3. Berberowie
•uważani za rdzenną ludność Północnej Afryki;
•ludność pochodzenia semickiego;
Maurowie
•muzułmanie zamieszkujący zarówno Andaluzję,
jak i północne obszary Afryki wywodzący się od
Arabów, jak i Berberów;
•jednoznacznie kojarzeni z muzułmańskimi
mieszkańcami Hiszpanii;
4. Hiszpańscy "Maurowie"
•to przede wszystkim Berberowie z Afryki
północno-zachodniej;
•Berberów około 400 tys.; Arabów nie więcej
niż 40 tys.
5. 710 rok
Tarik ibn Zijad (podwładny arabskiego
gubernatora Afryki Północnej – Musy)
przeprowadził rekonesans w Hiszpanii;
711 rok
Tarik wylądował na czele sił
inwazyjnych w miejscu, które dziś nosi
jego imię – na Gibraltarze (Gib al Tarik,
czyli Skała Tarika);
8. Podboje Tarika:
•Po zwycięstwie nad kolejną armią wizygocką Tarik
wyruszył do Toledo, głównie w celu zdobycia
królewskiego skarbca;
•opanował bez walki Kordobę;
•dopiero na północy, dolinie Duero, Tarik spotkał się
z próbą oporu, którą zlikwidował;
9. gubernator Musa
•wylądował w Algeciras i po zdobyciu Sewilli rozpoczął oblężenie Méridy;
•wysłał oddział wojska, który podporządkował tereny dzisiejszej Murcji;
713 roku
– doszło do spotkania Tarika i Musy w Toledo, a następnie obie armie
spenetrowały wzdłuż i wszerz cały półwysep. Tarik dotarł do Barcelony, a Musa
zdobył Saragossę
714 roku
– Tarik i Musa zostali wezwani przez rządzącego kalifa do Damaszku, aby się
wytłumaczyć z podjętego bez jego zgody podboju Hiszpanii. Nie powrócili już do
zdobytego kraju…
14. Arabowie przekroczyli Pireneje…
•zostali zatrzymani pod Poitiers w Akwitanii
•25 (10) PAŹDZIERNIKA 732 roku władca Franków, Karol Młot, rozbił tam
armię muzułmańską.
15. 750 rok
•Obalenie dynastii Omajjadów przez
Abbasydów;
•Kierunek polityki Bliski Wschód a nie Europa;
•Prawie wszyscy Omajjadzi zostali
zamordowani…..
16. Abd ar Rahman (ocalał z dynastii Omajjadów)
wykorzystując konflikty między zwaśnionymi rodami arabskimi zdobył
władzę po drugiej stronie Przesmyku Gibraltarskiego
•przybrał tytuł emira muzułmańskiej Hiszpanii (al Andalus,
756-788);
•założył dynastię, która przetrwała do 1031 roku;
•przedstawiciele dynastii nosili tytuł emira (dowódcy wiernych) lub
króla (malik); (Abbasydzi nosili tytuł Kalifa („następcy proroka”);
•Próby obalenia Omajjadów przez Abbasydów nie przyniosło efektów;
20. Abd ar Rahman - oparł władzę na przybyłych z Syrii
zwolennikach Omajjadów oraz na
zaciężnej armii (najemnicy berberyjscy i
europejskich niewolników);
- zwiększył podatki;
- pozbawił chrześcijan ziem, które
zachowali w zamian za nie
przeciwstawianie się muzułmańskiemu
podbojowi;
- 785 wzniesiony został meczet w
Kordobie, do którego konstrukcji
wykorzystano kolumny i kamienne
ozdoby z kościołów wizygockich;
21. Hiszam I
emir Kordoby w latach 788-796
- podjęcie wojny przeciwko chrześcijanom
(złupienie Narbony i Oviedo);
- stabilizacja wewnętrzna: zmniejszenie
podatków;
- wprowadzenie jednej z czterech
ortodoksyjnych szkół prawniczych islamu
„malikickiej”;
22. Al Hakam I (796-822)
- bunty w Saragossie, Méridzie oraz w Toledo;
- bunt w dzielnicy kupców i rzemieślników kordobańskich
(Arrabal), spowodowany wyzyskiem finansowym ze strony
państwa;
- rządy terroru oparte na pięciotysięcznej prywatnej armii
emira (Berberowie i słowiańscy niewolnicy);
- ataki Karola Wielkiego (utracona została Barcelona i
Tarragona);
23. Abd ar Rahman II (822-852)
- Stabilizacja kraju;
- Mozarabowie (chrześcijanie żyjący pod
muzułmańskim panowaniem) chociaż stanowili
większość nie zagrażali władzy, „Ruch dobrowolnych
męczenników;
- powstały zamki-pałace (alkazary) w Kordobie i
Méridzie , rozbudowano meczet w Kordobie,
otoczono nowymi murami Sewillę, wybudowano
Murcję;
24.
25. Problemy emirów:
•Muwalladzi (hiszpańscy muzułmanie)
niezadowoleni z wysokich podatków wywoływali
liczne rebelie.
•Przywódca Muwalladów, ibn Hafsun, pokonywał
kolejne armie wysyłane przez emirów.;
•Wykorzystując panujący w al Andalus stan
chaosu, chrześcijanie zaczęli posuwać się na
południe;
26. Abd ar Rahman III (912-961)
- z powrotem podporządkował Kordobie miasta Andaluzji,
Murcję i Walencję;
- zlikwidował rebelię ibn Hafsuna;
- 929 ogłosił się kalifem, formalnie restaurując panowanie
Omajjadów;
- 936 rozpoczął budowę zespołu pałacowego w pobliżu
Kordoby – Madinat al Zahra;
- nie zaprzestał prowadzenia wojen z chrześcijanami;
27.
28. Al Hakam II (961-976)
-wykorzystał podobnie jak jego ojciec spory
chrześcijańskich władców i stał się swego rodzaju
arbitrem na chrześcijańskiej północy Hiszpanii,
dzięki temu nie musiał się angażować militarnie;
-Jego następcą został Hiszam II (976-1009);
-Regentem al Muszafi;
-Spory o władzę;
29. Al Mansur (Almanzor)
– czyli „zwycięski w imię Allaha”
•Dzięki spokojowi w Afryce, al Mansur uderzył wszystkimi siłami na
chrześcijańską północ. Chrześcijańska Hiszpania znalazła się w
najtrudniejszym od czasów muzułmańskiego podboju położeniu;
•Dzięki rabunkom w państwach chrześcijańskich nie musiał nakładać
nowych podatków na muzułmanów.
•W 996 zaczął tytułować się królem (malik karim, szlachetny król).
•Podjął budowę kompleksu pałacowego, al Madina al Zahira (979),
który miał przyćmić alkazar kalifa i najwspanialszy z pałaców – Madinat
al Zahra, zbudowany przez Abd ar Rahmana III
