1. Perkara-Perkara Yang Menyentuh Hubungan Etnik
Dalam Perlembagaan Malaysia
Perkara 38. (Majlis Raja-Raja)
Majlis Raja-Raja hendaklah
menjalankan tugasnya bagi :
memberi ampun, tunda hukum dan
lega hukum, atau meremitkan,
menggantung atau meringankan
hukuman, di bawah Fasal (12)
Perkara 42
boleh menimbang teliti soal-soal
mengenai dasar negara (misalnya
perubahan-perubahan tentang dasar
imigresen) dan apa-apa perkara lain
yang difikirkannya patut.
memilih Yang di-Pertuan Agong dan
Timbalan Yang di-Pertuan Agong
mengikut peruntukan Jadual Ketiga
mempersetujui atau tidak
mempersetujui supaya apa-apa
perbuatan, amalan atau upacara
agama diperluas ke Persekutuan
secara menyeluruh.

2. Perkara 153 ( PERLEMBAGAAN MALAYSIA)
Artikel 153 Perlembagaan
Malaysia memberikan
tanggungjawab kepada Yang di-
Pertuan Agong menjaga
kedudukan keistimewaan orang
Melayu dan penduduk asal
Malaysia, secara kumpulannya
dirujuk sebagai Bumiputera
Artikel mengspesifikkan bagaimana
kerajaan pusat melindungi
kepentingan kumpulan-kumpulan ini
dengan mendirikan kuota kemasukan
ke dalam perkhidmatan awam,
biasiswa dan pendidikan awam
Ia juga biasanya dianggap sebagai
sebahagian daripada kontrak sosial,
dan biasanya dikatakan sebagai
pertahanan legal bagi ketuanan
Melayu — kepercayaan orang
Melayu bahawa mereka adalah
penduduk asal Malaysia.

3. PERKARA 152 ( BAHASA KEBANGSAAN)
Bahasa kebangsaan ialah bahasa
Melayu dan hendaklah dalam tulisan
yang diperuntukkan melalui undang-
undang oleh Parlimen: Dengan syarat
bahawa—
•(a) tiada seorang pun boleh dilarang atau
dihalang daripada menggunakan (selain bagi
maksud rasmi), atau daripada mengajarkan atau
belajar, apa-apa bahasa lain; dan
•(b) tiada apa-apa jua dalam Fasal ini boleh
menjejaskan hak Kerajaan Persekutuan atau hak
mana-mana Kerajaan Negeri untuk memelihara
dan meneruskan penggunaan dan pengajian
bahasa mana-mana kaum lain di dalam
Persekutuan.
Walau apa pun peruntukan Fasal (1), selama
tempoh sepuluh tahun selepas Hari Merdeka,
dan selepas itu sehingga diperuntukkan
selainnya oleh Parlimen, bahasa Inggeris boleh
digunakan di dalam kedua-dua Majlis Parlimen,
di dalam Dewan Undangan tiap-tiap Negeri, dan
bagi segala maksud rasmi yang lain.
Walau apa pun peruntukan Fasal (1), selama
tempoh sepuluh tahun selepas Hari Merdeka,
dan selepas itu sehingga diperuntukkan
selainnya oleh Parlimen, teks sahih—
• (a) segala Rang Undang-Undang yang
hendak dibawa atau pindaan
kepadanya yang hendak dicadangkan
di dalam mana-mana satu Majlis
Parlimen; dan
• (b) segala Akta Parlimen dan segala
perundangan subsidiari yang
dikeluarkanoleh Kerajaan Persekutuan,
hendaklah dalam bahasa Inggeris.

4. PERKARA 3 adalah berkaitan Islam sebagai agama
persekutuan
Agama Islam ialah ugama bagi Persekutuan;
tetapi ugama-ugama lain boleh diamalkan
dengan aman dan damai di mana-mana
bahagian Persekutuan.
Dalam tiap-tiap Negeri melainkan Negeri-negeri yang tidak mempunyai
Raja,kedudukan Raja sebagai Ketua ugama Islam dalam Negerinya secara dan
setakat mana yang diakui dan diisytiharkan oleh Perlembagaan Negeri itu, dan
juga, tertakluk kepada perlembagaan Negeri itu, segala hak, keistimewaan,
hak kedaulatan dan kuasa yang dinikmati olehnya sebagai Ketua ugama Islam
tidaklah tersentuh dan tercacat, tetapi dalam apa-apa perbuatan, amalan atau
upacara yang telah dipersetujui oleh Majlis Raja-Raja supaya meliputi seluruh
Persekutuan, maka tiap-tiap orang Raja lain hendaklah atas sifatnya sebagai
Ketua ugama Islam membenarkan Yang di-Pertuan Agong mewakilinya.
Perlembagaan-perlembagaan bagi Negeri-negeri
Melaka, Pulau Pinang, Sabah dan Sarawak
hendaklah masing-masing membuat peruntukan
bagi memberi kepada Yang di-Pertuan Agong
kedudukan sebagai Ketua ugama Islam dalam
Negeri itu.
Tiada apa-apa dalam Perkara ini mengurangkan
kuasa mana-mana peruntukan lain dalam
Perlembagaan ini.
Walau apa-apa jua dalam Perlembagaan ini, Yang di-Pertuan Agong hendaklah
menjadi Ketua ugama Islam dalam Wilayah-Wilayah Persekutuan Kuala
Lumpur dan Labuan; dan bagi maksud ini Parlimen boleh dengan undang-
undang membuat peruntukan-peruntukan bagi mengadakan peraturan
mengenai hal-ehwal ugama Islam dan bagi menubuhkan suatu Majlis untuk
menasihatkan Yang di-Pertuan Agong mengenai perkara-perkara berhubung
dengan Agama Islam.