2. ĈAPITRO 1
Gad, la naŭa filo de Jakob kaj Zilpa.
Paŝtisto kaj forta viro sed murdisto en
la koro. Verso 25 estas rimarkinda
difino de malamo.
1 Kopio de la interligo de Gad, kion li
diris al siaj filoj en la cent dudek-kvina
jaro de sia vivo, dirante al ili:
2 Auxskultu, miaj infanoj, mi estis la
nauxa filo naskita de Jakob, Kaj mi
estis kuragxa por pasxti la sxafojn.
3 Tial mi nokte gardis la sxafojn; kaj
kiam ajn la leono aŭ la lupo aŭ ia
sovaĝa besto venis kontraŭ la faldon,
mi ĝin persekutis, kaj atinginte ĝin, mi
kaptis ĝian piedon per mia mano kaj
ĵetis ĝin ĉirkaŭ ŝtonĵeton, kaj tiel
mortigis ĝin.
4 Kaj mia frato Jozef pasxtis kun ni la
sxafojn dum pli ol tridek tagoj, kaj
estante juna, li malsanigxis pro la
varmego.
5 Kaj li revenis HXebronon al nia
patro, kiu kusxis lin apud li, cxar li tre
amis lin.
6 Kaj Jozef rakontis al nia patro, ke la
filoj de Zilpa kaj Bilha bucxas la plej
bonajn sxafojn kaj mangxas ilin
kontraux la jugxo de Ruben kaj Jehuda.
7 Ĉar li vidis, ke mi savis ŝafidon el la
buŝo de urso kaj mortigis la urson; sed
buĉis la ŝafidon, ĉagrenite pro ĝi, ke ĝi
ne povas vivi, kaj ke ni manĝis ĝin.
8 Kaj pri ĉi tiu afero mi koleris
kontraŭ Jozef ĝis la tago, kiam li estis
vendita.
9 Kaj la spirito de malamo estis en mi,
kaj mi ne volis aûdi Jozefon per la
oreloj, nek vidi lin per la okuloj, çar li
admonis nin viza e, dirante, ke ni man
as el la ÿafoj ekster Jehuda.
10 Ĉar ĉion, kion li diris al nia patro, li
kredis al li.
11 Mi konfesas nun miaj gin, miaj
infanoj, ke ofte mi volis mortigi lin,
ĉar mi malamis lin el mia koro.
12 Kaj mi ankoraux pli malamis lin
pro liaj songxoj; kaj mi volis elleki lin
el la lando de la vivantoj, kiel bovo
lekas la herbon de la kampo.
13 Kaj Jehuda vendis lin sekrete al la
Isxmaelidoj.
14 Tiel la Dio de niaj patroj savis lin el
niaj manoj, por ke ni ne faru grandan
maljustecon en Izrael.
15 Kaj nun, miaj infanoj, aŭskultu la
vortojn de la vero, por fari justecon kaj
la tutan leĝon de la Plejaltulo, kaj ne
eraru pro la spirito de malamo, ĉar ĝi
estas malbona en ĉiuj agoj de homoj.
16 Kion ajn homo faras al la
malamanto, tiu lin abomenas;
kvankam homo timas la Eternulon kaj
plaĉas al justaĵo, li ne amas lin.
17 Li malestimas la veron, Li envias la
prosperanton, Li akceptas la malicon,
Li amas arogantecon, Ĉar malamo
blindigas lian animon; kiel mi ankaŭ
tiam rigardis Jozefon.
18 Gardu do, miaj infanoj de malamo,
ĉar ĝi faras maljustecon eĉ kontraŭ la
Sinjoro mem.
19 cxar gxi ne auxskultos la vortojn de
Liaj ordonoj pri la amo de la
proksimulo, kaj gxi pekas antaux Dio.
20 Çar se frato falpusxi as, i volonte
tuj proklami al çiuj homoj, kaj ur as,
ke li estu ju ata pro tio kaj punita kaj
mortigita.

3. 21 Kaj se gxi estas sklavo, gxi instigas
lin kontraux sia sinjoro, kaj kun cxia
mizero gxi intencas kontraux li, se
eble li povas esti mortigita.
22 Ĉar malamo agas kun envio ankaŭ
kontraŭ la prosperantoj; Dum ĝi aŭdas
aŭ vidas ilian sukceson, ĝi ĉiam
malfortiĝas.
23 Çar kiel la amo vivigus eç la
mortintojn kaj revokus la
kondamnitojn al morto, tiel same la
malamo mortigus la vivantojn, kaj
tiujn, kiuj pekis veniale, i ne permesus
vivi.
24 Ĉar la spirito de malamo agas kune
kun Satano, per hasto de spiritoj, en
ĉio ĝis la morto de homoj; sed la
spirito de amo agas kune kun la leĝo
de Dio en pacienco por la savo de
homoj.
25 Malamo do estas malbona, ĉar ĝi
konstante kuniĝas kun mensogo,
parolado kontraŭ la vero; kaj gxi igas
la malgrandajn aferojn grandajn, kaj la
lumon mallumas, kaj la dolcxajxon
nomas maldolcxa, kaj instruas
kalumniojn kaj ekbruligas koleron kaj
vekas militon kaj perforton kaj cxian
avidecon; ĝi plenigas la koron per
malbonoj kaj diabla veneno.
26 Ĉi tion do mi diras al vi el la sperto,
miaj infanoj, por ke vi elpelu la
malamon, kiu estas de la diablo, kaj
aliĝu al la amo de Dio.
27 La justeco elpelas malamon, La
humileco pereigas la envion.
28 Çar la justulo kaj humilulo hontas
fari maljuston, ripro- tate ne de alia,
sed de sia koro, çar la Sinjoro rigardas
sian inklinon.
29 Kontraux sanktulo li ne parolas,
cxar la timo antaux Dio venkas la
malamon.
30 Ĉar timante, ke li ne ofendu la
Sinjoron, li ne faros malbonon al iu ajn
eĉ en pensoj.
31 Tion mi fine eksciis, post kiam mi
pentis pri Jozef.
32 Ĉar vera pento laŭ Dio pereigas
nescion kaj forpelas la mallumon kaj
lumigas la okulojn kaj donas scion al
la animo kaj kondukas la menson al
savo.
33 Kaj tion, kion ĝi ne lernis de homo,
ĝi scias per pento.
34 Ĉar Dio venigis sur min hepatan
malsanon; kaj se la preĝoj de mia
patro Jakob ne helpus min, ĝi preskaŭ
ne malsukcesis, sed mia spirito foriris.
35 Ĉar per tio, kion homo faras per tio,
li ankaŭ estas punita.
36 Ĉar do mia hepato estis senkompate
kontraŭ Jozef, ankaŭ en mia hepato mi
senkompate suferis, kaj estis juĝita
dum dek unu monatoj, tiel longe, kiel
mi estis kolera kontraŭ Jozef.
ĈAPITRO 2
Gad admonas siajn aŭskultantojn
kontraŭ malamo montrante kiel ĝi
alportis lin en tiom da problemo.
Versoj 8-11 estas memorindaj.
1 Kaj nun, miaj infanoj, mi admonas
vin, amu cxiu sian fraton, kaj forigu
malamon el viaj koroj, amu unu la
alian per faro kaj parolo kaj laux la
inklino de la animo.

4. 2 Ĉar antaŭ mia patro mi pace parolis
al Jozef; kaj kiam mi eliris, la spirito
de malamo mallumigis mian menson
kaj instigis mian animon, por mortigi
lin.
3 Amu unu la alian el la koro; kaj se iu
pekos kontraux vi, parolu al li pace,
kaj ne havu ruzon en via animo; kaj se
li pentas kaj konfesos, pardonu lin.
4 Sed se li tion malkonfesos, ne eniĝu
kun li, por ke, prenante de vi la
venenon, li ĵuru, kaj vi do duoble peku.
5 Viajn sekretojn ne auxskultu alia
homo, kiam li okupas sin en jura
malpaco, por ke li ne venu, por
malami vin kaj farigxu via malamiko
kaj fari kontraux vi grandan pekon; ĉar
ofte li ruze alparolas vin aŭ okupas sin
pri vi kun malbona intenco.
6 Kaj kvankam li malkonfesas kaj
tamen havas honton kiam li estas
riproĉata, ĉesu lin riproĉi.
7 Ĉar estu kiu neas, povu pentu, por ne
plu maljustigi vin; jes, li ankaŭ povas
vin honori, kaj timi kaj esti en paco
kun vi.
8 Kaj se li estas senhonta kaj persistos
en sia malbonagado, tiel pardonu al li
el la koro, kaj lasu al Dio la venĝanton.
9 Se iu prosperas pli ol vi, ne
ĉagreniĝu, sed preĝu ankaŭ por li, por
ke li havu plenan prosperon.
10 cxar tiel estas konvene por vi.
11 Kaj se li plialtiĝos, ne enviu lin,
memorante, ke ĉiu karno mortos; kaj
faru laŭdon al Dio, kiu donas aferojn
bonajn kaj utilajn al ĉiuj.
12 Sercxu la jugxojn de la Eternulo,
kaj via menso ripozos kaj havos pacon.
13 Kaj se iu ricxigxis per malbonaj
rimedoj, kiel Esav, la frato de mia
patro, ne estu jxaluza; sed atendu la
finon de la Eternulo.
14 Cxar se li forprenas de homo
ricxecon akiritan per malbonaj rimedoj,
Li pardonas al li, se li pentas; sed la
nepentanta estas rezervita por eterna
puno.
15 Ĉar la malriĉulo, se libera de envio
li plaĉas al la Sinjoro en ĉio, estas
benata pli ol ĉiuj homoj, ĉar li ne
havas la laborojn de vantuloj.
16 Forigu do la jxaluzon de viaj
animoj, kaj amu unu la alian kun
honesteco de koro.
17 CXu do vi ankaux diru cxi tion al
viaj filoj, ke ili honoru Jehudan kaj
Levion, cxar el ili la Eternulo savos
Izraelon.
18 Çar mi scias, ke fine viaj filoj
foriros de Li kaj iros en malpieco kaj
aflikto kaj putreco antaû la Eternulo.
19 Kaj kiam li ripozis iom da tempo, li
diris denove; Miaj infanoj, obeu vian
patron, kaj enterigu min proksime de
miaj patroj.
20 Kaj li levis siajn piedojn kaj
ekdormis en paco.
21 Kaj post kvin jaroj oni forportis lin
en HXebronon kaj kusxis lin kun liaj
patroj.