1. Krótka historia życia
św. Wincentego a Paulo

2. Pouy mała wieś na południu Francji

3. W rodzinie Jana i Bertrandy de Paul
24 kwietnia 1581 r.

4. Urodził się Wincenty jako szóste dziecko z
trzynaściorga

5. Wincenty już jako dziecko pomagał
w gospodarstwie tak ojcu

6. jak i mamie, często opiekując się młodszym
rodzeństwem

7. Doglądając owiec, bawił się chodząc
na szczudłach i marzył o wielkim świecie

8. Często pasał świnie,
wstydliwe zajęcie dla młodego chłopca…

9. Zawsze cieszył się ze spotkań przy stole
całej rodziny

10. Rodzice szybko zauważyli jego zdolność do
nauki i postanowili wysłać go do szkoły

11. W 15 roku życia wysłali go
do kolegium w Dax – 1595-1597

12. Tam szybko zdobywał wiedzę i nauczył się łaciny.
Już po roku sam uczył małe dzieci.

13. Kiedyś, gdy odwiedził go ubogo ubrany ojciec
wstydząc się nie chciał się do niego przyznać.

14. Po studiach w Tuluzie dnia 13 września 1600 r.
otrzymał święcenia kapłańskie
w Chateau-l’Eveque.

15. Udał się w pielgrzymkę do Rzymu, a gdy dowiedział
się o otrzymaniu spadku po bogatej wdowie udał
się do Marsylii, aby go odebrać.

16. Podczas podróży ze spadkiem, został uprowadzony
przez piratów i sprzedany jako niewolnik w Tunisie
1605-1607

17. Po ucieczce z niewoli wrócił do Paryża, gdzie został
jałmużnikiem królowej
Małgorzaty de Valois – 1610 r.

18. Chodził po ulicach Paryża i rozdawał pieniądze
chorym i ubogim

19. 2 maja 1612 obejmuje probostwo w Clichy. Kościół
zaniedbany a mieszkańcy obojętni religijnie.

20. Bardzo kocha swoich parafian i cieszy się,
że może służyć Bogu. Życie duchowe mieszkańców
powoli się zmienia. Doceniają pracę
ks. Wincentego.

21. We wrześniu 1613 roku zostaje nauczycielem
i wychowawcą dzieci

22. u bogatej, arystokratycznej rodziny
de Gondi

23. 1617 słucha spowiedzi umierającego mieszkańca
wsi. Umierający z fałszywego wstydu zatajał na
spowiedziach ciężkie grzechy.

24. Wstrząśnięty możliwością jego potępienia wygłasza
w Folleville płomienne kazanie o spowiedzi
generalnej. Jest 25 stycznia 1617.

25. W nowej parafii Chatillon les Dombes
20 sierpnia 1617
wygłasza kazanie o miłosierdziu,
aby ratować życie ubogiej rodziny.

26. Tam 23 sierpnia założył pierwsze bractwo Pań
Miłosierdzia, aby systematycznie pomagało ubogim

27. W poszukiwaniu głębszego życia duchowego
oddaje się po kierownictwo kardynała de Bérulle

28. Do Wincentego nieustannie przychodzą po pomoc
duchową i materialną biedni mieszkańcy wsi

29. On nigdy nie pozostawia ich bez pomocy

30. Aby skuteczniej pomagać ubogim napisał specjalny
regulamin dla Pań Miłosierdzia. Kto kocha
ubogich, ten kocha samego Pana Jezusa

31. Dobrym kobietom mówi, że bez ich pomocy sam
nie da rady pomagać potrzebującym

32. Na każdym kroku spotyka zrozpaczonych ludzi, przede
wszystkim samotne matki. Utwierdza się w przekonaniu, że
kto kocha Chrystusa musi także kochać ubogich. W ten
sposób miłość czyni skuteczną.

33. W 1619 r. na prośbę pana de Gondi zostaje
generalnym kapelanem galer. Tu odkrywa nowe
miejsce ludzkiego cierpienia.

34. Na statku zobaczył ich wielkie poniżenie i ból.
Był zbulwersowany nieludzkim traktowaniem
galerników.

35. 1620-1623 wygłasza misje dla galerników
i przekonuje pana de Gondi,
że musi zaradzić ich cierpieniu

36. Pani de Gondi ujęta pełną miłości postawą
Wincentego zostaje Panią Miłosierdzia
i sama usługuje biednym

37. W 1625 r. w Paryżu spotyka po raz pierwszy szlachetnie
urodzoną Ludwikę de Marillac.
W trudnej chwili jej życia obdarza ją wsparciem a potem staje
się przyjacielem do końca życia. 17 kwietnia zostaje założone
Zgromadzenie Księży Misjonarzy

38. Ludwika włącza się w pomoc dla ubogich
pociągając za sobą wielkie damy Paryża

39. Do Wincentego zgłasza się wiejska dziewczyna
Małgorzata Naseau. Bez zapłaty chce poświęcić
swoje życie służeniu
chorym i ubogim

40. Także inne dziewczęta zgłaszają się do Wincentego
i Ludwiki. 29 listopada 1633 powstaje Zgromadzenie Sióstr
Miłosierdzia. W tym roku umiera Małgorzata Naseau.

41. Wojna, zaraza, głód sprawiają, że w 1628 r.
w Paryżu 300 do 400 małych, bezbronnych dzieci
zostało porzucanych przez swoje matki

42. Wincenty i Ludwika przy pomocy innych
Pań Miłosierdzia organizują im pomoc i opiekę

43. Z początku Siostry Miłosierdzia przy finansowej
pomocy szlachetnych dam zajmowały się 12 dzieci,
po pięciu latach było ich już ponad 1200

44. W międzyczasie przyjaciel Wincentego, Franciszek
Salezy powierza duchowej opiece Joannę de
Chantal i nowo powstały zakon sióstr Wizytek

45. W 1631 r., w kolegium „Dobrych Dzieci” Wincenty prowadzi
rekolekcje dla kandydatów do kapłaństwa.
To zalążek seminariów duchownych.

46. Na prośbę królowej Anny Austriaczki, Wincenty
przygotowuje do śmierci jej męża, króla Ludwika XIII.
Jest rok 1643.

47. W tym czasie trwa tzw. Wojna Trzydziestoletnia
niosąca zniszczenie, śmierć, kalectwo, choroby
i cierpienie mieszkańców

48. Wincenty udaje się do ministra Mazzariniego
żądając jego dymisji i zaprzestania wojny.

49. Zniszczone miasta i spalone wsie. Wincenty znowu
rusza by pomóc chorym, inwalidom, porzuconym
dzieciom, bezdomnym. Wspierają go w tym siostry
miłosierdzia oraz licznie działające bractwa.

50. Po kilku błagalnych listach od królowej
Marii Ludwiki Gonzagi i króla Jana Kazimierza
z Polski

51. Po długim namyśle i gorącej modlitwie
do Boga w roku 1651

52. wysyła Misjonarzy do Polski, a rok później
w 1652 także Siostry Miłosierdzia

53. W 1660 r. 25 marca umiera Ludwika
de Marillac, wywołując wielki smutek Wincentego,
Sióstr i ubogich.

54. Wycieńczony pracą i chorobą tego samego roku w wieku 79
lat 27 września odchodzi do swojego Pana wierny sługa
ksiądz Wincenty a Paulo

55. Mijają lata. Przeobraża się świat: technika radykalnie
zmienia warunki życia na ziemi, zdobywamy
przestrzeń międzyplanetarną, zmniejszamy dystans
miedzy kontynentami, marzymy o szczęśliwej
przyszłości…
A równocześnie:
ziemia jest planetą ludzi biednych, całe narody cierpią
na brak chleba i wolności, nie odczuwają,
że przynależą do jednej rodziny, świat jest jeszcze tak
bardzo daleki od EWANGELII.
Rodzina Wincentyńska, która kontynuuje dzieło
św. Wincentego i św. Ludwiki
liczy na świecie ponad milion osób.
Dołącz do nich by odmieniać smutne oblicze tej ziemi

56. Zostań jednym z nas