A Gran Guerra. 1914-1918 Ismael Vide González IES María Soliño Cangas do Morrazo (Pontevedra)

A política exterior alemá: Os sistemas bismarckianos Bismarck pretende illar a Francia no contexto europeo 1º Sistema 1873. Liga dos Tres Emperadores: Austria, Rusia e Alemaña 2º Sistema: 1879. Dobre Alianza: Alemaña e Austria 3º Sistema: 1882. Triple Alianza: Alemaña, Austria-Hungría e Italia

A politica exterior alemá. A Weltpolitik A partir de 1890, con Guillerme II, o illamento francés pasa a un segundo plano e a prioridade é a competencia con Inglaterra A Weltpolitik Tamén chamada política mundial, é máis agresiva que na época de Bismarck. Pretende a creación dun imperio colonial alemán e supón o enfrontamento comercial con Inglaterra, que defende o liberalismo, mentres que Alemaña impulsa o proteccionismo. por outra banda, esta política de enfrontamento de- sencadeou unha politica de rearmamento.

A formación dos bloques e os intereses territoriais E. Cordiale Trentino Trieste Fiume

As crises coloniais: Marrocos e os Balcáns A crise de Marrocos Crise de 1905 O kaiser Guillerme II Oponse ao protectorado Francés en Marrocos Conferencia de Alxeciras. 1906 Reconécense as posesións españolas no Rif e o protectorado francés de Marrocos. Crise de 1911 Desembarco alemán en Agadir. 1911 Alemaña consigue favorecer o seu comercio e ampliar os seus territorios no centro de Africa a custa do Congo francés. Pero tamen empioran as relacións con Francia

As crises coloniais: Marrocos e os Balcáns A crise dos Balcáns Enfrontamentos Rusia con Austria-Hungría Rusia pretende controlar a saída dos Dardanelos Austria-Hungría defende intereses comerciais Primeira guerra balcánica 1912-13 Liga Balcánica (Servia, Bulgaria e Grecia) Contra Turquía Servia con Austria-Hungría Servia pretende crear a Gran Servia a costa de Bosnia-Hercegovina, anexionada polo I. Austro-Húngaro. Segunda Guerra Balcánica. 1913 Bulgaria, apoiada por Austria-Hungría, atacou a Grecia e Servia, apoiadas por Rusia

O ambiente prebélico Pódese resumir en tres instantáneas: Política de rearmamento 1 Posturas anti- belixerantes 2 Estado de opinión favorable 3

A MARCHA CARA A GUERRA Asasinato do arquiduque Francisco Fernando en Saraxevo o 28 de xuño de 1914 Ultimato austríaco a Servia Fracaso da intermediación inglesa Activación das alianzas 1. Austria-Hungría ataca Servia 2. Rusia apoia a Servia e ata- ca Austria-Hun- gría 3. Alemaña ataca a Rusia e Francia 4. Inglaterra decláralle a guerra a Alemaña en apoio de Bélxica

OS PODERES DE CADA BLOQUE BELIXERANTE TRIPLA ENTENTE TRIPLA ALIANZA Exercitos mellor preparados Mellor situación estratéxica Maior poboación Fácil acceso ás materias primas Control das rutas marítimas

OS PLANS DE ATAQUE Xeneral Schlieffen Plan Schlieffen Xeneral Joffre Plan XVII Francia Alemaña Esperaba sorprender a Francia cun ataque rápido a través dos Países Baixos, sen dar lle tempo a reaccionar e pensando en derro- tar aos aliados antes de que se abrise unha segunda fronte. Foi adoptado polo E. Maior en 1913. Consis- tía en facer que catro exercitos avanzasen sobre a Alsacia e a Lorena. Deixando un só para defender o norte, pensando que Alema- ña non invadiria Francia a través de Bélxica.

As novidades da guerra Movilización de efectivos humanos civís e militares Os gobernos regulan a producción para optimizar os recursos bélicos A guerra económica pretendía para- lizar a industria do inimigo por medio dos bloqueos A falsa propaganda sirve para esa- xerar as propias forzas e minimizar as do adversario Novas estratexias

As novidades da guerra Aviación Carro de combate Ametralladora Fusil de repetición Granada de mán Submarino Armas químicas Novas Armas

Consecuencias da guerra Nova orde mundial Estados Unidos e Xapón Novos líderes económicos Alto custo demográfico. Arredor de 37 millóns de baixas Destrucción de infraestructuras Casas, pontes, estradas, portos, cultivos... Crise financeira Crise política do liberalismo Conflictos sociais Novo papel das mulleres

Europa en 1914

Europa en 1919

Os tratados de paz Tratado de Versalles Tratado de Saint-Germain en Laye Tratado de Trianon Tratado de Sèvres Tratado de Neuilly Alemaña cede Alsacia e Lorena a Francia, Dan- zig a Polonia, Eupen e Malmédy a Bélxica e Schleswig a Dinamarca e perde o seu I. colonial Austria perde todos Os seus territorios eslavos Hungría perde a súa saída ao mar. Italia ob- tivo Trieste e Istria. Ro mania amplia fronteiras O Imperio Otomán perde os seus territorios europeos excep to Istambul e nas súas antigas posesións asiáticas xurden no vos países que foron adminis trados por Francia e R. Unido Bulgaria cedeu os terri Torios mediterráneos e Perdeu a súa saída ao mar

Unha paz moi feble Thomas W. Wilson presiden te dos EE. UU. (1913-1921) Inspirou a A creación da Sociedade de Nacións (SDN), en 1919 Polas seguintes razóns: - Alemaña síntese humillada. - Italia insatisfeita. - EE. UU. non ratificou a paz - Rusia convulsionada pola revo- lución. - Francia obsesionada con Alema- ña Neste contexto... Que nace con Importantes deficiencias - Decisións por unanimidade. - Falta de medios para garan tir os acordos. - Desconfianza entre as po- tencias. Problemas:

As relacións internacionais. 1919-1930 1. Plan Dawes. 1924 Recomendaba a reorganización do Reichsbank baixo supervisión aliada. Impulsou a introducción de capital americano en Alemaña en forma de hi- potecas sobre industrias alemanas. Deste xeito Alemaña recibiu 800 millóns de dólares, que lle per mitiron pagar anualmente as reparacións de guerra O financeiro norteamericano Charles G. Dawes 2. Pacto de Locarno. 1925 Polo que se sela a reconciliación franco-alemana. Alemaña aceptaba o trazado das fronteiras con Bélxica e Francia acordado no Tratado de Versa- lles. O Pacto de Locarno abre unha etapa de dis- tensión que propicia a entrada de Alemaña na So- Ciedade de Nacións en 1926. A. Briand e G. Stresemann ministros de AA.EE. de Fran cia e Alemaña. Artífices do Pacto de Locarno 3. Pacto Briand- Kellogg. 1928 A través deste pacto Briand consegue que o Secre tario de Estado norteamericano, Kellogg, aceptase firmar unha declaración de paz con Francia. Este pacto foi aceptado por sesenta e cinco países e mellorou a seguridade colectiva mundial. Frank B. Kellogg. Secretario de Estado norteamericano (1925-1929)