2. BIOGRAFÍA
Nacemento: Santiago de Compostela,
1837.
Filla dunha fidalga solteira e dun
sacerdote.
Pasou a súa infancia na aldea de
Ortoño, ao coidado das súas tías
paternas.
Viviu en Madrid, onde publicou as
súas primeiras obras en castelán.
Casou con Manuel Murguía.
Por motivos laborais do seu home,
viviu en diferentes partes de Galicia e
de España.
Morreu na casa da Matanza (Padrón)
en 1885.
3. CANTARES GALLEGOS
Publicado o 17 de maio de 1863, feito que marca o inicio do
Rexurdimento.
É o primeiro libro escrito en galego.
Denuncia a marxinación da que eran obxecto os galegos, e en
particular os labregos, os emigrantes e as mulleres.
Reivindica a validez da lingua galega para escribir todo tipo de poesía.
Estrutura: 36 poemas que dan estrutura circular ao poemario. Comeza
coa voz dunha moza que é invitada a cantar e remata con esa mesma
moza dando por cumprido o seu cometido.
Glosa cantares e ditos populares.
Liñas temáticas:
poemas costumistas: describen aspectos da vida da época como as romarías,
os traballos da aldea, tipos populares, supersticións...
poemas intimistas: expresan sentimentos persoais coma o amor, a melancolía,
a soidade...
poemas sociais: denuncian inxustizas sociais como a emigración ou o trato que
reciben os galegos fóra de Galicia.
4. FOLLAS NOVAS
Publicado en 1880.
A maioría dos seus poemas escribiunos moitos
anos antes (“Follas novas, risa dáme ese nome
que levás...”)
Contén un prólogo en prosa e 137 poemas
distribuídos en cinco apartados ou libros:
“Vaguedás”.
“Do íntimo”: reflexiona sobre o paso do tempo, a
infelicidade e a morte. Vai perfilando o seu símbolo
máis enigmático: a negra sombra.
“Varia”.
“Da terra”.
“As viúdas dos vivos e as viúdas dos mortos”:
o tema fundamental é a emigración e as súas
consecuencias, principalmente nas mulleres.
5. LINGUA
Non había tradición literaria en galego.
Rosalía parte do galego falado na zona de Santiago de
Compostela.
Emprega un galego coloquial e sinxelo, con
castelanismos, dialectalismos e popularismos.
Tamén usa alternancias léxicas (ex. froles/frores/frols).
6. MÉTRICA E ESTILO
En Cantares gallegos predominan
os versos de arte menor e en Follas
novas combínaos cos de arte maior.
Emprega recursos estilísticos de
inspiración popular como a
repetición, o paralelismo sintáctico e
a antítese.
As metáforas, símbolos e
comparacións refírense
normalmente á flora, á fauna ou a
obxectos correntes (ex. o cravo, a
sombra, o caravel...)