1. ΕΙΔΟΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΣΥΜΒΟΛΙΣΤΙΚΗ ΝΕΟΤΕΡΙΚΗ Η΄ΜΟΝΤΕΡΝΑ
ΜΟΡΦΗ
Οργάνωση ποιήματος σε στροφές,
με μέτρο και ομοιοκαταληξία
Οργάνωση ποιήματος σε
στροφές, με μέτρο και
ομοιοκαταληξία
Κατάργηση ομοιοκαταληξίας & μέτρου (πεζολογικός
στίχος). Πολλές φορές δεν υπάρχει παρά η
στοιχειώδης στίξη.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
Το ποίημα έχει μια συγκεκριμένη
«ιδέα»
Η απουσία συγκεκριμένου
θέματος, παρά μόνο η
υποβολή μιας διάχυτης θλίψης
και πικρής μελαγχολίας μέσα
από σύμβολα
Το θέμα του ποιήματος
είναι «κρυμμένο» και
δίνεται υπαινικτικά. Γι’
αυτό και η ποίηση αυτή
χαρακτηρίστηκε κλειστή,
δυσνόητη και ερμητική
και επιδέχεται πολλές
αναγνώσεις.
ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ
Απουσιάζει ο λογικός
ειρμός και κυριαρχεί η
αυτόματη γραφή.
Χαρακτηρίζεται από
αχαλίνωτη φαντασία,
κρυστάλλινη διαύγεια των
εικόνων.
ΓΛΩΣΣΑ
Το ποίημα έχει «ξεκάθαρο» λεξιλόγιο,
πολλές φορές λυρικό.
Η αποσύνδεση των λέξεων
από το «νόημά» τους και
έμφαση στη μουσικότητα
χαρακτηρίζει την ποίηση αυτή.
Η αποσύνδεση των λέξεων από το «νόημά» τους
χαρακτηρίζει την ποίηση αυτή. Υπάρχουν πρωτότυποι
συνδυασμοί λέξεων και γενικότερα υπαινικτική χρήση
της γλώσσας.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Δημοτική ποίηση, Κρητική
Λογοτεχνία, Επτανησιακή Σχολή,
Ρομαντική Σχολή Αθηνών,
Παρνασσιστική Σχολή
Συμβολισμός Μοντερνισμός, Υπερρεαλισμός
Σταδιακή απορρύθμιση ποιήματος παραδοσιακού
ποιήματος. Τα πρώτα ρήγματα ήρθαν από Κ. Π.
Καβάφη και από Κ. Καρυωτάκη.