Successfully reported this slideshow.
Your SlideShare is downloading. ×

Booosting nieuwsbrief 69 (Nov 2002)

Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Ad
Upcoming SlideShare
Design Durven Doen 2008
Design Durven Doen 2008
Loading in …3
×

Check these out next

1 of 17 Ad

Booosting nieuwsbrief 69 (Nov 2002)

Download to read offline

In deze nieuwsbrief:

AANKONDIGING
01 mode & trends
05 mu skatebowl

VERSLAG
07 groene kolos voor bouwkunde
09 totstandkoming floriadepaviljoen

NIEUWS
03 productontwikkeling: ha die massa
04 derde ifd congres
13 moooi of lelijk
14 hylite sandwichplaat
15 solaris eclips

BOOOSTING
04 antwoordkaart
11 agenda, colofon
12 participanten

Voor meer nieuws: www.booosting.nl

In deze nieuwsbrief:

AANKONDIGING
01 mode & trends
05 mu skatebowl

VERSLAG
07 groene kolos voor bouwkunde
09 totstandkoming floriadepaviljoen

NIEUWS
03 productontwikkeling: ha die massa
04 derde ifd congres
13 moooi of lelijk
14 hylite sandwichplaat
15 solaris eclips

BOOOSTING
04 antwoordkaart
11 agenda, colofon
12 participanten

Voor meer nieuws: www.booosting.nl

Advertisement
Advertisement

More Related Content

Viewers also liked (11)

Similar to Booosting nieuwsbrief 69 (Nov 2002) (20)

Advertisement

More from Booosting platform voor koplopers in bouwinnovatie (20)

Recently uploaded (20)

Advertisement

Booosting nieuwsbrief 69 (Nov 2002)

  1. 1. november 2002 jaargang 13 nr. 69 , Aankondiging van de bijeenkomst over MODE & trends in het Dutch Design Cent re in Utrecht op donderdag 21 november 2002 van 15 tot 19 uur Innovatie vraagt om een vooruitziende blik. Welke veranderingen bereiken ons? Welke zaken, die n,u al in de markt zichtbaar zijn, hebben komst? Bij productvernieuwing is het zaak hierin de goede keuzen te kunnen maken. Vandaar dat we in deze wgenaamd branchevreemde bijeenkomst gaan kijken hoe productontwikkeling plaats vindt in een andere sector: de modesector. Mode was tot voor kort een fout woord in de architectuur. Toch blijkt meer en meer dat ook architectuur zeer aan mode onderhevig is. In de modebranche is het herkennen van trends en het snel reageren met nieuwe ontwerpen zeer belangrijk. • Milou Ket, van Milou Ket styling & design geeft aan hoe nieuwe trends ook vertaald kunnen worden naar voor diverse bedrijven en de )()"w"t>rrr r. Haar prachtige jaarlijks trend boeken worden en dienen als uitgangspunt productontwikkeling van inter- nationale cliënten w.o. Volvo Cars, Royal Scandinavia, Caulder Moore, Erickson, Electtolux etc. • Modeontwerpster Mattie Couperus gèeft vanuit haar modeatelier aan hoe tot een nieuwe collectie komt en .. ontwerper Steven van V7 i et 1781).1790 .J
  2. 2. r 02 een kijkje in haar activiteiten. Haar atelier ontwerpt, maakt en verkoopt kleding voor de vrouw. , • Steven van Vliet is als modeontwerper bij een groothandel verantwoordelijk voor drie à vier collecties nieuwe herenpakken per jaar. Een toedracht over de 'continue wisselwerking tussen de eigen nieuwe ideeën en de markt die vraagt om accenten te verleggen. • Trespa International is een bedrijf dat, zoals meer producenten in de bouw, haar producten pakket steeds meer aanpast op basis van trends en nieuwe ontwikkelingen. Gerard Zweers & Aart Jan van der Meijden, van de afdeling marketing lichten toe hoe dit bedrijf op basis van externe en interne signalen tot de nieuwste producten komt. • De tegenlezing wordt gehouden door een industrieel ontwerper met grote affin iteit voor mode, tevens penningmeester van Booosting: André Roelofien, directeur van Neonis Designers te Wormer. PRO G RAM MAP ROG RAM MAP ROG RAM M A II ' I 15:00 Ontvangst bij Dutch Design Center te Utrecht 15:15 Inleiding door Hann Boo11lS11Ul, bestuurslid van Booosting 15:25 Milou Ket over internationale trendvertalingen 15:45 Modeontwerpster Mattie Couperus .I~ 16:05 Modeontwerper Steven van Vliet 1878·1883 16:25 'Trends & Trespa' door Gerard Zweers &AartJan van der Meijden. T respa International I 16:45 Pauze en daarna bezichtiging van de showroom van het DDC. Gelegenheid tot het bekijken' ; " , U van de opgestelde modeontwerpen en nieuwe producten van T respa. . ~, ~ 17:30 T~enl~ing door André Roelofsen, industrieel ontwerper /11);) j iÄ 17:50 DISCUSSIe 18:00 Borrel ~~ G
  3. 3. • • • • • • • •, • • • 0 n t wik k eli n 9 I e Ha die massa! Doorbraken ontstaan door de kunst van het afwijkend denken. Het kunnen ontsnappen aan het zelfonrwikkelde keurslijf. De bouw zit vol met tradities, axioma's, dogma's, kortom keurslijven, die ons massaal en hardnekkig op het verkeerde been zetten. In de bouw tellen we namelijk op. We vinden wat uit en voegen het toe aan het bestaande. Het heroverwegen van bouwprincipes is zelden aan de orde. De noodzaak van massa is een elementaire discussie. Massa moet, omdat zo van nature een klimaatregeling wordt bereikt. Kunnen we een dergelijk statement nog wel staande houden? Niemand kan meer om de Dubo noodzaak heen. Veel massa betekent dat veel grondstoffen aan de aarde worden onttrekken, over grote afstanden naar de bouwplaats worden versleept, keurig op elkaar gestapeld op 'n steeds zwaardere funderingen. Naast Dubo is er Arbo. Veel tillen kan rug- klachten veroorzaken; zware bouwcomponenten zijn uit den boze. We moeten ook steeds sneller en efficiënter bouwen. Veel materiaal en massa betekent veel kraanbewegingen, trager monteren, etc. Efficiënter bouwen betekent ook dat we steeds slimmer met leidingen om willen springen. Nu vinden we het nog gewoon om in de net gestapelde bouwmassa te gaan hakken, breken en frezen. Massa leidt in het algemeen ook tot volumineus bouwen, tot lompe constructies. Als we niet willen frezen, plaatsen we de leidingen er voor of eronder, dekken dit af met een omkasting of plafond. Gevolg: nog meer ruimte kwijt. Realiseren wij ons overigens nog wel dat de klant geen massa maar ruimte koopt. Techneuten praten over de materie, gebruikers en architecten over de open ruimte tussen de omhullende materie. In een doorsnee gebouw is het netto volume slechts 75-80% van de bruto kubieke meters. De klant koopt dus ruimte waarvan 20-25% bouwconstructie is. Dat moet slimmer en slanker kunnen. Gebouwen zijn star en gebruikers veranderlijk. Dat conflicteert. Er zijn weinig gebouwen waar niet binnen tien jaar het bouwgilde opnieuw moet opdraven om het te slopen. Daarna begint dan Weer het stapelen, frezen en smeren. Renoveren noemt men dat. Na enkele decennia is er helemaal niets meer van te bakken en mag het hele gebouw tot korrels worden gemalen. Al met al pleit dit alles voor lichter bouwen. Maar hoe zit het met de nadelen? Massieve gebouwen blijven langer koel bij stijgende buitentemperaturen, maar ook langer warm als het buiten is afgekoeld. Licht bouwen, zonder verdere maatregelen, leidt tot onhoudbare situaties, maar met bijvoorbeeld buitenzonwering en nachtventilatie is een zeer acceptabel resultaat mogelijk. In ons nieuwe millennium komt bovendien bouwdeelactivering snel op gang. Via in bouwdelen (vloeren, wanden) .geïntegreerde slangen wordt de warmte naar de aardbodem getransporteerd, waar het medium wordt gekoeld en weer opnieuw naar binnen wordt gevoerd om warmte op te halen. Dat is bovendien veel aangenamer en gezonder dan het koelen met airco. In de winter zorgt het systeem, voorzien van een warmtepomp, voor goedkope en duurzame verwarming. De gebruikte massa heet 'aarde' en is traploos aan of uit te zetten. Een ander tégenargument is de geluidsisolatie. Goede geluidsisolatie wordt geassocieerd met zwaar. Massa is echter slechts een van de instrumenten. Lichter en dubbelschalig bouwen is een andere goede benadering. In de skeletbouw en bij metalstud-binnenwanden is allang aangetoond, dat je met rwee gipsplaten en een tussenstijl (liefst een onderbroken tussenstijl en eventueel een minerale wolvulling) geweldige resultaten kunt bereiken. Denk er maar eens over na. Jos Lichtenberg, directeur A+ I Voorzitter Booosting
  4. 4. _:J.""~iiin._L- ___ n_i--,e--,u_w,--s,----_-----, IFD-congres 2002 gaat de diepte in Op donderdag 12 december 2002 vindt in het World Trade Center in Rotterdam, voor de derde maal het IFD-bouwen congres plaats. Ook dit jaar zal tijdens het congres bekend worden gemaakt welke plannen die voor het programma IFD-bouwen zijn ingediend, de IFD-demonstratiestatus 2002 verwerven. U kunt tijdens het congres het een en ander over de nieuwe demonstratieprojecten te weten komen, maar het congres van 2002 biedt nadrukkelijk meer. De SEV wil vooral een stuk verdieping bieden op IFD-gebied. Het programma loopt nu drie jaar en van de eerste twee lichtingen voorbeeldprojecten is ondertussen een aanzienlijk aantal opgeleverd. Wat zijn we nu wijzer geworden van deze projecten? Waar lopen de projecten in de praktijk tegenaan? En welke ~ processen liepen anders dan van te voren gedacht, en waarom? Onder leiding van dagvoorzitter Ham de Jonge (algemeen directeur van de Brink Groep en hoogleraar .. Bouwmanagement en vastgoedbeheer aan de faculteit Bouwkunde/TU Delft) en ingeleid door een tweetal bijzondere sprekers kunt u in het middagprogramma in een INDUSTRIEEL aantal parallelsessies op bovenstaande vragen ingaan met collega's uit uw branche. FLEXIBEL EN ? info DEMONTABEL SEV ! aanmelden BOUWEN Ham Vos Rostra Congrescommunicatie T 010-2825099 I www.rostra.nl • . ... ••• ....., .~! •• BEDRIJF ADRES POSTCODE WOONPLAATS TELEFOON [ ' HAIL Booosting o komt op donderdag 21 november naar de 'Mode & trends' bijeenkomst te Utrecht Postbus 596 van 15.00 tot 19.00 uur met personen. (zie pag. 01-02) 2600 AN Delft o komt op woensdag 18 december naar de Skatebowl in Eindhoven van 15.00 tot 19.00 uur met personen. AVA (zie pag. 04-05) o ontvangt graag informatie over participatie bij Booosting. AVA staat voor ALLEEN VOOR MNGESLOTENEN L .J
  5. 5. • , ,~ Aankondiging van het bezoek aan de MU Skatebowl op woensdag ~ 18 december 2002 in Eindhoven van 15 tot 19 uur De MU (skate)bowl~ een uni eke hQuten 4: Met de opening van het Area51 Skatepark, op 20 juli jl., i s de MU Bowl fee ste l ijk en i n het bi j z i jn van 1500 bezoeker s én met ve el aandacht van alle landelijke dag- en vakbladen, ingewijd. Skaters willen hout en ingewikkelde oppervlakken. 'Het heeft dus zin dat het krom is, form follows function' aldus Marc Maurer van Maurer United Architects (MUA). Een jong architectenbureau dat jongerencultuur op respectvolle wijze een plaats in de bouw wil geven. Marc en Nicole Maurer ontwikkelen een gebouw zodanig dat cultuur in het ontwerp geïmplementeerd kan worden. C ultuurauthentiek bouwen noemen ze dat. Een bowl, ook wel pool genoemd, geeft een unieke skatebeleving. Anders dan in een straatparcours kunnen in een bowl de verschillende krachtswerkingen optimaal benut worden. Skateboarders prefereren hout als skateoppervlak. Het ontwerp voor de MU Bowl, Europaas grootste skatepool, kwam alweer een hele tijd geleden tot stand gedurende een negen weken tellende workshop aan de TU Ei ndhoven en stond onder leicling van architect Marc Maurer. De twintig - deels skateboardende - studenten ontwikkelden het ontwerp op basis van gebruikerseisen en constructieve berekeningen. De benodigde 'skateabiliry' werd gewaarborgd door de invloed van gastdocenten uit de skateboardwereld, zoals Jocko Weyland (USA) en Marcus Kamps (D). Het ontwerp werd door de studenten tot op het detail uitgewerkt, onder andere in de vorm van een maquette op schaal 1: 1O. Vervolgens werd er een jaar lang vergaderd tussen de partijen MU, Defensie, Gemeente en Universiteit, alvorens de locatie, budgetten en andere aspecten vast stonden en men tot realisatie kon overgaan. Het uiteindelijke ontwerp werd onder bouwbegeleiding van Maurer United Architects (MUA) door Bouwbedrijf Bulsink en skatepoolbouwer Marcus Kamps uitgevoerd. De in hout uitgevoerde draagconstructie van het ontwerp dicteerde uiterst secuur maatwerk. De bouw van een bowl als deze, met vele dubbel gekromde vlakken in hout, is ver van alledaags. Gedurende de uitvoering ontstonden er dan ook vaak onverwachte problemen, die uiteindelijk allemaal opgelost werden. Omdat de constructie aan de onderkant van het bouwwerk in het zicht diende te blijven, moest er zeer nauwkeurig en netjes gebouwd worden. Alle onderdelen zijn apart uitgetekend en in de fabriek op maat gemaakt. Op de bouwplaats werden de onderdelen exact geassembleerd, hetgeen hoge eisen stelde aan de logistiek. De beplating is vervaardigd van drie lagen plaatmateriaal, L. .J
  6. 6. r , twee lagen vuren hout en een laag berkenhout. Theoretisch zijn houten platen maar in een richting tegelijk te buigen. In de praktijk werd dit weerlegd. Met veel maat- en paswerk werden de dubbel gekromde oppervlakten gerealiseerd. De oriëntatie van de beplating is bepaald op basis van de skaterichting. Er werd rekening mee gehouden dat de naden voor het gebruik (het skateboarden) in de juiste richtingen kwamen te liggen. Het gerealiseerde object staat in een oude vliegtuig- hangar in Eindhoven. Er staan geen kolommen of wanden in de ruimte en hierdoor komt de bowl optimaal tot zij n recht. Buiten het object ervaart men de bowl geheel anders dan erin of erop. Het is niet alleen de mooiste skatevoorziening van Europa, het is tevens een architectonische installatie. Voor de officiële opening werd de bowl door zeer ervaren skateboarders getest en goedgekeurd. 7t's a pieee of art!; vertelde ons een speciaal uit New York over- gevlogen prof skater. Over de totstandkoming kunt u alles horen en zien op 18 december a.s. Inschrijven via de antwoord- kaart of mail naar booosting@ooo.nl. Uiteraard heeft u de mogelijkheid om zelf te skaten en de bowl en overige banen uit te proberen. Het bestuur van Booosting deelt u echter nadrukkelijk mee dat skaten geheel op eigen risico is. Zie ook: maurenmited.com & ssee.com PRO G RAM MAP ROG RAM MAP ROG RAM M A 15:00 Ontvangst in Eindhoven, locatie nog nader te bepalen 15:15 Ton van GooI, directeur galerie MU over zijn initiatief 15:45 Jouke Post, hoogleraar Bouwtechnologie TU Eindhoven over de ontwikkeling 16:15 Marc Maurer, MUA over het onderzoek en het ontwerp 16:45 Discussie 17:00 Naar de bowl toe 17:30 (Demonstratie) Skaten 18:00 Borrel 19:00 Eind Geïnteresseerd in deelname? Inschrijving via de antwoordkaart. L .J
  7. 7. • , Verslag van het bezoek aan de nieuwe faculteit Bouwkunde van de TU Eindhoven op 12 maart 2002 Groene kolos voor 'De vrouw van de schoenmaker loopt barrevoets' wil het spreek- woord weliswaar, maar het had iets gênants: een Bouwkunde- faculteit zonder eigen gebouw. De schande is eindelijk uitgewist. De faculteit Bouwkunde van de TU in Eindhoven heeft in de zomervakantie Vertigo betrokken; het eigen faculteits-gebouw. Het woord 'eigen' slaat ook op de architect, Eert Dirrix, die na een meervoudige opdracht werd geselecteerd voor deze prestigieuze en complexe opgave. Hij werd zelf eens opgeleid aan diezelfde TUle en was er tot voor kort hoogleraar architectuur. Atrium Geheel in lijn met het actuele thema herbestemming, werd er niet nieuw gebouwd maar werd een bestaand gebouw op de campus ingrijpend gefacelift. In het overkoepelende masterplan was het voormalige onderkomen van de faculteit Scheikunde aan Bouwkunde toegewezen. Dirrix heeft het bestaande laboratorium- gebouw eerst tot op het betonnen skelet gestript en vervolgens herschapen tot een statige en kalme no-nonsense kolos. De bestaande hoofdmaten van de betonconstructie dicteerden de te varen koers. Een gtondvlak van 30 bij 40 meter is bijvoorbeeld verre van ideaal als het gaat om daglichrroetreding. Om kantoorruimtes niet alleen tot de gevelzone te beperken, was de introductie van een atrium eigenlijk opgelegd pandoer. Aan de noordgevel is daarvoor over de bovenste vijf verdiepingen een gat uit de vloer gezaagd waarlangs het grootste gedeelte van de stafruimtes is gesitueerd. Om de verloren vierkante meters te compenseren, heeft Dirrix handig gebruik gemaakt van de overmaatse verdiepingshoogte (5.40 m) door tussenverdiepingen aan te brengen. Frisgroen Een klein half jaar voor de ingebruikname van het faculteitsgebouw was Booosting er al te gast voor een kritische voorbeschouwing. Voorafgaand aan de rondleiding, werd achtereenvolgens het archi- tectonisch ontwerp toegelicht door Bert Dirrix en het bouwfysisch concept door Martijn Vercammen van Adviesbureau Peutz. De architect onderstreepte nog eens zijn voornaamste uitgangspunt om een glazen bouwvolume neer te zetten. Dit staat haaks op de aanbevelingen van de bouwfysisch adviseur die een 70% 'dichte' gevel bepleit. De uitwerking resulteerde in de combinatie van stroken normaal glas met grote vlakken gezeefdrukt glas. Deze in frisgroen geprinte panelen zijn inmiddels het handelsmerk van Verrigo. Het verticale strepenpatroon heeft van dichtbij nog het meest van een bamboebos, maar blijkt vanuit de verte een geabstraheerde foto van een steigerconstructie te zijn. De zeefdruk bestaat uit ingebrand gepigmenteerd glas emaille dat, en dat is opmerkelijk, aan de buiten- T L. .J 07
  8. 8. ... Jouke Post ... Bert Dirrix ... Martijn Vercammen ... Wim Zeiler ... Herman Rikhof zijde is aangebracht. Dirrix wilde deze pertinent niet aan de spouwzijde, omdat het effect dan als gevolg van reflecties verloren zou gaan. Hoewel de benodigde vervaardigingstechnieken voor de glaspanelen ook in Nederland voorhanden zijn, werd de voordeligste fabrikant in Zaragoza gevonden. Bouwfysica Vercarnmen had zo mogelijk nog meer uit te leggen. Het bleek geen sinecure om alle eisen bouwf)rsisch helder te vertalen. Negen verschillende klimaatzones, een atrium, de mix van kleine werkcellen en grote ateliers en de overweldigende hoeveelheid glas in de gevel, vergden het uiterste van de adviseur. Het gevolg is een hybride gebouwbeheer~systeem waar zo'n beetje alles in zit. Studenten hebben voortaan alles binnen handbereik; een stukje rweede-huidfaçade, bedrukte glaspanelen, reflecterend screendoek, beweegbare rolluiken achter de gevel, koelplafonds en een ventilatiemengsysteeem met wervel roosters. Wim Zeiler, hoogleraar installatietechniek aan diezelfde TUle was niet onder de indruk. Hij had in zijn tegenlezing met een venijnig rood pennetje een spoor van kritiek en scepsis in het bouwf)rsisch adviesrapport achter gelaten. Ofhij, of toch het adviesbureau, gelijk krijgt zal de praktijk uit moeten wijzen. De eerste hete zomerdagen heeft Vertigo in ieder geval glansrijk doorstaan. Letterbak Het faculreitsgebouw kent wel wat ongemakkelijke kantjes, maar dat kenmerkt een tweedehandsje. Er zitten vele experimentele facetten aan Vertigo, maar zo hoort het ook in een huis dat ontwerpen, bouwen en studeren verenigd. Vooralsnog krijgt Vertigo het voordeel van de twijfel. Na de gewenningsperiode zal ook blijken of het gebouw een cultuurverschuiving bij de gebruikers heeft teweeggebracht. Ontstaan er andere werksituaties t.g.v. de rigide scheiding tussen studenten (verdieping 2 tot 5) en docenten (6 tot 9)? Levert het werken in de immense letterbak langs het atrium een voordelige of onplezierige vorm van sociale controle op? En dan die naam; Vertigo. Natuurlijk zit er een woordspeling in die appelleert aan de overheersende groene kleur (het Franse vert). In de motivatie achter de keuze wordt voorts gerefereerd aan de 'duizelingwekkende ruimtelijkheid' die het begrip zou impliceren. Het Engelse woordenboek is aanzienlijk minder euforisch. Vertigo betekent zo veel als hoogtevrees (Hitchcock, 1958), een draaierig gevoel in het hoofd, desoriëntatie, de angst om naar beneden te storten. Laten we het, met gevoel voor symboliek en drama, houden op 'de aantrekkingskracht, uitgeoefend door een onbekende diepte'. Maarten Willems , secretaris Booosting I docent TUle L Zie ook Detail in Architectuur, september 2002, pagina 18-22. .J
  9. 9. • , Verslag van de bijeenkomst Vrije vormgeving in de architectuur, deel 2 en het bezoek aan Floriade 2002 op zaterdag 23 maart 2002 De totstandkoming van het Floriadepaviljoen 'Het Web van Noord Holland' samenwerken om te verbeteren Met zekerheid had geen van de zeventig deelnemers spijt dat zij op 23 maart jl. de vrije zaterdag opofferden om in Hoofddorp te verzamelen voor een bijeenkomst over vrije vormgeving. Aanleiding was het paviljoen 'Het Web van Noord Holland' van Kas Oosterhuis, dat op de Floriade 2002 vorm kreeg en waarin bezoekers interactief de zintuigen kunnen laten werken. De dag ging het over het paviljoen en de torstandkoming ervan, met als insteek 'hoe samen-werken om te verbeteren'. We sloten af met een preview, en werden eerst getrakteerd op een serie inleidingen over vrije vormen en een 'tegensessie'. Inmiddels is de Floriade overigens al weer gesloten. Karel Vollers (TUD Blob architecture & technology) leidt ons langs verschillende aspecten van onregelmatige vormen. Hij laat eigen werk zien en concentreert zich op de te leveren strijd rondom '" Cl Cl het maken. De technologie ademt vaak toch nog veel ambacht in plaats van de verwachte 'high tech', '" Q) "0 maar dat heeft ook te maken met het prototypische karakter van en kleine series bij de eerste projecten. '" '- Een filmpje over het explosievormen heeft toch anderzijds weer een grensverleggend aureool. Karel o ;:;:: laat eigen werk zien, maar vestigt ook alvast de aandacht op het paviljoen, waarbij hij de vondst van s::: de kniklijn in de plaatvormige ribben prijst om structuur en beplating bijeen te brengen. Q) o > Jeroen Mensink OMDS architecten) nee~t ons vervolgens mee in de geschiedenis getiteld '" 0. '- 'Een terugblik op complexe geometrische lichamen'. Zeg maar vanaf 1740 met Barokke Q) +-' architectuur van Balthasar Neumann, via onder andere de Sagrada Familia van Gaudi (gestart '" 3: in 1883 en door hem aan gebouwd tot zijn dood in 1936), het radicaal functionalisme dat tot uiting komt in de aardappelplattegronden (kar- toffelgrundisse) van Hugo Haering, en de kapel van Ronchamp van Le Corbusier (1950/1955) .. naar het perspaviljoen van het cricket-stadion Lord's Media Centre van Future Systems uit 1994, en het Guggenheimmuseum dat Frank O. Gehry in de periode 1991/97 maakte in Bilhao. ... Barokke ui .J ,-
  10. 10. r , Jeroen pleit - net als wij gelukkig - voor afschaf van het woord 'blob' en verkiest 'vrije vormen'. Dit is een beter begrip omdat het de nadruk legt op de vrijheid die je als ontwerper kan creëren. Kas Oosterhuis (ONL) sluit aan met het paviljoen (the making). Kas wil kunnen kneden, zelfs na het tot stand komen. Nu ergert hij zich aan de gebrekkige engineeringsinzichten en -instrumenten die zijn ruimteschepen frustreren. Te zwaar betekent immers te duur. De dimensionering zou in feite het kneden permanent moeten kunnen volgen, zod~t je het gebouw maar een keer hoeft te maken. Daarbij streeft hij naar opzichzelfstaande objecten en dus niet naar bijvoorbeeld een ding op poten. Huid en constructie in één. Dan wordt het ook opeens haalbaar. Het zour-zoetwaterpaviljoen op Neeltje Jans is destijds drie keer gemaakt en hij hoopte dat het inmiddels wat directer zou kunnen. Alles werd echter veel te zwaar en naar zijn overtuiging ligt dit aan de rekentechniek en niet aan de werkelijk optredende krachten. Het pakket Diana rekent het gebouw uit als een abstractie die kennelijk niet de werkelijkheid weerspiegelt. Het stoort hem, maar tegelijk toont hij zich toch ook wel weer tevreden met het eindresultaat. Enthousiast is hij over de door Corus gesponsorde beplating, Hylite. Dat is een composiet van dubbele aluminium plaat met een dunne polipropyleen kern, waardoor een sterk en veerkrachtig resultaat (je kunt er geen blijvende deuk in schoppen) wordt bereikt. Jan Westra leidt tot slot vakkundig de 'tegensessie' , waarin de bouwer, de constructeur zich naar Kas Oosterhuis mogen verdedigen. Bouwer Henk Meijers en Kas blijken het wel eens te zijn. Waar Kas met een schaalmodel zijn gelijk probeerde aan te tonen, heeft Henk dat op schaal 1: 1 gedaan: 'Ik heb de structuur opgebouwd op poten en heb vervolgens voorzichtig de poten weggehaald'. Dirk Jan Kilian die destijds voor adviseur D3BN werkzaam was, verdedigt zich met verve en overtuiging: 'De constructeur neemt de verantwoording voor veiligheid en moet zich met berekeningen bij Bouw- en woningtoezicht van de gemeente verantwoorden. Het experiment met de poten is niet overtuigend, omdat op dat moment niet de maximaal optredende belasting aanwezig was. Een ander punt is dat je een aanname moet doen ten aanzien van de knopen. Deze Vl bestaan min of meer uit semi scharnieren, omdat er in verband met toleranties van de te koppelen :::l .<: onderdelen speling op de bourverbindingen zit. Misschien zijn we daar te pessimistisch geweest'. '- ...., QJ Vl o o Mick Eekhoutwordt ook nog uit de tent gelokt. Octatube maakte een offerte die te hoog uitviel, omdat Octatube meer aanbood dan was gevraagd. Mick verdedigt zich: 'Ik heb ook een eigen verantwoordelijkheid. Ik vind niet dat ik een 'niet waterdicht' gebouw kan aanbieden. Octatube wordt. er immers ook mee geassocieerd'. Het is altijd moeilijk om aan een goede discussie een eind te breien, maar we doen het toch en nemen een preview op de Floriade om ons kritisch oog te laten verwennen en een link te maken tussen theorie en praktijk. En daar is ze dan. Het ruimteschip, te zwaar om op te stijgen; de doorkijkblouse, te zwaar om aan te doen, maar prachtig! Een uitnodiging voor een nieuw project en deel drie van 'Vrije vormgeving in de architectuur', maar dan wel op basis van een nog beter collaborative proces en minder afstand tussen ontwerper en constructeur. Tot de volgende keer! Jos Lichtenberg, directeur A+ I Voorzitter Booosting L Zie ook pagina 14. .J
  11. 11. • , Activiteiten dinsdag 29 oktober 'IFD en Commercie' in Bergschenhoek donderdag 21 november 'Mode & trends' in Utrecht (zie pagina 01-02) woensdag 18 december Skatebowl in Eindhoven (AVA) (zie pagina 05-06) donderdag 9 januari 2003 Nieuwjaarsborrel Going Culinair (AVA) (zie nieuwsbriefnr. 70) organisatie door Materia en Joep Habets (AVA) staat voor Alleen Voor Aangeslotenen •••••••••••• _it.l.l.~i'ill._ I••••••••••••• t· doe l ste ll i ng b o 0 0 sin 9 Op 31 augustus 1988 is Booosting opgericht vanuit een gecombineerd initiatief van industrie, industrieel onrwerpers en architecten. Booosting heeft zich als doel gesteld het proces van vernieuwing en verbetering in de bouw wezenlijk te versnellen; daarvoor wil zij ideeën en projecten op het gebied van Onderzoek, Ontwerp en Ontwikkeling initiëren en faciliteren. Door haar structuur en de stimulerende en activerende initiatieven die zij ontplooit heeft Booosting een unieke positie binnen de bouw verworven. Aangeslotenen wordt de gelegenheid geboden om hun eigen bouwwereld te vergroten door ervaringen te delen, ideeën op te doen en banden aan te gaan met aanpalende disciplines. • • • • • • • • • • • • • • • • • • Delftechpark 22 Postbus 596 2600 AN Delft telefoon 0152629033 telefax 0152629034 E-mail homepage www.booosting.nl Contactpersoon: Joumda Steenhouwer bereikbaar ma en di van 9.00 tot 17.00 uur en op wo van 9.00 tot 13.00 uur Redactie: Joumda Steenhouwer Vormgeving: Patricia Brouwer Design Druk: Drukkerij Hans T ruijen Met dank aan: Wim Berkers, Leo van Dorp, Mandy Hunter, David Keuning, Marc Maurer, José Osorio Lobato, Hans Vos Voorzitter Jos Lichtenberg A+ Vice Voorzitter Els Zijlstra Materia Secretaris Maarten Willems TU Eindhoven Penningmeester André Roelofien Neonis Designers Lid Eduard Böhtlingk Böhtlingk architectenbureau Lid Harm Boomsma Boomsma Innovations Lid NicoNoort Corus Colors L .J 11
  12. 12. • IJ , Nieuwe participanten Beamix Nederland BV contactpersoon : Wim Berkers manager Strategy and Bu siness development 11 • B eamix is een jonge, snelgroeiende producent en leverancier van droge mortels en mortelsystemen actief in de Benelux. Naast standaardp- roducten leveren wij ook maatoplossingen of halffabrikaten. H et productengamma bestaat ui t allerlei soorten en typen beton- en BEAMIX betonrenovatiemortels, metsel- en voegmorteIs, metsellijmen, tegel- morteIs en -lijmen, stukadoorsmortels en (giet)vloermortels. De Hastelweg 161 giervloermortels worden geleverd onder de meiknaam O ptifloor. 5652 CJ Eind hoven Samen met afnemers en verwerkers wordt continue gezocht naar T 040 2597808 verbeteringen en innovaties. Innovaties zijn niet alleen gericht op het F 040 2597803 verbeteren of vernieuwen van de mortels zelf, maar ook op het leveren E wim.berkers@beam i x.nl van de daarvoor benodigde voorraad- , aanmaak-, transport- en www.beamix.nl verwerkingssystemen op de bouwplaats. De verdere omwikkeling van bouwtechnieken en -processen is voor ons een belangrijke drijfveer en wij verwachten dit samen met de Booostingieden sneller te kunnen realiseren. 'I I : • . Lmco Zonwering Böhtlingk architectenbureau A + Bur~au voor Limburg Kozijnm BuUhont Architecten m Stedenbouwers Bouwproduktontwikk~ling Limburgia D~rm CEPEZED ABTAdvitsbur~au voor Bouwtechn"k Li~light COURAGE Aldus bouwinnovati~ MBI EGM Architecten BDA GroqJ De M~~w Oinchot HomanlOsorio Lobato Architecten Boomsma Innovations Octatube Spac~ Structures Hubert-fan Heuka Architecten Gmmit Raadgevmd Ingmi~nbur~au Optijloor fMDS D3BNCI Osko","a MUA, Maum- United Architects dgmr raadg~máe ingmi~n Plastica Plaat RPHS architecten ing. Kar~1 H. D~kker Polyblock S~/der Vola Perit Architecten dimmb/esgraaf Polynorm Bruynuel fan Timmen Façade Consulting 6- Engi~ering Poly Products Tuns + Honting Architecten G~Ni~ Consult m Partners RCSystem V~rg Hoogeiu/ijk Architecten KLttlitz Adviezm Reyno/ds Architectuunystemm Van Waes, Buro voor Architektuur Uylandi Consultancy Rockwool XX architecten m bouwmanagemmt Matnia SAB-Profiel Atelier znnstra, van der Pol RGD, Dir~cm Ontwnp 6- T~chn"k Saint-Gobain Glass t • 0';'. Schoondn-b~~k 6- Partners Advies SBM Nederland Koning IndustriaJ Design H. de Wit Consultancy Slavmburgs' Bouwb~drijvm NetJnis Inti. Design 6-Corporate Graphics Ingm~nbur~au Zon~~/d ,',. Beamix :. : .. Somfy Nederland Trespa International Ub6ink N~derland Robin Hood ProtJukties TNO Industrie WeODesi Bik Bouwprodukten Unicom Nederland ;" I"' BRS Stati/werkm VEBO Beton 6- Staal Acties, vereniging van woningcorporaties Bruynuel Keuk~ m Kasten Wagmbouw Accommodaties Bouwm met Staal BSN Wm~1 CmtrumHout CVX Ka/kzandstem Ytong Nederland I I • Corus Colon ZNS Van Dam G~eltechn"k Hogeschool Brabant Hoefoage/s mfanssm - W'9'ers Zoontj~ Beton . Hoesch Bouwsystemm Nederland : . Saxion Hogeschool Enschede TU Delft, vakgroqJ Bouwtechnologi~ Hokc Laagspanning Archip~1 Ontwerpers TU Delft, FaiUltiit Lucht- m Holonite Architectenbureau Boesten-van Vliet ruimtevaarttec~k L Hunter Doug/as Ha Architecten Consort TU Eindhovm, faculteit Bouwkunde .J Arconiko Architecten
  13. 13. • , mOOOi mijns inziens Mooi? Of lelijk? De woorden vergeet ik liever. Het gaat eerder om wat ik zie, wat mijn zintuigen prikkelt en inspireert, wat mij roert, in een zekere manier en op een bepaalde plek. Iets dat op een moment perfectie benadert. H et is heel ruim en ik kan het ook niet helemaal aangeven. H et is subj ectief en als het over architectuur gaat moet je je verder kunnen uitdrukken dan alleen met dooddoeners van mooi oflelijk. Insell H ombroich, in de buurt van Düsseldorf, is een voorbeeld van zo'n geval. Een museum dat i; mogelijk gemaakt door een mecenas. De gebouwen, paviljoens in een landschap, zijn ontworpen door een beeldhouwer, Erwin Heerich. Gebouwen en landschap zijn één. H et zijn monolieten. De openingen lijken ingelegd of uit de wanden gesneden. Scherp gecontourd, sober gedetailleerd, maar o zo nauwkeurig. Quasi brutalistisch. Baksteen van buiten, stucwerk van binnen. Zink, staal en hout, alleen maar materiaal, structuu r en textuur. Geen toevoegingen, geen kleur, geen accenten. Betreedbare monolitische sculpturen, scherp en zuiver. Er zijn in totaal elf verschillende paviljoens en ze zijn allen volledig in hun omgeving ingebed. Een bezoek meer dan waard. ' José Osorio Lobato, architect I Homan Lobato architecten Den H aag Op woensdagochtend is Jolanda Steenhouwer te vinden op T/F 010 413 5087. E-mail ensitezijnongewijzigd:booosring@ooo.nlenbooosting.nl. L .J
  14. 14. .M.i·Wiia. _ ____n_i_e_uws__---. __ 'Web van Noord-Holland' van Hy11te s@n~w1chpl@@t De Floriade 2002, de populaire bloemen- tentoonstelling van Nederland, beschikte dit jaar over een bijzondere attractie: het tencoon- stellingspaviljoen van de provincie N oord- Holland. Dit paviljoen - in de volksmond al 'het W eb van N oord-Holland' genoemd - is bedekt met H ylire, een uitersr lichre sandwichplaar van aluminium en propyleen. H er onrwerp van Kas Oosterhuis doer denken aan een driedimensionaal landschap en heeft een grond- vorm met rwaalf vlakken. D e buitenhuid besraat uit 360 driehoekige Hylite-elementen, waarvan de vorm en het fabricageproces met behulp van computerprogramma's zijn onrwikkeld. D e elementen zijn met behulp van een waterstraalprocédé gesneden, ter plaatse gemonteerd en in vorm gebracht. D eze driedim ensionale vormgeving met behulp van H ylite-elementen opent geheel nieuwe mogelijkheden voo r creatieve uitingen. Nog uitdagender vormen kunnen worden gerealiseerd door gebruik te maken van de scharnierfunctie van Hylite. Door aan weerszijden het aluminium oppervlak te verwijderen door middel van frezen of slijpen komt de polymeerkern vrij en kan het paneel worden gevouwen als een scharnier. Na 80.000 klapbewegingen is het nog in perfecre staat (RWTÜV getest onder wisselende temperaturen). D e duurzaamheid is dus bij- zonder groot. H er H ylire-mareriaal, mer zijn bijzondere eigenschappen, heeft reeds diverse onrwerpers geïnspireerd en daagr u ook uir de kunsr van her Origami ofrewel papiervouwen, eens op dir mareriaal roe re passen. ? info Co rus, afdeling M arkering & Sales Johan ter Maat T 025 1 499697 F 025147 1051 h y/ite the lightweight sandwich sheet E johan.ter-maar@corusgroup.com I www. hylite. biz Z ie ook pagina 09-10.
  15. 15. • , _~J.""Wiiil'_L-___n_i....:e....:u....:w......::.s_ _ _-, Salaris Eclips Pierre Chareau deed het op grote schaal het eerst in Maison de Verre in Parijs: glazen bouwstenen in een skelet van staal. Nog omvangrijker dan in de Franse hoofdstad is die combinatie toegepast in een kantoor- gebouw in Amsterdam van architect Eric Priester. Niet alleen de gevels, maar ook de dragende kolommen zijn opgebouwd uit glazen bouwstenen en stalen strips, die beide een constructieve bijdrage leveren. Het gedrag van de kolom werd met proeven onderzocht. Het resulteerde in een nominatie voor de Staalprijs 2002. Eenéntwintig ronde stalen kolommen dragen de drie verdiepingen van het kantoorgebouw Solaris Eclips bij station Sloterdijk in Amsterdam. Ze hebben een doorsnede van 1.20 m en bestaan uit 16 verticale stalen strippen van slechts 10x60 mm en een invulling van heldere glas- stenen. Architect Eric Priester zocht met Ingenieursbureau Zonneveld naar een manier om een zo transparant mogelijk gebouw te maken. Niet alleen de gevels, maar ook de kolommen moesten bijdragen aan dit uitgangspunt. De maximale rekenbelasting per kolom bedraagt 3000 kN. De belasting wordt opgenomen door de samenwerking van het staal met de glazen bouwstenen. Het staal neemt de volledige drukkracht op en de glasstenen steunen de stalen strippen tegen uitknikken. Omdat glas en staal verschillende uitzettingscoëfficiënten hebben, zijn de stalen strippen voorzien van glijfolie. De gebruikte holle glasstenen zijn standaard leverbaar. Ze zijn van helder glas, hebben een afmeting van 190x190xlOO mm en een glasdikte van minimaal IS mm per zijde. De steen bestaat uit twee delen die na verhitting tot één geheel versmelten, waarbij de ruimte in het midden vacuüm trekt. De stalen frames van de kolommen werden in de fabriek geproduceerd. Op het werk werden de glazen bouwstenen pas ingemetseld, om het risico van breuk tijdens het transport te vermijden. Proefopstell ing Voordat de glazen kolommen in productie gingen, is eerst uitgebreid onderzoek gedaan naar het gedrag van de kolom. Hiervoor is in de fabriek een proefopstelling gemaakt. Daarbij werd de kolom door middel van een vijzel op spanning gebracht. Tijdens de proefbelasting is continu de elastische verkorting van de kolom gemeten. Uiteindelijk is de kolom belast tot 3400kN, wat overeen- kwam met de vloeispanning van de stalen strippen in de voegen. De glasstenen konden de drukspanning, ontstaan door knikkracht van de stalen strippen, ruimschoots opnemen en de verticale vervorming van het staal geschiedde zonder verhindering door de glasstenen. De kolom gedroeg zich tijdens de proef zoals verwacht. L .J 15
  16. 16. r Op d e kolommen rusten geprefabriceerde betonnen balken, waartussen voorgespannen kanaal platen de eerste verdiepingsvloer vormen. Bovenop de betonnen balken werd de gehele stalen draagstructuur geplaatst, waarbij de stalen kolommen twee verdiepingen hoog zijn, om minimale verbindingen te creëren en de bouw- snelheid te verhogen. D e gevel van de kantoor- verdièpingen is opgebouwd uit stalen kolommen van 70x140 mm met geprefabriceerde glassteen- panelen. D eze panelen, opgebouwd uit gelaste stalen strippen met hoeklijnen, zijn vanuit de fabriek van de staalleverancier overgebracht naar de naastgelegen bouwsteenleverancier. Die legde de stalen frames in een mal, waar de glasstenen ingebracht werden. In de voegen bevindt zich de wapening. D e glaspanelen ter plaatse van borst- wering en bovenlicht werden pas tijdens de afbouw aangebracht. De gehele staalconstructie heeft een in kleur afgewerkt brandwerend coating-systeem, waardoor het gebouw zijn transparantie kon behouden. Zontoetreding Het realiseren van een volledig transparante gevel vereist veel innovatief vermogen van de bouwf}rsisch adviseur, in dit geval Van Zanten Raadgevende Ingenieurs. De eigenschappen van de gevel zijn daarbij bepalend geweest voor de uitwerking van de klimaatinstallaties. Voor glas- stenen is bij een loodrechte inval de zontoe- tredingsfactor 0,6. In de praktijk valt het zonlicht echter onder een hoek binnen. De voegen tussen de glasstenen beperken de zon- toetreding nog meer, waardoor de factor 0,4 à 0,5 wordt. Ter plaatse van de raamstrook bedraagt die waarde bij het toepassen van zonwerende beglazing 0,3. De toetreding van het daglicht is optimaal, waardoor minder ki.ll1stlicht kan worden toegepast. D e gebruiker, AtosEuronext, zal ter voorkoming van spiegeling in monitoren, verblinding ten gevolge van zonlicht en aantasting van de privacy door de doorzichtige borstweringen extra lichtwering monteren. David Keuning, hoofdredacteur DIA ? info Zie ook Detail en Architectuur, oktober 2002. ing. Leo van Dorp Ingenieursbureau Zonneveld, Rotterdam L ______~----__--__________ T 010-452 8888

×