2. Isabel de farnesio
Naceu en 1692 en Parma
(Italia) e morreu en 1766 en
Madrid . Segunda filla do
Príncipe herdeiro de Parma,
Eduardo II Farnesio, e de
Sofia Dorotea de Neoburgo,
cuñada do Emperador
Leopoldo I de Austria.
3. Biografía
Despertou na corte española a ira da
nobreza partidaria do control exclusivo do
monarca.
Foi unha muller intelixente que soubo
conciliar o interese de España co seu
propio.
Unha vez chegado á corte ordena o exilio
de Ana María de la Tremoille co fin de ser a
única que teña influencia no rei.
4. Biografía
Isabel trouxo consigo os seus programas e
o seu estilo de goberno e foi unha muller
poderosa pero iso extraña tanto que os
historiadores non se fixaran no que foi ,
polo que foi vista unilateralmente e sempre
dende a parte negativa.
O matrimonio tivo sete fillos dos cales 4
son varóns e tres son mulleres. E o seu
obxetivo sempre foi asegurarlles o seu
futuro .
5. Biografía
Foi o motor da monarquía , e tomaba
decisións sempre en compañía do seu
marido. Aínda que en teoría as decisiones
eran tomadas polo rei.
Ella quería devolver Italia a España (os
seus fillos), pero a cuadrúpula alianza de
Francia, Inglaterra, Austria e os Países
Baixos puxo fin á súa ambición.
6. Biografía
Ao abdicar Felipe V a favor do seu fillo Luís
I, retirándose con Isabel ao Palacio de la
Granja de San Ildefonso, despois de un
ano Luís I morre, e Felipe V volve ao trono.
Despois da morte de Felipe V, Isabel foi
desterrada outra vez ao palacio de la
Granja de Ildefonso polo seu fillastro
fernando VI.
7. Biografía
Durante a guerra de Sucesión de Polonia,
Carlos, fillo de Isabel tomara posesión do
ducado de Parma e Plasencia (1732), e
despois do reino de Nápoles e de Sicilia.
Ao final da guerra de Sucesión de Austria ,
no tratado de Aquisgrán, en 1748, no que
se produciu un intercambio de territorios
entre certas potencias, outro dos seus
fillos, Filipe, recibiu a coroa ducal de Parma
cedida polo seu irmán Carlos.
8. Biografía
En 1759, á morte do seu fillastro Fernando,
Isabel asume a rexencia esperando o
retorno do seu fillo Carlos (que, polos
tratados de paz, non podía acumular as
coroas de España e de Nápoles e Sicilia).
Isabel pasou os últimos anos da súa vida en
Aranjuez, onde dedicou o seu tempo en
obras de caridade, e facéndose protectora
dos xesuítas. Morreu o 11 de xullo de
1766, case cega.
9. Federico II de Prusia, que a coñecía
ben, dixo dela:
"O corazón enérxico dun romano, a fereza
dun espartano, a tenacidade dun inglés, a
astucia dun italiano, a vivacidade dun
francés concorren para crear esta muller
particular; avanza audazmente para a
realización dos seus proxectos, non hai
ninguén que a poida sorprender, ninguén
que a poida deter"
11. A familia real de
felipe V, cos seus
fillos coa súa
primeira esposa, e
os outros coa
segunda, Isabel,
que mostra o seu
poder posando a
súa man sobre a
coroa.
