1.
"การเตือนตนให้รีบสร้างความดีให้เร็วด่วนทวีขึ้นนี้
เป็นคาสอนคาสั่งของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
เวลาวันคืนกลืนกินชีวาของผู้มีปัญญาทรามไป
เป็นวันเวลาไร้สาระของท่านผู้นั้นโดยแท้
วันคืนเวลาย่อมกลืนกินชีวาของสัตว์โลกทั่วไปโดยไม่ลาเอียง
หมู่มนุษย์เทวามารพรหม ที่จมอยู่ในโลกียวิสัย
ท่านผู้ที่มีกิเลสเบาบางไปบ้างก็ดี
ย่อมดารงข้อวัตร ประหยัดเวลา
ไม่ให้ผ่านเลยไปเปล่า"

2.
"จิตผู้พ้นไปโดยสิ้นเชิงแล้ว
จะภาวนาหรือไม่ภาวนามิได้สงสัยในจิตใจตนเอง
เพราะเหตุว่าหมดการที่จะทาจิตใจให้ดีให้ชั่วไปแล้ว
การเดินจงกรมภาวนา
ก็เป็นเพียงเปลี่ยนอิริยาบถของขันธวิบากเท่านั้น
ไม่ได้หวังว่าจะเพื่อละกิเลสไปในตัวแต่อย่างใดเลย
จึงเป็นของเหลือวิสัยที่เอามาวิจัย"

3.
1
ตายคาภาวนา
ยังดีกว่าตายคานึกถึงสิ่งของ
เวลาเราจะตาย เรานึกถึงสิ่งของอันใด
ใจขาดด้วย ก็ไปเป็นเขียดกะปาดบ้าง
อยู่ตามรั้วอยู่ตามไร่ตามนา
ถ้าเรานึกถึงหลานคนนั้นคนนี้
แล้วก็ใจขาดคาที่นั่น
เราไปเกิดเป็นเป็ดเป็นไก่เขา
หรือเป็นหลานเขา
เวลาจะตายสาคัญ
อสัญกรรม กรรมเมื่อจวนเจียน
1/3

4.
เวลาใกล้จะตายเห็นแสงไฟ ปรากฏเห็นแสงไฟมา
ยังไม่คิดไปทางอื่นแล้วก็เลยตายในขณะนั้นก็ไปเกิดในนรก
ถ้าเวลาใกล้จะตายปรากฏเห็นท่าน้าหรือป่าไม้
แล้วก็สิ้นลมปราณในเวลานั้นยังไม่คิดไปทางอื่น
ก็ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน
เวลาใกล้จะตายปรากฏว่ามืดมนอนธกาล
มองไม่เห็นอะไรเลยคล้ายๆว่ากลางคืน
สิ้นลมปราณในขณะนั้นก็ไปเกิดเป็นเปรต
เวลาใกล้จะตาย ได้ปรากฏเห็นวิมาน
และปรากฏเห็นเทวบุตรเทวดา แล้วก็สิ้นลมปราณในขณะนั้น
ก็ไปเป็นเทวบุตรเทวดาเป็นอินทร์เป็นพรหม
อยู่ในสรวงสวรรค์หรือพรหมโลก
เวลาใกล้จะตาย ปรากฏเห็นครรภ์มารดา
ก็ไปถือปฏิสนธิเกิดอีกในครรภ์
2/3

5.
ส่วนพระอรหันต์ไม่ได้เป็นอย่างนั้น
เวลาใกล้จะตายก็มาเห็นกายเราส่วนใดส่วนหนึ่ง
เช่น ลมหายใจเข้าออกเป็นต้น
หรือกระดูกท่อนใดท่อนหนึ่งเป็นต้น
หรือผม ขน เล็บ ฟัน อันใดอันหนึ่งเป็นต้น
หรือธาตุน้าอันใดอันหนึ่งในสกลร่างกายเป็นต้น
มีดี เสลด น้าเลือด เหงื่อ น้ามันข้น น้าลาย
ไขข้อ น้ามูตร หรืออันใดอันหนึ่งเป็นต้น
ต่อจากนั้นแล้วท่านก็พลิกจิต ไม่ได้ติดอยู่ในผู้รู้ทั้งหลาย
ทั้งอดีต อนาคต ปัจจุบันด้วย
ท่านก็เข้าสู่พระนิพพานไปซะ หาธรรมอันไม่ตาย
ถ้าเราไม่หัดไว้ทีนี้ใกล้จะตายมาพุทโธๆแด่เด้อพุทโธๆเด้อ
พุทโธๆยังไงเมื่อมีชีวิตอยู่มันก็ยังไม่ภาวนา
เดี๋ยวจะเจ็บอันนั้นปวดอันนี้
ร้องครางไปสารพัดแล้วไม่หัดไว้เดี๋ยวนี้ไม่ได้
จาเป็นต้องหัดไว้ ถ้าตายคาภาวนาพุทโธ
ถึงจะมีเกิด แก่ เจ็บ ตาย อีกก็ตาม
เราก็ไปสุคตินานอยู่เหมือนกัน3/3