2. Ինձ համար այս ճամփորդությունը շատ մեծ
նվեր էր իմ ծննդյան տոնի համար, որովհետև
իմ ծննդյան տոնը մայիսի 10-ին է: Հիմա
կհարցնեք, թե ուր եմ գնացել: Դե իհարկե մեր
սիրելի կանաչիկ Դիլիջանը: (Նշեմ, որ 2014-ին
էլ էի այնտեղ նշում ծնունդս, ընտանիքիս հետ:
Հուսամ, բարի ավանդույթ կդառնա): Եվ ոչ
միայն այդքանը, մենք նույնիսկ այնտեղ
մնացինք մի գիշեր:Մենք հավաքվեցինք
եկեղեցու մոտ և հենց այնտեղից էլ շարժվեցինք
Դիլիջան: Ճանապարհին կանգ առանք Սևանա
լճի մոտ, որպեսզի հիանանք նրա կապուտակ
գեղեցկությամբ: Մի քիչ էլ հաց կերանք և
ճամփորդությունը սկսվեց՝ արկածային
փորձություններն էլ նույնպես:
3. Գոշի լիճ
Մենք առաջինը գնացինք շատ
գեղեցիկ լիճ և նրա անունն է Գոշի
լիճ: Այն սարի գագաթին էր և
մենք ստիպված պետք էր 11կմ
բարձրանայինք:Մենք չգիտեինք ,
որ մեզ շատ փորձություններ են
սպասվում. օրինակ՝ մենք
ընկերացանք ցեխի հետ, կամ էլ
մոլորվենցինք: Մենք շատ
դժվարությամբ էինք գնում Գոշի
լիճ բայց ինչ արած, ուզեինք,
չուզեինք պետք էր
բարձրանայինք: Ահա և մենք
արդեն բարձրացանք և
միանգամից հիացանք լճով:
Արդարացված էր մեր տանջանքը:
Ամբողջ շուրջդ կանաչ ծառերն
էին և ամեն տեղ, ուր գնում էինք
գորտերի կըռ, կըռ-ն էր, կարծես
ծառերի վրա էր միլիոնավոր
գորտեր լինեին:
Այս ճամփորդությանը նաև
անձրևը մասնակցեց:Մենք գնում
էինք Ջուխտակ վանք և հենց
ոտքով, ու հանկած մի ուժեղ
անձրև եկավ բայց լավն այն էր, որ
ես իմ հետ անձրևանոց էի վերցրել
և գլխիս մի կաթիլ չընկավ: Ես
արդեն արագ, արագ իջնում էի
սարից և ոտքերս խրվեցին ցեխի
մեջ, որտեղից շատ դժվար էր
դուրս գալը: Երբ դուրս եկա ցեխից
միանգամից վազեցի դեպի ընկեր
Անահիտի մոտ և սկսեցի
սպորտային կոշիկներս մաքրել,
որովհետև ամբողջը ցեխի մեջ էին:
Հանկարծակ ես գլուխս պտտեցի
եւ տեսա թե Ջուլիան սառած
դողդողալով գալիս է և մաքրում
կոշիկները: Նա կարծես մի մեծ
կաթիլ կամ, ավելի ճիշտ, մի մեծ
սառույց լիներ, որը արագ մտավ
ավտոբուս:
Ջուխտակ
4. Աղավնավանք Հաղարծին
Աղավնավանքում նորից
սար բարձրացանք և
տեսանք վանքը մի քիչ
անհետաքրքիր էր և ես այս
ամենը էլ չեմ պատմի,
որովհետև այն ամեն է ինչ
որ արեցինք Գոշի լիճում:
Ես այս վանք այցելել էի
դեռ անցյալ տարի,
նորից ծննդյանս տոնին
և շատ էի զարմացել
այնտեղի մեծ ծառով,
որը տնկել էրՎարդան
Մամիկոնյանը: Այս
տարի ես նորից գնացի
Հաղարծինի վանք և
ինձ թվում էր, թե
այնտեղ մի բան
փոխվել է, որը ես չեմ
կարողանում դեռ
գտնել:
5. Այս ճամփորդության մեջ նույնիսկ գիշերն
էր հետաքրքիր և վախենալու: Օրինակ՝
մենք աղջիկներով, երբ բարձրանում էինք
սենյակ տղաները լուսամփոփները
ձեռքներին սենյակից դուրս թռան և մեզ
լեղաճաքի հասցրեցին: Մենք միանգամից
վազքով փախանք մեր սենյակ:
