ความเป็ นมาและความหมายของ
ความบกพร่องทางการเรียนรู้
สิริลักษณ์ โปร่งสันเทียะ
คณะครุศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา

การจัดการเรียนร่วม (Integration / Mainstreaming)
การจัดการศึกษาพิเศษ (Special Education)
การจัดการศึกษาแบบเรียนรวม (Inclusive Education)

WHO ให้คาจากัดความ เด็กที่มีความต้องการพิเศษ
ความบกพร่อง (Impairment) หมายถึง มีการสูญเสีย
หรือ มีความผิดปกติของจิตใจ และสรีระ หรือโครงสร้าง
และหน้าที่ของร่างกาย

การไร้สมรรถภาพ (Disability) หมายถึง การมีข้อจากัด
ใดๆ หรือการขาดความสามารถอันเป็นผลจากความ
บกพร่องจนไม่สามารถกระทากิจกรรมในลักษณะหรือ
ภายในขอบเขตที่ถือว่าปกติสาหรับมนุษย์ได้
WHO ให้คาจากัดความ เด็กที่มีความต้องการพิเศษ

ความเสียเปรียบ (Handicapped) หมายถึง การมีความ
จากัดหรืออุปสรรคกีดกั้นอันเนื่องมาจากความบกพร่อง
และการไร้สมรรถภาพที่จากัดหรือขัดขวางจนทาให้บุคคล
ไม่สามารถบรรลุการกระทาตามบทบาทปกติของเขาได้
สาเร็จ
WHO ให้คาจากัดความ เด็กที่มีความต้องการพิเศษ

ชั้นเรียนปกติเต็มวัน
ชั้นเรียนปกติเต็มวันและบริการปรึกษาหารือ
ชั้นเรียนปกติเต็มวันและบริการสอนเสริม
ชั้นเรียนพิเศษและชั้นเรียนปกติ
ชั้นเรียนพิเศษในโรงเรียนปกติ
สภาพแวดล้อมที่มีขีดจากัดมากที่สุด
สภาพแวดล้อมที่มีขีดจากัดน้อยที่สุด

ความเป็นมาของเด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้
• ก่อน ค.ศ. 1920 เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้จัดอยู่
ในกลุ่ม เด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา
• ค.ศ. 1920 - 1960 ช่วงเวลาของการศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับ
เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้
• ค.ศ. 1963 คาว่าปัญหาทางการเรียนรู้
(Learning Disabilities) ถูกตั้งโดย แซมมวล เคริ์ค
(Samuel Kirk)

• ค.ศ. 1975 อเมริกาประกาศใช้กฎหมายการศึกษาพิเศษ
เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้ได้รับบริการทางการศึกษาอย่าง
เป็นทางการ
• ค.ศ. 1977 ทบทวนคานิยามเด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้
เพิ่มประเด็นความไม่สอดคล้องกันของสติปัญญากับ
สัมฤทธิผลทางการเรียน

• พ.ศ. 2529 นิยามศัพท์ของเด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้
ปรากฎในคู่มือการจัดการเรียนร่วม โครงการพัฒนศึกษา
อาเซียน
• พ.ศ. 2534 เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้จัดอยู่ในกลุ่ม
คนพิการสติปัญญาหรือการเรียนรู้ ในพระราชบัญญัติฟื้นฟู
สมรรถภาพคนพิการ
• พ.ศ. 2535 - 2539 แผนพัฒนาการศึกษาแห่งชาติฉบับที่ 7
กาหนดนโยบายเกี่ยวกับการจัดการเรียนร่วม และการพัฒนา
แบบคัดแยกเด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้

• พ.ศ. 2542 พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ กาหนดให้
เด็กที่มีความต้องการพิเศษได้รับโอกาสทางการศึกษา
อย่างทั่วถึง
• พ.ศ. 2545 เด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้ได้รับบริการ
ทางการศึกษาตามกฎกระทรวงศึกษาธิการ ว่าด้วยสื่อ
เทคโนโลยีสิ่งอานวยความสะดวก และบริการสาหรับ
เด็กพิการ
• พ.ศ. 2551 พระราชบัญญัติการศึกษาคนพิการ
กาหนดให้เด็กที่มีความต้องการพิเศษได้รับการศึกษา
โดยไม่เลือกปฏิบัติ

ความหมายของความบกพร่องทางการเรียนรู้
คณะอนุกรรมการการคัดเลือกและจาแนกความพิการเพื่อ
การศึกษา (2543 )
คนที่มีความบกพร่องอย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลายอย่าง
ในกระบวนการพื้นฐานทางจิตวิทยาที่เกี่ยวกับความเข้าใจหรือ
การใช้ภาษา อาจเป็นภาษาพูด ภาษาเขียน ซึ่งจะมีผลทาให้มี
ปัญหาในการฟัง การพูด การคิด การอ่าน การเขียน การสะกด
หรือการคิดคานวณ รวมทั้งสภาพความบกพร่องในการรับรู้
สมองได้รับบาดเจ็บ

ความหมายของความบกพร่องทางการเรียนรู้
การปฏิบัติงานของสมองสูญเสียไป ซึ่งทาให้มีปัญหาใน
ด้านการอ่าน และปัญหาในการเข้าใจภาษา ทั้งนี้ไม่รวม
คนที่มีปัญหาทางการเรียนรู้เนื่องจากสภาพบกพร่อง
ทางการเห็น การได้ยิน การเคลื่อนไหว ปัญญาอ่อน
ปัญหาทางอารมณ์ หรือ ความด้อยโอกาสเนื่องจาก
สิ่งแวดล้อม วัฒนธรรม หรือเศรษฐกิจ

กระบวนการทางจิตวิทยา
(Psychological Process)
ความสามารถในการรับรู้ข้อมูล ข่าวสาร โดยวิธี
นามารวมกันเป็นหมวดหมู่ หรือโดยการจาแนก
ประเภท การเก็บสะสมไว้ และการเรียกออกมาใช้เมื่อ
เวลาต้องการ

ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่องการกาหนดประเภท
และหลักเกณฑ์ของคนพิการทางการศึกษา พ.ศ. ๒๕๕๒
บุคคลที่มีความผิดปกติในการทางานของสมองบางส่วน
ที่แสดงถึงความบกพร่องในกระบวนการเรียนรู้ที่อาจเกิดขึ้น
เฉพาะความสามารถด้านใดด้านหนึ่งหรือหลายด้าน คือ
การอ่าน การเขียน การคิดคานวณซึ่งไม่สามารถเรียนรู้ใน
ด้านที่บกพร่องได้ ทั้งที่สติปัญญาปกติ
ความหมายของบุคคลที่มีความบกพร่องทางการเรียนรู้

องค์ประกอบของคานิยาม
• มีผลต่อทักษะทางวิชาการ
• ไม่เกี่ยวข้องกับผลโดยตรงจากความบกพร่องด้านอื่น
• มีความไม่สอดคล้องกันระหว่างความสามารถทาง
สติปัญญากับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
• มีความผิดปกติของกระบวนการพื้นฐานทางจิตวิทยา
• มีการทางานที่ผิดปกติในประสาทส่วนกลาง