezkoak (altzairu erdolgaitzezkoak edo
aluminiozkoak) edota plastikozkoak (polietileno,
polipropileno...) ere izan daitezke.
Ontzi hauek graduatuak dira, hau da, albo batean bolumena adierazten duten markak
izaten dituzte. Esaterako, 250 ml-tako ontzi batek 50, 100, 150, 200 eta 250 ml-tarako
markak izango ditu. Aitzitik, marka hauek ez dute bolumen zehatzak neurtzeko balio.
Likidoa isurtzeko ontziak duen erpinak, ez dio estalkirik eramaten utziko. Hala ere,
erloju beira batekin estal daiteke kutsadura eta edukiaren galera ekiditeko, baina aldi
berean erpinaren bidez aireztapena baimenduz
Petri plaka
Petri plaka diametro desberdinak izan ditzakeen beirazko edo plastikozko ontzi
zilindrikoa da. Sakonera txikikoa da eta forma bereko estalki bat du, baina zertxobait
handiagoa duen diametroarekin, gainean jarri eta kutxatila estali ahal izateko.
Mikrobiologiako laborategian erabiltzen da batez ere bakterioen kultiboetarako.
Mikroorganismo hauen hazkuntzarako ordea, hazkuntza-inguru desberdinak erabili
behar dira. Hazkuntza-inguru horiek solidoak izan behar dira, hots, agarra eduki behar
dute (hazkuntza-inguru likidoekin saiodiak erabiltzen baitira, ez Petri plakak).
Richard Julius Petri bakteriologo alemaniarrak asmatua izan zen 1877an. Hau, Robert
Kochen laguntzailea izan zen.

9. Beirazko petri plakak berrerabiliak izan daitezke, horretarako esterilizatu egin behar
dira aurretik (ordubetez 160 °C-tan aire lehorra duen Pasteur labean). Plastikozkoak
aldiz, erabili ondoren, bota egiten dira. Azken hauek dira gaur egun laborategi
gehienetan erabiltzen direnak, ez baitira esterilizatu behar erabiltzen diren bakoitzean.
MORTEROA
Metalezko , harrizko edo emborrezko basija bat da et subtantziak matzakatzeko eta
aplastatzeko erabiltzen da

10. Beirazko petri plakak berrerabiliak izan daitezke, horretarako esterilizatu egin behar
dira aurretik (ordubetez 160 °C-tan aire lehorra duen Pasteur labean). Plastikozkoak
aldiz, erabili ondoren, bota egiten dira. Azken hauek dira gaur egun laborategi
gehienetan erabiltzen direnak, ez baitira esterilizatu behar erabiltzen diren bakoitzean.
MORTEROA
Metalezko , harrizko edo emborrezko basija bat da et subtantziak matzakatzeko eta
aplastatzeko erabiltzen da