Εργασία της Αθηνάς Μπουζιώτη, μαθήτρια του Β2, του 3ου Γυμνασίου Περιστερίου (2016-17)

1. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ Ο ΜΙΚΡΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ»
Μάθημα: Θρησκευτικά
Όνομα: Αθηνά Μπουζιώτη
Τάξη: Β’2
Σχολέιο: 3ο Γυμνάσιο Περιστερίου
Καθηγήτρια: Δήμητρα Τζίνου
Σχολικο έτος: 2016-2017

2. ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΗΡΩΕΣ
ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΚΟΜΙΚΣ

3. ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΓΕΝΙΚΟΙ
Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί.
Γεννιούνται μ’ ένα χρυσαφένιο χρώμα,
μ’ όνειρα που τους τα φτιάχνει η συννεφιά,
μ’ ελπίδες που φυτρώσαν μέσ’ στο χώμα...
Οι ήρωες δεν έχουν μυστικά.
Δεν ταξιδεύουνε ποτέ σε ξένα μέρη.
Γίνοντ’ αγάλματα ψυχρά, μα εθνικά
κι έχουν για συντροφιά τους ένα περιστέρι...
Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί.
Κάνουν πως, τάχα, λεπτομέρειες δε θυμούνται...
Κι όταν η νύχτα τούς σκεπάζει με σιωπή,
πετάν’ το θρύλο στα πουλιά κι αποκοιμιούνται...

4. Η δύναμη και η αδυναμία του σύγχρονου
ανθρώπου
Με την άνοδο του φασισμού ο πόθος εξουσίας και η πεποίθηση πως
αποτελεί δικαίωμα έφτασαν σε νέα ύψη. Εκατομμύρια εντυπωσιάζονται από
τις νίκες της εξουσίας και εκλαμβάνουν αυτό σαν ένδειξη δύναμης.
Ασφαλώς η εξουσία πάνω σ' ένα λαό είναι έκφραση ανώτερης δύναμης από
καθαρά υλική άποψη. Αν έχω τη δύναμη πάνω σ' ένα άλλο πρόσωπο να το
σκοτώσω, τότε είμαι "ισχυρότερος" απ' αυτό. Όμως από ψυχολογική
άποψη, ο πόθος της εξουσίας δεν πηγάζει από δύναμη αλλά από αδυναμία.
Είναι η έκφραση της ανικανότητας του ατομικού εγώ να σταθεί μόνο του και
να ζήσει. Είναι η απεγνωσμένη προσπάθεια για την απόκτηση
δευτερογενούς δύναμης εκεί που λείπει η αυθεντική δύναμη.

5. Συναντούμε κοινωνικά σύνολα που δεν ξέρουν , δεν
υποπτεύονται τι κρύβεται πίσω από τη βαναυσότητα :
πόση ουσιαστική αδυναμία , πόση ανάγκη για άμυνα ,
πόση μεταμφιεσμένη μνησικακία , πόσα συμπλέγματα ,
πόση περιφρόνηση προς το ανθρώπινο γένος , πόσοι
παράγοντες αστάθμητοι και σκοτεινοί . Η πραγματική
δύναμη είναι κάτι πολύ πιο δύσκολα εξακριβώσιμο απ΄ότι
πιστεύει ο κόσμος .Εμφανίζεται, αθόρυβη και σεμνή , εκεί
που κανένας σχεδόν δεν το φαντάζεται : στο εργαστήρι
του σοφού , στο κελί του αγίου , στη φυλακή του
επαναστάτη . Σπανιότητα στο προσκήνιο .Γιατί δύναμη
ανθρώπου θα πει ένα και μόνο : δύναμη ψυχής . Κι αυτή
φανερώνεται στη μοναξιά και στον κατατρεγμό , όχι στην
αγορά και στον θρίαμβο .

6. Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ
ΑΠΙΣΤΙΑΣ
Οι άνθρωποι έχουν στην καρδιά τους μεγάλο φόβο μήπως απομείνουν
απροστάτευτοι και φτωχοί στη ζωή τους, και για τούτο, ο νους κι’ ο λογισμός
τους είναι στο να μαζέψουν χρήματα η ν’ αποκτήσουν κτήματα κι’ άλλα πλούτη,
για να τα ‘χουνε στην ανάγκη τους.
Και καλά για εκείνους που δεν πιστεύουν στον Θεό, και κρεμούνε την ελπίδα
τους στα χρήματα και στ’ άλλα πλούτη. Άλλα τι να πει κανένας για εκείνους που
λέγονται χριστιανοί, που πάνε στην εκκλησία και παρακαλούνε τον Θεό να τους
βοηθήσει στη ζωή και που λένε πώς έχουνε την ελπίδα τους στον Χριστό, στην
Παναγία και στους Αγίους, κι’ από την άλλη μεριά είναι φιλάργυροι, δεν δίνουνε
τίποτα στ’ αδέλφια τους, τους φτωχούς, κι’ ολοένα μαζεύουνε χρήματα και
πλούτη; Στη ζωή μου είδα πώς οι τέτοιοι λεγόμενοι χριστιανοί είναι οι
περισσότεροι, κι’ απορεί κανένας πώς μπορούνε να συμβιβάσουν μία ζωή
συμφεροντολογική, με τα λόγια του Χριστού, που λέει και ξαναλέει: «Μη
φροντίζετε για το τι θα φάτε και για το τι θα πιείτε και για το τι θα ντυθείτε.

7. Κοιτάξετε τα πουλιά, μήτε κοπιάζουν, μήτε μαζεύουν, κι’
όμως ο Πατέρας τους ο ουράνιος τα θρέφει. Κοιτάξετε με
πόση μεγαλοπρέπεια είναι ντυμένα τα αγριολούλουδα,
που κι’ ο ίδιος ο Σολομώντας δεν στολίσθηκε σαν αυτά τα
τιποτένια λουλούδια. Λοιπόν, αν για το χορτάρι του
χωραφιού, που σήμερα λουλουδίζει κι’ αύριο το καίγουνε
στον φούρνο, φροντίζει ο Πατέρας σας που είναι στον
ουρανό, ποσό περισσότερο θα φροντίσει για σάς,
ολιγόπιστοι;».Αυτά είναι λογία καθαρά, απλά, σίγουρα,
και δείχνουν πώς πρέπει να είναι η βάση και το θεμέλιο
της διδασκαλίας του Χριστού. Γιατί πώς μπορεί να έχει
πίστη στον Χριστό ένας άνθρωπος, και μαζί να είναι
κολλημένος στα χρήματα και στο συμφέρον, πολλές
φορές μάλιστα περισσότερο κι’ από τους άθεους; θα πει
πως νομίζει πώς θα ξεγελάσει τον Θεό. Άλλα «Θεός ου
μυκτηρίζεται» δηλαδή, ο Θεός δεν περιπαίζεται.

8. Κι’ όμως, η πονηρή γνώμη του ανθρώπου όλα μπορεί να τα
συμβιβάσει: Να είναι γαντζωμένος καλά στο χρήμα, δηλαδή
στο διάβολο, που τον λέγει ο Χριστός Μαμωνά, Θεό της
φιλαργυρίας, και τον ίδιο καιρό να παρουσιάζεται για
χριστιανός, να πηγαίνει στην εκκλησιά, να κάνει σταυρούς και
μετάνοιες, να κλαίει πολλές φορές από την αγάπη του για τον
Χριστό, άλλα να μην μπορεί να ξεγαντζωθεί από τα λεφτά κι’
από τη μανία του κέρδους. Λογική δεν χωρά καθόλου σ’
αυτούς. Είναι ολότελα αναίσθητοι και πονηροί, κι’ ό,τι κάνουν
το κάνουν για να το έχουν δίπορτο, κι’ ό,τι κερδίσουν.

11. ΤΕΛΟΣ