1. ΧΡΥΣΑ
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ

2. ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ
Το Αλκατράζ ή Αλκατράθ είναι μια μικρή νησίδα
και η επιτόπου ομώνυμη φυλακή στη είσοδο του
Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο στις ΗΠΑ.
Η νησίδα αυτή μικρής σχετικής έκτασης, μήκους
530 μέτρων, είναι αρκετά υπερυψωμένη (περίπου
40 μ.) και στο ψηλότερο σημείο της υπήρχαν οι
εγκαταστάσεις των άλλοτε ομώνυμων περίφημων
ομοσπονδιακών φυλακών από τις οποίες η όποια
απόδραση θεωρούταν αδύνατη. Σε μια πλευρά
των κτιρίων των φυλακών βρίσκεται
εγκατεστημένος ο ομώνυμος φάρος ύψους 70
μέτρων από επιφάνεια της θαλάσσης.

4. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ
ΑΛΚΑΤΡΑΖ

5. ΠΩΣ ΚΑΤΕΛΗΞΕ ΣΕ ΦΥΛΑΚΕΣ
 Την νήσο Αλκατράζ φέρεται  Λόγω της στρατηγικής του σημασίας,
το 1850 ο αμερικανικός στρατός
πως πρώτος την ανακάλυψε μετέτρεψε το νησάκι σε οχυρό, για
ο Ισπανός Πλοίαρχος Χουάν την προστασία του λιμανιού. Προς τα
Μανουέλ ντε Αγιάλα (Juan τέλη της δεκαετίας, το φρούριο
Manuel de Ayala) το1775 και άρχισε να δέχεται και στρατιωτικούς
κρατουμένους, οι οποίοι από το 1909
την ονόμασε "Isla de los έως το 1911 αξιοποιήθηκαν για την
Alcatraces" (Η Νήσος των ανέγερση μιας νέας στρατιωτικής
Πελεκάνων) από ένα πτηνό φυλακής, που επρόκειτο να μείνει
αυτού του είδους που είδε στην ιστορία ως «Ο Βράχος».
στο νησί. Το Υπουργείο  Για περισσότερα από 80 χρόνια
χρησιμοποιήθηκε για στρατιωτικούς
Δικαιοσύνης των ΗΠΑ σκοπούς. Στις 12 Οκτωβρίου του 1933
χρησιμοποίησε το νησί πέρασε στη δικαιοδοσία του
αρχικά για να κτίσει αμερικανικού Υπουργείου
στρατιωτικές φυλακές που Δικαιοσύνης και την επόμενη χρονιά
μετατράπηκε σε ομοσπονδιακή
λειτούργησαν κατά την φυλακή υψίστης ασφαλείας. Τα
περίοδο1868-1933. Από εγκαίνεια έγιναν την πρωτοχρονιά
το 1934 στο νησί του 1934 και οι πρώτοι κατάδικοι
κρατούνταν εγκληματίες του έφτασαν στις 11 Αυγούστου 1934.
κοινού ποινικού δικαίου

6. ΠΟΙΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΦΙΛΟΞΕΝΗΣΕ
Εκεί στέλνονταν οι πιο
επικίνδυνοι κακοποιοί
και όσοι αρνούνταν να
προσαρμοστούν στους
κανόνες των κοινών
φυλάκων. Στα 29 χρόνια
λειτουργίας της, τρόφιμοί
της υπήρξαν ορισμένοι
από τους πλέον
διάσημους γκάνγκστερ,
όπως ο Αλ Καπόνε,
Frank Morris και των
αδερφών John και
Clarence Anglin.

7. Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ
Από το 1934 έως το 1963, 36 συνολικά κρατούμενοι είχαν
προσπαθήσει να αποδράσουν από την περιβόητη φυλακή
αλλά όλοι σχεδόν συνελήφθησαν από τους φρουρούς ή
έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας.

8. ΠΟΤΕ ΕΓΙΝΕ Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗ
.
Το πρωί της 12 Ιουνίου του 1962, όμως, κατά τη διενέργεια ελέγχου
ρουτίνας έγινε αντιληπτό ότι τρεις κρατούμενοι έλειπαν από τα κελιά
τους: ο John Anglin, ο αδερφός του Clarence, και ο Frank Morris. Στη
θέση τους βρέθηκαν τρία ομοιώματα κεφαλιών φτιαγμένα από γύψο με
πραγματικά μαλλιά, τα οποία χάρισαν χρόνο στους δραπέτες αφού η
νυχτερινή βάρδια δεν αντιλήφθηκε την απουσία τους.
Αμέσως σήμανε συναγερμός και ξεκίνησε εντατική έρευνα από γης, αέρος
και θαλάσσης για τον εντοπισμό τους. Το FBI, η Ακτοφυλακή και άλλες
υπηρεσίες συνεργάστηκαν για να βγάλουν άκρη από τα ελάχιστα
στοιχεία που είχαν για την απίστευτη εξαφάνιση των τριών
κρατουμένων – οι οποίοι είχαν παρελθόν αποδράσεων.
Η μοίρα όμως των τριών κρατούμενων που προαναφέραμε παραπάνω
επισήμως παραμένει μυστήριο, με μόνο βέβαιο το ότι βγήκαν από το
κτίριο. Το FBI κράτησε την υπόθεση ανοιχτή για 17 χρόνια, ώσπου την
έθεσε στο αρχείο χωρίς να έχει καταφέρει να δώσει κάποια σαφή
απάντηση.

10. Σύμφωνα με ένα άρθρο του Thomas Byers στο Hub Pages, αυτό
που στ’ αλήθεια συνέβη είναι ότι οι δραπέτες είχαν συνεργάτες
εντός και εκτός της φυλακής. Πράγματι τους περίμενε μια βάρκα για
να τους περάσει απέναντι.
Ο Byers, βασισμένος στη μαρτυρία ενός ετοιμοθάνατου, γράφει ότι
ο άντρας αυτός ήταν μέλος της ομάδας που παρέλαβε τους
δραπέτες και επρόκειτο να τους μεταφέρει σε μια καλύβα στο
Άινταχο. Όμως, αυτός και ο συνεργάτης του, τελικά εκτέλεσαν τους
δραπέτες για να πάρουν το μεγάλο ποσό χρημάτων που είχαν στην
κατοχή τους.

11. ΠΟΤΕ ΕΚΛΕΙΣΕ
 Το 1969 διεκδικήθηκε από μία ομάδα ιθαγενών, θέλοντας να
δημιουργήσουν σ' αυτό ένα ινδιάνικο πολιτιστικό κέντρο. Η
προσπάθειά τους, όμως, απέτυχε και το 1973 το Αλκατράζ
μετατράπηκε σε εθνικό πάρκο. Σήμερα αποτελεί ένα από τα
σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής και δέχεται περισσότερους
από ένα εκατομμύριο επισκέπτες ετησίως.
Η φυλακή του Αλκατράζ έκλεισε στις 21 Μαρτίου του 1963. Το
κόστος συντήρησης της ήταν τόσο υψηλό, που προτιμήθηκε η
κατασκευή μιας νέας στην ηπειρωτική χώρα. Μετά το κλείσιμό της,
το νησάκι εγκαταλείφθηκε, παρότι υπήρξαν διάφορες ιδέες για την
αξιοποίησή του. Μεταξύ άλλων, προτάθηκε να συμπεριληφθεί στα
μνημεία των Ηνωμένων Εθνών ως ένα άλλο Άγαλμα της
Ελευθερίας, ή να μετατραπεί σε ξενοδοχειακό συγκρότημα και
εμπορικό κέντρο.