work

3.  ที่ตั้ง เอเชียใต้ ตั้งอยู่ละติจูดที่ 5-36 องศาเหนือ และระหว่างลองจิจูดที่ 61-90
องศาตะวันออก อยู่ระหว่างเทือกเขาหิมาลัย ทะเลอาหรับ อ่าวเบงกอล และมหาสมุทร
อินเดีย มีเนื้อที่รวม 4.5 ล้าน ตร.กม. หรือ 10% ของทวีปเอเชีย
 ภูมิภาคนี้ยังเป็นที่รู้จักกันในอีกชื่อหนึ่งว่า อนุทวีปอินเดีย
 มี 7 ประเทศ ตั้งอยู่บนภาคพื้นทวีป 5 ประเทศคือ อินเดีย ปากีสถาน บังคลาเทศ
ภูฏาน เนปาล อยู่บนภาคพื้นสมุทร 2 ประเทศ คือ ศรีลังกา และมัลดีฟส์

4.  มีจานวนประมาณ 1,100 ล้านคน ประชากรส่วนใหญ่คือ นิกรอยด์(ผิวดา) และ
คอเคซอยด์(ผิวขาว) ภาษาที่สาคัญ ได้แก่ภาษาฮินดู และภาษาอังกฤษ ศาสนาที่
สาคัญ ได้แก่ ฮินดู อิสลาม คริสต์
 เอเชียใต้เป็นภูมิภาคที่มีประชากรอยู่อาศัยหนาแน่นมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ซึ่งคิด
เปรียบเทียบเป็นสัดส่วนเท่ากับ 1 ใน 3 ของชาวเอเชียทั้งหมด หรือ 1 ใน 5 ของ
ประชากรโลก อัตราความหนาแน่นของประชากรเท่ากับ 305 คนต่อพื้นที่ 1 ตาราง
กิโลเมตร คิดเป็นสัดส่วนที่สูงกว่าอัตราความหนาแน่นโดยเฉลี่ยของประชากรโลกถึง
7 เท่า

6.  ทวีปเอเชียมีสภาพแวดล้อมที่หลากหลาย ทั้งลักษณะภูมิประเทศ ภูมิอากาศ
ทรัพยากรธรรมชาติ รวมทั้งลักษณะทางประชากร การได้รับอิทธิพลจากต่างชาติในยุค
ล่าอาณานิคมของตะวันตก ทาให้มีผลกระทบต่อชีวิตความเป็นอยู่ ลักษณะและรูปแบบ
การเมืองการปกครองของแต่ละประเทศจึงแตกต่างกันออกไป
 เอเชียใต้ปัจจุบันมีการปกครองระบอบประชาธิปไตยในระบบรัฐสภา เป็นมรดกที่
อังกฤษมอบให้เป็นของขวัญแก่เอเชียใต้ และอินเดียได้ชื่อว่าเป็นประเทศเลือกตั้งตาม
กฎหมาย

7. เอเชียใต้มีลักษณะภูมิประเทศ คือ ทางตอนเหนือเป็นเขตเทือกเขาสูง
ถัดลงมาเป็นที่ราบใหญ่เกิดมาจากการตกตะกอนของดินในแม่น้าสินธุ แม่น้าคง
คาและสาขา ถัดจากที่ราบใหญ่ลงมาทางตอนกลางของคาบสมุทรอินเดียเป็น
เขตที่ราบสูงหินเก่าที่มี เทือกเขาเตี้ยๆกั้นเป็นแนวอยู่ทั้งสามด้าน สาหรับชายฝั่ง
คาบสมุทรจะมีที่ราบแคบๆอยู่ทั้งสองฟาก

8. เอเชียใต้มีภูมิอากาศแบบ มรสุมเขตร้อนและทุ่งหญ้าเขตร้อน
เนื่องจากได้รับอิทธิพลของมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือและมรสุมตะวันตก
เฉียงใต้แต่บริเวณที่อยู่เหนือเส้นทรอปิกออฟแคนเซอร์ขึ้นไปจะมีอากาศแบบ
เมืองหนาวภาคพื้นทวีปและมีอุณหภูมิต่ากว่าทางใต้ และช่วงเปลี่ยนฤดู
ระหว่างช่วงต่อของมรสุมตะวันตกเฉียงใต้และมรสุมตะวันออกเฉียง-เหนือ
มักเกิดพายุหมุนเขตร้อนที่เรียกว่า "ไซโคลน"

10.  ทุกประเทศในเอเชียใต้ต่างต้องการยกระดับวิถีชีวิตของพลเมืองให้ดีขึ้นจึง
ต้องพัฒนา เศรษฐกิจ การเกษตร อุตสาหกรรมการผลิตเพื่อบริโภคให้ได้
จานวนมากกว่าพลเมืองของตน
 เศรษฐกิจขึ้นอยู่กับอาชีพเกษตรกรรม ร้อยละ 25 ของประชากร
มี มาตรฐานการครองชีพต่าฐานะยากจน การผลิตอาหารไม่เพียงพอกับ
ประชากรเกิดความอดอยากและขาดแคลนอาหารอยู่เสมอ
 สัตว์เลี้ยงที่สาคัญได้แก่ โค กระบือ แพะ เลี้ยงเพื่อให้นมเนย (ยกเว้นแพะ)
ประเทศที่มีการพัฒนาอุตสาหกรรมมากที่สุดในภูมิภาคนี้คือ ประเทศ
อินเดีย

11.  การเพาะปลูก ส่วนใหญ่เป็นการเพาะปลูกแบบยังชีพ พืชที่ปลูกเป็นพืชอาหาร
เช่น ข้าวเจ้า และอ้อย ซึ่งปลูกกันมากเขตที่ราบลุ่มแม่น้าคงคาของอินเดีย ส่วน
ปากีสถานมีอากาศค่อนข้างแห้งแล้ง พืชที่ปลูกได้ คือ ข้าวสาลี ข้าว ฟ่าง และ
ฝ้าย
 การเลี้ยงสัตว์ เป็นอาชีพที่สาคัญของผู้คนในเอเชียใต้ สัตว์ที่เลี้ยงส่วนใหญ่ คือ
โค กระบือ แพะ แกะ ฯลฯ โดยมากเลี้ยงไว้เพื่อใช้งานในไร่นา ใช้บรรทุกขนส่ง
สินค้าในชนบท และใช้เนื้อและนมเป็นอาหาร

12.  การประมง โดยทั่วไปเป็นการประมงแบบยังชีพ ในปัจจุบัน อินเดียได้
พัฒนาการประมงของตนก้าวหน้าไปมาก โดยได้รับการสนับสนุนด้านเทคโนโลยี
และร่วมทุนกับประเทศอุตสาหกรรมประมงชั้นน่าอย่างญี่ปุ่นและไต้หวัน
 การทาป่าไม้ ในปัจจุบันภูมิภาคเอเชียใต้สูญเสียพื้นที่ป่าไม้ไปมาก เพราะมีการ
ขยายพื้นที่เพาะปลูกให้สมดุลกับจานวนประชากรที่เพิ่มสูงขึ้น การท่าป่าไม้จึงลด
ความสาคัญลง แหล่งป่าไม้ที่ยังคงสภาพความสมบูรณ์อยู่บริเวณทางตอนเหนือ
ของอินเดีย เนปาล และภาคตะวันออกของบังคลาเทศ

13.  การอุตสาหกรรม สภาพอุตสาหกรรมของประเทศต่างๆ ในเอเชียใต้ยังอยู่ใน
ระยะเริ่มต้นและไม่พัฒนาเท่าที่ควร มีเพียงอินเดียชาติเดียวที่ก้าวหน้าไปมาก
เพราะมีวัตถุดิบแร่ธาตุทั้งเหล็กและถ่านหินจานวนมาก อุตสาหกรรมที่สาคัญของ
อินเดีย คือ การผลิตเหล็กและเหล็กกล้า สิ่งทอ และเคมีภัณฑ์
 การพาณิชยกรรม เอเชียใต้เป็นภูมิภาคที่มีจานวนประชากรมาก ผลผลิตใน
ด้านต่างๆ จึงเน้นเพื่อการบริโภคภายในภูมิภาค การค้าระหว่างประเทศส่วน
ใหญ่จึงเป็นการค้ากับชาติในภูมิภาคเอเชียใต้ด้วยกัน โดยมีสินค้าเข้าและ
สินค้าออกที่สาคัญ ดังนี้
 1) สินค้าออก ส่วนใหญ่เป็นผลิตภัณฑ์จาการเกษตรกรรม เช่น ผ้าฝ้าย ชา ปอกระเจา กระสอบ น้าตาลทราย
ฯลฯ
 2) สินค้าเข้า ได้แก่ เครื่องจักร เครื่องเหล็ก อุปกรณ์การไฟฟ้า เคมีภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์จากปิโตรเลียม ปุ๋ยเคมี
และผลิตภัณฑ์จากอาหาร ฯลฯ

14.  1.ปัญหาด้านการเมือง เกิดการลอบสังหารประธานาธิบดีหลายครั้ง เช่น นายอาซีฟ อาลี ซาร์
ดารีถูกลอบสังหารด้วยระเบิดพลีชีพ
 2. ปัญหากลุ่มก่อการร้ายในประเทศ มีกลุ่มตาลีบันและกลุ่มอื่นๆคอยก่อการร้ายตามแนว
ชายแดน จึงคิดแก้ไขปัญหาด้วยการเจรจาก่อนแล้วจึงค่อยใช้ความรุนแรง โดยมีสปอนเซอร์
เป็นอเมริกา
 3.ปัญหาด้านอุตสาหกรรม มีจานวนโรงงานน้อยมาก มีการเติบโตภาคอุตสาหกรรมเพียงร้อย
ละ10.4ต้องใช้คนงานประเทศเพื่อนบ้านอย่างอินเดีย ประเทศที่ประสบปัญหานี้ เช่น ประเทศ
ภูฏาน
 4.ปัญหาความยากจน เนื่องมาจากส่วนใหญ่เป็นประเทศที่ปิด จึงทาการเปิดเป็นประเทศเสรี
ทางเศรษฐกิจ

16.  SAARC: South Asian Association for Reginal
Cooperation: สมาคมเพื่อความร่วมมือในภูมิภาคเอเชียใต้ก่อกาเนิดขึ้น
ใน ค.ศ.1985 โดยผู้นากลุ่มประเทศเอเชียใต้ 7 ประเทศ ได้แก่ บังคลาเทศ ภูฐาน
อินเดีย มัลดีฟส์ เนปาล ปากีสถาน ศรีลังกา เพื่อเพิ่มความร่วมมือในภูมิภาค
โดยเฉพาะทางด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ โดยจะมีการประชุมผู้นารัฐบาลของ
ประเทศสมาชิกในทุกปี เพื่อกาหนดนโยบาย และแนวทางความร่วมมือใน
ภูมิภาคตั้งอยู่ที่กรุงกาฎมัณฑุ (Kathmandu) ประเทศเนปาล

18.  แยกตัวออกมาจากประเทศสหภาพโซเวียต เมื่อปี พ.ศ. 2534 ประกอบด้วย 8
ประเทศ คือ คาซัคสถาน อุซเบกิซสถาน คีร์กีซสถาน เติร์กเมนิสถาน ทาจิกิ
สถาน จอร์เจีย อาร์เมเนีย และ อาเซอร์ไบจาน มีเนื้อที่ 4.2 ล้านตารางกิโลเมตร
 ตั้งอยู่ระว่างละติจูดที่ 36 – 56 องศาเหนือ และลองติจูดที่ 40 – 88 องศา
ตะวันออกเอเชียกลางแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ที่มีทะเลสาบแคสเปียนคั่นอยู่ คือ
ดินแดนด้านตะวันออกของ ทะเลสาบแคสเปียน ได้แก่ คาซัคสถาน อุซเบกิซ
สถาน คีร์กิซสถาน เติร์กเมนิสถาน และ ทาจิกิสถาน กับดินแดนทางตะวันตก
ของทะเลสาบแคสเปียน ได้แก่ จอร์เจีย อาร์เมเนีย และ อาเซอร์ไบจาน

19.  เป็นภูมิภาคที่มีจานวนประชากรน้อยที่สุดของทวีปเอเชีย บริเวณที่มีประชากรหนาแน่น
ได้แก่ อาร์เมเนีย อาเซอร์ไบจาน จอร์เจีย ส่วนบริเวณที่มีประชากรเบาบางคือ
คาซัคสถานและเติร์กเมนิสถาน ส่วนใหญ่เป็นพวกคอเคซอยด์ หรือพวกผิวขาว ใช้
ภาษารัสเซียเป็นภาษากลาง เนื่องจากเคยอยู่ใต้การปกครองของสหภาพโซเวียต
 ประเทศที่อยู่ทางตะวันออกของทะเลสาบแคสเปียน ประชากรส่วนใหญ่นับศาสนา
อิสลาม ส่วนประเทศที่อยู่ทางตะวันตกของทะเลสาบแคสเปียน ประชากรส่วนใหญ่นับ
ถือศาสนาคริสต์

21.  คาซัคสถานมีการปกครองแบบ สาธารณรัฐประชาธิปไตย
 อุซเบกิสถานมีการปกครองแบบ สาธารณรัฐประชาธิปไตย
 คีร์กีซสถานมีการปกครองแบบ สาธารณรัฐ
 เติร์กเมนิสถานมีการปกครองแบบ สาธารณรัฐประธานาธิบดี
 ทาจิกิสถานมีการปกครองแบบ สาธารณรัฐประชาธิปไตย
 จอร์เจีย มีการปกครองแบบ สาธารณรัฐประชาธิปไตย
 อาร์เมเนีย มีการปกครองแบบ สาธารณรัฐประชาธิปไตย
 อาเซอร์ไบจานมีการปกครองแบบ สาธารณรัฐแบบมีผู้แทน

22.  ภูมิอากาศแบ่งออกเป็น 4 เขต อากาศส่วนใหญ่ของเอเชียกลางแห้งแล้งเป็นทะเลทรายและกึ่ง
ทะเลทรายในเขตอบอุ่น เพราะอยู่ในเขตอิทธิพลของลมที่พัดมาจากเขตความกดอากาศสูง
ภายในทวีปไม่มีความชื้นมีแต่ความแห้งแล้ง อยู่ห่างไกลจากทะเลและมีภูมิประเทศเป็นที่ราบ
สูงและเทือกเขาเป็นขอบ ทาให้ได้รับอิทธิพลความชื้นจากทะเลน้อย
 1. เขตอากาศแบบกึ่งทะเลทราย หรือทุ่งหญ้ากึ่งทะเลทราย ได้แก่ พื้นที่ส่วนใหญ่ของคาซัคสถาน
 2. เขตอากาศแบบทะเลทราย ได้แก่ ทะเลทรายคีซิลคุม ในประเทศอุซเบกิสถานและภาคใต้ของ
คาซัคสถาน ทะเลทรายคาราคุมในเติร์เมนิสถาน ทะเลทรายทังคุมและทะเลทรายมูยุนคุมใน
คาซัคสถาน
 3. เขตอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียน ได้แก่ ชายฝั่งทะเลดาของจอร์เจีย ชายฝั่งทะเลสาบแคสเปียน
ของอาเซอร์ไบจาน ชายฝั่งภาคใต้ของเติร์เมนิสถาน
 4. เขตอากาศแบบที่สูง ได้แก่ เขตเทือกเขาในคีร์กีซ ที่สูงปามีร์ในทาจิกิสถาน เขตเทือกเขาคอเค
ซัสในจอร์เจีย อาร์เมเนียและอาเซอร์ไบจาน

24.  ภูมิประเทศในเอเชียกลางแบ่งออกเป็น 2 เขต
 1. เขตเทือกเขาและที่ราบสูง เทือกเขาทางตะวันออกเป็นแนวภูเขาสูงที่ต่อเนื่องมาจาก
แนวเทือกเขาในเอเชีย ส่วนเทือกเขาทางใต้ ได้แก่ เทือกเขาคอเคซัส ในประเทศ จอร์เจีย
อาร์เมเนียและอาเซอร์ไบจาน ส่วนที่ราบสูง เป็นที่ราบสูงเชิงเขาลาดลงสู่ที่ราบและ
ทะเลสาบแคสเปียนทางตะวันตก ได้แก่ ที่ราบสูงทางภาคเหนือและภาคตะวันออกใน
ประเทศคาซัคสถาน อุซเบกิสถาน เติร์กเมนิสถานและมีทะเลสาบบอลคาซ ซึ่งเป็น
ทะเลสาบบนที่ราบสูงอยู่ทางตะวันออกของภูมิภาค
 2. เขตที่ราบ ได้แก่ ที่ราบที่อยู่ทางตะวันออกของทะเลสาบแคสเปียน เรียกว่า ที่ราบตู
ราน ในประเทศ คาซัคสถาน อุซเบกิสถาน และเติร์กเมนิสถาน ซึ่งเป็นที่ราบต่อ
เนื่องมาจากที่ราบไซบีเรีย ในเขตที่ราบนี้มีทะเลสาบที่สาคัญคือ ทะเลสาบอูรา

26.  ป่าไม้
 มีน้อยเพราะพื้นที่ส่วนใหญ่แห้งแล้งเป็นทะเลทรายและกึ่งทะเลทราย แต่มี
ทุ่งหญ้าอุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การเลี้ยงสัตว์
 ทรัพยากรแร่ธาตุ
 น้ามันและก๊าซธรรมชาติ แหล่งผลิตสาคัญได้แก่ อาเซอร์ไบจาน เติร์กเมนิ
สถาน คาซัคสถานและคีร์กีซ
 ถ่านหิน แหล่งผลิตสาคัญ คือ คาซัคสถาน จอร์เจีย ทาจิกิสถาน
 เหล็ก แหล่งผลิตสาคัญคือ คาซัคสถาน อาเซอร์ไบจาน โครเมียม
คาซัคสถานเป็นประเทศที่ผลิตได้มากที่สุดในโลก
 ทองคา แหล่งผลิตสาคัญคือ คีร์กีซ อาร์เมเนีย
 ทองแดง แหล่งผลิตสาคัญคือ อาร์เมเนีย คาซัคสถาน

27.  การเพาะปลูก มีการปลูกข้าวสาลี ฝ้าย ข้าวโพด ข้าวบาร์เลย์ในเขตที่ราบทางตะวันออก
ของทะเลสาบแคสเปียน และที่ราบลุ่มแม่น้าทางตะวันตกของทะเลสาบแคสเปียน มีการ
ปลูก พืชผลเมดิเตอร์เรเนียน ได้แก่ ข้าวสาลี องุ่น ส้ม พืชผัก
 การเลี้ยงสัตว์ ได้แก่ แกะ แพะ โคเนื้อ โคนม ม้า ลา ซึ่งเป็นแหล่งเลี้ยงสัตว์ที่สาคัญของโลก
เพราะพื้นทีส่วนใหญ่เป็นทุ่งหญ้าในการเลี้ยงสัตว์
 การอุตสหากรรม ส่วนใหญ่อยู่ประเทศ คาซัคสถาน อาร์เมเนีย และอาเซอร์ไบจาน
ได้แก่ การผลิตเหล็กและเหล็กกล้า ยานยนต์ เครื่องจักรการเกษตร ปิโตรเคมีและเคมีภัณฑ์
สิ่งทอ
 การประมง แหล่งประมงสาคัญคือ ทะเลสาบแคสเปียน การผลิตไข่ปลาคาร์เวียร์ ที่ได้จาก
ปลาสเตอร์เจียน ในเขตเติร์กเมนิสถาน อาเซอร์ไบจานและคาซัคสถาน

29.  เคยเกิดปัญหาทางด้านเศรษฐกิจ เมื่อหลายประเทศในเอเชียกลางแยกตัวออกมาจาก
สหภาพโซเวียด ทาให้เกิดปัญหาที่ประเทศที่เกิดใหม่ประสบกันคือปัญหาทางด้าน
เศรษฐกิจ จึงต้องไปพึ่งโซเวียดแต่โซเวียดเองก็กาลังประสบปัญหาหนี้สินจากการสร้าง
กองกาลังทหาร จึงใช้เวลาหลายสิบปีกว่าเศรษฐกิจมั่นคง
 ปัญหาด้านการก่อการร้าย มีกลุ่มมุสลิมก่อการร้ายหัวรุนแรงของเติร์กเมนิสถานที่
ปัจจุบันลี้ภัยอยู่ในทาจิกิสถาน เป็นปัญหาที่ยังแก้ไม่ตก
 ปัญหาข้อพิพาททางดินแดน ซึ่งอาร์เมเนียกับอาร์เซอร์ไบจาน มีปัญหาเรื่องดินแดน
ซึ่งปัจจุบันตัดสินว่าเป็นของอาร์เซอร์ไบจาน แต่อาร์เมเนียยังอ้างว่าเป็นของตน