2. Το μ υ θ ι σ τ ό ρ η μ α το υ
Ιουλίου Βερν «Ο γύρος
τ ο υ κ ό σ μ ο υ σ ε 8 0
ημέρες» διαδραματίζεται
το 1872.
Ο Φιλέας Φογκ και ο
υπηρέτης του Πασπαρτού
έχουν βάλει στοίχημα να
κάνουν τον γύρο του
κόσμου σε 80 ημέρες.
Βρίσκουν όμως εμπόδια
που μπορούν να τους
οδηγήσουν στην αποτυχία.

3. Ο Ιούλιος Βερν (1828 – 1905) ήταν
Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και
θεατρικός συγγραφέας, ιδιαίτερα γνω-
στός για τα περιπετειώδη μυθιστο-
ρήματά του και τη βαθιά επιρροή του στο
λογοτεχνικό είδος της επιστημονικής
φαντασίας. Είναι περισσότερο γνωστός
από τα μυθιστορήματά του Ταξίδι στο
Κέντρο της Γης, 20.000 λεύγες κάτω
από τη θάλασσα και Ο γύρος του
κόσμου σε 80 ημέρες. Ο Βερν έγραφε
για αεροπορικά και διαστημικά ταξίδια
πριν εφευρεθούν πρακτικά τα αερο-
πλάνα και πριν επινοηθούν τα μέσα
ενός διαστημικού ταξιδιού. Είναι ο
δεύτερος πιο μεταφρασμένος συγγρα-
φέας στον κόσμο (μετά την Αγκάθα
Κρίστι). Μερικά από τα βιβλία του
γυρίστηκαν σε κινηματογραφικές ταινί-
ες, κινούμενα σχέδια και τηλεοπτικές
σειρές. Ο Βερν αναφέρεται συχνά ως ο
« Π α τ έ ρ α ς τ η ς ε π ι σ τ η μ ο ν ι κ ή ς
φαντασίας». Πηγή ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
https://bookpress.gr/

4. Ταξιδεύοντας με ελέφαντα
«Αν δεν έχετε αντίρρηση, θα πρότεινα να αναζητήσουμε κάποιο άλλο μέσο για
να πάμε στοΑλάχαμπαντ» είπε ήρεμα ο Φιλέας Φογκ.
«Μα αυτή η καθυστέρηση δε θα είναι προς ζημία σας;» απάντησε ο κύριος
Φράνσις.
«Όχι, την είχα προβλέψει».
«Πώς; Ξέρατε ότι οι γραμμές δε συνεχίζονται;»
«΄Oχι, αλλά ήξερα ότι αργά
ή γρήγορα θα εμφανιζόταν
κάποιο εμπόδιο. Επομένως,
τίποτα δεν έχει χαθεί.
Σήμερα έχουμε 22 Οκτωβρίου,
άρα θα φθάσουμε έγκαιρα»
δήλωσε ο Φογκ με τέτοια
αφοπλιστική αυτοπεποίθηση,
που κανένας δεν τόλμησε να
κάνει κάποιο σχόλιο.

5. Δυστυχώς, οι ράγες πράγματι σταματούσαν. Οι εφημερίδες μοιάζουν με
ορισμένα ρολόγια που έχουν τη μανία να πηγαίνουν μπροστά. ΄Eτσι, είχαν
πρόωρα αναγγείλει ότι οι γραμμές είχαν ολοκληρωθεί. Οι περισσότεροι
ταξιδιώτες γνώριζαν γι’ αυτή τη διακοπή των γραμμών και, μόλις κατέβηκαν
από το τρένο, πήραν κάθε διαθέσιμο μεταφορικό μέσο που υπήρχε στο χωριό.
΄Oμως ο κύριος Φογκ και ο κύριος Φράνσις έψαξαν σε όλο το χωριό και δε
βρήκαν τίποτα.
«Θα πάω με τα πόδια» είπε ο κύριος Φογκ.
Ο Πασπαρτού πλησίασε τον κύριό του,
κάνοντας έναν εκφραστικό μορφασμό, καθώς
σκεφτόταν τα θαυμάσια αλλά ακατάλληλα
για πεζοπορία πασούμια του. Ευτυχώς, είχε
κάνει κι αυτός μια έρευνα και, αφού δίστασε για
λίγο, είπε:
«Κύριε, νομίζω ότι βρήκα ένα μέσο να
ταξιδέψουμε».
«Τι;»
«΄Eναν ελέφαντα!Τον έχει ένας Ινδός που
μένει εδώ δίπλα».

6. Πέντε λεπτά αργότερα οι τρεις συνταξιδιώτες έφταναν σε μια καλύβα,
χτισμένη πλάι σε ένα χωράφι που το περιέζωνε ένας ψηλός φράχτης από
πασσάλους. Μέσα στην καλύβα υπήρχε ένας Ινδός και στο χωράφι ένας
ελέφαντας. Ο Ινδός τούς οδήγησε στο
χωράφι. Εκεί αντίκρισαν ένα ζώο, σχεδόν
εξημερωμένο.Αναμφίβολα ο Κιούνι –έτσι
έλεγαν το ζώο– μπορούσε, όπως όλοι
οι ελέφαντες, να καλύψει με μεγάλη ταχύτητα
μεγάλες αποστάσεις και, καθώς δεν
υπήρχε άλλο διαθέσιμο υποζύγιο,
αποφάσισαν να τον χρησιμοποιήσουν.
΄Oμως οι ελέφαντες, που έχουν αρχίσει
να σπανίζουν στην Ινδία, δεν είναι
καθόλου φτηνοί. Επομένως, τους
έχουν μη στάξει και μη βρέξει,
γι’αυτό και, όταν ο κύριος Φογκ
ζήτησε να νοικιάσει τον ελέφαντα,
ο Ινδός αρνήθηκε.

7. Ο Φογκ επέμενε και πρόσφερε το
εξωφρενικό ποσό των δέκα λιρών την
ώρα. Η απάντηση του Ινδού ήταν
αρνητική. Είκοσι λίρες; Και πάλι όχι.
Σαράντα λίρες; Πάντα όχι. Σε κάθε νέα
προσφορά, ο Πασπαρτού τιναζόταν
αγανακτισμένος, αλλά ο Ινδός ήταν
αμετάπειστος.
Το ποσό όμως δεν ήταν καθόλου
ευκαταφρόνητο. Αν δεχτούμε ότι ο
ελέφαντας χρειαζόταν δεκαπέντε
ώρες για να φτάσει στο Aλάχαμπαντ,
ο ιδιοκτήτης του θα κέρδιζε εξακόσιες
λίρες.
Χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του,
ο Φιλέας Φογκ πρότεινε στον Ινδό να
α γ ο ρ ά σ ε ι το ν ε λ έ φ α ν τά το υ ,
προτείνοντάς του αρχικά χίλιες λίρες.
Ο Ινδός δεν ήθελε να τον
πουλήσει! ΄Iσως ο κατεργάρης να
περίμενε ακόμα μεγαλύτερο κέρδος.

8. Ο κύριος Φογκ πλησίασε ξανά τον Ινδό και του πρόσφερε διαδοχικά χίλιες
διακόσιες λίρες χίλιες πεντακόσιες λίρες, χίλιες οχτακόσιες και, τέλος, δύο
χιλιάδες λίρες. Ο Πασπαρτού, που συνήθως ήταν κοκκινωπός, είχε γίνει
κάτασπρος από την αγωνία. Στις δύο χιλιάδες λίρες, ο Ινδός υποχώρησε.
«Θεούλη μου!» φώναξε ο Πασπαρτού. «Χρυσό τον πληρώνουμε αυτό τον
ελέφαντα!»
Ιούλιος Βερν,
Ο γύρος του κόσμου
σε 80 ημέρες,
μετάφρ. M. Tζιαντζή,
εκδ. Ερευνητές,
Αθήνα, χ.χ. (διασκευή)

9. 1 ΠΟΝΤΟΣ
Τι ήταν το κείμενο που
διαβάσαμε;

11. Η αφήγηση μιας ιστορίας, φανταστικής ή πραγματικής, οργανώνεται πάντα
με βάση τον χρόνο.
Μια αφήγηση περιλαμβάνει:
lΤον τόπο της ιστορίας.
lΤον χρόνο της ιστορίας.
lΤους ήρωες της ιστορίας
lΤην εξέλιξη της ιστορίας (με ποιο γεγονός ξεκινά, πώς
εξελίσσεται, πώς τελειώνει)
lΤις σκέψεις και τα συναισθήματα των ηρώων.
Στην αφήγηση χρησιμοποιούμε:
lΓια να προσδιορίσουμε τον τόπο της ιστορίας, επιρρήματα και λέξεις τόπου
lΓια να προσδιορίσουμε τον χρόνο της ιστορίας, παρελθοντικούς χρόνους
(αλλά και ενεστώτα για ζωντάνια και αμεσότητα), χρονικές προτάσεις, επιρρή-
ματα και φράσεις χρόνου, ουσιαστικά με σημασία επιρρήματος (το πρωί, το
καλοκαίρι, σε μια στιγμή)
lΓια να προσδιορίσουμε τους ήρωες και τις εικόνες, ουσιαστικά, επίθετα και
γενικά μικρές περιγραφές
lΓια να προσδιορίσουμε την εξέλιξη της ιστορίας, αιτιολογικές προτάσεις.
lΓια να προσδιορίσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματα, επίθετα και μετοχές.

13. Ποιος χρόνος είναι καλύτερος για να διηγηθούμε μια ιστορία με
πιο ζωντανό τρόπο, σαν να συμβαίνει τώρα;

14. Ο καλύτερος χρόνος για να διηγηθούμε μια ιστορία με πιο ζωντανό τρόπο, σαν
να συμβαίνει τώρα, είναι ο ενεστώτας.
Συχνά μάλιστα στις αφηγήσεις , για να είναι πιο ζωντανές, χρησιμοποιούμε τον
ιστορικό ενεστώτα.
Εκεί που καθόμουν αμέριμνος στην αυλή του
σχολείου και έτρωγα το κολατσιό μου,
εμφανίζεται μπροστά μου ένα σκαθάρι
τεράστιο! Πετάω κάτω το τοστ και το βάζω
στα πόδια σκούζοντας! Τρέχω μπροστά
πανικόβλητος, από πίσω και το γιγάντιο
σκαθάρι! Γυρνάω το κεφάλι να το δω και
κουντράω στην κολώνα! Έπεσα κάτω
ξερός. Το σκαθάρι παρόλα αυτά σημασία δε
μου έδωσε.

16. Μπορώ να μιλήσω για τον χρόνο με ένα σωρό τρό-
πους και να αφηγηθώ όλα όσα συμβαίνουν με χρονικά
επιρρήματα (πριν, ύστερα, χτες κ.ά.), με Ονοματικές
Φράσεις (το πρωί, το βράδυ), με Προθετικές Φράσεις
(μετά από το σχολείο, πριν από το πρωινό, κατά τη
διάρκεια του γεύματος), αλλά κυρίως με τις χρονικές
προτάσεις.
Όταν ξυπνάω κάνω τα εξής:
Αφού πλύνω το πρόσωπό μου, ντύνομαι και
χτενίζομαι. Μόλις τελειώσω, τρώω το πρωινό μου,
ενώ η μητέρα μου αρχίζει να μαγειρεύει το
μεσημεριανό φαγητό. Όταν φτάσει το σχολικό,
βγαίνω στον δρόμο. Μερικές φορές μόλις που το
προλαβαίνω! Ώσπου να πάω στο σχολείο,
συζητάω με τους συμμαθητές μου.

17. Και η περίληψη μιας αφήγησης είναι φυσικά αφήγηση, μόνο που σε αυτή την
περίπτωση αφηγούμαστε την ιστορία συνοπτικά, χωρίς δηλαδή να αναφέρουμε
τις λεπτομέρειες.
Για να φτιάξω μία περίληψη δουλεύω σε δύο φάσεις
Α΄ φάση
Διαβάζουμε το κείμενο και υπογραμμίζουμε τις σημαντικές πληροφορίες
παράγραφο- παράγραφο με βάση τα χαρακτηριστικά της αφήγησης. Δηλαδή
υπογραμμίζουμε
lτον τόπο
lτον χρόνο
lτους ήρωες
lτο αρχικό γεγονός της ιστορίας
lτα σημαντικά σημεία της εξέλιξης της ιστορίας
lτο τέλος της ιστορίας
lτις πιο σημαντικές σκέψεις ή πιο σημαντικά συναισθήματα των ηρώων
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Βοηθά αν βγάλουμε πλαγιότιτλους.

18. Β΄ φάση
lΓράφουμε την περίληψη ακολουθώντας τη σειρά του κειμένου.
lΣυνδέουμε τους πλαγιότιτλους με συνδετικές λέξεις.
lΧρησιμοποιούμε δικό μας λεξιλόγιο.
lΑντικαθιστούμε όπου μπορούμε τις δευτερεύουσες προτάσεις με μετοχές.
lΑντικαθιστούμε ασήμαντα γεγονότα με φράσεις.
lΑντικαθιστούμε ασήμαντες φράσεις με λέξεις.
lΔε γράφουμε παραδείγματα, σχόλια, διαλόγους.
lΜετατρέπουμε τον ευθύ σε πλάγιο λόγο.

19. ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ
Υπογραμμίστε πρώτα στο βιβλίο σας
τις βασικές πληροφορίες.

21. Παρουσίαση: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ